Chłopak na zastępstwo (okładka miękka)

Jak wiadomo kłamstwo ma krótkie nogi. Ale kto z nas w życiu powiedziałby prawdę, jeśli właśnie na jej ukryciu zależałoby nam przede wszystkim? Jednak ciągłe omijanie tego, co nieuniknione nie uchroni nas przed ostatecznym. Możemy się plątać w zeznaniach, kręcić, ale przyjdzie taki moment, gdzie się potkniemy, ktoś pozna naszą tajemnicę, której nie powinien się dowiedzieć. I co później? Jak odzyskać zaufanie do kogoś tylko dlatego, że nie chcieliśmy go w żaden sposób stracić? Jak uchronić się przed bólem, które nas czeka?
Na początku lektura jakoś mnie nie zaciekawiła. Rzuciłam tylko okiem na opis i okładkę, jednak nie skupiłam na niej zbyt długiej uwagi. Ot książka, która nie pozostawi głębszych wspomnień. Nie na długo zainteresuje swoją fabułą. Jednak coraz częściej natrafiałam na pozytywne recenzje tej powieści, czytelnicy intrygowali mnie, co w niej jest takiego świetnego, że chcą ją czytać. Więc nie zastanawiając się długo, postanowiłam się z tą pozycją zapoznać. A nóż mnie zaciekawi, a jak nie to przynajmniej szybko o niej zapomnę. Gdy tylko wpadła w moje ręce spakowałam książkę do plecaka i wyruszyła ze mną na podbój szczytów.
Gia Montgomery ma siedemnaście lat. Jest bardzo popularną nastolatką, należy do samorządu uczniowskiego i trzyma nad nim pieczę. Jej świat kręci się wokół idealnego prezentowania się, gnębienia innych, którzy są w niższej hierarchii istnienia. W jej domu też nie ma kolorowo. Wszyscy na pozór udają, że są idealną i szczęśliwą rodziną, jednak za maską obojętności skrywają uczucia o których otwarcie nie rozmawiają.
Wszystko zaczyna się dopiero sypać tuż przed balem maturalnym. Bradley- chłopak Gii z którym spotyka się od dwóch miesięcy zrywa z nią na parkingu tuż przed zabawą. Dziewczyna przyparta do muru, nie widząc wyjścia z sytuacji postanawia jak najszybciej działać. Zaczepia obcego chłopaka i nakłania go do tego, by wcielił się w Bradley'a. Gia miała przedstawić lubego swoim przyjaciółkom tak, by udowodnić im, że jego postać istnieje, jednak po komplikacjach poznają ,,niby Bradley'a''. Co z tego wyniknie?
Opowieść zachwyciła mnie swoją lekkością, płynnością. Czyta się ją bardzo szybko, z zainteresowaniem. Zastanawiałam się jak potoczą się dalsze losy bohaterów i nim się obejrzałam zakończyłam czytać tę historię. Jestem z niej bardzo zadowolona, jest piękna, prawdziwa, zawiera w sobie życiowy morał, który coraz częściej widzimy w rzeczywistości. W powieści znajdziemy miłość, radość, szczęście, a także ból, smutek, żal i złość. Nie zabraknie humoru, który napawa optymizmem, oraz interesujących spostrzeżeń. To idealna lektura na lato, odpręża po ciężkim dniu, ładuje akumulatorki pozytywną energią, a także uczy.
Autorka w powieści poruszyła bardzo ciekawy temat: uzależnienie od mediów społecznościowych. Coraz częściej zauważa się ten przypadek, że młodzież słucha opinii obcych ludzi i na ich podstawie buduje swoją wartość. Ich samoocena jest bardzo niska, nie zauważają siły, jaka w nich drzemie, że pomimo kłopotów potrafią sobie poradzić, bez ciągłego pytania, czy działać, czy raczej sobie odpuścić. Porównywanie siebie do innych, ta potrzeba dowartościowania nie służy naszemu zdrowiu psychicznemu, a tym bardziej nie dodaje wiary w siebie i swoje możliwości. Częste wrzucanie postów, czy teetów może doprowadzić do tego, że mamy coraz więcej lajków, ale co z tego, gdy w głębi siebie i tak wciąż czujemy się źle?
Także ulgowe traktowanie wybryków dzieci przez rodziców przysporzyło kilka problemów. Przymykanie oczu, zamiatanie problemów pod dywan, a także skrywanie tych pozytywnych jak i negatywnych emocji sprawiła, że relacje dziecko- rodzic były na poziomie zero. Udawanie, że wszystko jest idealne, skrywanie emocji pod maską nie pomagają w budowie samooceny, lecz bardziej ją zaniżają. Taka osoba boi się później odkryć przed innymi swoje prawdziwe ,,ja", gdyż może zostać poniżona i wyśmiana.
Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, są barwni, mają ciekawe charaktery. Widać, że autorka dużą uwagę im poświęciła, dlatego łatwo ich polubić i się z nimi utożsamić. Dialogi są proste, z humorem, dobrze przemyślane. Opowieść ukazuje przemianę bohaterki, a także chęć walki, by stać się kimś innym, kimś lepszym.
Pomimo, że książka na pierwszy rzut oka mnie w ogóle nie zaciekawiła, okazała się niezwykłą powieścią godną polecenia. Pozytywnie mnie zaskoczyła, przedstawiła ciekawą historię z morałem. Dobrze się przy niej bawiłam, wiele nauczyłam i przekonałam się, że ci literaccy bohaterzy mogą mieć podobne problemy do nas samych. Gorąco polecam.

