Cena naszych pragnień (okładka miękka)

"I choć tak bardzo nie chciałam się zakochać - zrobiłam to. Wbrew sobie, wbrew jakiejkolwiek logice. Bo miłość jest przecież najbardziej szalonym uczuciem, które może zawładnąć człowiekiem. Nie ma od niego ucieczki. Głupotą jest więc sądzić, że nigdy nas nie dopadnie - zrobi to, wcześniej lub później. A wtedy będziesz błagać, żeby jak najdłużej z tobą pozostała. Ale ona nie jest łaskawa. Nigdy nie była. I nigdy nie będzie. Więc czerp z niej pełnymi garściami, dopóki możesz." Zapraszam na moją opinię http://mojezycieitpblog.blogspot.com/2018/10/cena-naszych-pragnien.html

Nie wiem, co poszło nie tak. Znam bloga tej autorki, którego czytam. Fakt, czasem jej recenzje są dla mnie kompletnie nie zrozumiałe (jak po jakieś książce pojedzie, a ona mi się podoba) jednak każdy ma prawo do własnej opinii. Jednak każda recenzja była napisana w porządku, w miarę dobrze. Dlaczego więc ta książka jest taka... beznadziejna? Bez większych emocji? Pusta? Bohaterowie są nudni, tandetni, fabuła prowadzona jakby autorka była w gimnazjum. Nie wiem, ta książka naprawdę mi się nie podoba, a robiłam do niej trzy podejścia, jakoś jednak ją wymęczyłam :( Szkoda, bo na wiele liczyłam.

Ciekawa książka o ciekawej tematyce. Nie mogę się doczekać na kolejną powieść tej autorki!

Książka jest bardzo cienka, ma ledwie 200 stron. Przez to fabuła je sprowadzona po macoszemu, jest napisana zwyczajnie źle, ciągnie się jak flaki z olejem. Nie wiem jak bolgerka, która podobno dużo pisze mogła napisać taką książkę. Jestem niemile rozczarowana, naprawdę. Może za dużo oczekowałam? POstawiłam za wysoko poprzeczkę? Nie wiem. W każdym razie nie będę czytała bloga tej autorki, ani nigdy więcej nie sięgnę po żadną jej książkę. Zraziłam się na amen.

Chlam totalny... Nie polecam, naprawdę zła książka.

Książka jest nudna, beznadziejnie prowadzona akcja, bardzo złe dialogi... Nie polecam.

Akcja książki toczy się w naszym pięknym kraju. Jego główną bohaterką jest nastoletnia Oliwia. Zaczyna się dość sztampowo – dziewczyna musi porzucić dotychczasowe wygodne życie i przeprowadzić się na totalne zadupie. Oliwia mieszkała w Gdyni, gdzie miała przyjaciół i chodziła do szkoły, w której odnalazła swoje miejsce. Pewnego dnia okazuje się, że jej matka dostała pracę, za którą musi podążyć aż na koniec świata (i zabrać ze sobą dzieci, oczywiście). Teraz zagadka dla was: pomyślcie o miejscu w Polsce, gdzie żadna nastolatka nie chciałaby się przeprowadzić… Prawie zgadliście – to nie Sosnowiec, ale blisko, bo Katowice.
Więc Oliwia przeprowadza się do Katowic. Musi odnaleźć się w nowej szkole, a matka zapisała ją i jej brata bliźniaka (on jest tym lepszym bliźniakiem) do prawdziwie snobistycznej szkółki. Czy taka rzeczywiście w Katowicach istnieje? Coś mi mówi, że niekoniecznie, bo szkoła z tej książki miała wiele amerykańskich cech, jak jadalnia, na której stołują się uczniowie, czy klasyczne już uczniowskie szafki, o podziałach i królowej balu nie mówiąc. Oliwia musi odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości, a musicie wiedzieć, że – w przeciwieństwie do wszechstronnie uzdolnionego bliźniaka Dawida, nie jest omnibusem. W związku z tym matka wpada na pomysł umieszczenia jej w akademiku z rygorystycznym regulaminem (wiecie, cisza nocna, godzina policyjna, zakaz odwiedzin i tym podobne), żeby dziewczyna mogła skupić się na nauce i nadrobić zaległości, których ma sporo, bo naukę w nowej szkole rozpoczyna w połowie października.
Jedna z nauczycielek – pani Melania od angielskiego bierze sobie do serca zaległości studentki i proponuje jej korepetycje. Nie wie jednak, że w chwili gdy Oliwia ją zobaczyła – trzydziestodwuletnią, atrakcyjną nauczycielkę, przeżyła coś spontanicznego, coś czego pewnie nigdy by się po sobie nie spodziewała. Oliwia poczuła się swoją nauczycielką zafascynowana.
Ile już było książek, w których taka bohaterka jak Oliwia po przeprowadzce do nowej szkoły poznaje tego jedynego (a nawet tych dwóch jedynych)? Na pęczki. Pewnie nie zdziwiłby was nawet specjalnie motyw uczennicy zakochującej się w przystojnym nauczycielu – to też było już nie raz. Ale wzajemna fascynacja nauczycielki i uczennicy? Mogę się założyć, że o tym jeszcze nie czytaliście.
Dominika w swojej książce pokazuje, że miłość nie wybiera. Skłania do zastanowienia, czy możemy poradzić coś na to, że ktoś nam się podoba? A co jeśli to osoba tej samej płci? Czy naprawdę możemy mieć jakiś wpływ na swoje uczucia? Oliwia mierzy się z tymi pytaniami. Jak myślicie, dokąd zaprowadzi ją romans z nauczycielką? Ja wam nie powiem, sami będziecie musieli sprawdzić.
Cena naszych pragnień jest debiutem Dominiki i jak większość debiutów ma jakieś lekkie niedociągnięcia, ale w przeciwieństwie do większości zaskakuje czytelnika tematem. Jeśli jesteście na tyle otwarci, że nie boicie się zmierzyć z taką tematyką, zachęcam was do zapoznania się z twórczości Dominiki.

