Złodzieje zapalniczek (Reedition) (CD)

Rok 1997 był w Polsce rokiem bardzo obfitym w różnego rodzaju wydarzenia, należałoby tu wspomnieć m.in. uchwalenie nowej konstytucji, powódź tysiąclecia, która nawiedziła nasz kraj, VI pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny, czy też rozpoczęcie emisji w TVP1 telenoweli Klan. W Muzyce rok 1997 dał również wiele ważnych wydarzeń. W tym roku swój debiut na scenie muzycznej ma m.in. Beyonce, a w naszym kraju Reni Jusis i zespół JUST5. Cztery Fryderyki otrzymuje Kayah jako kompozytor, autor, wokalistka oraz za najlepszy popowy album roku, natomiast Budka Suflera zgarnia 2 Fryderyki jako grupa roku i za piosenkę Takie Tango, która została wybrana jako piosenka roku, natomiast sam Krzysztof Cugowski zostaje wybrany Wokalistą Roku. W roku 1997 swoje pierwsze koncerty w Polsce gra w Warszawie zespół U2, a w katowickim Spodku Jean-Michel Jarre. Niestety 7. marca tegoż roku żegnamy Agnieszkę Osiecką, a trzy miesiące później 12 czerwca z bólem serca przyjmujemy wiadomość o śmierci Bułata Okudżawy. W roku 1997 na świecie swoje premiery mają m.in. następujące albumy: Time Out of Mind – Boba Dylana, The Big Picture – Eltona Johna, Ultra – Depeche Mode czy też Sehnsucht – Rammsteina. Natomiast na polskim rynku muzyczny pojawiają się takie perełki jak "Chłopaki nie płaczą" – T.Love, "12 groszy" – Kazika, "Zebra" – Kayah, "Geny" – Perfectu czy właśnie czwarta płyta studyjna Pidżamy Porno "Złodzieje Zapalniczek". 17.02.1997 roku pojawiła się płyta objawienie - "Złodzieje Zapalniczek". Niby to już czwarta płyta studyjna Pidżamy Porno, ale wielu uważa ją za najważniejszą i przełomową w historii zespołu, a na pewno pierwszym porządnie wydanym krążkiem. W nagraniu płyty oprócz Pidżamy w składzie Grabaża - Krzysztof Grabowski (autor muzyki i tekstów, a na samej płycie Wokal), Kozaka - Andrzej Kozakiewicz (gitara basowa, chórki), Dziadka (gitary, chórki), Kuzyna - Rafał Piotrowiak (perkusja, instrumenty perkusyjne) i Jacka Kąkolowskiego (gitara basowa), wzięli gościnnie również udział Witek Niedziejko, Tom „Wailer” Resist, JAH JAH, Leszek Ziółko i Mikołaj Wojtaszewski. Materiał na płytę nagrywano w lutym 1996 roku w studio „CZAD” w Swarzędzu oraz w marcu i kwietniu 1996 roku w studio „GIEŁDA” w Poznaniu. Natomiast wydania podjęło się S.P.RECORDS. Okładkę płyty zaprojektowało GOLD FISH STUDIO. Dwanaście utworów zawarte na niej jest przekrojem całości dotychczasowej twórczości lidera i założyciela "Pidżamy" - Krzysztofa "Grabaża" Grabowskiego. Można powiedzieć, że każdy z kawałków na płycie jest rozliczeniem się z inną dziedziną życia i spojrzeniem na poskomunistyczną Polskę w świetle wstającej z kolan demokracji. Płytę otwiera utwór "Gnijąca modelka w taksówce", który opowiada o pseudobohaterce, która jest efektem nieohamowanego konsumpcjonizm. Mimo próby usprawiedliwienia rządzy zdobywania dórb i wyznaczaniu sobie nieosiągalnego poziomu życia, bohaterka pokazana jest jako człekokształtny potwór, który bardzo mocno zagubił się w swoim Carpe Diem. Kolejnym utworem jest "Ezoteryczny Poznań". Kreśli on obraz stolicy wielkopolski jako miasta z "drugim dnem". Obrazy najważniejszych miejsc - mający swój wydźwięk również historyczny - obecny w refrenie "Plac Dwóch Krzyży" to przecież Pomnik Poznańskiego Czerwca 1956 tzw. "Poznańskie Krzyże" znajdujący się na placu Adama Mickiewicza w samym centrum Poznania. To tutaj właśnie w 1997 roku modlił się papież Jan Paweł II. "Ezoteryczny Poznań" pokazuje miasto o dwóch naturach jednocześnie uwypuklając koegzystencję tych dwóch światów - rozwijającego kwitnącego miasta środkowoeuropejskiego kraju z miastem szarości i brudnych interesów. Utwór 28 (one love) to pochwała miłości, która nie zna granic i wszystko jest dla niej możliwe. Widać tutaj wyraźny wpływ "Hymnu do Miłośći" z 13. rozdziału Listu Świętego Pawła do Koryntian. Miłość wszystko przetrzyma i nic nie jest jej straszne jeśli jest prawdziwa i ciepła. "Stąpając po niepewnym gruncie" wyraża coś więcej niż tylko niepewność jutra z którą się spotykamy w naszym życiu. Emanuje ciepłą energią, która w rzeczywistości jest pięknym motywem Szkspirowskiego dramatu pary z Werony. Szukając głębi zapominamy o tym co przy ziemi, o tym co najważniejsze. Często gubimy się w chmurach, a nasze życie toczy się na ziemi. "Poznańskie dziewczęta" to obserwacja i analiza autora na temat pokolenia z "Generacji NIC" i pokolenia X - i tutaj już sam tekst utworu broni się "bez owijania w bawełnę" - "One nie chcą byś je w pocałunkach utopił, Byś za nie strzelał, Byś stawał na rękach, Ciemne są windy w obumarłych osiedlach, Twoja krew jest już bliska wrzenia". "Xero z kota" to uderzenie w tych, którzy są bezczynni i obojętni. Nie ma sensu nad nimi się pochylać - wszystko wyjaśni nam tekst piosenki... I tak z każdym kolejnym utworem zatapiamy się w świat początku lat 90 widziany oczami Grabaża. Każdy znajdzie dla siebie coś co w sposób szczególny go dotknie lub wręcz uderzy. Słowa wraz z muzyką zabiorą, a wręcz nie boję się użyć tego słowa, porwą nas w rytmie Pidżamy

To nie jest poprawiona wersja starego albumu, to od nowa nagrana płyta. Spodziewałem się takich samych kawałków, ale te są strasznie dziwne i o niebo gorsze niż oryginał. Nawet osoba nie znająca oryginalnej płyty twierdzi, że brzmi to dziwnie.

Jak można było spierniczyć tak dobrą płytę? To jest jakaś masakra. To nie jest reedycja. To są nagrane ponownie te same piosenki i wydane jako reedycja. Niestety, nie da się tego słuchać.

Płyta bardzo fajna, mój tata słucha jej cały czas jak gdzieś jedzie

Świetna muzyka, nic dodać nic ująć! Idealna w każdym momencie dnia

Polecam. Świetna płyta. Warto posiadać w swojej płytotece

Zaraziłam płytą 13-letniego syna. Ma chłopak gust :)

Najlepszy krążek. Nigdy mi się nie znudzi. Polecam

Szybka dostawa,produkt cały, nienaruszony.