Zgodnie z prawdą (okładka  miękka)

Bardzo ciekawa, świetnie napisana

Ciekawa ksiazka.

W powieściach Danuty Awolusi jest coś takiego, że gdy zacznie się je czytać, nie da się ich odłożyć aż do końca. Życie pisze najlepsze scenariusze, to prawda stara jak świat, a autorka potrafi czerpać z tego życia pomysły pełnymi garściami i przenosić czytelnika w fikcyjny świat swoich bohaterów. Nie da się zjeść ciastka i je mieć, wie o tym doskonale główna bohaterka Patrycja, wielbicielka słodyczy. Wie, że na kłamstwie nie zbuduje solidnego związku, który przetrwałby na dłuższą metę, ale mimo to rozpoczyna wspólne życie z nowym partnerem właśnie od oszustwa i zatajenia prawdy. Nie jest w tym sama, bo Miłosz, także nie jest z nią szczery. Im dalej, tym trudniej im się przyznać do faktu, że wzajemnie się okłamali. Zadają sobie tym krzywdę każdego dnia, wykańczają się własnym poczuciem winy i strachem, że zostaną zdemaskowani. Na dłuższą metę takie balansowanie na linie w oczekiwaniu na katastrofę, nie może się udać. Oboje popełnili błędy ze strachu, egoizmu i z lęku przed porzuceniem. Zależało im na bezpiecznym układzie, ale nie przewidzieli, że mogą zniszczyć, to, co najważniejsze pomiędzy partnerami. Zaufanie i miłość. Patrycja, żywiołowa babka z charakterem, pragnąca spełniać swoje marzenia zaliczyła już jeden nieudany związek, Miłosz, spokojny i zamknięty w sobie zwiedził cały świat, teraz pragnie już tylko stabilizacji i marzy o założeniu rodziny. Kochają się i wspierają w swoich działaniach i na pozór tworzą parę idealną. Jest jeszcze były mąż Patrycji Krzysiek, który, mimo że ma już nową rodzinę nie daje kobiecie spokoju. Małżeństwo Patrycji i Krzyśka było burzliwe, z burzami i piorunami, oboje żyli, bawiąc się i imprezując, natomiast z Miłoszem stworzyła związek solidny i stabilny pełen spokoju i miłości, a pojawienie się dziecka wydaje się być dopełnieniem ich szczęścia. Kobieta chwilami jest rozdarta pomiędzy uczuciami do obecnego partnera a tęsknotą za byłym mężem. Ceni sobie ten spokój i stabilizację, bo wie, że w każdym momencie może liczyć na wsparcie i pomoc Miłosza, ale jednak chwilami brakuje jej odrobiny szaleństwa i spontaniczności, jakie miała w poprzednim związku. Historia Patrycji przypomina mi trochę piosenkę Piotra Loretza – Ja już tamtej nie pamiętam, która opowiada o mężczyźnie w szczęśliwym związku z dobrą i łagodną kobietą, a tęskniącym za tą złą i szaloną. Wspaniale przedstawiona ogromna miłość rodziców do dziecka, zwłaszcza Miłosza, który zrobiłby dla córki dosłownie wszystko. To wzór ojca do naśladowania, jego miłość do Klary jest cierpliwa, wyrozumiała i bezwarunkowa. Krzysztof, natomiast nagle postanowił ustatkować się, zmienić swoje życie i stać się prawdziwym ojcem dla swego dziecka. Trójka bohaterów nie stworzy patchworkowej rodziny, ale postanowi w spokojny i rozsądny sposób dojść do porozumienia w imię dobra dziecka, pozostawiając swoje ambicje i urazy na boku. Podjęli trudne decyzje, ale potrafili poświęcić się, by dziecko i oni sami zyskali szczęście. Danuta Awolusi ma wspaniały styl pisania, w którym trudno się nie zakochać. Styl, który niezmiernie mnie zachwyca. Autorka nie sili się na proste i zgrane rozwiązania, potrafi stworzyć niebanalne historie, inspirując się życiem i perypetiami zwykłych ludzi. Ta powieść tylko z pozoru wydaje się banalna, bo jest niesamowita, wciągająca i pełna niespodziewanych zwrotów akcji. Pani Danusia porusza trudne tematy, ale nie moralizuje, nie poucza, pozostawiając ocenę postaw bohaterów, czytelnikowi. Nie ma sytuacji bez wyjścia, każdy kryzys można zażegnać. Historie, które wydają się w nieodwracalny sposób tragiczne czy rozpaczliwe mogą mieć szczęśliwy finał. Możliwe jest, nawet w skrajnie trudnych sytuacjach, doświadczenia radości i odwrócenia losu, by ostatecznie wygrać swoje życie. Najważniejsze to żyć w zgodzie ze sobą, wymykać się schematom i walczyć o swoje.