„Na początku roku obiecałam sobie, że się nie zakocham. Albo że przynajmniej zrobię to z pełną świadomością, że to mój wybór, że to dobry wybór (…)” – ile już osób składało takie obietnice, ile płakało z powodu ich złamania, a w konsekwencji z powodu miłości nierealnej, toksycznej bądź takiej, która nie trwała zbyt długo, a jej koniec był daleki od happy endu. I nie ma tu znaczenia ani status materialny, ani wiek, bowiem wszyscy popełniamy te same błędy. Jest to zapewne spowodowane tym, iż człowiek nie może żyć bez miłości, a przynajmniej życie takie nie jest pełne. Tym brakującym elementem jest właśnie ta druga osoba, ten mężczyzna bądź kobieta.
W życiu siedemnastoletniej Oliwii nie było dotąd miejsca na poważne związki. Jej codzienność koncentrowała się na bracie bliźniaku oraz plotkach z przyjaciółką, a także na książkach, które nastolatka pochłaniała z pasją. Wszystko to miało się zmienić z chwilą przeprowadzki z Gdyni do Katowic, gdzie mama bliźniąt dostała intratną propozycję pracy w klinice. W nowym miejscu czeka na dziewczynę snobistyczna szkoła, nowi ludzie, a nawet nowy dom, z dala od rodziców i brata. Oliwia zostaje bowiem umieszczona w szkolnym internacie, by – jako mniej zdolna niż brat jednostka – w atmosferze skupienia i ciszy nadrabiać różnice programowe.
To, co początkowo jest źródłem przykrości, stopniowo nabiera wartości, a Oliwia znajduje nowych znajomych, w tym Martę (zwaną Mar) i Anikę, docenia także luksusowy pokój wypełniony książkami. Przyjeżdżając do szkoły nie spodziewała się jednak, że znajdzie tu prawdziwą miłość. Zapewne byłaby to bardzo dobra wiadomość, gdyby nie fakt, iż obiektem uczucia Oliwii jest … nauczycielka od angielskiego. O tym trudnym, zakazanym związku przeczytać możemy w powieści Dominiki Smoleń „Cena naszych pragnień”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Lucky książka jako jedna z niewielu na polskim rynku wydawniczym porusza temat miłości homoseksualnej, a do tego miłości pomiędzy uczennicą a nauczycielką. Mimo niedoskonałości warsztatowych autorki, sama historia zwraca uwagę, urzeka swoją świeżością i niewinnością, a choć nie brak tu fizycznych przejawów miłości, wszystko jest subtelne i nie ociera się nawet o wulgarność. To dokonała propozycje nie tylko dla nastolatek, które są spragnione wciągających opowieści, ale i dla tych, które same nie są jeszcze pewne swoich preferencji seksualnych, które eksperymentują.
Oliwia stosunkowo łatwo wciąga się w wir nowych obowiązków oraz życia towarzyskiego tym bardziej, że jej brat, z którym dotąd byli nierozłączni, wyraźnie zaczyna jej unikać. Ponure myśli dziewczyna zagłusza nauką, a ma jej rzeczywiście sporo. Dochodzą do tego również dodatkowe lekcje języka angielskiego, bowiem nauczycielka chce sprawdzić poziom nowej uczennicy. Te popołudniowe spotkania z panią Melanią wiążą się z eksplozją uczuć, dziewczyną targają sprzeczne emocje – z jednej strony coraz bardziej pragnie dotyku nauczycielki, wyznania jej prawdy, z drugiej zaś jest świadoma, że ta miłość nie ma przyszłości, a co więcej, może się wiązać z poważnymi konsekwencjami. Kiedy jednak pewnego dnia impulsywnie składa pocałunek na ustach nauczycielki, a następnie Melania wyznaje, że ona również – pomimo irracjonalności tej decyzji oraz faktu, iż jest zamężną kobietą – czuje coś do uczennicy, rozpoczyna się gorący romans…
Jak zakończy się ta powieść? Na jakie przeszkody może napotkać taka miłość, a raczej czy jest coś, co przemawia za jej trwaniem? Co dzieje się w domu Oliwii i dlaczego jej brat tak się zmienił? Czy bliscy zaakceptują homoseksualizm Oliwii? Na te wszystkie pytania znajdziemy odpowiedzi w powieści „Cena naszych pragnień”. Mimo niewielkiej objętości książka wciąga z niezwykłą siłą, przestają nawet nam przeszkadzać niedopracowane dialogi oraz fakt, że fabuła właściwie ogranicza się wyłącznie do jednego wątku. Zabrakło w książce również pogłębionej analizy tego związku, walki wartości i poglądów, a także spojrzenia samej nauczycielki na ten zakazany prawem romans. Jestem jednak przekonana, że Dominika Smoleń tą opowieścią wkroczyła na ścieżkę pisarstwa i szybko z niej nie zejdzie – z niecierpliwością wypatruję kolejnej powieści wierzę bowiem, że każdy tytuł będzie nosił znamiona pracy nad stylem i konstrukcją fabuły, każdy będzie zapisem coraz większego doświadczenia – tak życiowego, jak i artystycznego autorki.

