Małe Licho i tajemnica Niebożątka (okładka twarda)

Bożek to młody chłopak, który mieszka w ogromnym, tajemniczym domu wraz ze swoją mamą. Nie jest to dom, jaki znamy. To skarbnica tajemnic, nieoczywistych stworków i miejsce anioła stróża, który kicha piórkami. Każda znajdująca się tam deska, skrzynia czy zabawka ma swoją historię i wpływ na życie Niebożątka. Kryje on bowiem w sobie sekret, który objawia się w najmniej oczekiwanym momencie. Lata lecą, a Bożek musi w końcu wyjść do świata i do ludzi, nauczyć się żyć w społeczeństwie bez swojego anioła stróża i innych zabawnych pomocników u boku. Szkoła to kolejny etap w jego życiu, który może mu przynieść wiele najróżniejszych sytuacji i przemyśleń, nie zawsze łatwych. Czy Niebożątko stanie się prawdziwym, dojrzałym Bożkiem? Poradzi sobie w całkiem innych murach, w obliczu prawdziwych osób? Marta Kisiel w swojej książce stworzyła niesamowicie barwne, nieoczywiste i wyjątkowe postacie. Bożek jest chłopcem humorzastym, jednak bezpretensjonalnie dobrym i miłym dla swoich przyjaciół. Dojrzewa na kartach powieści, ucząc się coraz to nowych zdolności oraz po prostu życia. Jego towarzysze do domowych zabaw to postaci, które wprowadzają do całej powieści niesamowity, magiczny klimat, a swoimi osobowościami rozchmurzają każdą sytuację przedstawioną w książce. Ciało w postaci jednego, wielkiego glutka, anioł stróż kichający przez swoje piórka, łóżkowy stwór kradnący bamboszki, wściekle różowe króliki kicające za swoim przyjacielem... Niezwykle osobliwi towarzysze Bożka są czadowi! Klimat panujący w książce jest magiczny, bardzo przyjazdy i niesamowity. Jest to opowieść, która chwilami bawi do łez, nie pozwalając się od siebie oderwać. Dialogi w tej powieści są zabawne, a bohaterowie mówią, co myślą. Nie przebierają w słowach, przez co niejednokrotnie wynikają dość komiczne sytuacje i nieporozumienia. Pomimo, że historia ta napisana jest bardzo prostym językiem, który w prosty sposób trafi do młodszych czytelników, to uważam, że każdy odnajdzie w niej coś dla siebie i spędzi przy niej miłe chwile - choć na moment odrywając się od typowej codzienności. To powiew świeżości, humoru i osobliwej opowieści. Tak jak wcześniej wspomniałam, opowieść ta kierowana może być do nieco młodszych czytelników, chociażby ze względu na większą czcionkę. Uważam jednak, że to powieść wszechstronna i bezpretensjonalnie dla każdego! To piękna lekcja pokory i wrażliwości dla młodszych i starszych czytelników. Urzekająca historia potrafi wzruszyć, zaskoczyć i rozbawić do łez. Trzyma w swoich magicznych mackach aż do samego końca, pokazując i udowadniając, że normalność jest przereklamowana, a inność to nic złego - to coś oryginalnego i wyjątkowego. Książka ta to miód na moje serce, a z takiej literatury jednak się nie wyrasta.

„Świat byłby niepełny, gdyby żyli na nim sami zwyczajni ludzie. Zwyczajni ludzie robią mnóstwo zwyczajnych rzeczy, bez których nie umielibyśmy żyć. Ale to dziwni wspinają się na najwyższe szczyty gór, latają w kosmos, patrzą godzinami w gwiazdy. Przekraczają granice światów … albo zdrowego rozsądku. Albo piszą książki”. „Małe Licho i tajemnica Niebożątka” Marty Kisiel to opowieść o małym chłopcu – Bożku, zwanym również Niebożątkiem, który mieszka w niezwykłym domu z mamą, wujkiem Konradem i wieloma dziwnymi stworzeniami. Opiekuje się nim Licho – mały anioł uczulony na pierze, który dzierga bambosze. Pewnego dnia Bożek musi opuścić dom i udać się do szkoły. Czy zostanie tam ciepło przyjęty prze kolegów i dostosuje się do reszty? Przecież nie jest zwykłym chłopcem…. To przezabawna opowieść nie tylko dla najmłodszych. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Chwyta za serce, poucza i jest bardzo zabawna. Nieraz z córką nieźle się z niej uśmiałyśmy :) Dzięki niej dzieci mogą nauczyć się tego, że nikt nie jest gorszy z powodu tego, że jest troszkę inny od ogółu i to często właśnie tacy ludzie zdobywają w życiu więcej. To również opowieść o wsparciu, które możemy otrzymać od rodziny, a także o wartości przyjaźni. Zdecydowanie polecam każdemu tą zabawną i pouczającą opowieść!