Najnowsza powieść Danuty Awolusi "Zgodnie z prawdą" trafiła w ręce wszystkich moich domowników płci żeńskiej. A co najważniejsze każdej z nich sprawiła frajdę. Mniejszą lub większą, ale jednak przyjemność. Książkę przeczytały bowiem trzy pokolenia kobiet w mojej rodzinie. Każda też na swój sposób ją oceniła i odebrała. Nie było jednak wśród nich głosów ostrej krytyki czy gorzkich słów niezadowolenia. Mniemam więc, że i tym razem autorka trafiła w sedno spraw, które są bliskie wszystkim kobietom, nie tylko mnie. "Zgodnie z prawdą" jest bowiem typową powieścią obyczajową, której nie brak nutki romantyzmu, ani elementów dramatu. Jest historią życia jej bohaterów. Życia pełnego wzlotów i upadków, które nie zawsze kończy się też happy endem. Co więcej, szczęśliwe zakończenia jak się okazuje, mogą być interpretowane na bardzo wiele sposobów. Bo czymże jest samo szczęście? Dla Miłosza szczęścia to rodzina, a tuż po niej podróże. Rodzina, która przetrwa każdą burzę. Rodzina, której sam długo nie miał tułając się po domach zastępczych. Marzył więc o prostym i spokojnym życiu, dla którego gotów był poświęcić swoją pasję — fotografię. Radość potrafił zaś czerpać z najmniejszych rzeczy. Dławił go tylko jeden problem. Choroba. Stan jego ciała, który nie podlegał naprawie. Z tą też tajemnicą przyszło mu żyć przez lata. Sekretem, który pączkował, zmieniając życie również jego najbliższych. Tymczasem życie Patrycji to seria wzlotów i upadków. Szalona miłość. Bajkowy ślub. Tylko tylko, że to nie była bajka, więc i księcia na białym koniu zabrakło, a raczej poważnego mężczyzny, który byłby w stanie dochować jej wierności. Patrycja nie należy jednak do kobiet będących zwolenniczkami dawania drugich szans. Zostaje więc sama, choć nie na długo. Związek z Miłoszem szybko nabiera nowych barw. Wkrótce potem na świecie pojawia się mała Klara. Tyle tylko, że jej biologicznym ojcem nie jest jej mąż, o czym nie zamierza nikogo informować. Ten sekret pozostawia sobie. Wszyscy jednak wiemy, że kłamstwo ma krótkie nóżki i kiedyś przyjdzie ten czas, w którym wszystkie tajemnice ujrzą światło dzienne. I co wtedy? Czy związek zbudowany na kłamstwie będzie miał szansę przetrwać? Czy miłość obarczona zdradą przełknie gorycz porażki i da się obłaskawić? I czym tak naprawdę jest miłość. Co znaczy "kochać"? Swoją rolę w powieści ma również Klara, najmłodsza i wyjątkowa postać. Ojcowska miłość i coś, czego pragną chyba wszystkie kobiety: niezależność i spełnienie. Pasja, której chciałby się oddać chyba każdy z nas. Danuta Awolusi po raz kolejny udowadnia, że jej historie nie należą do banalnych i nawet jeśli nie zawsze i nie każdego zachwycą, to z pewnością nasycone są wrażliwością, ciepłem i miłością. "Zgodnie z prawdą" z sympatią przyjęła więc zarówno nastolatka, jak i seniorka domu. Ja miałam za to kilka uwag, które nie wpłynęły jednak na ogólny odbiór książki, A co więcej wywołały całkiem interesującą dyskusję. Pierwsza z nich dotyczyła postawy Miłosza. Jego zachowania i osobistych sekretów. Związku z Patrycją i silną więzi z córką, której nie była w stanie zburzyć nawet najgorsza prawda. Kolejny z nich to uczucia Patrycji, a w ich konsekwencji decyzja, która okazała się nadzwyczaj wyjątkowa i zaskakująca. "Zgodnie z prawdą" choć nie z górnej półki, to dobra pozycja na wakacje i na każdą inną porę roku również. Idealna dla fanek powieści obyczajowych. Powieść pełna zwrotów akcji. Książka, która nie zmęczy wzroku i zmieści się w każdej torebce. Wartka, lekka i relaksująca historia kobiety gotowej spełniać swoje marzenia.