Justyna Gul
(www.qulturaslowa.blogspot.com)

„Cena naszych pragnień” Dominiki Smoleń, to kolejny debiut który miałam okazję czytać. Mam wrażenie, że ta książka była bardzo wyczekiwana ponieważ, autorka to jedna z blogerek współtworzących blog Nasz Książkowir. Czy tym razem także jestem usatysfakcjonowana? Zapraszam na recenzję.

Oliwia wraz z bratem bliźniakiem oraz swoją mamą przeprowadza się do Katowic. Nowa szkoła, nowi przyjaciele oraz mieszkanie w internacie, to rewolucja w nastoletnim życiu naszej bohaterki. Oliwia ma również nadzieję, że wreszcie spotka na swojej drodze pierwszą miłość. I znajduje ją, ale… myślę, że osoba w której Oliwia zakochuje się jest bardzo nieodpowiednia, a taka „pierwsza miłość” nie jest uczuciem o jakim marzyła nasza bohaterka.

„Cena naszych pragnień”, to książka mająca zaledwie dwieście stron. Książka opowiada nam o nastolatce, która zaczyna darzyć uczuciem swoją nauczycielkę języka angielskiego. Po przeczytaniu blurba wiedziałam, że muszę ją przeczytać, gdyż porusza bardzo kontrowersyjny temat miłości pomiędzy kobietami. Pikanterii dodaje fakt, że jedna z nich to uczennica, a druga to jej nauczycielka, a takie komplikacje to ja lubię najbardziej. Zabrałam się z wielką radością za czytanie i… Początek niezły, ale niestety po kilkunastu przeczytanych stronach poczułam rozczarowanie. Przyznam, że pomysł na książkę jest naprawdę świetny, tylko gorzej z wykonaniem. Styl jakim posługuje się autorka miejscami przypomina dobre szkolne wypracowanie, a jeżeli dobre wypracowanie, to nie jest to największym minusem tej powieści. Moim skromnym zdaniem tej książce potrzeba szczegółowego dopracowania. Bardzo dużo wątków jest potraktowanych pobieżnie, a gdyby autorka skupiła się na nich nieco bardziej, to książka na pewno by na tym wiele zyskała. To samo dotyczy bohaterów. Sto stron więcej i książka nabrałaby kolorów, a tak to niestety brakuje jej polotu i brakuje „tego czegoś” co dla czytelnika jest najważniejsze, co nas woła byśmy nie odkładali tej pozycji na później.
Dziwnie opisane są także relacje między rodzeństwem. Czasami miałam wrażenie, że to zakochana para, a nie brat i siostra. Wydaje mi się to mało prawdopodobne w prawdziwym życiu. W powieści tej jest więcej takich scen, nad którymi długo się zastanawiałam i próbowałam je osadzić w naszych realiach. No chyba, że mało wiem o świecie jak na swoje lata.