Szukacie kolejnego romansu, który ukaże Wam nieszczęśliwą miłość wśród nastolatków? Romansu, który będzie opowiadał o nieszczęśliwym zauroczeniu oraz ukazywał mało istotne problemy? W taki razie ta książka nie jest dla Was. Sięgając po tę książkę nie wiedziałam, że jej treść tak mnie zaintryguje. Myślałam, że będzie to kolejna historia miłosna, w której bohaterowie spotykają na swojej drodze wiele przeciwności losu. Główną bohaterką jest Gia, uczennica ostatniej klasy liceum, którą chłopak rzuca, tuż przed balem maturalnym. Dramatyczna scena zerwania odbywa się na parkingu. Przebojowa Gia, szuka odpowiedniego wyjścia z tej sytuacji. W samochodzie zauważa tajemniczego chłopaka, którego prosi, aby tego wieczoru udawał jej drugą połówkę. Chłopak godzi się na taką propozycję, jednak na balu jest również jego siostra, która nie wie o takim układzie. Nowi znajomi w konfrontacji z Bec - siostrą nieznajomego - odgrywają scenę zerwania. To miało być tyle z ich wspólnej historii. Ich losy zostają ponownie połączone, kiedy Bec prosi Gię o przysługę. Tym razem to Gia ma udawać dziewczynę chłopaka poznanego przed balem, dziewczynę Haydena. Bohaterowie razem wybierają się na imprezę do byłej dziewczyny Haydena. Tam odgrywają idealną parę, która nie widzi poza sobą świata. Do swojej historii dokładają kolejne kłamstwa. Gia, jako jedna z najpopularniejszych dziewcząt w szkole, okłamuje swoje przyjaciółki w kwestii chłopaka. Licealistka nie chce, aby cała szkoła poznała prawdę, związaną z jej historią miłosną. Przyjaciółkom nie zdradza za wiele o chłopaku, który zostawił ją na balu oraz nie chce wyjawić informacji o chłopaku, którego poznała na randce w ciemno. Wokół jej historii powstaje bańka mydlana, która składa się z kłamstw. Bańka, która pewnego dnia pęknie i prawda ujrzy światło dzienne. Poza wątkiem miłosnym autorka dużą wagę przykłada do pojęcia "kłamstwa". Gia skłamała raz. Wyglądało na to, że będzie to jedno małe kłamstwo. Jednak kłamstwa narastały, a sytuacja bohaterki bardzo skomplikowała się. Każdy człowiek skłamał choć raz. Kłamie już małe dziecko, które zapewnia, że umyło ząbki, a tak naprawdę nie odwiedziło nawet łazienki. Kłamią uczniowie, że nie mogą iść do szkoły, z powodu choroby, a tak naprawdę mają sprawdzian. Kłamie każdy. Jedni mniej, inni więcej. Z kłamstwa wynikają same złe rzeczy. To małe dziecko, w przyszłości może mieć problem z zębami, uczeń może mieć problemy w szkole, a sprawdzian i tak go nie ominie. Zatajanie prawdy, chwilowa zmiana rzeczywistości - tak niektórzy nazywają kłamstwo - nie prowadzi do niczego dobrego. Pamiętajcie, że "oliwa sprawiedliwa, zawsze na wierzch wypływa", a co za tym idzie, nasze kłamstwa prędzej czy później wyjdą na jaw. Kolejnym ważnym tematem poruszonym w książce jest sprawa związana z mediami społecznościowymi. Idealnie opisuje to cytat: "Jak mierzymy dziś naszą wartość? Liczbą lajków, które otrzymał nasz post, tym jak wielu mamy znajomych czy ile zebraliśmy retweetów? Czy w ogóle wiemy, co tak naprawdę myślimy, dopóki nie przedstawimy naszych myśli w sieci i nie dowiemy się od innych, ile ich zdaniem są warte?" Czy taka nie jest prawda? Jeżeli ktoś ma dużo lajków to jest fajny? Weźmy przykład: osobnik X ma 200 lajków pod zdjęciem, a osobnik Y, ma ich 10. Czy osobnik Y ma gorsze życie? Jest mniej lubiany? Nie! Osobnik Y może nie lubi być popularny, ale zapewne ma dobre serduszko. Nie oceniajmy ludzi po ilości lajków czy obserwatorów. Oceniajmy ich po charakterze i sposobie podejścia do życia. Nie wiecie jaką sukienkę kupić na imprezę? Wrzucacie zdjęcie do siebie i czekacie na zdanie innych osób? Czy nie powinno być tak, że to Wy musicie czuć się dobrze w danym ubraniu? Może Zośka z naprzeciwka specjalnie poradzi Ci, aby kupić sukienkę, w której gorzej wyglądasz i źle się czujesz? Chcesz zmienić fryzurę, ale obawiasz się komentarzy pod najnowszym zdjęciem? Tak nie powinno być! Media społecznościowe odgrywają ogromną rolę w naszym życiu. Wpływają na nie oraz w pewnej mierze pokazują nam, jak mamy żyć. Zastanawialiście się kiedyś jak wyglądałoby nasze życie, gdyby nagle padły serwery internetowe na całym świecie? Kto stałby się naszym doradcom, a kto otwarcie potrafiłby skrytykować inną osobę? Polecam Was sięgnąć po tę książkę. Autorka przeplata historię miłosną z problemami obecnego świata, z problemami, które opisują każdego z nas. Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Z czystym sercem polecam ją każdemu czytelnikowi. Recenzja dostępna również na blogu: http://zaczytana-aniaa.blogspot.com

Zadanie szczególnie dla dziewczyn. Wyobraźcie sobie taką dość niekomfortową(choć to jednak chyba spore niedopowiedzenie) sytuacją. Macie już wchodzić wraz z chłopakiem na bal maturalny, co więcej jest to chłopak, z którym się umawiasz, a tu nagle on postanawia z Tobą zerwać. Właśnie teraz. Właśnie w ten dzień. Porzuca cię, a Ty masz wybór, albo wejść sama, albo wrócić do domu. Obie opcje nie zakładają jednak scenariusza, który sobie wymarzyłaś.

Jednak jest jeszcze trzecie rozwiązanie. Wykorzystała je Gia. Dziewczyna w szkole uchodzi za gwiazdę, jest przewodniczącą, może mieć każdego chłopaka, jednak chodziła ze starszym z odległego uniwersytetu. Nie może pokazać się przed sowimi koleżankami bez mężczyzny, o którym tyle opowiadała, tym bardziej, że jedna z dziewczyn, wciąż pyta ją, czy Bradley na pewno istnieje. Gia wypatruje na parkingu siedzącego w aucie chłopaka i prosi go o przysługę, by na ten wieczór udawał jej byłego chłopaka. Ale czy ta znajomość potrwa tylko jedną noc?

"Słowa mają w sobie moc."

Opis powieści był dla mnie głównym bodźcem, dlaczego sięgnęłam po lekturę powieści Chłopak na zastępstwo. Wydawało mi się, że będzie ona przepełniona humorem, gdyż już wydarzenia z pierwszych stron były niezwykle zabawne. Przyznać muszę, że Kasie West miała doskonały pomysł na zainteresowanie czytelnika, pewnie nie jedną dziewczynę podobny koszmar, obudził w noc przed balem...

