Lukrecja (okładka twarda)

Wnuczka jest zachwycona

Jeśli ktoś zastanawia się nad zakupem książki to zdecydowanie polecam , czytam razem z synem który wiele mi nie opowiada o szkole , a tu przy opowieści głównej bohaterki udaje mi się wiele dowiedzieć, trochę podstępne .... ale warte , a do tego miło spędzony czas z dziećmi.

Bardzo dobra

Książka idealna na prezent, opisane wydarzenia są ciekawe i nie raz wywołują uśmiech. Polecam wszystkim.

"Lukrecja" to pierwsza powieść Anne Goscinny, córki autora kultowego (myślę, że mogę bez przesady użyć tego słowa) "Mikołajka", na którego przezabawnych przygodach wychowało się już kilka pokoleń. W tym także Anne Goscinny, która dorastała w świecie powieściowego bohatera i jego kolegów, ale podobno od dziecka marzyła o stworzeniu "dziewczyńskiego" świata. I z tych marzeń powstał właśnie świat dwunastoletniej Lukrecji i jej zwariowanej rodzinki, w której skład wchodzą: mama (adwokat), ojczym Grzegorz (kontroler lotów), przyrodni brat Wiktor (maniak gier), tata (artysta malarz i rzeźbiarz), babcia Scarlett (ekscentryczna kobieta, która cały czas ma w sobie coś z dziecka) oraz babcia Hanna (dotknięta chorobą Alzhaimera). Nie sposób nie wspomnieć o Linach, czyli trzech przyjaciółkach Lukrecji oraz o Madonnie - pupilce dziewczynki. Każdemu, kto sięgnął po tę książkę, zapewne od razu nasuwa się chęć porównania jej do serii o "Mikołajku". Myślę, że nie należy tego robić, bo świat Lukrecji jest diametralnie różny od środowiska Mikołajka. To świat dziewcząt, nastolatek, pełen nie tylko zwariowanych przygód, ale przede wszystkim uczuć, problemów związanych z dorastaniem, dziewczęcych dylematów i marzeń. Lukrecja to sympatyczna, mądra i zabawna dziewczynka i taki też jest jej świat stworzony przez Anne Gościnny, opisany w 10 rozdziałach, z których każdy dotyczy jakiejś ważnej dla bohaterki przygody czy sytuacji. Przeczytacie w nich miedzy innymi o tym, jak Madonna znalazła się w domu Lulu, w jaki sposób Scarlett pomogła wnuczce spełnić urodzinowe marzenie, przeżyjecie wybory do samorządu szkolnego, wycieczkę do muzeum żeglugi morskiej, wraz z Grzegorzem rozwiążecie niezwykle trudne zadanie matematyczne oraz dowiecie się, jak zakończył się eksperyment z fasolką w roli głównej. Całości dopełniają świetne, czarno - białe ilustracje Catel. Powieść czyta się błyskawicznie, a sposób narracji prowadzonej przez Lulu pełen jest zabawnych spostrzeżeń i uwag, komentarzy, które wywołują rozbawienie i uśmiech na ustach czytelnika. Książkę tę przeczytała także moja (akurat tak się złożyło, ze również 12 letnia siostrzenica) i powiedziała mi, że chciałaby mieć taką przyjaciółkę, jak Lukrecja. I to chyba jest największy komplement pod adresem tej powieści, bo chyba o to chodzi, aby czytelnik tak bardzo polubił świat powieściowy i jego bohaterów, żeby chciał się w nim znaleźć. Polecam "Lukrecję" nie tylko wszystkim nastolatkom, ale też każdemu dorosłemu, który pośród problemów dorosłej codzienności potrafi obudzić w sobie wewnętrzne dziecko. Ja przeczytałam historię Lulu i jej bliskich z ogromną przyjemnością.

Dwunastoletnia Lukrecja to dziewczynka (a raczej nas-to-lat-ka), która jest niezłą obserwatorką życia. Mieszka w zwyczajnym domu razem z mamą, bratem i ojczymem, chodzi do zwyczajnej szkoły i ma zwyczajne przyjaciółki, a jednak w jej zwyczajny świat można się niesamowicie i (nie)zwyczajnie wkręcić! Lukrecja jest idealną narratorką i w przezabawny sposób opisuje typowe dla nastolatki problemy i przemyślenia. Jej sposób odbierania rzeczywistości jest uroczy, a opisy zdarzeń mogą wywoływać niekontrolowane wybuchy śmiechu. Czy Lulu dostała wymarzone zwierzątko? Kto wygrał klasowe wybory? Kim jest Madonna? Czym zajmuje się ojciec Lukrecji i czy faktycznie ma mentalność piętnastolatka? Czy eksperyment z fasolą można zaliczyć do udanych? Kto jest najlepszy z matematyki? Co na urodzinach robiła babcia, oraz o czym Lukrecja pisze w swoim pamiętniku? Na te, i inne pytania znajdziecie odpowiedź w tej krótkiej, zabawnej książeczce, dopełnionej prześlicznymi, minimalistycznymi ilustracjami. Myślę, że książka szczególnie spodoba się dziewczynkom w wieku podobnym do wieku głównej bohaterki, i choć ja mam ponad 30 lat, to perypetie Lukrecji przeczytałam jednym tchem i do tego z szerokim uśmiechem na twarzy. Lukrecja już od samego początku sprawia wrażenie rezolutnej i pewnej siebie nastolatki, a sposób, w jaki o sobie pisze w szkolnym wypracowaniu sprawia, że trzeba ją pokochać! Książka przezabawna, niesamowicie wciągająca, prawdziwa, nieprzerysowana- polecam i z niecierpliwością czekam na więcej!