Żeby nie było, że skupiłam się tylko na minusach książki to powtórzę raz jeszcze, że pomysł na książkę jest naprawdę dobry. Fabuła porusza ważne tematy, a problemy z którymi boryka się Oliwia są na pewno problemami wielu nastolatek bądź nastolatków. Zaskoczyło mnie bardzo zakończenie, które było dobrze przemyślane, a ja osobiście nawet się wzruszyłam. Gdyby cała ta historia była taka jak koniec, to myślę, że byłoby bardzo dobrze, ale niestety nie jest. Uważam, że jeżeli Dominika popracuje nad swoim warsztatem, to spod jej pióra mogą wychodzić coraz to lepsze teksty i tego oczywiście jej życzę.
Mnie niestety książka nie porwała i "Cenę naszych pragnień" czytałam (żeby nie powiedzieć męczyłam) aż tydzień, a to naprawdę bardzo długo, gdyż taką książkę powinno się łyknąć w jeden wieczór.

Uwierzcie mi, że nie do końca pochlebną opinię piszę się naprawdę trudno, ale jest ona szczera i inaczej postąpić nie mogłam. To, że nie podobała się mi nie oznacza, że i Wam do gustu nie przypadnie. Więc zachęcam Was do własnej oceny powieści Dominiki Smoleń. A Dominice życzę wytrwałość i powodzenia w tym co robi, bo uważam, że ma potencjał by pisać dobre książki.

Za przeczytanie książki dziękuję Wydawnictwu Lucky.

Wydawnictwo: Lucky
Data wydania: 25.08.2015
Liczba stron: 206

„Cena naszych pragnień” Dominiki Smoleń to książka zaskakująca, wciągająca i zniewalająca. Mogłabym tak wymieniać bez końca jaka ona jest. Ale nie o to w pełni chodzi. Poznajemy nastolatkę, Oliwię, która musi przeprowadzić się na drugi koniec Polski. Przeprowadzka oznacza nie tylko zmianę miejsca zamieszkania ale także nową szkołę i nowe znajomości. Ma jednak to szczęście,że towarzyszy jej w tym wszystkim brat bliźniak – Dawid. Łączy ich wielka i mocna więź. Są dla siebie oparciem w trudnych sytuacjach i lekiem na wszelkie zło. Tylko Dawid zostaję w domu wraz z matką, a Oliwia jest skazana na zamieszkanie w akademiku. Uczęszczają do bogatej,prywatnej szkoły. Pozostaję tylko się zadomowić co dla dziewczyny jest największym problemem. Po kilku dniach poznaję nauczycielkę angielskiego i.. tu zaczyna się największe zaskoczenie całej książki. Nie będę zdradzała co się wydarzy,każdy czytelnik zrobi to sam i będzie miał tak jak ja wielkie oczy ze zdziwienia. Oliwia poznaję co to wolność, świat intryg i ból. Jak wysoka jest cena za chwilę miłości i zrozumienia? Młoda dziewczyna już nie jest taka jak na początku, wydarzenia zmieniły ją i pozostanie już skaza na jej sercu.
Jest to piękna opowieść,która wzruszyła mnie swoją prostotą i trudnym tematem w naszym dzisiejszym świecie.Brawo dla autorki za odwagę, i mam nadzieję,że nie poprzestanie na tej jednej książce.