Chłopak na zastępstwo (okładka miękka)

Świetna, wciągająca książka. Młodzieżowa, pełna zaskakujących wątków, szybko się czyta - mi to zajęło jeden wieczór. szczerze polecam.

Super książka fajnie i szybko się ja czytało. Fajne wątki

Szukacie kolejnego romansu, który ukaże Wam nieszczęśliwą miłość wśród nastolatków? Romansu, który będzie opowiadał o nieszczęśliwym zauroczeniu oraz ukazywał mało istotne problemy? W taki razie ta książka nie jest dla Was. Sięgając po tę książkę nie wiedziałam, że jej treść tak mnie zaintryguje. Myślałam, że będzie to kolejna historia miłosna, w której bohaterowie spotykają na swojej drodze wiele przeciwności losu. Główną bohaterką jest Gia, uczennica ostatniej klasy liceum, którą chłopak rzuca, tuż przed balem maturalnym. Dramatyczna scena zerwania odbywa się na parkingu. Przebojowa Gia, szuka odpowiedniego wyjścia z tej sytuacji. W samochodzie zauważa tajemniczego chłopaka, którego prosi, aby tego wieczoru udawał jej drugą połówkę. Chłopak godzi się na taką propozycję, jednak na balu jest również jego siostra, która nie wie o takim układzie. Nowi znajomi w konfrontacji z Bec - siostrą nieznajomego - odgrywają scenę zerwania. To miało być tyle z ich wspólnej historii. Ich losy zostają ponownie połączone, kiedy Bec prosi Gię o przysługę. Tym razem to Gia ma udawać dziewczynę chłopaka poznanego przed balem, dziewczynę Haydena. Bohaterowie razem wybierają się na imprezę do byłej dziewczyny Haydena. Tam odgrywają idealną parę, która nie widzi poza sobą świata. Do swojej historii dokładają kolejne kłamstwa. Gia, jako jedna z najpopularniejszych dziewcząt w szkole, okłamuje swoje przyjaciółki w kwestii chłopaka. Licealistka nie chce, aby cała szkoła poznała prawdę, związaną z jej historią miłosną. Przyjaciółkom nie zdradza za wiele o chłopaku, który zostawił ją na balu oraz nie chce wyjawić informacji o chłopaku, którego poznała na randce w ciemno. Wokół jej historii powstaje bańka mydlana, która składa się z kłamstw. Bańka, która pewnego dnia pęknie i prawda ujrzy światło dzienne. Poza wątkiem miłosnym autorka dużą wagę przykłada do pojęcia "kłamstwa". Gia skłamała raz. Wyglądało na to, że będzie to jedno małe kłamstwo. Jednak kłamstwa narastały, a sytuacja bohaterki bardzo skomplikowała się. Każdy człowiek skłamał choć raz. Kłamie już małe dziecko, które zapewnia, że umyło ząbki, a tak naprawdę nie odwiedziło nawet łazienki. Kłamią uczniowie, że nie mogą iść do szkoły, z powodu choroby, a tak naprawdę mają sprawdzian. Kłamie każdy. Jedni mniej, inni więcej. Z kłamstwa wynikają same złe rzeczy. To małe dziecko, w przyszłości może mieć problem z zębami, uczeń może mieć problemy w szkole, a sprawdzian i tak go nie ominie. Zatajanie prawdy, chwilowa zmiana rzeczywistości - tak niektórzy nazywają kłamstwo - nie prowadzi do niczego dobrego. Pamiętajcie, że "oliwa sprawiedliwa, zawsze na wierzch wypływa", a co za tym idzie, nasze kłamstwa prędzej czy później wyjdą na jaw. Kolejnym ważnym tematem poruszonym w książce jest sprawa związana z mediami społecznościowymi. Idealnie opisuje to cytat: "Jak mierzymy dziś naszą wartość? Liczbą lajków, które otrzymał nasz post, tym jak wielu mamy znajomych czy ile zebraliśmy retweetów? Czy w ogóle wiemy, co tak naprawdę myślimy, dopóki nie przedstawimy naszych myśli w sieci i nie dowiemy się od innych, ile ich zdaniem są warte?" Czy taka nie jest prawda? Jeżeli ktoś ma dużo lajków to jest fajny? Weźmy przykład: osobnik X ma 200 lajków pod zdjęciem, a osobnik Y, ma ich 10. Czy osobnik Y ma gorsze życie? Jest mniej lubiany? Nie! Osobnik Y może nie lubi być popularny, ale zapewne ma dobre serduszko. Nie oceniajmy ludzi po ilości lajków czy obserwatorów. Oceniajmy ich po charakterze i sposobie podejścia do życia. Nie wiecie jaką sukienkę kupić na imprezę? Wrzucacie zdjęcie do siebie i czekacie na zdanie innych osób? Czy nie powinno być tak, że to Wy musicie czuć się dobrze w danym ubraniu? Może Zośka z naprzeciwka specjalnie poradzi Ci, aby kupić sukienkę, w której gorzej wyglądasz i źle się czujesz? Chcesz zmienić fryzurę, ale obawiasz się komentarzy pod najnowszym zdjęciem? Tak nie powinno być! Media społecznościowe odgrywają ogromną rolę w naszym życiu. Wpływają na nie oraz w pewnej mierze pokazują nam, jak mamy żyć. Zastanawialiście się kiedyś jak wyglądałoby nasze życie, gdyby nagle padły serwery internetowe na całym świecie? Kto stałby się naszym doradcom, a kto otwarcie potrafiłby skrytykować inną osobę? Polecam Was sięgnąć po tę książkę. Autorka przeplata historię miłosną z problemami obecnego świata, z problemami, które opisują każdego z nas. Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Z czystym sercem polecam ją każdemu czytelnikowi. Recenzja dostępna również na blogu: http://zaczytana-aniaa.blogspot.com