Styl Kasie West jest niezwykle lekki, młodzieżowy, nieprzesłodzony. Pierwszoosobową narrację w powieści otrzymała Gia, maturzystka, szkolna gwiazda. Jedna z tych, które w serialach grają złe charaktery lub panie perfekcyjne, o które są zazdrosne inne bohaterki. Gia może nie jest złośliwa, ale jej pewność siebie może być początkowo przytłaczająca. Na szczęście w trakcie czytania powieści postać ta ulega diametralnym zmianom. Staje się bardziej ludzka, naturalna i nie ukrywa już swoich emocji, za grubą barierą.

"Co widziane, co znane, topnieje w roziskrzeniu, staje się ułudnym ciałem światła, którego nie było, które było, jest zawsze."

Pozostali bohaterowie zostali nakreśleni dobrze, choć nie można tu pozbyć się schematów. W końca sama główna bohaterka jest schematem, schematem jednak z rysami, dzięki którym ta bariera pęka. Mamy chłopaka na zastępstwo, który okazuje się świetnym aktorem i którego bardzo polubiłam, nie zakochałam się w nim jednak po uszy, to nie ten typ. Mamy też z pozoru idealną rodzinę Gii, która jak dla mnie, była jedną z gorszych, o jakich czytałam. Kompletny brak uczuć, chłód, brak zainteresowania, rozmowy, to naprawdę przerażające. Są również przyjaciółki, jedna prawdziwa, jedna prawie nieistniejąca(naprawdę w ogóle jakby jej tam nie było), a jedna nowa, zołza z piekła rodem. Do tego mamy charyzmatyczną siostrę chłopaka na zastępstwo(nie zdradzam imienia, bo wynika z tego ciekawa gra pomiędzy bohaterami), którą chyba z całej tej ekipy najbardziej polubiłam. Jak widać panuję różnorodność, czasem schematyczność, ale w ogólnym rozrachunku, można uznać, że autorka w tym aspekcie podołała zadaniu dobrze i sprawiła, że czytelnik może polubić bohaterów i w trakcie lektury nie gubić się w nich.

"kłamstwo nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem."

Problemem powieści jest zmiana, jaka obecnie zaszła w ludziach. Wszechobecna technologia oddaliła nas od siebie i sprawiła, że obecnie ilość komentarzy pod postem, czy lajków pod zdjęciem jest najważniejsza. Może się tu wydać błahe, ale popatrzy na siebie, czy my również tak nie robimy. Wtedy może zaboleć mocniej, czego przykry przykład również pojawił się w powieści.

Głównym wątkiem historii jest jednak uczucie pomiędzy głównymi bohaterami. Dość jasne i klarowne, wszyscy wiemy jak to się skończy. Nie obyło się jednak bez problemów, bez kłótni, nieporozumień. Młodzi ludzie dopiero poszukują prawdziwego uczucia, nie są w pełni świadomi, popełniają błędy i tu właśnie możemy to odnaleźć.

"Nie jesteśmy doskonali i wcale nie powinniśmy tacy być."

Chłopak na zastępstwo to lekka historia idealna na wakacyjny wieczór. Czytałam ją w tempie błyskawicy, więc zajęło mi to raptem kilka godzin. Przy książce można przysiąść i się w nią zagłębić, a dopiero potem, patrząc na zegarek, dostrzegamy upływ czasu... Wielkie brawa dla autorki za pomysł na tę opowieść. Będę czekać na kolejne książki Kasie West.
Ocena: dobra+ [4+/6]

Gia Montgomery to piękna "księżniczka". I jak przystało na księżniczkę, posiada wszystko, czego można by się po niej spodziewać: urodę, inteligencję, władzę (w postaci samorządu szkolnego), swego księcia... księcia, który tuż przed balem maturalnym (dosłownie!) postanowił z nią zerwać na szkolnym parkingu, czym samym zburzył piękny obraz baśni, którego siedemnastolatka kurczowo się trzymała! Dziewczyna gorączkowo poszukuje rozwiązania, by choć jeszcze przez chwilę nie stracić twarzy idealnej pani prezes (co jest trudne zważywszy na okoliczności)... i wtedy w jednym z samochodów wypatruje nieznajomego, by błagać go, by stał się jej chłopakiem na zastępstwo!

Ten szalony pomysł to zaledwie początek zmian, jakie zaczynają się pojawiać w życiu Gii Montgomery. Jej maleńkie kłamstewko nie tyle burzy życie odznaczające się brakiem najmniejszej rysy niepowodzenia, ale odsłania znacznie więcej. Gia zaczyna dostrzegać swój brak zaufania do przyjaciółek, brak zainteresowania ze strony jakże doskonałych rodziców czy brata, z którym nie ma najlepszych relacji. Ale chwila, chwila! Czy te elementy aby na pewno należą do idealnego, bajkowego wręcz życia?

Też odnieśliście wrażenie, że czytacie scenariusz filmu Disneya? Nic w tym dziwnego! Nie zdziwię się, jeżeli pewnego dnia ktoś pokusi się na ekranizację Chłopaka na zastępstwo autorstwo Kasie West. I mówię to całkowicie szczerze! To powieść, od której trudno się oderwać, a która przynosi nie tylko uśmiech, ale też taką chwilkę zastanowienia, czy może i my sami nie tworzymy tego przyjemnego, choć przecież fałszywego obrazu własnego życia.

Nie zrozumcie mnie jednak źle - Chłopak na zastępstwo to nie jakaś filozoficzna powieść, która całkowicie zmieni wasz światopogląd. Jest to miła, sympatyczna historia, której akcja toczy się swoim spokojnym tempem. Dzięki temu nawet ten mniej uważny czytelnik dostrzeże stopniowe zmiany zachodzące w głównej bohaterce. Każdy kolejny ruch tej początkowo rozpieszczonej bohaterki jest logiczny - nie ma nagłych metamorfoz, nie ma nagłych przeskoków. Zamiast tego mamy prawdziwy portret psychologiczny i szczere relacje między postaciami. No Disney, mówię Wam!