Znane powiedzenie mówi, że kłamstwo ma krótkie nogi. Inne znów, że nie da się budować szczęścia na kłamstwie, bo prędzej czy później prawda dojdzie do głosu i zburzy zamek budowany na piasku. W przypadku bohaterów nowej powieści Danuty Awolusi słowa te zdają się nie do końca mieć zastosowanie. Być może jest jeszcze inne wyjście, o którym nie każdy myśli, kreując rzeczywistość w sposób zero-jedynkowy. „Zgodnie z prawdą” to powieść, która wywołuje skrajne emocje. Autorce udało się stworzyć tak wiarygodny obraz życia, u którego fundamentów leży kłamstwo, że momentami łapałam się na tym, że naprzemiennie, jak rozdziały prowadzone z dwóch perspektyw, wcielam się w dwójkę głównych bohaterów. Podobnie jak nimi targały mną wątpliwości, próbowałam odnaleźć właściwe wyjście z tej, trudnej i wydawać by się mogło — patowej sytuacji. I podobnie jak oni pasowałam, nie widząc dobrego rozwiązania zawikłanej relacji, na którą niejako sami się „pisali". Nowa książka autorki ponownie zabiera nas do literackiego świata, w którym bohaterowie są pełnokrwiści, a ich dylematy i problemy mogą stać się udziałem wielu z nas. Błędy z przeszłości, stara miłość, która zdaje się, nie zardzewiała do reszty, nowa, która wydaje się idealna. Autorka stworzyła kalejdoskop ludzkich losów, które plączą się — im dalej zagłębiamy się w fabułę, tym rozwiązanie zdaje się jeszcze bardziej niemożliwe. Wszystko to sprawia, że lektura nas pochłania i siedzimy, jak na szpilkach nie mogąc doczekać się finału. Oczekiwanie na niego jest bardzo burzliwe uczuciowo — mam tu na myśli uczucia czytelnika, bo autorka serwuje nam wiele zwrotów akcji. I kiedy wydaje nam się, że szala przechyla się na jedną ze stron, wydarza się coś, co burzy naszą pewność i obraz zakończenia tej jakże emocjonującej historii. Danuta Awolusi napisała powieść, która nie tylko dostarcza nam prawdziwych i namacalnych wrażeń, ale także opowieść, która pokazuje, jak bardzo można kochać. Jak wiele można znieść, poświęcić i oddać... dla dziecka. Nawet jeśli nie jesteśmy jego biologicznym rodzicem. I przyznaję, że postawa Miłosza była dla mnie tą najbardziej poruszającą i to właśnie on zdobył moje uznanie i miano ulubionej postaci. Podsumowując: „Zgodnie z prawdą” to kolejna świetna powieść obyczajowa autorstwa Danuty Awolusi. Niezwykle przejmująca, wzbudzająca skrajne uczucia, na wskroś prawdziwa historia, która pokazuje, jaki wpływ na nasze życie może mieć kłamstwo. I choć wydawać by się mogło, że kłamstwo zawsze niesie ze sobą zniszczenie, to jednak autorka udowadnia, że może stać się także przyczynkiem do czegoś dobrego. Dać coś, co los odebrał, choć w nieco inny i zapewne przewrotny sposób. To także opowieść o dojrzewaniu, o szukaniu własnego szczęścia, spełnianiu marzeń, które można spełnić, nawet wszystko wokół zdaje się przeciwko nam. Ale także o dojrzałości, która pozwala zbudować coś, co początkowo było niepasującą do siebie zbieraniną elementów — przeciwieństw, która dla wspólnego celu potrafił odnaleźć właściwą drogę. Polecam miłośnikom niesztampowych powieści obyczajowych, których fabułę się nie tylko zgłębia, ale także czuje całym sobą.