Moja opinia: Małe Licho i tajemnica Niebożątka to rewelacyjna i pełna niezapomnianych wrażeń historia, która swoją premierę miała 19 września 2018 roku za pośrednictwem Wydawnictwa Uroboros♥ Autorką tej książki jest Marta Kisiel – współczesna, polska pisarka niebanalnej i poruszającej wyobraźnię fantastyki, która znana jest m.in. z takich dzieł jak: Dożywocie, Toń, Kochali się, że strach, Nomen Omen. Jej pióro literackie charakteryzuje się dużą dawką pozytywnego humoru, barwną nutką wyobraźnią oraz niepowtarzalną charyzmą, która intryguje mocniej niż śnieg w środku lata. I tym razem, moi kochani książkoholicy przenosimy się do świata znanego nam już z bestsellerowego cyklu Dożywocie, które otulone zostało mrokiem tajemnic, magią szczerej przyjaźni oraz niezapomnianą, wartką przygódą, która rozbudza w nas nie tylko czułe serce, ale i dziecięcą, bogatą jak skrzynia skarbów wyobraźnię. Głównym bohaterem tej historii jest mały chłopiec o imieniu Bożek 🙂 Ma on dziesięć lat, najlepszą mamę pod słońcem, anioła stróża o tęczowych oczkach i przyjaciela, który za pomocą sprytnych macek podkrada mu jego ukochane kapcie. Chłopiec czuje się szczęśliwy w swoim wyjątkowym, przytulnym domu, w którym mieszkają magiczne istoty, kochająca go rodzina i garstka nietuzinkowych przyjaciół. Nadchodzi jednak dzień, kiedy Bożek musi w końcu opuścić swój niezwykły, bezpieczny dom i poznać lepiej świat po drugiej stronie ogrodzenia. Czy mały chłopiec jest na to gotowy? I czy sam świat również jest gotowy na Bożka oraz jego niebanalną tajemnicę? Czy naprawdę strach ma wielkie oczy i jest najgorszym z możliwych doradców? Małe Licho i tajemnica Niebożątka to przepiękna i i niezwykle pouczająca historia o sile matczynej miłości, szczerzej aż do bólu przyjaźni, trudnościach w dorastaniu oraz o akceptowaniu siebie takim, jakim się jest – innym, wyjątkowym, niepowtarzalnym. Dziecięca wersja pani Marty Kisiel bardzo przypadła mi do gustu. Historia małego Bożka jest lekka, przyjemna i wypełniona po brzegi magią nietuzinkowej wyobraźni. Czyta się ją szybko i zapartym tchem. Małe Licho i tajemnice Niebożątka to idealna lektura zarówno dla małych czytelników, jak i dużych książkoholików! Moc literackiej zabawy, gwarantowana!

