Czuła przewodniczka. Kobieca droga do siebie (okładka miękka)

Pozycja pozwala zajrzeć w głąb siebie i uświadamia czytelniczce ważne rzeczy o jej życiu

Gleboka i poruszajaca. Mówi o tym co trudne a jest gleboko w nas.

Napisana w piękny sposób. Porusza, inspiruje i otwiera na siebie.

Książka na wczoraj dzisiaj i jutro....wracam co chwile)))

Książka o wszystkim i o niczym. Nic ciekawego.

Jakoś nie rozumiem zachwytów nad tą książką..

Spodziewała. Się ciekawszych treści

Nic odkrywczego, mnie rozczarowała.

Plagiat Biegnącej z wilkami

Moje odczucia na temat tej pozycji są bardzo mieszane. Zakupiłam ją z powodu wielu pozytywnych opinii. Niektóre z nich mówiły nawet o odmienionym życiu, czy spojrzeniu na pewne sprawy. Pomyślałam, że może faktycznie pojawił się ktoś, kto potrafi w sposób świeży spojrzeć na "stare" problemy i innowacyjnie o nich mówić. Moje odczucia po przeczytaniu pierwszych stron były faktycznie pozytywne. Nie odebrałam zawartych na kartach książki treści, jako odkrywczych, ponieważ tematy samorozwoju, samoświadomości i ogólnie pojętego mindfulness nie były mi obce kiedy zaczynałam tę lekturę, niemniej jednak czytało się ją przyjemnie. Niestety im dalej w las, tym moje odczucia na temat tej pozycji były coraz gorsze. Przed przystąpieniem do lektury, jak zawsze przeczytałam co nieco na temat autorki i dowiedziałam się, że Pani de Barbaro jest psychologiem społecznym, socjologiem, trenerem, strategiem. Spodziewałam się więc merytorycznej, naukowej treści okraszonej ewentualnie własnymi odczuciami, czy przemyśleniami. Tymczasem autorka swoje dzieło stworzyła mieszając pewną niewielką dawkę wiedzy naukowej, swoich własnych, niepopartych niczym poza " widzimisię" teorii oraz kompletnych bzdur i zabobonów, jak na przykład proroczość snów. Przeskok z prowadzonej całkiem spójnie i merytorycznie narracji na temat spojrzenia kobiet na siebie, swoje życie, osiągnięcia, czy obowiązki do ezoterycznej interpretacji snów z " przekonującymi" dopiskami " możecie mi nie wierzyć, ale...", " Sama bym nie uwierzyła, gdybym nie doświadczyła tego na własnej skórze" był niewyobrażalnie rozczarowujący. W dalszych rozdziałach okazało się również, że jest w nich zawarte dokładnie to samo, co we wcześniejszych, a zostało jedynie sparafrazowane. Odniosłam też ogólne wrażenie, że poza pierwszymi stronami książki, gdzie autorka wymienia "typy" kobiet Pani Natalia nie miała planu na tę książkę, w związku z czym treść jest chaotyczna i wielowątkowa, przy czym wątki niekoniecznie pozostają w dialogu. Daję dwie gwiazki, ponieważ gdzieniegdzie udało się Pani de Barbaro wpleść odrobinę faktycznej merytoryki oraz za walor estetyczny( piękna okładka - należy docenić grafika). Większość jednak, to niestety kompletne bajdurzenie lub osobista spowiedź autorki nie wnosząca właściwie niczego.