„ZGODNIE Z PRAWDĄ” Danuta Awolusi Wydawnictwo Prószyński i S-ka Było to moje pierwsze czytelnicze spotkanie z twórczością Danuty Awolusi i mam nadzieję, że nie ostatnie. Najnowsza jej powieść „Zgodnie z prawdą” wzbudza wiele emocji. Autorka pokazuje nam jak wygląda związek zbudowany na kłamstwach. Zdradzona żona nie ma zamiaru dłużej nią być. „Pomyłka małżeńska” nie może tego przeżyć. Za wszelką cenę próbuję odzyskać Patrycję. Jednak on temat zamyka. Pytanie tylko czy na pewno? Czy tak łatwo jest przekreślić to co ich łączyło? Poczytajcie. Czy „pomyłka małżeńska” będzie wierna kolejnej żonie? Czy można być wiernym drugiej żonie myśląc cały czas o pierwszej? A co z powiedzeniem „pierwsza miłość nie rdzewieje”? Jedna suto zakrapiana impreza pożegnalna odmieni wszystko. Upojna noc przyniesie cudowny owoc. Patrycja zachodzi w ciążę, ale ojcem dziecka nie będzie jej kolejny mąż. Kim jest ojciec dziecka? Czy będzie potrafiła powiedzieć swojemu obecnemu mężowi, że go zdradziła? Jej nowy mąż także ukrywa pewne sekrety, o których powinien jej powiedzieć przed ślubem. Jednak on milczy. Obydwoje są siebie warci. W tej powieści oprócz miłosnych rozterek, zdrad i kłamstw znajdziecie również cudowną relację ojca do córki. Można powiedzieć, że drugi mąż Patrycji jest o niebo lepszy od pierwszego. Dziewczyna przy nim rozkwita, jednak cały czas gryzie ją sumienie. Patrycja zakłada nowy biznes, który w pełni popiera i akceptuje jej mąż. Na pozór są szczęśliwi. Mają cudowną córeczkę, która jest oczkiem w głowie tatusia. Co będzie jak prawda wyjdzie na jaw? Czy będą potrafili razem żyć? Czy wybaczą sobie wszystkie błędy? Na horyzoncie pojawi się „Pomyłka małżeńska” i świat ponownie zawiruje. Nie rozumiem głównej bohaterki. Dziewczyna jest głęboko pogubiona. Zraniona przez „Pomyłkę małżeńską” odnalazła w końcu prawdziwą miłość. Po pijaku zdradza męża. I od tej pory jej życie ponownie się sypie. Czy musiało do tego dojść? A może cały czas kocha pierwszego męża? Jak potoczy się jej życie musicie przeczytać sami. Drugi mąż zasługuje na manto. Dlaczego nie wyjawił prawdy na samym początku? On również wewnętrznie przeżywa armagedon. Dowiedziawszy się o ciąży jego żony przeleciało przez niego mnóstwo emocji. I pozytywnych i negatywnych. Czy w końcu on wyjawi prawdę i zacznie z żoną żyć normalnie? Wielkie brawa dla niego za podejście do córki. Tata na medal. Pierwszy mąż to „Pomyłka małżeńska”. Nie wiem co ona w nim widziała. To pies na baby. Poczytajcie. Jeżeli lubicie mocne powieści obyczajowe, to serdecznie zapraszam do przeczytania „Zgodnie z prawdą”. We współczesnym świecie dużo kobiet boryka się z problemami takimi samymi jak Patrycja. Czy powieść kończy się szczęśliwie? Poczytajcie. Powieść jest godna polecenia. Dobrze wykreowani bohaterowie, ciekawa fabuła i dobra akcja. Jestem zachwycona tą pozycją.