Mali chłopcy mają małe potrzeby i wielka wyobraźnię. Mają te same marzenia co ich rówieśnicy, lubią te same zabawy, tak samo spędzają czas i oczywiście tak samo kochają i nienawidzą szkoły. No chyba, że... No właśnie. Wyobraźmy sobie chłopca, który mieszka z domu z uśmiechniętym dachem, za opiekunów ma najwspanialszą mamę na świecie i dwóch kompletnie różnych wujków, a pokój dzieli z wiecznie zasmarkanym aniołkiem stróżem - Lichem i małym 'wielomackowym' potworem - Guciem. Gdy dodamy do tego fakt, że jego tato zmarł długo, naprawdę długo przed jego narodzinami, że na strychu mieszkają niemieckie widma a w kuchni szaleje niezwykle uzdolniony potwór Krakers, pojmiemy dlaczego Bożek, zwany we wczesnym dzieciństwie Niebożątkiem, zwyczajny po prostu być nie może. Marta Kisiel oddaje nam do rąk książkę, która stanowi odmianę po powieściach przeznaczonych dla młodszych dorosłych, choć i mnie, dorosłą niemłodą, jej wyobraźnia i bardzo subtelne odniesienia do świata fantazji potrafiły niejednokrotnie zauroczyć. Na szczęście dla dzieciaków, do których adresowana jest ta opowieść, Pani Marta ani na moment nie zapomina o ubarwianiu fabuły niezwykłym poczuciem humoru, wypełnianiu jej cennymi uwagami a nawet wprowadzaniu elementów wzruszających na tyle, że i dorosłym łezka zakręci się w oku. "Małe Licho i tajemnica Niebożątka" to niewątpliwie opowieść pełna walorów edukacyjnych. Od wielkiej miłości mamy, poprzez zaskakujące zwroty uczuciowe wujka Konrada, którego niejasne zachowania zawsze przyprawiają Bożka o poczucie niepewności, przez jowialną i przaśną mądrość życiową wujka Tutu, aż po ukochanie poprzez zrozumienie i wybaczenie "nieistniejącemu" tacie, autorka zwraca uwagę czytelnika na wagę ludzi troszczących się o nas, dbających o nasze szczęście nawet w sposób czasami dla dzieci niejasny. Ucząc dzieci poszanowania dorosłych, docenienia ich uczuć i starań, Marta Kisiel pokazuje także jak owych dorosłych zrozumieć. Przyznam też szczerze, że czasem zadziwiała mnie trafność odwrotnych spostrzeżeń - zdarza się bowiem, że autorka również nam, dorosłym, wskazuje wyraźnie czego w dzieciach nie rozumiemy, co wzbudza naszą niepotrzebna niecierpliwość czy też, jak bardzo nasze wypowiedzi czy decyzje mogą być dla małych ludzi niezrozumiałe. Sposób w jaki zostało to pokazane w przezabawnych dialogach i gierkach słownych, pozwala bawiąc się, zatrzymać na chwile myśli i przytaknąć ocenom wyjętym zarówno z dziecięcego jak i dorosłego świata. Autorka prowadzi nas też za rękę przez niepojęty wcześniej dla Bożka świat zewnętrzny, z pozornie błahymi i oczywistymi zjawiskami takimi jak szkoła, rówieśnicy czy obowiązki. Czyż nie zapominamy czasem, że to nie tylko wychowany z duchami i widmami Bożysław Antoni Jekiełłek może wkraczać w ten nowy świat ze złością, niechęcią i strachem? Nie tylko nasz mały bohater ale i inne, "blokowe, osiedlowe" dzieci, pragną niejednokrotnie uciec daleko od niejasnego dla nich zgiełku, bezlitosnego wyśmiewania przez rówieśników, zderzenia z niekoniecznie ciekawą rzeczywistością szkolną. Tak daleko, by móc zapomnieć o każdej bolączce - nawet w kosmos, nawet w zaświaty. Okres szkolny to także moment rozluźnienia więzi z aniołem stróżem, Lichem, które w latach beztroski stanowiło doskonałego towarzysza zabaw, zaś teraz musi pozwolić ukochanemu chłopcu na samodzielność, na odnalezienie swojego miejsca w bardziej dorosłym świecie. I takie traumatyczne przeżycia spotykają przecież rozdzielone z rodzeństwem dzieci, które nagle z rozrabiających, tarzających się w brokacie maluchów, zmieniają się w chłopców i dziewczynki maszerujące rano z kolorowymi plecakami. "Małe Licho..." to przepiękna książka o miłości. O tym, jak ogromną rolę w życiu każdego dziecka gra rodzina - ta prawdziwa i ta przyszywana, jak wielkie znaczenie ma przyjaźń, której można ufać w chwili potrzeby. To książka ucząca wybaczania i zrozumienia. Książka dla dzieci o dorosłych ale i dla dorosłych o dzieciach. Dla maluchów, duchy i widma będę jeszcze jedną oczywistością zaczerpniętą z ich wyobraźni, dla nas staną się alegorią przyjaźni, pomocy, dbałości zdrowie i pełny żołądek. Po jej przeczytaniu zostanie am wszystkim w głowie, że amulety chroniące przed grozą świata, zaświatów i każdej srogiej krainy - tej wyobrażonej i tej rzeczywistej - należy tworzyć z trzech elementów: "Miłość, Niezłomność, Przyjaźń" (str.141). Jeśli do tych wszystkich elementów o wielkich walorach edukacyjnych, do językowej przezabawnej błyskotliwości i żonglowania prozą i poezją, przemyconą w sposób fantastycznie obrazujący przygody Bożka, dodać jeszcze przepiękne, wprawdzie czarno-białe, ale nasycone szczegółami, rozbuchane wyobraźnią ilustracje Pauliny Wyrt, nie pozostanie nam nic innego jak kupić książkę dla siebie i dla młodszych.Polecam gorąco!