Pełna recenzja dostępna na: https://toreador-nottoread.blogspot.com/2017/04/recenzja-chopak-na-zastepstwo-jako.html Ta recenzja będzie zwięzła i krótka, bo nad tą książką wiele co nie ma się rozwodzić. Mój pierwszy zarzut dotyczy stylu prowadzenia narracji. Czasem wyłapywałam nieścisłości związane z opisywaniem pewnych wydarzeń, brakowało mi w nich potrzebnych informacji i w wielu przypadkach musiałam się domyślać, o co chodziło, bo narrator nie wszystko potrafił wyjaśnić w satysfakcjonujący sposób. Później, gdy już przyzwyczaiłam się do prostego języka, którym pisana jest książka, zaczęłam czerpać przyjemność z lektury. To nie jest zła powieść. Po prostu nie jest wymagająca ani szczególnie odkrywcza. Jest idealna na jeden wieczór, zapewni kilka godzin świetnej rozrywki i odetnie was od realnego świata. Główna bohaterka przechodzi przemianę. Szkoda tylko, że autorka nie pogłębiła jej portretu psychologicznego. Jej przeszłość związaną z byciem typową gwiazdą i pomiataniem mniej popularnych uczniów poznajemy za sprawą wzmianek z ust innych postaci. Osobiście czytelnik nie doświadcza Gii, którą była przed poznaniem tytułowego chłopaka na zastępstwo. Już od razu widzimy, że poznana przez nas dziewczyna jest inna, zmieniona. W efekcie końcowym jej metamorfoza wypada tandetnie, ale mimo wszystko można dopatrzeć się w niej drugiego dna. Zakończenie jest z góry do przewidzenia, w tej kwestii nie doznamy żadnych zaskoczeń. Jednak sposób, w jaki dochodzimy do finału, jest bardzo ciekawy. Autorka rzuca bohaterom kolejne przeszkody i każe im je pokonywać. Wychodzi im to raz lepiej, raz gorzej, ale przynajmniej robią to z wdziękiem i gracją. Sam wątek miłosny, który chcąc nie chcąc jest na głównym planie, nie jest tak nachalny jakby można było tego oczekiwać. Wszystko utrzymywane jest w dobrym guście. Chłopak na zastępstwo to nie jest literatura górnych lotów. To książka, która idealnie nadaje się na jeden raz, zimowy wieczór czy pierwsze dni wiosny. To dobra rozrywka, którą czyta się lekko i przyjemnie, jednak nie gwarantuję, że zapadnie wam na długo w pamięć. Sądzę, że wszyscy młodzi czytelnicy znajdą w niej coś dla siebie. Rodzaju żeńskiego, oczywiście, nie oszukujmy się. To powieść kierowana do nastolatek. Chociaż nie będę tu nikomu wmawiać, co ma czytać. Starszy odbiorca także może odnieść przyjemność z lektury.