Bowiem postacie to klucz do sukcesu Chłopaka na zastępstwo! Na karach powieści przewijają się dziesiątki bohaterów, a na pierwszym planie wcale nie stoi osamotniona Gia Montgomery, lecz także jej rodzina oraz chłopak na zastępstwo wraz ze swymi bliskimi! I naprawdę chciałabym, by każdy z Was poznał ich osobiście, ponieważ postacie na początku a na końcu historii są niczym niebo i ziemia - wszyscy zmieniają się na naszych oczach. Gia z rozpieszczonej księżniczki staje się dziewczyną z krwi i kości, natomiast chłopak na zastępstwo (specjalnie ukrywam jego imię!) jest nie tylko idealnym kandydatem na partnera zastępczego... ale przede wszystkim przyjacielem.

Otóż to! Przyjacielem! Miłym zaskoczeniem był dla mnie fakt, że to właśnie to silne uczucie, jakim jest przyjaźń, jest na pierwszym miejscu. Nie miłość, nie droga do sławy, nie zemsta, lecz właśnie przyjaźń. I spoglądamy na nią z dwóch różnych perspektyw, dzięki czemu nie tylko mamy porównanie, ale także wraz z główną bohaterką zaczynamy się zastanawiać, jakie wartości związane są z tym wielkim określeniem. I wierzcie mi - to wcale nie jest tak oczywiste! Tutaj nie ma niczego typowo podzielonego na dobro i zło; czerń i biel!

Historię poznajemy z perspektywy głównej bohaterki, dzięki czemu jest nam bliższa. Czytelnik identyfikuje się z uczuciami Gii i zadaje te same pytania do danego wydarzenia, co ona. Kasie West idealnie opisała młodzieńczą duszę - młodzieżowym językiem - która cały czas szuka swego miejsca na ziemi. A podczas tych poszukiwań nie zabraknie śmiechu i wzruszeń - emocji, które kryją się za tą przepiękną okładką!

Chciałabym, żebyście mi zaufali i dali szansę tej lekturze (zdecydowanie nie tylko na lato!). Jeżeli lubicie produkcje Disneya, jestem pewna, że Chłopak na zastępstwo Was nie zawiedzie. Czasami warto przeczytać coś lekkiego - coś, co przeniesie nas do naszych własnych wspomnień. A na podstawie wypowiedzi mojej mamy wiem, że ta oto historia spodoba się także starszym czytelnikom!

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2016/07/przedpremierowo-chopak-na-zastepstwo.html

GIA JEST UCZENNICĄ LICEUM, GDZIE CIESZY SIĘ SPORYM ZAINTERESOWANIEM ZE STRONY INNYCH. JAKO GŁÓWNA PREZESKA SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO, JEST DZIEWCZYNĄ POUKŁADANĄ I MOCNO ZORGANIZOWANĄ. JEJ CODZIENNE ŻYCIE W SZKOLNEJ ELICIE, SKUPIA SIĘ GŁÓWNIE NA ZEBRANIACH, PRZYJACIOŁACH ORAZ SERFOWANIU NA INTERNECIE. DZIEWCZYNA LUBI DZIELIĆ SIĘ W INTERNETOWEJ SPOŁECZNOŚCI WSZYSTKIM, CO AKURAT ROBI, MYŚLI A NAWET CZUJE.
GIA MA DWIE NAJLEPSZE PRZYJACIÓŁKI, ORAZ STARSZEGO CHŁOPAKA. NIESTETY JEDNAK W DNIU BALU JEJ ZWIĄZEK SIĘ KOŃCZY. ABY WYJŚĆ Z TWARZĄ, GIA DECYDUJE SIĘ ZAPROSIĆ NA BAL PRZYPADKOWEGO CHŁOPAKA. TEN ZAŚ MA UDAWAĆ JEJ EKS I UMIEJĘTNIE PRZEKONAĆ DO SIEBIE JEJ PRZYJACIÓŁKI.
JEDNO KŁAMSTWO ZMIENIAJĄCE TOŻSAMOŚĆ NIEZNAJOMEGO POWODUJE, ŻE DZIEWCZYNA POPADA W NIEMAŁE TARAPATY. KIEDY JEDNAK POWIEDZIAŁO SIĘ JEDNO, NALEŻY ZROBIĆ DRUGIE.
CO STANIE SIĘ ZE ZWYKŁĄ I PRZYPADKOWĄ ZNAJOMOŚCIĄ? CZY MOŻNA OSZUKIWAĆ SWOICH NAJLEPSZYCH PRZYJACIÓŁ? JAK ODBIJE SIĘ TO NA GII?
"Przekonałam się, że jestem najpłytszym człowiekiem na ziemi. Nie ma we mnie absolutnie żadnej głębi i nawet nie mam pojęcia, jak ją osiągnąć. Mam normalne życie. Moi rodzice są razem. Nie biją mnie ani nic takiego. Śmierć nie odebrała mi nikogo bliskiego. Dobrze sobie radzę w szkole. Nie jesteśmy ani biedni, ani bogaci. Nigdy poważnie nie chorowałam, nie przeżyłam żadnego niebezpiecznego dla życia wypadku. Ominęły mnie wszelkie tragedie i przez to nie ma we mnie żadnej mądrości ani głębszego wejrzenia w cokolwiek."


Po raz kolejny nie zawiodłam się na pozycji wydanej przez Wydawnictwo Feeria Young. Niestety nie wiem czy ze mną jest coś nie tak, czy raczej po prostu jestem jeszcze zbyt młoda, ale lubię takie lekkie i świeże pozycje. Chłopak na zastępstwo jest typową lekturą jakich wiele. Poznajemy losy nastolatki kończącej liceum oraz chłopaka który pojawia się w jej życiu. Do akcji dochodzą nam również intrygi i dość wyraźne uczucia, a całość dopełniają wspaniale wykreowani bohaterowie. Tą lekturę czytało mi się tak szybko, że niemal czułam jakbym oglądała film. Mało tego, jej poznanie zajęło mi stosunkowo niewiele czasu, a odkładanie jej na bok z powodu innych obowiązków, było strasznie męczące. Miałam tak, że ilekroć ją odkładałam wtedy czułam, że muszę wiedzieć co będzie dalej.

