Złodziejka książek (okładka miękka)

Piękna i wzruszająca opowieść o życiu rezolutnej dziewczynki w Niemczech podczas II wojny światowej. Pokazuje dramatyczne wydarzenia tamtego okresu z perspektywy Niemców oraz z perspektywy dziecka. Napisana świetnym językiem (brawa dla tłumacza) - każde słowo ma tu odpowiednie miejsce i znaczenie, ciekawa narracja (i sam narrator!) prowadzona bardzo spokojnym rytmem. Mimo tego, że porusza tematy trudne, bywa zabawna. Bardzo dobrze się czyta, warto ją mieć w swojej bibliotece - dużo lepsza niż film. Gorąco polecam!

Książka bardzo interesująca.Tematyka wojny przedstawiona w sposób bardzo realistyczny.Cieszę się, że autor pokazał iż nie wszyscy Niemcy byli zaślepieni faszyzmem i Hitlerem. Inna sprawa to ''wielka'' mała dziewczynka,jej nauka czytania i przyjażń z Żydem. Zaskakujący jest też narrator.Polecam wszystkim ''złodziejkom'' i ''złodziejom'' książek.

Markus Zusak to wyjatkowy autor. Mieszka na drugim końcu świata, ma około 30 lat, a o losach wojennych pisze w sposób, jakby opisywał własne, wyjatkowe przeżycia. Ksiązka od której nie można się oderwać. Zaskakuje, wzrusza ...

Markus Zusak stworzył niezwykłą opowieść o dzieciństwie i życiu w cieniu II wojny światowej. Dlaczego jest ona taka niezwykła? Po pierwsze: całą historię poznajemy dzięki… Śmierci. Czujemy jego (tak, to jest mężczyzna) tchnienia na twarzy, gdy poufale opowiada nam historię Złodziejki książek. Po drugie: akcję osadzono w jednym z miasteczek III Rzeszy. Niemcy i Niemki, których świat uważał za wrogów, w trakcie wojny wcale nie mieli łatwiejszego życia. Cierpieli tak samo, jak chociażby Polacy. Byli wśród nich kaci i oprawcy, ale także normalni ludzie, którzy nie godzili się z dyktaturą i prześladowaniami Żydów. To właśnie im poświęcono tę historię.

Całą powieść podzielono na dziesięć części oraz prolog i epilog, które Śmierć zapowiada intrygującymi hasłami. Snuje opowieść o dzieciństwie, które nabiera coraz mroczniejszych barw oraz o sile, jaką znajduje w sobie człowiek, by przetrwać. Pełno jest w książce niezwykłych, wręcz symbolicznych scen, które budzą całą gamę emocji w czytelniku i są w stanie złamać mu serce. Dodatkiem do powieści są krótkie ilustrowane historie wykonane przez jednego z bohaterów, które odsłaniają gorzką i przerażającą rzeczywistość wojny oraz prześladowań widzianych oczami jednostki.

Złodziejka książek to piękna i wzruszająca opowieść o przyjaźni, odwadze i poświęceniu. Jak w życiu, tak i tutaj smutek przeplata się z radością, kreując bohaterów, którym chce się podać rękę i zabrać ich z tamtego okrutnego świata. Wysłuchujemy niezwykłych historii, które Śmierć okrasza czarnym humorem, metaforami i kolorami: o książkach kradzionych z ognia, o miejscu, które powinno być zajęte przez kogoś innego, o pierwszej miłości, która w innym świecie skończyłaby się zupełnie inaczej i… o odwadze, wobec której brak słów.

Do przeczytania tej książki zachęcił mnie jej tytł i opis treśćci.
Po przeczytaniu kilku stronic wydawało mi się, że nie będzie tak interesująca jak się zapowiadała.
Jednak nie zrezygnowałam i nie żałuje. Z każdym kolejnym rodziałem książka wciągała mnie coraz bardziej. Jeśli kogoś interesuje tematyka czasów wojny i tego jak w tym czasie żyli ludzie i sobie radzili to naprawdę warto sięgną po tą książkę.
Gorąco polecam

Nie naśladuj bohaterki- książkę kup w księgarni. Nie będziesz narzekać! To jedna z nielicznych pozycji czytelniczych, przy której łzy leją się strumieniami, a bycie człowiekiem można rozumieć wielorako. Mimo tego, że książka przypomina wielkością cegłę, nie można nie mieć jej na półce. Historycznie ważna, piękna pod względem językowym, wzruszająca i przejmująco smutna, a jednak pełna nadziei.

Intrygująca, wciągająca i poruszająca historia dziewczynki, która dorasta na naszych oczach. Mała Liesel odkrywa potęgę słów z każdą kolejną skradzioną książką. Postać narratora może nas zdziwić, bo całą historię opowiada nam Śmierć, który o dziwo ma wręcz ludzkie uczucia. Gorąco polecam każdemu, kto szuka czegoś więcej niż tylko lektuy na weekend.

Dla mnie mocno przereklamowana, zbyt ckliwa i nastawiona na wyciskanie łez. Momentami ciągnie się jak flaki z olejem, nie odpowiadał mi też sposób narracji.

Przecudowna książka, czyta się ją jednym tchem i nie można przestać o niej myśleć.

Zamówiłam tę książkę mojej mamie , która po przeczytaniu jej była zachwycona .