Kilka dni temu skończyłam czytać tą niesamowitą książkę. Jestem pozytywnie zaskoczona, ponieważ Kasie West dzięki tej książce zdobyła u mnie miejsce najlepszej autorki. Lektura jest pisana prostym językiem dla współczesnych nastolatków. Okładka mówi nam o rodzącej się miłości, jednak moim zdaniem książka ma też na celu uświadomić nam jak ważne są portale społecznościowe w dzisiejszym świecie obecnej młodzieży. Nie chce zdradzać za wiele więc po prostu serdecznie zachęcam do przeczytania tej niesamowitej książki. Mam zamiar przeczytać dwie następne książki autorki, ponieważ podoba mi się sposób jakim piszę swoje cudne opowiadania. Ja zakochałam się w książce ''Chłopak na zastępstwo'' i myślę, że chodź na początku główna bohaterka będzie przedstawiana jako zapatrzoną w siebie nastolatkę książka jest warta przeczytaniu. Zobaczycie jak Gia zmieni się razem z zmianą swojego otoczenia...

Po raz kolejny dostajemy bohaterkę, która nie jest szarą myszką, ale nie ma silnego charakteru. Gia Montgomery to typowa popularna nastolatka, która jest idealna. A raczej stwarza takie pozory. Niby szczęśliwa wśród przyjaciółek, ale jednak nie do końca ją znają, jej najskrytsze myśli. Niby genialna relacja z rodzicami, a tak naprawdę, to ona o nią dba. Niby szczęśliwa z chłopakiem, ale ten ją nagle rzuca... Prawda jest taka, że większość z nas żyje w grupach. Czasami zdarza się, że ktoś do takiej dołącza. Jest świetnie, kiedy wszyscy się dogadują, gorzej kiedy zgody nie ma. Tak jest właśnie wśród przyjaciółek Gii. Dziewczyna ma wrażenie, że Jules dąży do tego, by ją wywalić z grupy. Dlatego tak jej zależy, żeby zobaczyła ona jej chłopaka Bradley'a. Problem pojawia się, kiedy chłopak ją rzuca. Na parkingu, przed balem. Co więc zrobiła Gia? Znalazła sobie chłopaka zastępczego, który na jeden wieczór ma zastąpić Bradey'a. Jak nietrudno się domyśleć losy tej dwójki będą się ze sobą jeszcze łączyć. Bo jak się potem okazuje, to nasz chłopak na zastępstwo będzie potrzebować dziewczyny na zastępstwo. Jest to kolejna młodzieżówka, którą po pewnym czasie raczej zapomnę. Nie mogę inaczej określić tej książki, jak urocza. Bo taka dokładnie była. Ale też pouczająca. Bo wynika z niej pewien morał. Na początku można by pomyśleć, że książka będzie opowiadała tylko o Gii/Bradley'u/chłopaku na zastępstwo, ale wcale tak nie jest. Obserwujemy zderzenie perfekcji Gii z rzeczywistością. Sami sobie uświadamiamy, że troszeczkę głównej bohaterki w nas jest. My też staramy się, wszystko robić jak najlepiej, bo inni od nas wymagają i my od siebie. Aż w końcu przychodzi taki moment, kiedy zauważamy, że nie musimy być perfekcyjni i mamy prawo popełniać błędy. Proste? Może i tak, ale w książce ukazane dobitnie. Powiedzmy sobie szczerze, bardzo często korzystamy z internetu. Ja mówię trochę, że to moje narzędzie pracy. Jestem w ciągłym kontakcie w czytelnikami, kolegami. Nie jestem jakoś obsesyjnie uzależniona od kogoś komentarzy i serduszek, ale jest to miłe, kiedy takowe dostaniemy. To jest nasz problem. Problem XXI wieku. Wielu z nas jest uzależnionych od czyichś opinii. Po raz kolejny coś, o czym wiemy, ale przedstawiony w sposób nienarzucający się. Język powieści, tak jak się spodziewałam, jest bardzo prosty. Tak samo jak fabuła. Bez większego problemu potrafiłam przewidzieć, jak to się skończy. Ale wcale mi to nie przeszkadzało. Czas, który spędziłam przy czytaniu tej książki minął mi błyskawicznie. Tego zresztą oczekiwałam od tej pozycji. Czegoś szybkiego, prostego, co pozwoli mi miło spędzić czas. Książka jest przede wszystkim skierowana do dojrzewającej żeńskiej części społeczeństwa. Starszym może wydawać się po prostu błaha. Kasie West wprowadziła całkiem ciekawy humor, który rozwesela. Pokazuje, jak jedno małe kłamstwo prowadzi do całej lawiny zdarzeń. Raz zabawnych, a raz takich, o których chce się zapomnieć.