Cała powieść pisana jest świetnym językiem i stylem. Kasie West stworzyła udaną historię, która porywa. Niby znana i oklepana historia, ale za to bardzo lekka i przyjemna. Bardzo mnie do siebie przekonuje. Przy tej lekturze znajdą ukojenie nie tylko nastoletnie dusze, ale i nieco bardziej dojrzałe osoby. Odnalezienie się w niej nie sprawia problemu. Bohaterowie są na tyle żywi, że niemal czułam ich obecność. Niecodziennie czytam tak relaksujące powieści. Dokładam wszelkich starań aby je sobie wybierać i dopasowywać tak, aby dały mi wszelką frajdę. Ta lektura należy do udanych.

Wspominając o bohaterach, zwrócę uwagę na Gię( nie wiem czy dobrze odmieniłam :D). Dziewczynę poznajemy jako zadufaną w sobie, prawdziwą osobę, która jest uznawana za snobkę. Interesuje ją jedynie popularność, wpisy na Twitterze, Instagramie czy Facebooku. Z natury jest miła, ale tylko kiedy ma w tym interes. Dochodzi jednak do pewnej widocznej zmiany w jej zachowaniu, która intryguje. Jej charakter przekształca się w coś o wiele lepszego, kiedy tylko poznaje tajemniczego chłopaka.
Jeżeli chodzi o głównego bohatera płci męskiej, to dopowiem, że zastępczy chłopak Gii jest świetną osobą. Jego wrażliwość, pomysłowość i smykałka do aktorstwa, wspaniale barwią akcję. Nic dziwnego, że mocno mu kibicowałam. Tego chłopaka dodałam do mojej listy ulubionych męskich bohaterów fikcyjnych! Będę o nim pamiętać.

Chcę całkowicie powiedzieć, że książkę polecam na te lekkie i słoneczne dni. Pozycja ta miło skradnie wam serce i zakorzeni się w waszym umyśle na długo. Mnie bardzo zaskoczyła. Spodziewałam się tego, że ją poznam i po prostu uznam za fajną. Tutaj jednak muszę powiedzieć, że tak się nie stało. Jest lepiej niż myślałam. Na długo ją zapamiętam i wysoko ją oceniam. Jest warta wszelkiego zaciekawienia i polecenia! Dorwijcie ją szybko i cieszcie się nią!

Trzeba przyznać, że dzisiejsza młodzież często uzależniona jest od komputera, telefonów komórkowych, tabletów, Internetu. Ale czy słyszeliście o uzależnieniu od mediów społecznościowych? Dodawanie postów, tweetowanie, publikowanie zdjęć z większości czynności, które wykonujemy w ciągu dnia to istne szaleństwo. A jednak takie osoby są. „Chłopak na zastępstwo” to książka, która porusza ten problem, a przy tym opowiada ciekawą i zabawną historię młodych ludzi, co to próbowali udawać zakochanych i wyszło im to aż za dobrze.

„Wszystko ma swoją opowieść. Poznając te opowieści, będziesz się napełniać nowymi doświadczeniami, które sprawiają, że zrozumiesz więcej. Będziesz wzbogacać swoją duszę o nowe warstwy.”

Gia jest przewodniczącą samorządu uczniowskiego, a co za tym idzie – jest popularna w szkole. Tuż przed balem maturalnym zrywa z nią jej chłopak Bradley. By nie wyjść na kłamczuchę i udowodnić swoim przyjaciółkom, że Bradley istnieje knuje niezłą intrygę – prosi przypadkowego chłopaka spotkanego na parkingu, by zastępował jej chłopaka. On o dziwo się godzi i wszystko było by dobrze, gdyby nie fakt, że Gia nie umie przestać myśleć o „zastępczym Bradleyu”.

„Nie jesteśmy doskonali i wcale nie powinniśmy tacy być.”

Kasie West stworzyła bardzo lekką i miłą powieść, idealną do odprężenia się po ciężkim dniu. Fabuła jest ciekawa i intrygująca, a duża chęć poznania zakończenia tej historii sprawia, że książkę czytamy jednym tchem. „Chłopak na zastępstwo” to nie tylko powieść dla młodzieży z romansem w tle. Kasie West porusza temat uzależnienia od mediów społecznościowych, uzależnienia od opinii obcych ludzi. Często młodzież, jak i dorosłe osoby nie umieją się dowartościować, nie potrafią dostrzec w sobie siły. Chcą by ludzie ich oceniali pozytywnie i pragną takie oceny słyszeć, czytać. Publikowanie postów czy zdjęć na portalach społecznościowych i czekanie na jak najwięcej „lajków” czy komentarzy to częsta przypadłość w dzisiejszych czasach. Osoby takie są uzależnione od opinii innych, pragną być popularne wśród obcych ludzi i chcą być w pewien sposób dostrzeżone.

Autorka porusza również temat tzw. bezstresowego wychowania dzieci. Rodzice głównej bohaterki starali się wychowywać ją i jej brata bardzo „na luzie”, bez kar, krzyków, upomnień, szlabanów, dając swoim dzieciom dużą swobodę. Co za tym idzie nie okazywali oni też uczuć, i tych pozytywnych, i tych negatywnych. Dzieci to odczuwają i poniekąd problem Gii z jej uzależnieniem wynikał właśnie z takiego wychowania. Rodzice powinni poświęcać swoim dzieciom dużo uwagi i być konsekwentni w swoich działaniach.

„Starałam się dzisiaj być lepszym człowiekiem, ale świat nie współpracuje.”

Bohaterowie powieści to bardzo barwne postacie. Autorka włożyła w ich wykreowanie całe serce, co widać na każdej stronie. Dialogi pomiędzy bohaterami są i humorystyczne, i wzruszające, i poważne. Główna bohaterka zmaga się z uzależnieniem od opinii innych, lecz w porę dostrzega swój problem i stara się być lepszym człowiekiem. Zawiera nowe przyjaźnie, które okazują się drogocenniejsze niż te, które miała dotychczas. Ludzie ją postrzegali jako pytką dziewczynę, lecz ona pragnie pokazać światu, że jest inna. Gia to uosobienie dzisiejszej zagubionej młodzieży. Mam nadzieję, że tak jak główna bohaterka, wiele młodych ludzi odnajdzie właściwą drogę w swoim życiu.

„Odwet to owoc źle ukierunkowanych uczuć.”