Pokrzepiająca historia o tym, że być innym, to znaczy być kimś wyjątkowym. O miłości, przyjaźni i niezłomności, która potrafi wyciągnąć nas nawet z najstraszliwszych tarapatów. Najnowsza książka Marty Kisiel skierowana jest do młodszych czytelników, ale nie dajcie się nabrać! Ma powiększoną czcionkę, która stanowi świetne ułatwienie dla samodzielnie czytających już dzieci, ale zapewniam Was, że potwornie wciąga także dorosłych. Duże i ciekawe ilustracje autorstwa Pauliny Wyrt cieszą oko i małych i dużych. „Małe Licho i tajemnica Niebożątka” to pozycja idealna zwłaszcza dla tych, którzy rozpoczynając naukę w szkole są pełni obaw, ale również dla tych, którzy po prostu lubią mądre historie. Jest trochę śmiesznie i trochę strasznie, trochę ciekawie i trochę nudno. Marta Kisiel bawi się językiem w sposób niepowtarzalny, a jej charakterystyczny styl wyskakuje na nas z każdej strony tej książki. Tytułowe Niebożątko, to nasz wyjątkowy Bożęty. Ma swojego zakichanego anioła stróża – Małe Licho, które zasuwa za nim krok w krok, w swych wełnianych bamboszkach. Mieszkają w niezwykłym domu, gdzie każdy pokój i każdy zakamarek skrywają niesamowite historie i stworzenia, w które aż ciężko uwierzyć. Bożęty wychowywany przez mamę, z pomocą wujka Konrada i niezwykłych lokatorów pewnej wyjątkowej posiadłości, uczył się do tej pory wyłącznie w domu, ale nadszedł Ten Moment i po wakacjach idzie do szkoły. To istna rewolucja w życiu naszego bohatera. O tym jak chłopiec zwyczajnie niezwyczajny odnalazł się w nowej rzeczywistości i jaką rolę odegrało w tym Licho, wraz z całą menażerią potworów, widm i innych niesamowitych stworzeń odkryjcie sami w tej wyjątkowej na swój sposób opowieści. Nie mogę się doczekać, aż moi chłopcy podrosną i będziemy mogli wspólnie zanurzyć się w tym świecie, w którym miłość, przyjaźń i niezłomność są jak amulet, który potrafi ochronić nas przed złem i wyciągnąć nawet z największych tarapatów.