,,Zgodnie z prawdą" to najnowsza powieść Danuty Awolusi, pierwszej historii, z którą miałam okazję się zapoznać. Czasem mówi się, że człowiek albo ma szczęście w miłości, albo go nie ma. Patrycja zdecydowanie zaliczała się do grupy pomiędzy, ponieważ z jednej strony małżeństwo z pierwszym mężem nie wyszło, ale szaleńcza miłość, która ich połączyła, była prawdziwa. jak wspomina kobieta, dzień bez trzaskających drzwi był wyjątkiem. Niezwykle burzliwe małżeństwo rozpadło się, gdy okazało się, że Krzysztof vel Pomyłka Małżeńska dopuścił się zdrady. Tego Pati nie potrafiła mu wybaczyć. Po dłuższym czasie spotkała jednak w pracy Miłosza, fotografa z zamiłowania, który całe dorosłe życie spędził w drodze, a miał już 36 lat. Czy jako szczęśliwa powtórna żona będzie potrafiła zbudować stabilny związek? Są jak ogień i woda. Patrycja, która nie wypuściła się praktycznie nigdy poza rodzinną Rewę oprócz dwóch wycieczek z Krzyśkiem i Miłosz, który przy wsparciu adopcyjnych rodziców postawił wszystko na jedną kartę i tuż po maturze poświęcił się swojej pasji, jaką była fotografia. Przemierzał najodleglejsze zakątki świata, potrafiąc dostosować się do panujących tam warunków i zwyczajów. To na co jednak zawsze zwracał uwagę, to szczęśliwe rodziny. Postanowił więc wrócić do Polski, by taką zbudować. Czy związek z Patrycją miał być spełnieniem jego marzeń? Dodatkowo sprawę komplikował fakt, że oboje mieli przed sobą mroczne tajemnice... Muszę przyznać, że sama nie wiedziałam do końca czego spodziewać się po tej historii, ponieważ twórczość Danuty Awolusi zaczęłam odkrywać przy okazji ,,Zgodnie z prawdą". Jak wspomina autorka, historia Justyny, Krzyśka i Miłosza została zainspirowana prawdziwymi przeżyciami jednej z czytelniczek, która podzieliła się nimi z pisarką. Jest to niezwykle przejmująca historia o szukaniu własnego ja, spełnianiu swoich marzeń, iściu na ustępstwa, nie zapominając o tym, kto jest w tym wszystkim najważniejszy i którego czyny najbardziej mogą dotknąć nasze decyzje. Nie będę zdradzać kto okazał się centralną postacią zdarzeń, jednak zapewnię, że w tej historii nie ma zero-jedynkowych decyzji. Możemy próbować identyfikować się z bohaterami, ale jeśli nie wejdziemy dosłownie w ich buty, nie nam ich oceniać. ,,Zgodnie z prawdą" rozbudziła moją czytelniczą chęć na poznanie pozostałych tytułów autorki. Niezwykle wciągająca historia, którą pochłonęłam w jedno popołudnie. Jest to zdecydowanie zamknięta całość, ale zastanawiam się, co by było gdyby bohaterowie podjęli inne decyzje. Ale to tak jak w życiu, czasu nie cofniemy. Możemy jedynie zrobić wszystko, by w podjętych działaniach być zgodnym z sobą, mieć wspierającego partnera oraz spełniać swoje marzenia. Tak, jak zrobiła to Patrycja. Serdecznie polecam tę lekturę Twojej uwadze, nie będziesz żałować poświęconego jej czasu.

