Ku chwale Rzymu. Wojownicy Imperium (okładka miękka)

Wojownicy starożytnego Rzymu wierzyli, że są potomkami boga wojny. Dlaczego z takim oddaniem walczyli i ginęli ku chwale Rzymu? Co nimi kierowało? W co i komu wierzyli? Czy czegoś się obawiali? Książka prezentuje ekscytujący portret rzymskiego wojownika, a także wnikliwe analizy strategii i kampanii, dowodzi, jak ważną rolę w bitwie odgrywał pojedynek.

Starożytny Rzym kochał wojnę. Jego legioniści uchodzą za pierwszych zawodowych żołnierzy. Potrafili poddać się żelaznej dyscyplinie panującej w legionach, ale też zachować naturę wojowników, którzy nade wszystko uwielbiali prezentować swoje umiejętności i okazywać męstwo w pojedynkach. Kierowało nimi pragnienie zdobycia sławy bohatera. Publicznie chwalili się bliznami po ranach odniesionych w bitwach. Jednak ci sami wojownicy czytali też dzieła filozofów, spisywali historię i recytowali poezję.

Autor przedstawia tych bezlitosnych dla wrogów bohaterów, którzy zdobywali dla Rzymu rozległe tereny. Analizuje czyny ludzi takich jak Lucjusz Sykcjusz Dentatus – zwycięzca ośmiu walk i bohater plebejuszy, Publiusz Decjusz Mus – konsul, który rzucił się na wrogów pod Sentinum, aby swoje życie złożyć w ofierze bogom podziemia, oraz zwaśnieni centurioni Tytus Pullo i Lucjusz Worenus – rywalizujący o każde stanowisko i zaszczyt, ale związani lojalnością wobec Cezara.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.