"Świat byłby niepełny, gdyby żyli na nim sami zwyczajni ludzie. Zwyczajni ludzie robią mnóstwo zwyczajnych rzeczy, bez których nie umielibyśmy żyć. Ale to dziwni wspinają się na najwyższe szczyty gór, latają w kosmos, patrzą się godzinami w gwiazdy. Przekraczają granice światów... albo zdrowego rozsądku. Albo piszą książki." Bożek to dziesięciolatek, który mieszka z mamą, wujkami, ale i aniołami, i mnóstwem innych lokatorów. W jego życiu potwory nie są straszne, ale strasznie mocno tulą, małe aniołki z alergią na własne pierze dziergają bamboszki, a wściekle różowe króliczki wesoło kicają po domu. Zapowiada się naprawdę dobrze, prawda? A to dopiero początek i zaledwie czubek jego ciekawej historii. Małe Licho, czyli uroczego aniołka z alergią na własne pierzaste skrzydełka miałam okazję poznać już w Dożywociu. Wówczas pokochałam tę postać i obiecałam sobie, że poznam każdą historię, w której się pojawi, więc oto jestem i muszę przyznać, że się nie zawiodłam! Już od pierwszych zdań widać, że książka skierowana jest do nieco młodszej grupy czytelników, ale i dorosła już ja spędziła z nią wiele ciepłych chwil. Co do autorki, to Marta Kisiel jak zwykle zachwyca, nawet w książce pozornie dla dzieci! Historia Licha i Niebożątka niesamowicie mnie wciągnęła i z bólem serca ją kończyłam. Bardzo żałuję, że książka nie jest dwukrotnie lub trzykrotnie dłuższa, jednak rozumiem, że jej potencjalnymi odbiorcami będą młodsze dzieciaki. Już w Dożywociu zachwycałam się barwnym opisem postaci, ale w Małym Lichu i tajemnicy Niebożątka dokładnie widać jak autorka pobudza wyobraźnię odbiorców i jest to coś niesamowitego. Historia zahacza o różne tematy, m.in. o odnajdywanie się w grupie, zagubienie wśród rówieśników, ale i znajdziemy tu poezję oraz coś, czego się nikt nie będzie spodziewał, czyli to, za co autorkę kochamy najbardziej! Książkę czytałam z przyjemnością i niedługo chętnie podzielę się historią Bożka z młodszym rodzeństwem, które mam nadzieję, również ją pokocha. Jest to jedna z tych historii, w których każdy, niezależnie od wieku, odnajdzie wartości i skłoni się ku refleksjom na przeróżne tematy. Oczywiście zachęcam do przeczytania i żywię szczerą nadzieję, że pani Kisiel szykuje kontynuację! cos-o-ksiazkach.blogspot.com

Wspaniała książka! Jestem ogromną fanką twórczości Marty Kisiel, która do tej pory pisała książki dla starszych czytelników. W teorii "Małę Licho..." jest skierowane do dzieci, ale w praktyce dorośli też zachwycą się tą opowieścią.

Bardzo ciepła i pogodna książka, mimo że nie brak w niej Wielkich Problemów oraz Mniejszych Dramatów. Jest to kontynuacja losów bohaterów znanych nam z "Dożywocia" i "Siły niższej", ale opowiedziana z perspektywy naszego kochanego aniołka, Licha, oraz Niebożątka, z którego wyrósł wcale nie taki mały Bożek. Chłopiec wychowany w domu, w którym pradawne zło piecze ciastka, na strychu mieszkają nie do końca cieleśni żołnierze Wehrmachtu, a na schodach można potknąć się o stadko różowych królików, musi nauczyć się żyć w Normalnym Świecie, który może okazać się dużo bardziej niebezpieczny. Historia zarówno dla młodszych, jak i dla tych nieco starszych.

"- Oh, doprawdy, Alleluja!" W dniu premiery piękny egzemplarz trafił do łapek Serafina, która tylko czekała, by rzucić się w wir czytania. Mając w głębokim poważaniu spojrzenia mijanych ludzi czytała idąc przez miasto i jadąc do domu busem. Czytała w ogrodzie, potem w fotelu i w łóżku. I jeszcze kończyła następnego dnia w autobusie! No nie mogła się oderwać! Historia rozgrywa się kilka lat po wydarzeniach z “Siły niższej”. Niebożątko ma już dziewięć lat, problemy dziecka w tym wieku będącego, mamę, dwóch wujków, gromadę co najmniej dziwnych przyjaciół i… swojego anioła stróża. Anioła w za dużej koszulce i w wydzierganych bamboszkach, z którym uwielbia bawić się, przeżywać przygody i który nie opuszcza go na krok. Więc gdy chłopiec wpada w tarapaty, któż ma mu pomóc jak nie jego własny anioł i wujek? Owe perypetie Licha i Niebożątka, ich cała relacja są jednym z najsłodszych i najbardziej uroczych elementów książki. Czytając uśmiech właściwie nie schodził mi z ust, a uczucie nostalgii niejednokrotnie mnie ogarniało. Mogłoby się wydawać, że cóż dorosły może znaleźć dla siebie w książce właściwie dedykowanej młodszemu odbiorcy, a jednak. Marta Kisiel już po raz kolejny pokazała, że w lekkiej i komediowej wręcz formie potrafi przekazać coś, co potrafi dorosłemu dać do myślenia i co dorosłego rozbawi, rozweseli, ogólnie: obudzi całą masę tak naprawdę pozytywnych emocji. I pewnie znacie to uczucie, gdy po skończeniu książki ma się “kaca”? W głowie huczy i nie jest się w stanie “wyjść” z danego świata? No właśnie. Lojalnie uprzedzam, jest duże prawdopodobieństwo, że właśnie to dopadnie was po tejże książce. Ja ją jednak z całego serafinskiego serduszka polecam! Zdecydowanie można przeczytać ją razem z dzieckiem swoim, brata, siostry, czy kogoś z przyjaciół. Mimo iż książka nie ma jakoś wiele ilustracji (choć te które są uważam za udane), to tekst i historia sądzę, że spokojnie zaciekawią maluchy, które mają już 7 lat i więcej. Zwłaszcza, że wydrukowana została większą czcionką, co młodszym odbiorcom niewątpliwie ułatwi zapoznanie się z tą pełną uroku historią. Zdecydowanie będę chciała pokazać tą pozycję mojemu bratankowi, nawet jeśli nie w najbliższym czasie, to w przyszłości.