Patrycja zachodzi w ciążę i dobrze wie, że ojcem dziecka nie jest jej mąż. Jedna postanawia to przed nim zataić w obawie przed konsekwencjami. Jednak nie wie, że nie tylko ona w tym małżeństwie ma tajemnice… Czy rodzinę można budować na kłamstwie? Czy będzie ona wtedy szczęśliwa? Czy można poświęcić własne szczęście w imię cudzego? Jakie konsekwencje niosą za sobą skrywane tajemnice? Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na książkach Danuty Awolusi. Tak było i tym razem. Autorka nie tylko zachowała swój przepiękny styl pisania, ale i dostarczyła nam pełen wachlarz emocji, który powoduje, że książka zostaje w naszej pamięci na długo. Jest to cudowna opowieść o prawdziwej miłości ojca do dziecka, radości, ale i smutki, żalu, strachu i jakości fundamentów relacji budowanych na kłamstwie. Tak naprawdę książka jest bardzo autentyczna i czytając ją można odnaleźć fragmenty z własnego życia. Prowadzi to do głębokich refleksji ze strony czytelnika, a to według mnie czyni ją jedną z najbardziej wyjątkowych jakie czytałam. Wielokrotnie łapałam się na tym, że zastawiałam się co zrobiłabym na miejscu danego bohatera, jakbym się wtedy zachowała… Historia dla wielu osób może wydać się banalna, dla innych czyny bohaterów mogą okazać się być karygodne… Jednak sama strona za stroną przekonywałam się, że czyny jakimi kierowali się bohaterowie miały być „w imię dobra”. Poświęcili oni wile dla dziecka, ale także udało im się odnaleźć szczęcie. Wyciągnęli ze swojego życia wnioski i udało im się je poukładać. Ich postacie były przejmujące, ale i bardzo realne. Autorka ich nie oceniała - pozwalała im żyć swoim życiem i dokonywać wyborów. Zarówno tych dobrych, jak i złych. Patrycją, czy Miłoszem może być tak naprawdę każdy z nas. Do pierwszego spotkania z książką Danuty Awolusi doszło za sprawą jej autobiografii „Odważna Dziewczyna minus 70kg”. Było to chyba 2017 roku i już wtedy wiedziałam, że autorka ma w sobie ogromny potencjał. Zakochałam się w jej stylu pisania i wyrażaniu emocji. Z roku na rok widać, że Pani Danuta przechodziła ewolucję, a to za co najbardziej ją ceniłam jeszcze bardziej się rozwijało, a w „Zgodnie z prawdą” można to bardzo dobrze dostrzec. Dlatego polecam Wam tę książkę z całego serca. Jest to historia inspirowana życiem jedne z czytelniczek Awolusi. Dlatego jestem pewna, że tym bardziej Was ona zainteresuje, a może i wzruszy. Pewne jest, że wyciągnięcie z niej wiele wniosków i utwierdzicie się w przekonaniu, że w życiu nie ma sytuacji bez wyjścia i to właśnie ono pisze nam najciekawsze scenariusze.

Witajcie Kochani. Jak Wam mija to wtorkowe popołudnie? Ja korzystając z  chwili wolnego pisze zaległe recenzje. :) Dzisiaj opowiem Wam trochę o książce Danuty Awolusi "Zgodnie z prawdą". Wydawnictwu Prószyński S-ka bardzo serdecznie dziękuję za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej lektury. "Zgodnie z prawdą" to historia pełna emocji i tajemnic. To opowieść o życiu budowanym na kłamstwie i poczuciu winy. W życiu mężczyzny i kobiety nie ma nic piękniejszego niż dziecko - owoc ich bezgranicznej i dozgonnej miłości. Wiadomość o nim powinna cieszyć i radować serce. Niestety nie tym razem. Główna bohaterka wie, że dziecko nie jest jej męża. Jest owocem jej skoku w bok ze swoim eks. Patrycja wmawia swojemu obecnemu mężowi - Miłoszowi, że to dziecko jest jego, że będą szczęśliwi. Mówiąc to ona sama ma wątpliwości i w tym momencie zaczyna budować związek na kłamstwie. Niestety Miłosz nie pozostaje jej dłużny. On również skrywa tajemnice i dokłada swoją cegiełkę kłamstwa. Jest bezpłodny i doskonale wie, że to nie jego dziecko. Oboje żyją