Książka jest wart polecenia. Czyta się ją naprawdę bardzo szybko i przyjemnie, mimo że fabuła nie jest w stu procentach lekka. Choć mamy do czynienia z poważnym problemem, to autorka tak zbudowała całość, tak połączyła akcje, że wyszła naprawdę dobra książka. Choć nie jestem lekarzem, to z przyjemnością przepiszę wam „Chłopaka na zastępstwo” jako lek na udany weekend. Przy tej książce na pewno nie będziecie się nudzić i jestem pewna, że ci przesympatyczni bohaterowie skradną wasze serca. Bo to naprawdę mili ludzie, których nie da się nie lubić. Polecam!
http://ksiazkomania-recenzje.blogspot.com/

Gia to szkolna gwiazda, a także przewodnicząca samorządu szkolnego, która umawia się ze starszym o kilka lat studentem. Jednak przed balem maturalnym Bradley zrywa z nią na parkingu, akurat w dniu, kiedy miały poznać go jej przyjaciółki, które od początku wątpiły w jego istnienie. Co zrobić, aby zachować twarz i nie wyjść na kłamczuchę w takiej sytuacji? Nagle Gia na parkingu dostrzega chłopaka siedzącego w samochodzie. Nikt z jej znajomych nigdy nie widziała Bradleya na własne oczy, dlatego dziewczyna prosi dopiero co poznanego chłopaka, aby go udawał. Co się jednak, stanie, kiedy plan wymknie się pod kontroli?

Sięgając po „Chłopaka na zastępstwo”, nie wiązałam z tą książką wielkich oczekiwań. Spodziewałam się lekkiej przyjemnej, może i zabawnej powieści, z którą miło spędzę czas i bardzo się cieszę, że właśnie taką książkę otrzymałam. Już na początku przestrzegam, że nie należy wiązać z nią wielkich nadziei, ponieważ nie jest to literatura wysokich lotów. „Chłopak na zastępstwo” to właśnie jedna z takich książek, przy której mamy się dobrze bawić, a przy tym nie myśleć za dużo i z właśnie takim nastawieniem polecam się za nią zabrać.

Sam pomysł na fabułę spodobał mi się, choć jest jak na mój gust trochę banalny i absurdalny, bo gdyby nie główna bohaterka, która wybrała kłamstwo zamiast szczerości, nic by się nie wydarzyło. Fabuła „Chłopaka na zastępstwo” nie jest oryginalna, a wręcz przeciwnie bardzo przewidywalna. Uważam, że każdy po przeczytaniu opisu już wie, jak zakończy się książką, bo opiera się ona na znanym i popularnym schemacie.

Bohaterowie wykreowani przez autorkę nie są zaskakujący ani wyjątkowi. Nie zostali oni też nakreśleni jakoś bardzo dobrze. Gia to typowa szkolna gwiazdka, której zależy wyłącznie na opinii innych ludzi. Jest uzależniona od portali społecznościowych, zawsze musi prezentować się idealnie, nawet przed swoimi przyjaciółmi. Jak można się domyślić Gia przechodzi przemianę pod wpływem tajemniczego chłopaka, który z czasem staje jej się niesamowicie bliski. Dziewczyna pragnie stać się lepszym człowiekiem i stara się, chociaż wychodzi jej to na początku bardzo nieudolnie. Nie mogę napisać, że Gia mnie nie denerwowała, bo czasami miałam ochotę nią potrząsnąć. Główna bohaterka zachowała się momentami niesamowicie głupio, czego dowodzi choćby sam pomysł na fabułę, gdyż zamiast powiedzieć przyjaciółką prawdę, wolała je okłamać i przedstawić jako Bradleya dopiero co poznanego chłopaka. Najlepszą postacią według mnie w tej książce jest zdecydowanie Bec, czyli siostra tajemniczego chłopaka. Była to najbardziej wyrazista postać w tej powieści, która naprawdę miała charakterek, byłą zabawna i potrafiła wziąć sprawy w swoje ręce.

Wbrew pozorom „Chłopak na zastępstwo” jest bardzo wciągającą książką. Kiedy już zaczęłam ją czytać, nie miałam ochoty jej odłożyć i ostatecznie przeczytałam ją za jednym razem bez prawie żadnej przerwy. Książka ma czterysta stron, jednak wcale tak tego nie odczułam, ponieważ czyta się ją niesamowicie szybko i jej lektura zajęła mi tylko kilka godzin. Powieść Kasie West jest napisana prostym, niezbyt wyszukanym językiem, a styl autorki jest niesamowicie lekki i przyjemny, a cała książka łatwa w odbiorze.

„Chłopak na zastępstwo” to lekka, przyjemna książka, idealna na lato, bo choć jej bohaterowie chodzą jeszcze do szkoły, to zbliża się koniec roku szkolnego, a słoneczna Kalifornia jest idealnym tłem dla rozgrywających się wydarzeń. Nie należy oczekiwać po tej książce niczego szczególnego, bo można się po prostu zawieść. To powieść na jedno popołudnie, która pozwoli odpocząć i odprężyć się po męczącym dniu, lub po prostu zapewni rozrywkę na kilka godzin. Polecam ją osobą, które szukają lekkiego romansu, niezbyt wyszukanego, ani wyjątkowego. Ta książka nie jest wzruszająca, nie porusza też oryginalnych tematów, czy problemów, po prostu można spędzić z nią kilka miłych chwil, jednak nic oprócz tego.

http://someculturewithme.blogspot.com/2016/07/kamstwo-ma-krotkie-nogi.html

Młodość to jeden z najpiękniejszych okresów w naszym życiu, otwieramy się na świat i zaczynamy pakować własny bagaż doświadczeń. To właśnie wtedy większość z nas poznaje uczucie pierwszej miłości bądź zauroczenia drugą osobą. I mimo, że w tym czasie popełniamy błędy, smakujemy goryczy rozczarowania i przekonujemy się, że życie nie jest bajką, to ten okres wspominamy jako radosny i beztroski. Ale czy zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda życie nastolatków, którzy oprócz trudów dojrzewania muszą dźwigać brzemię szkolnej gwiazdy, pierwszej damy liceum?