Tę książkę dostałam w prezencie, nie czytałam poprzednich historii związanych z Małym lichem i Niebożątkiem. Słyszałam o tych książkach, wiem że robią ogromne zamieszanie i budzą podziw, na dodatek nie tylko wśród dzieci, ale również wśród dorosłych. Jest to pierwsza książka z tej serii jaką udało mi się przeczytać i szczerze jestem nią zachwycona. Uwielbiam jak Autorzy potrafią wykreować taki świat, bohaterów, pomysł na fabułę i to wszystko połączyć ze sobą w taki sposób, aby każdy z tych elementów do siebie pasował. Ten świat jest zwariowany, tajemniczy, abstrakcyjny, nietypowy i na swój sposób bardzo wyszukany, oryginalny. Najlepsze jest to, że historia ukazuje nie tylko nietypową fabułę, ale również otwiera przed nami ogromne ilości miłości, przyjaźni, wspólnego zabiegania o swoje względy, próby zrozumienia siebie nawzajem. Jakbym miała tak szybko podsumować o czym jest ta książka to napisałabym, że o niezwykle trudnym dorastaniu, o próbie zaaklimatyzowania się i przyzwyczajenia do nowego miejsca. Dodatkowo, towarzyszą temu niezwykłe emocje jak strach przed nieznanym, nowi ludzie, których trzeba poznać i przy których trzeba nauczyć się żyć. Nie zapominajmy, że do tego wszystkiego dochodzi humor, pełno zabawnych sytuacji i fantastyka przeplatana z magią. W pewnej miejscowości, w pewnym magicznym i nieco dziwnym domu, zapomnianym przez wszystkich, mieszka Bożek, który często również nazywany jest Niebożątkiem. To naprawdę szczególna postać, która zamieszkuje nieco nietypowe tereny. Wszyscy uważają go za dziwaka, który nie powinien chodzić do szkoły, bo zwyczajnie nie jest gotowy i przystosowany do tego świata. Jak się okazuje Niebożątku wcale nie jest najgorzej, ponieważ ma wszystko, czego potrzebuje. Ma w domu swoich przyjaciół, posiada również skrzynkę, w której znajdują się skarby. Bardzo kocha swoją mamę, z którą praktycznie nie rozstaje się. A ta z kolei jest zawsze po jego stronie i mocno wspiera syna. Nie należy zapominać o tym, że owy Bożek posiada anioła stróża! Tak, jest to najprawdziwszy aniołek, który również zawsze jest przy nim i bardzo mocno go wspiera w trudnych dla niego momentach. Nie należy też zapomnieć o potworku, który stale mieszka pod łóżkiem Niebożątka. To typowy niegrzecznik, ponieważ stale kradnie mu i wynosi gdzieś kapcie. Za sprawą wujka, Niebożątek musi iść do szkoły. Na początku jego matka jest przeciwna, sądzi że Bożek jest zbyt inny, nietypowy i jedyny w swoim rodzaju, i że szkoła nie jest mu potrzebna. Z czasem jednak wszyscy ulegają, a Niebożątek niestety, ale musi udać się do szkoły. Jest to dla niego ogromne i traumatyczne przeżycie, ale jakoś daje sobie radę. Tylko najgorsze jest to, że nikt nie wie czy jest on na to gotowy... A co jeśli nie poradzi sobie w nowym miejscu i nie odnajdzie siebie samego?