Po przeczytaniu pierwszych rozdziałów zaczęłam zastanawiać się po co sięgnęłam po tę książkę. Uznałam ją za stratę czasu i odpowiednią co najwyżej dla osób w wieku ok. 12 lat. Główna bohaterka, a za razem narratorka zdobyła u mnie tytuł dziecinnej snobki, bo jak inaczej nazwać osobę, która chłopaka chce mieć jedynie na pokaz, najbardziej liczą się dla niej polubienia wstawionych przez nią zdjęć, nie potrafi być szczera w stosunku do najbliższych przyjaciółek i prowadzi wojnę o przywództwo z jedną z nich. Doprowadzała mnie do szału, bo siedemnastolatce można już oczekiwać czegoś więcej. Jednak zagłębiając się coraz bardziej w lekturę zaczęłam zauważać, że nie wszystko jest takie jak się wydaje. Gia powoli sama uświadamia sobie jakie błędy popełnia i przechodzi pewnego rodzaju przemianę. Za sprawą Haydena - chłopaka na zastępstwo i jego rodziny zaczyna dostrzegać swój brak zaufania do przyjaciółek, wcale nie tak dobre relacje z rodzicami jakie mogłyby się wydawać z zewnątrz i to, że kłamstwo nie jest dobrym rozwiązaniem. Mimo że nie trudno od samego początki domyślić się co wyniknie ze znajomości Gii i Haydena, to czułam przyjemność czytania. Myślę, że autorka nie miała zamiaru zaskoczyć czytelników, a zwrócić ich uwagę na aktualne problemy nastolatków. Pokazuje nam nie tylko na czym tak naprawdę powinna polegać przyjaźń i jaki skutki może przynieść nawet niewinne kłamstwo, ale również do czego doprowadzić może nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych. Na podstawie Gii i jej najbliższej rodziny, widzimy jak telefon czy komputer może nas od siebie oddalić. Na szczęście nastolatka w porę zauważa swoje błędy i z pomocą chłopaka i nowej przyjaciółki stara się być lepszym człowiekiem. Bardzo podobała mi się ta jej przemiana z zapatrzonej w siebie przywódczyni w dziewczynę, która wie co tak naprawdę w życiu się liczy. Sty autorki nie jest wymagający, ale również nie nudzi. Książka napisana jest prostym i zrozumiałym językiem. Czyta się ją niesamowicie lekko i naprawdę bardzo szybko. Strony przewracamy z zawrotną prędkością. Postacie występujące w powieści, których jest dość sporo, są bardzo realne. Nie mamy wrażenia, że tacy ludzie nie istnieją i są jedynie wytworem wyobraźni. Każdy z głównych bohaterów ma swoje plusy, ale również pokazuje swoje słabe strony. Nie są oni przekoloryzowani i przesłodzeni. Co bardzo mile mnie zaskoczyło w pozycji tej nie znajdujemy typowych schematów występujących w książkach młodzieżowych jakimi są trójkąty miłosne lub piękne szare myszki, które nie są świadome swoich wdzięków. https://kociara-mojepasje.blogspot.com/2017/02/chopak-na-zastepstwo-kasie-west-book.html

Bohaterowie – są, i to wcale niezgorsi. Kasie West stworzyła nastolatków humorzastych, buntowniczych, zakochanych, nie potrafiących poradzić sobie z uczuciem wobec drugiej osoby. Pokazała, że nie powinniśmy oceniać ludzi tylko po wyglądzie, bo nawet niepopularni „odmieńcy” mogą być wspaniałymi przyjaciółmi.

Muszę przyznać, że autorka zaskoczyła mnie w bardzo pozytywny sposób. Nie spodziewałam się wiele po tej książce, ale zostałam mile zaskoczona. Nie jest to książka wysokich lotów, ale może być miłą, lekką odmianą od codzienności. Przyjemna lektura na wieczór, pokazująca problemy młodzieży. Plus – czyta się ją bardzo szybko i o dziwo, historia dziewczyny, która wzięła na bal „chłopaka na zastępstwo”, potrafi naprawdę zainteresować czytelnika. Młodociany romans – czemu nie ;p

Moje odczucia przed przeczytaniem
Literatura młodzieżowa zwłaszcza z miłosnymi wątkami jest mi powszechnie bardzo obca, dlatego zwrócenie uwagi na tę książkę zajęło mi sporo czasu. Zawdzięczam to prostolinijnej, aczkolwiek przyjemnej dla oczu okładce, która przyciągnęła mój wzrok w rozgardiaszu pełnym książek w Biedronce. Było to dla mnie nie lada poświęcenie (dla mojego portfela zresztą też), gdyż zwykle takie książki mnie nudzą i nie jestem w stanie doczytać ich do końca, jednak moją drugą naturą jest zamiłowanie do ryzyka. Postanowiłam, zatem podjąć się tego wyzwania i zobaczyć co z tego wyniknie. Chłopak na Zastępstwo musiał długo czekać w kolejce do przeczytania, więc trochę o nim zapomniałam, aż pewnego razu szukając czegoś w przerwie między lekturą szkolną, natknęłam się na niego po raz kolejny i pomyślałam: "Czemu nie?".