w ty6m złudnym szczęściu a wyrzuty sumienia zaczynają ich zjadać od środka. Do czego doprowadzą ich kłamstwa? Czy będą dalej stwarzać pozory idealnej rodziny? A może powiedzą sobie w końcu prawdę? Opowieść Danuty Awolusi to historia z przesłaniem. mówi o konsekwencjach jakie ponosimy za kłamstwo. O tym, że związek budowany na nim prędzej czy później się rozsypie. Jak trudno jest potem odzyskać zaufanie drugiej osoby. Mówią, że nawet najgorsza prawda jest lepsza od kłamstwa, i tutaj się z tym zgodzę. Niestety wiele rodzin w dzisiejszych czasach żyje w takim oszustwie. A jeśli prawda wychodzi na jaw to najbardziej w tym wszystkim cierpią dzieci. Nie żałuje, że sięgnęłam po tę historię. Autorka wykorzystuje w książce narracje dwuosobową - historia widziana oczami Miłosza i oczami Patrycji. Świetnie skomponowana fabuła, wartka akcja i realistyczni bohaterowie sprawiają, że lektury nie da się odłożyć. Historia, która wciąga jak wir wodny. Przeczytałam ją w jeden wieczór. Płakałam, śmiałam się a nawet wkurzałam. Opowieść ta zafundowała mi niezły rollercoaster emocjonalny. Polecam ją wszystkim i każdemu z osobna! Pani Danusiu, bardzo dziękuję za ta historię i  za te emocje. Za to, że otworzyła Pani oczy nam wszystkim, tym jak kruche jest kłamstwo. Ile tak naprawdę możemy stracić przez te oszustwa.

„Najgorsze było to, że poczucie winy niesłabnące z czasem, oddalało mnie od niego. Stawałam się niegodna jego miłości i naszej wspaniałej rodziny. Oni jak święci z obrazka, ja jak Judasz. ” Prawda zawsze wychodzi na jaw. Prędzej czy później jej rażąca siła nas dopadnie i zniszczy wszystko dookoła nas. Przed nią nie da się uciec, możemy przez całe życie dusić w sobie sekret, który nas zjada od środka- ale jednego możemy być pewni, że kiedyś wyjdzie na jaw w najmniej odpowiednim momencie. „Zgodnie z prawdą” to powieść napisana samy życiem, pełna szczęścia, goryczy i łez. Oszustwo, zatajenie prawdy, dla siebie, dla rodziny, dla małej istoty która rosła w brzuchu Patrycji. Szczęśliwa mężatka, która lada chwila miała stać się także i matką. Mąż kocha ją nad życie a ta nosi pod sercem dziecko innego mężczyzny. W obawie o zniszczenie życia całej rodziny postanawia ten sekret zataić i zabrać ze sobą do grobu. Nie wie jednak, że jej mąż także nosi w sobie jeszcze większą tajemnicę, którą nie jest w stanie podzielić się z nikim, jest to dla niego zbyt trudne. I tak obydwoje z dnia na dzień próbują żyć, wzajemnie się oszukując, tworząc szczęśliwą rodzinę lecz opartą na fundamentach kłamstwa. Ile jest w stanie wytrzymać ludzka psychika, aby dźwigać tak ogromny ciężar, i czy da się budować rodzinę opartą na poczuciu winy, kłamstwie i smutku? Ta historia to coś czego długo szukałam, bardzo potrzebowałam tego ukojenia wewnętrznego, które czuję po jej przeczytaniu. W większości książek możemy spotkać relację z opartą bardziej na kontakcie z matką, a autorka tutaj ukazała prawdziwą miłość ojca do córki. Miłość, bezwarunkową, bezgraniczną i taką, za którą ojciec oddał by swoje życie. Niesamowicie ciepła, wzruszająca, pełna bólu, ale i pozytywnych momentów historia. Jest to po prostu doskonałe odzwierciedlenie życia, tego, że nie zawsze jest idealnie i tak jakbyśmy sobie tego życzyli. Myślę, że każdy z nas w tej książce odkryje cząstkę siebie, zastanowi się nad swoim życiem i postawi się w sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie. Co najbardziej podobało mi się w tej powieści- że jest ona autentyczna, oparta na prawdziwych wydarzeniach, które to przytrafiły się jednej z czytelniczek i to właśnie ta kobieta zainspirowała Danutę Wolusi do napisania tej przepięknej historii.