Nieoczekiwana przeprowadzka. Misia i jej mali pacjenci. Tom 6 (okładka twarda)

Z naszą uroczą, rudą Misią znam się nie od dziś, kto zagląda od czasu do czasu na mojego bloga, ten wie, że seria o małej pani weterynarz jest jedną z moich ulubionych pozycji dla dzieci w wieku od czterech lat. Tym, którzy nie znają jeszcze bohaterki, wspomnę, że ma ona siedem lat i wraz z rodzicami oraz pieskiem Popikiem mieszka w małym miasteczku. Umie rozmawiać ze zwierzętami, ale jest to wielką tajemnicą, o której wie tylko jej dziadek. Parę lat temu tata zbudował dla niej domek na drzewie, w którym prowadzi teraz swoją tajemną Lipową Klinikę. Troszczy się o wszystkie zwierzęta i stara im się pomóc w potrzebie. Poza swoją niecodzienną zdolnością jest zwyczajną dziewczynką, która lubi truskawki, kakao i kolorowe liście. Za każdym razem, gdy sięgam, po którąś z części przygód o Misi, zachwycam się przepięknymi ilustracjami wykonanymi przez Agnieszkę Filipowską. Rysunki są malownicze, przyjemne dla oczu młodych czytelników i dorosłych, pobudzają wyobraźnie, a dzieci, którym czytałam o perypetiach rezolutnej dziewczynki, wprost nie mogły się rozstać z tą książką. Ponadto pozycja ma dosyć spory rozmiar i jest solidnie wykonana. Mam nadzieję, że w przyszłości powstanie jeszcze dużo części tej serii. Tym razem jak zawsze na czytelnika czytają trzy historyjki, w których poznajemy kudłatego, dużego pieska, który nie ma swojego domu, pszczoły, które niespodziewanie muszą wyprowadzić się z miejsca, w którym mieszkają i malutkiego liska, który zgubił się i nie wie jak trafić do swojej mamy. Ciężko wybrać jedną, ulubioną opowieść, ale chyba mi do gustu najbardziej przypadła ta o Kudłaczu. W książkach Anieli Cholewińskiej-Szkolik podoba mi się to, że uczą dzieci empatii i miłości do zwierząt. Pokazują, jak ważna jest pomoc człowieka, w życiu mniejszych przyjaciół, którzy nie potrafią poradzić sobie sami, kiedy im coś dolega. Jeśli posiadacie pociechy w wieku kilku lat albo szukacie prezentu dla dzieci znajomych, to serdecznie polecam Wam te pouczające książeczki, które nie zawierają w sobie żadnej przemocy, a wręcz przeciwnie, dostarczają wiedzy na temat świata zwierząt. Opowieści składają się z kilkunastu stron, a napisane zostały plastycznym, ale prostym językiem, który sprawia, że są one przyjemne dla oczu i uszu.

Ponad pół roku temu szukałam dla Lusi książki, takiej dla dziewczynek, której losy bohaterki można śledzić w kolejnych częściach. Martynkę już dobrze znała – wypożyczyliśmy wszystkie książki w bibliotece. Niestety od momentu, gdy jest w remoncie, książki dla dzieci przeniesiono do oddziału na drugim końcu miasta. Bez auta ciężko się tam dostać. Więc podczas wizyty w księgarni padł wybór na książkę pt. Misia i jej mali pacjenci. To była nasza pierwsza książka z tej serii. Przede wszystkim oczarowała nas ilustracjami, chylę czoła przed Panią Agnieszką Filipowską, która w cudnych obrazach umieściła tak wiele szczegółów, a mimo to nie są one przerysowane. Lusia wprost pokochała Misię, jej rudą czuprynę, piegi, czarujący uśmiech i wiernego psa Popika. Ma siedem lat, uwielbia truskawki i kakao z pianką. Jest radosną, pogodną dziewczynką, która lubi pomagać innym. Jednak najwięcej czasu spędza w ogrodzie, gdzie w domku na drzewie prowadzi Lipową Klinikę dla zwierząt. Tylko dziadek, który jest weterynarzem, i inne zwierzęta, którym pomogła, znają jej tajemnicę. Nieoczekiwana przeprowadzka to kolejna część z serii Misia i jej mali pacjenci, w której Misia i Popik stawiają czoła nowym wyzwaniom. W tej książce znajdziecie trzy historie, w których poznacie kudłatego pieska z chorą łapą, nieoczekiwaną przeprowadzkę pszczelej rodziny oraz zagubionego małego liska, któremu Misia i Popik pomogą wrócić do rodziny. Autorka uwrażliwia dzieci na otaczający nas. W książce znajdziemy wiele informacji o zwierzętach, o tym jak im pomagać, czym karmić, a czego nie wolno robić w ich obecności. Cała receznja w naszym serwisie W Roli Mamy https://wrolimamy.pl/recenzja/misia-nieoczekiwana-przeprowadzka/

3 opowiastki o opiece nad zwierzątkami. Misia i jej mali pacjenci. Tom 6. Nieoczekiwana przeprowadzka Ratujemy dziś z Misią Pszczółki, małego liska i smutasa psa. Kolejna książeczka o siedmioletniej dziewczynce o płomiennych włosach, zwolenniczce opieki nad zwierzątkami, już u nas. W środku znajdziemy 3 ciekawe historie i co ważne w tomie 7 jest znacznie więcej tekstu niż w poprzednich wydaniach, czyli więcej czytania, więcej przytulania przed snem. Seria o małej Misi skradła nasze serca bez reszty, dlatego też za każdym razem wyczekujemy niecierpliwie kuriera. Zazwyczaj to ja jestem na pełnym etacie czytacza domowego w naszej chatce, córka jest jeszcze zbyt mała, by sama ogarnęła tak długi tekst, ale jestem pewna, że za rok, może dwa sama wróci i zacznie śledzić przygody młodej Misi, już samodzielnie. Dlatego ciekawa i ciepła seria powiększa się z sezonu na sezon i zdobi regał na książki w dziecięcym pokoju. Kilka treści, co w książce się mieści. Własnym słowem: Popik to idealny pomocnik małej Pani Weterynarz, ale jeśli chodzi o kąpiele i czesanie jego sierści to zagorzały przeciwnik, nadmiernej dbałości, a więc trzeba uciekać, gdzie się da, choćby do parku, a nóż znajdzie się ktoś, kto potrzebuje nagłej pomocy jego Pani. Rezolutny piesek o jasnym futerku i tym razem wywęszył ranne zwierzątko Wielkiego kudłatego smutasa pod ławką w parku, u którego okazało się, że nie tylko łapka jest chora, ale smutne jest i psie serduszko. Czy znajda, zaufa ludziom ? Czy znajdzie ciepły kąt na resztę życia? I jaki udział w całej historii o Kudłaczu będzie miał dziadek Tadzio.

Urocza książka. Piękne ilustracje, przygody Misi, która pomaga zwierzakom ciekawe, nawet dla mnie dorosłego! Polecam. Szymon

Jak zawsze Misia i jej mali pacjenci nie zawiedli. Ilustracje bajkowe, treść piękna zrozumiała dla dzieci.

Ciekawe przygody, fajnie napisana, cudowne obrazki - córka (4,5roku) bardzo zadowolona. Polecam!

Książki są świetne, czyta się je przyjemnie. Obrazki są ładne. Moja córka je uwielbia.

Kochamy Misię i kochamy jej przygody. Każda część to nowe uratowane zwierzątko.