„Chłopak na zastępstwo” Kasie West to historia siedemnastoletniej Gii Montgomery – przewodniczącej samorządu i gwiazdy liceum Freemont. Poznajemy ją na szklonym parkingu podczas rozstania z Bradleyem – aktualnym chłopakiem, którego właśnie zamierzała przedstawić przyjaciółkom wątpiącym w jego istnienie. Decyzja chłopaka stawiła nastolatkę w niezręcznej sytuacji, ale na nic zdają się prośby by zaczekał ze swoim postanowieniem dwie godziny i towarzyszył jej na balu maturalnym. I pewnie Gia przełknęłaby gorycz porażki, gdyby w jednym z samochodów nie zauważyła nieznajomego młodzieńca, który w mgnieniu oka stał się kluczowym elementem szalonego planu. Tak, chłopak ma zastąpić Bradleya na balu i tym samym uratować reputację i honor Gii. Ale czy działając impulsywnie i pod wpływem silnych emocji można przewidzieć wszystkie skutki podejmowanej decyzji?


Gia jest dziewczyną zajmującą jedno z najwyższych miejsc w hierarchii szkolnej, a to wymaga od niej utrzymywania określonego wizerunku, dlatego woli kłamać i uciekać do mistyfikacji, niż przyznać się do osobistej porażki. Zdanie przyjaciółek jest najważniejsze. To w ich oczach dziewczyna szuka aprobaty i akceptacji. W świecie Gii miarą wartości człowieka jest liczba znajomych, retweetów i laików na portalach społecznościowych oraz to, co inni o nim pomyślą czy powiedzą. Ta dziewczyna nie wsłuchuje się we własne uczucia, tylko stara się spełnić oczekiwania innych. I pewnie jeszcze długo wiodłaby żywot pustej porcelanowej lalki, gdyby zachowanie zastępczego chłopaka nie poruszyło w niej dawno zakurzonych strun. Ale czy szkolne bożyszcze i zwykły śmiertelnik to dobre połączenie? A przede wszystkim jak na to zareagują przyjaciółki dziewczyny?

Autorka zabiera czytelnika do współczesnego świata licealistów i pozwala mu poznać prawa, zależności oraz mechanizmy tam rządzące. Rzeczywistości, która w pewien sposób może wydawać się wypaczona, bo trudno jest zrozumieć, że w przyjaźni nie można być szczerym i jeśli nie ma się dowodów na potwierdzenie swoich słów, trzeba uciekać się do oszustwa i krętactwa. W tej społeczności długo pracuje się na swoją pozycję i status, ale wystarczy jedno potknięcie by ze szczytu spać na samo dno.

Kasie West stworzyła głównej bohaterce możliwość przewartościowania priorytetów i Gia postanawia z tej szansy skorzystać. Na oczach czytelnika przechodzi diametralną metamorfozę i początkową antypatię zamienia w sympatię. Oczywiście musi ponieść pewne straty i ofiary, wykonać olbrzymią pracę. Ale czy uzyskane korzyści rzeczywiście są warte dokonanego poświecenia i jaką rolę w tej historii odegra zastępczy chłopak musicie sprawdzić sami.

„Chłopak na zastępstwo” mimo lekkości, przewidywalności i pewnej sztampowości jest lekturą wyróżniającą się na tle gatunku. Kasie West pod podszewką przedstawionych wydarzeń udało się dotknąć bardzo delikatnej materii i poruszyć problemy z jakimi boryka się ówczesna młodzież. Stworzyła interesujący i wiarygodny obraz, który przemawia do odbiorcy w każdym wieku. Dla mnie z racji liczby przeżytych wiosen powieść była przyjemnym doświadczeniem, ale moja córka chłonęła ją niczym pyszny deser i jestem przekonana, że znalazła w niej kilka cennych rad, a na pewne tematy spojrzała z dystansem. Polecam.

"Nie wszystko w życiu daje się precyzyjnie zaplanować."

Powieści młodzieżowe są moim małym uzależnieniem. Mimo iż od bardzo dawna młodzieżą nie jestem, lubię poczytać o młodych i pięknych, przypomnieć sobie, jak to było, gdy sama miałam naście lat.

Gia typowa królowa balu, piękna, popularna, pewna siebie, uzależniona od portali społecznościowych; przewodnicząca samorządu szkolnego, otoczona grupą oddanych przyjaciółek (no może nie wszystkie są równie oddane). Do tego Gia ma starszego od siebie chłopaka, którego na balu maturalnym mają poznać jej znajomi. Niestety, Bradley wybrał sobie kiepski moment, aby zerwać z dziewczyną. Na chwilę przed balem i do tego na parkingu szkolnym. Przyznacie, że to nie jest sytuacja do pozazdroszczenia. Jednak Gia nie z takimi kłopotami sobie w życiu radziła i nie może, broń Boże, dopuścić do kompromitacji. Wpada na genialny, jak by się mogło wydawać, plan. Postanawia zastąpić Bradleya, dopiero poznanym chłopakiem, który stał się niechcący świadkiem zerwania.

"Jak mierzymy dziś naszą wartość? Liczbą lajków, które otrzymał nasz post, tym, jak wielu mamy znajomych czy ile zebraliśmy retweetów? Czy w ogóle wiemy, co tak naprawdę myślimy, dopóki nie przedstawimy naszych myśli w sieci i nie dowiemy się od innych, ile ich zdaniem są warte?"

Kłamstwo ma krótkie nogi i niestety przyjdzie się Gii z konsekwencjami swojego kłamstwa zmierzyć. Jak zapewne się domyślacie, nie będzie to przyjemne. I choć udowodnione jest, że każdy z nas kłamie w mniej lub bardziej ważnych sprawach, powszechnie kłamstwo jest potępiane. Kłamiemy z różnych powodów, często ze strachu. Gia skłamała swoim przyjaciółkom, aby ratować reputację. Tylko czy faktycznie z twarzą wyszła z tej całej afery?

Dzięki tej dziwnej sytuacji Gia poznała fantastycznego chłopaka, Haydena. To właśnie on i jego siostra Bec, zaczynają mieć zbawienny wpływ na dziewczynę, która zmienia się na lepsze. Z płytkiej pannicy, która ma wszystko na wyciągnięcie ręki, staje się naprawdę wartościową osobą. To dzięki nim uświadamia sobie, że jej poukładane i zaplanowane życie nie jest wcale tak idealne, jak by się mogło wydawać.

"Co najmniej od miesiąca okłamywałam moje przyjaciółki. Chociaż nie musiałam. Głównie dlatego, że nie wierzyłam, że nadal będą darzyły mnie przyjaźnią, jeśli wyjawię im prawdę. Ale też dlatego, że byłam bardzo zaabsorbowana sobą i nie wychodziłam myślą poza moje problemy."