Moje odczucia podczas czytania
Czytając tę książkę poczułam się jakbym przeglądała wattpada (strona, gdzie każdy może dodać swoje opowiadania, powieści itp), ponieważ "Takie" historie bardzo często się tam zdarzają. Mam przez to na myśli, że wątek "Super dziewczyny" i tego jak jej życia ulega diametralnej zmianie, uświadamiając sobie, że wcale nie jest taka idealna, jest niezwykle popularny. Jeżeli ktoś odwiedza ten portal, to pewnie zauważył, że praktycznie większość prac typu romans i dla nastolatków zawiera tę tematykę. Nie spodziewałam się więc, że natknę się w tej książce na coś co by mnie zaskoczyło.
Fabuła. Wszystko zaczyna się od dnia, w którym odbywa się bal maturalny. Gia jak to szkolna popularność pragnie pochwalić się swoim starszym chłopakiem przed przyjaciółkami, ale coś idzie nie tak i wszystko legło w gruzach. Dziewczyna ratuje się z opresji, prosząc nieznajomego o pewną nietypową przysługę... W dalszym etapie akcji poznajemy historię pełną z pozoru niewinnych kłamstw, które mogą jednak doprowadzić do katastrofy oraz ich negatywnych skutków, ponieważ jak wiemy, kłamstwo nie popłaca. Akcja utworu dzieje się powoli, dogłębnie opisując życie osiemnastolatki, które całkowicie się zmienia. Przypadkowe spotkanie budzi w bohaterce uczucia i myśli, jakie dotąd były jej nie znane. Chcąc, nie chcąc, jesteśmy świadkami powolnego upadku konstrukcji zbudowanej na cienkiej płaszczyźnie, jakim jest życie oraz powierzchowna przyjaźń.
Bohaterowie. Główną bohaterką jest popularna licealistka Gia miewająca pewne problemy. Jej (niby) przyjaciółkami są Claire, Laney oraz Jules, która z całego serca pragnie się jej pozbyć, ale powód tego odnajdujemy dopiero na końcu książki. Rodzinne życie Gii także nie jest usłane rózami, bowiem dziewczyna ma od jakiegoś czasu nieprzyjazne stosunki z bratem Drew oraz rodzicami. Zaś wybawcami tej opowieści są Bec, a w szczególności tytułowy Hayden.
Zakończenie jest ładne i w zasadzie takie, jakie "być powinno". Kocham zaskakujące oraz niekoniecznie dobrze dziejące się zakończenia, w tej książce tego nie dostałam.

Moje odczucia po przeczytaniu
Chłopak na zastępstwo to książka pełna zawirowań, które są spowodowane kłamstwami i złym doborem uczuć do poszczególnych osób. Czytając ją, po raz kolejny uświadamiamy sobie jak ważne są uczucia. Nasza bohaterka czyni to samo - za sprawą nieznajomego chłopaka - ale jak to w życiu często bywa, jest już za późno na naprawę niektórych spraw. Nasuwa się tylko pytanie: "Czy to właśnie nie upadek, jest naprawą naszego dotychczasowego życia?".

Moja ocena: Książkę zaliczam do tych średnich, gdyż stanowczo zabrakło mi oryginalności w fabule, co niezwykle sobie cenię. Może jednak posłużyć jako przerwa w czytaniu dotychczasowych książek, gdyż czyta się ją dosyć szybko i lekko.

Recenzja pochodzi z http://flokete-libro.blogspot.com

Swojego czasu bardzo chciałem zdobyć książkę, lecz wiadomo zakup + wysyłka == książka za 2-3 dni u mnie. Wtedy postanowiłem poszukać wersji pdf którą znalazłem na stronie http://ebookwpdf.pl/ Teraz o samej treści, fajnie się ją czyta, lecz autorka zostawia pewny niedosyt, co jeszcze potęguje fakt ze tak rzadko wydaje coś nowego, średnio co pół roku. Jednak bardzo polecam przeczytać :)

Niby nie powinno się oceniać po okładce, ale tutaj bym się absolutnie nie zgodziła. Okładka "Chłopaka na zastępstwo" w idealny sposób pokazuje, z jaką książką mamy do czynienia. Kolory, wykorzystane zdjęcie oraz tytuł, od razu sugerują nam, że to lekka młodzieżówka i tak właśnie jest.