Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek. 100 historii niezwykłych kobiet (okładka twarda)

Obiecałam córce, że nie będę czytać opowieści sama. Każdej kobiecie, czy dziewczynie autorki poświęciły jedną stronę. Jedną stronę o każdej z bohaterek, które zmieniają świat, sprzeciwiają się ograniczeniom, walczą z głupotą i niesprawiedliwością. Moja córka ma 5 lat. Przy okazji czytania "Opowieści..." zadaje mnóstwo pytań o przyczyny niesprawiedliwości na świecie, o różnice kulturowe. Te krótkie opowieści są pretekstem do jakże współcześnie potrzebnej edukacji obywatelskiej. Gorąco ją polecam na prezent dla dziewczyn i dziewczynek! A może i dla chłopaków ;)

Książka dla dorastających dzieci. Tak, dzieci,nie tylko dziewczynek - chłopcy też powinni poznać wielkie buntowniczki,ktore miały odwagę realizować swoje marzenia!

Na "Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek" długo polowałam w pobliskich sklepach, w końcu znalazłam ją w lokalnej Biedronce w okolicach Dnia Kobiet. Idealny prezent na tą okazję dla mojej córki! Zaczęłyśmy ją czytać od pierwszego wieczoru, po jednej, dwóch historiach dziennie. Krótkie notki, zawierające niezbyt dużo informacji o postaciach są idealne dla młodszych dzieci, ponieważ nie nudzą i nie przytłaczają ilością danych. Dla starszych jednak mogą wydawać się zbyt pobieżne. Ilustracje przyciągają uwagę, jednocześnie nie odwracając jej od treści. A jakie postacie znajdziemy w środku? Kobiece, to oczywiste. Od faraonek ze starożytnego Egiptu, przez polityczki, artystki, muzyczki, biznesmenki, wojowniczki o prawa człowieka, prawa kobiet, naukowczynie, sportsmenki, pisarki, piratki, po transpłciową dziewczynkę. Z bardziej znanych nazwisk są to: Astrid Lingen, Bredna Chapman, Coco Chanel, Elżbieta I, Frida Kahlo, Hatszepsut, Hillary Clinton, Irena Sendlerowa, Jane Austen, Joan Jett, Katarzyna II Wielka, Kate Sheppard, Kleopatra, Malala Yousafzai, Margaret Thatcher, Maria Callas, Maria Montessori, Maria Skłodowska-Curie, Michelle Obama, Nellie Bly, Nina Simone, Serena i Venus Williams, siostry Brontë, Virginia Woolf, Yoko Ono. Więcej jest tu jednak postaci mało znanych przeciętnemu człowiekowi, co dla mnie jest plusem. Same historie pisane są w bajkowym stylu, bardziej opisowo i fantastycznie niż opierające się na suchych faktach, choć wcale nie zawierają mitów czy kłamstw. Taka właśnie forma idealna jest dla dzieci, szczególnie młodszych. Portret każdej z kobiet uzupełnia cytat z jej wypowiedzi. Osobiście wyrzuciłabym z zawartego w książce zestawienia np Margaret Thatcher, za jej antyzwiązkowe i antypracownicze postawy. Nie napisałam tutaj zapewne niczego nowego, książka ta była recenzowana już tyle razy, przez tyle osób, że ciężko napisać coś, co już wcześniej gdzieś się nie pojawiło. "Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek" polecam wszystkim i każdemu i każdej z osobna. Młodszym, starszym. Wszystkim, którzy szczególnie w obecnych czasach, potrzebują lektury, która upewni ich w tym, że ich życie i dotyczące go decyzje należą do nich. Czytajcie, swoim dzieciom, i sobie również! Nikt nie jest za stary by być młodą buntowniczką!;)

Myslalam, ze przeczytam ciekawe historie kobiet, tymczasem okazalo sie, ze to ksiazka bardziej dla dzieci. Krotkie i proste zdania nie pozwalaja doroslemu na zaczytanie sie. Historie sa krotkie i bardzo malo mowa o postaci. Nie rozumiem skad byly zachwyty, gdybym wiedziala wiecej o ksiazce zanim ja kupilam, a nie ulegala dobrym opiniom wystawianym nad wyraz, na pewno nie kupilabym tej pozycji,

Córka (www.zuziaocenia.pl) nie cierpi tej książki. mamy audiobooka. Czytany jest strasznie, jak jakieś notatki encyklopedyczne. Każda opowieść kończy się bardzo pozytywnie "...zmarła (tu data)". Moje 10 letnie dziecko, gdy puściłam mu to na dobranoc nie mogło zasnąć, bo miało jedno spostrzeżenie:"po co to wszystko, skoro i tak umrzemy" Chyba encyklopedie dla dzieci są fajniej napisane..

Wspaniała książka dla młodych dziewcząt. Cudownie opisane losy innych kobiet będące wzorem i przykładem. Książka bawi i uczy w bardzo fajny sposób. Doskonała na prezent dla młodej buntowniczki !