Miałam pewien problem z główną bohaterką. Uważam, że nie sposób polubić Gię od początku książki. Dopiero gdy zachodzą w dziewczynie widoczne zmiany stwierdziłam, że teraz jest już wszystko w porządku. Nie da się także lubić osób z otoczenia Gii, ale sytuacja jest całkiem inna, jeśli chodzi o Haydena i jego siostrę. I choć przyjaciele nastolatki są popularni, to zdecydowanie wolałabym się zadawać z tymi bardziej zwyczajnymi i normalnymi.

"Starałam się dzisiaj być lepszym człowiekiem, ale świat nie współpracuje."

Kasie West napisała powieść dla młodzieży, ale na całe szczęście nie jest to historia jakich wiele na rynku wydawniczym. Książkę czyta się bardzo szybko, co jest niewątpliwie zasługą lekkiego pióra autorki. To moje pierwsze spotkanie z twórczością West i przyznaję, że nabrałam ochoty na kolejne jej opowieści.

Chłopak na zastępstwo to idealna powieść na odstresowanie. Świetnie wpisuje się w ciepły, letni klimat, więc nie macie dużo czasu żeby sięgnąć po tę książkę. Wszak lato właśnie ma się ku końcowi. Książka o przyjaźni i odnajdywaniu siebie, napisana z ogromną lekkością. Uwaga! Grozi zarwaną nocą, gdyż bardzo trudno się od niej oderwać. Polecam gorąco.

"Po trzynastu latach żegnałam się ze szkołą publiczną. Prawdopodobnie będzie się tu o mnie pamiętać, mimo to miałam nadzieję, że następne trzynaście lat mojego życia poświęcę czemuś, za co będę zasługiwać na pamięć."

Recenzja z bloga: https://ksiazkowe-cuda.blogspot.com/ Gia przez całe liceum była typową szkolną gwiazdą - piękna i pewna siebie przewodnicząca samorządu. Dodatkowo miała najfajniejszego chłopaka, Bradleya, którego podczas balu maturalnego wszyscy jej znajomi mieli poznać. Niestety Gia nie spodziewała się jednego. Tego, że on zerwie z nią na parkingu, godzinę przed balem. Zdesperowana dziewczyna, widząc w jednym z samochodów nieznajomego chłopaka, postanawia poprosić go, aby udawał jej byłego już partnera. Przecież jej znajomi nie wiedzą jak wygląda prawdziwy Bradley, a ona nie chce wyjść na kłamczuchę. Jednak nie wszystko da się zaplanować, a kłamstwo daje nieoczekiwanie skutki. Po przeczytaniu opisu oraz pierwszego rozdziału myślałam, że będzie to kolejny typowy romans, który niczym mnie nie zaskoczy. Bardzo się myliłam. Przyznaje się z ręką na sercu, że jest to jeden z lepszych romansów jakie przeczytałam. Miałam zacząć od minusów, ale po namyśle okazało się, że dla mnie ta historia nie ma niczego do czego mogłabym się przyczepić. Napiszę więc o plusach. Opowieść ta jest niebanalna. Napisana w lekki sposób, dzięki czemu nie mogłam oderwać się od czytania. I to dosłownie. Gdybym miała czas przeczytałabym ją w jeden dzień. Wciąga od samego początku i trzyma aż do końca. Poznajemy Gie, która początkowo sprawiała wrażenie pustej laski. Ale nią nie jest. Nawet nie wiedząc, że to robi, udaje przed przyjaciółkami, że jest ogarnięta i zawsze wszystko wie. Nawet, kiedy chłopak z nią zerwał nie powiedziała im o tym, bo bała się, że one ją wyśmieją. Zdanie jej przyjaciółek było ważne w jej życiu. Lecz, kiedy kłamstwo zaczęło przybierać na sile, sama się w nim pogubiła. Widzimy dopiero wtedy jej prawdziwą twarz. Polubiłam ją, choć rzadko się zdarza, że darze sympatią główną bohaterkę. Sprawiła wrażenie mądrej, przyznającej się do błędu osoby. Jeśli chodzi Haydena, czyli tytułowego chłopaka na zastępstwo, to jego wprost pokochałam. Po raz kolejny się zastanawiam - dlaczego tacy chłopcy nie istnieją naprawdę. Zabawny i uroczy, choć nie był rozpieszczany jeśli chodzi o uczucia i przyjaciół. Jego dziewczyna zostawiła go dla jego najlepszego przyjaciela. Od tego momentu nie chce znać ich oboje. Dopiero znajomość z Gią w jakiś sposób go zmienia, dzięki czemu zaczyna pogadać się że stratą. Książka jest świetnie napisana. Nie jest ani za krótka, ale też cię ciągnie się w nieskończoność. Płynęło się od strony do strony i bardzo łatwo dało się wciągnąć w samą historię. Jest ona bardzo wyważona i trafiona w punkt. Kolejnym plusem jest to, że miłość tutaj nie przeważa. Nie jest to tylko płytka historyjka. Poznajemy tu też inne wątki, przede wszystkim to, że kłamstwo ma krótkie nogi. Gia po pewnym czasie sama zaplątała się we własnych kłamstwach i jest najlepszym przykładem tego, że lepiej w ogóle nie zaczynać. Lecz nie tylko jej kłamstwo jest to istotne. Podczas czytania zauważamy kłamstwa Haydena, brata Gii, czy jej rodziców. Może nie tyle kłamstwa co nie okazywanie prawdziwych uczuć z ich strony. W historii jest poruszany też ważny wątek, który obecnie jest prawie codziennością, czyli uzależnienie od portali społecznościowych. Pojawia się tylko przez chwilę za sprawą jej brata, ale i tak daje do myślenia. I chyba właśnie za to pokochałam tą książkę. Nie mamy tu miłości, która aż przelewa się przez strony. Głównie jest to książka o przyjaźni, zaufaniu i powoli rozwijającym się uczuciu. Podsumowując, nie sądziłam że aż tak pokocham tą historię. Podobało mi się dosłownie wszystkiego, zaczynając od zróżnicowanych i cudownie wykreowanych postaci kończąc na akcji, która bez przerwy mnie zaskakiwała. Jak na razie to mój najlepszy ostatnio przeczytany romans. Zachęcał serdecznie do przeczytania.