No cóż te opowieści to takie mało wciągające. Niektóre zupełnie niezrozumiałe a inne zbyt pobieżne jednak zdarzają sie i takie które zachęcają do głębszej analizy bohaterki.

mądra książka, którą powinna przeczytać każda dziewczynka, najlepiej razem z mamą

W książce znajdziemy 100 historii niezwykłych kobiet, które pochodzą z różnych stron świata. Różnią się kulturą, wyglądem i miejscem, z którego pochodzą, ale łączy je jedno: wszystkie podążały za własnymi marzeniami, mimo przeciwności losu, które napotykały. Charakterystyka każdej kobiety jest przedstawiona w bardzo czytelny sposób w postaci bajki, tak by trafiła do serca młodych dziewczynek. Piękne ilustracje przedstawiające portrety i cytaty odważnych Pań, dopełniają całość. Możemy się przekonać, w jaki sposób osiągnęły swój sukces i że nie ma rzeczy niemożliwych. Kobiety te mają bardzo różne zawody, co pokazuje nastolatkom, że mogą być w przyszłości, kim tylko zechcą, niezależnie od ich pochodzenia. Zawód, który będą wykonywać, może być taki, jak wykonują mężczyźni i nie ma ograniczeń, ani segregacji ze względu na rasę, płeć czy status materialny. Czy to astronautka, czy sędzia sadu najwyższego, pisarka, artystka, malarka, działaczka polityczna, projektantka mody, każda z nich przy dużej pracy i determinacji podążała za swoimi marzeniami. W książce znalazły się takie nazwiska jak: Michale Obama – prawniczka i Pierwsza Dama, Seon Duk – Królowa, Yoko Ono – artystka, Jane Austen – pisarka, Maria Callas – śpiewaczka operowa, Coco Chanel – projektantka mody Nie zabrakło też kobiet z polski w tym zacnym gronie kobiet z całego świata: Tamara Łempicka - malarka, Maria Skłodowska – Curie – fizyczka i chemiczka, Irena Sendlerowa – bohaterka wojenna. O ile wiedziałam, kim jest Maria Skłodowska Curie, to dwie pozostałe kobiety był dla mnie tajemnicą. Ta książka miała uczyć moje dziecko, a to mnie dała niezłą szkołę. Uczy młode dziewczynki wiarę w siebie, w swoje marzenia oraz motywuje do działania. Książka bardzo inspirująca dodaje skrzydeł dzieciom, ale i nie tylko. Ja już dawno nie jestem nastolatką, a po przeczytaniu tych opowieści pozostało wiele wzruszeń w moim sercu i moje myśli jeszcze długo krążyły wokół tej książki. Po tej lekturze doszłam do wniosku, że jesteśmy ludźmi…, aż ludźmi, bo okazuje się, że jedna osoba może tak wiele.

Co łączy Amelię Earhart, Annę Politkowską, Jane Austen czy Michelle Obamę? Każda z nich, jak i 96 innych kobiet o niezłomnych charakterach i nieustępliwości na miarę swoich czasów, zapisały się złotymi zgłoskami w historii wielu dziedzin aktywności człowieka, od świata mody, sportu czy literatury po politykę i naukę. „Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek” to pięknie wydane i bogato ilustrowane kompendium wiedzy o pionierkach z całego świata, dających przykład tego, że nie ma przeszkód w dążeniu do realizacji własnych celów zawodowych czy społecznych, których nie można pokonać. Sylwetki stu kobiet, które pochodziły lub pochodzą z różnych stron świata łączą zarówno karty tej niesamowitej pozycji, jak i moc inspirowania innych do przełamywania barier i otwartości na odmienność. Tytuł książki może sugerować, że jest ona dedykowana wyłącznie dziewczynkom, ale tak nie jest! To książka nieznająca płciowych stereotypów, jest zatem doskonała dla każdego, bez względu na płeć i wiek. Otwiera oczy na to, że przede wszystkim liczy się zawartość naszych głów i serc, a nie płeć, wyznanie czy miejsce urodzenia. Książka jest ważnym punktem na mapie zdrowo rozumianego feminizmu, to znaczy współpracy ponad podziałami i dążenia do wyrównywania szans kobiet i mężczyzn na przykład w dostępie do wykształcenia czy rynku pracy. Elena Favilli i Francesca Cavallo stworzyły projekt, który ma olbrzymi potencjał, a z uwagi na swój oszałamiający sukces wydawniczy (i to w oparciu o crowdfunding) powinien znaleźć się w każdej biblioteczce. A ja z niecierpliwością czekam na polskie wydanie drugiego tomu opowieści, które już święcą triumfy zagranicą. Brawo! Dziękuję bardzo Wydawnictwu Debit za egzemplarz recenzencki „Opowieści”, które przypadły do gustu zarówno mnie, jak i mojej córce.