Żelazne damy. Kobiety, które zbudowały Polskę (okładka twarda)

Dobra i rzeczowa książka nie tylko dla feministek. Autor pisze w sposób mało porywający ale widać, że ma za sobą dobry warsztat pisarski i nie zraża czytelnika mało przystępną formą.
Książkę polecam dla ciekawych historii a zwłaszcza ciekawostek których próżno szukać w książkach głównego nurtu.

Podobno to mężczyźni decydują o najważniejszych sprawach.....podobno! :-) Książka opisująca animozje jakie panują między światem męskim a damskim oraz ich decyzyjności.

Fajna książka historyczna dla kobiet. i nie tylko... polecam

Historią interesuje się od czasów szkolnych i to właśnie czasu piastowskie są mi najbliższe. Dopiero jednak czytając ten tytuł mogłam poznać bliżej kobiety, które miały duży wpływ na tworzenie się polskości. Autor przedstawił losy pierwszych władczyń w sposób najbardziej wiarygodny, choć wiadomo, że niewiele zostało trwałych śladów pisemnych z czasów tworzenia się państwa. Żeby móc opisać sytuację oficjalnie tworzącej się Polski musimy zrozumieć, jak wyglądały rządy w państwach ościennych - Czechach, Cesarstwie Rzymskim, czy Rusi Kijowskiej, a także grupach plemiennych, które żyły tuż obok tworzącego się państwa. Autor potrafi opisać historię w sposób tak ciekawy i wciągający, że książkę tę czyta się jak najlepszą powieść.

Tytuł przedstawia kobiety tak ważne w naszej historii, a do tej pory właściwie nieodkryte, ale wraz z nimi poznajemy również ich mężów i rodziny, a także sytuację polityczną i kulturową w Europie w tamtych czasach. Na kartach książki można przeczytać o niewolnictwie, targach na których sprzedawani byli ludzie, o Lutykach, wrogim i wojowniczym plemieniu, które walczyło z kim popadnie. Autor opisał wyprawę Bolesława Chrobrego na Kijów i powody, które za nią stały. Przeczytacie również o chrzcie Polski, którego motywy przedstawione są trochę z innej strony, niż te na ogół nam znane. Kto i dlaczego nakłonił Mieszka do chrztu? Jakie miało to konsekwencje i czy rzeczywiście cały kraj stał się od razu katolicki? Nie można poznać osoby bez poznania realiów i czasów w których żyła, dlatego podczas lektury książki odkryjemy wszystkiego po trochu.

"Żelazne Damy" to wspaniała pozycja, którą czyta się z wielkim zainteresowaniem, długo zostaje w głowie i pozwala przemyśleć wiele spraw. Dla mnie to pozycja obowiązkowa, a i Was zachęcam po sięgnięcie do jej lektury. To ciekawa i ważna książka, która spodoba się nawet osobom, które za historią nie przepadają, bo sposób, w jaki autor ją napisał będzie przystępny dla każdego.

Co prawda jestem dopiero na początku i próbowałam czytać podobne książki innych autorów ale niestety mnie męczyły, tutaj dla odmiany fakty pokazywane są w "soczystych" barwach łatwym i płynnym językiem

Musze przyznać że to już kolejna moja książka o dynastii piastów, ale pierwsza o strikte kobietach. Dobrze jest znać swoją przeszłość, bo to ona często kształtuje naszą teraźniejszość i przyszłość. Sporo ciekawostek i niuansów zawsze dobrze robi w szczególności wieczorem przy kawie.

Kamil Janicki po raz kolejny przenosi nas w odległe czasy Rzeczpospolitej, skupiając swoją uwagę na pierwszych polskich władczyniach.
Świat, w którym panowało "prawo pięści" sprawia, że polskim monarchiniom zdecydowanie bliżej do Margaret Thatcher (stąd prawdopodobnie tytuł książki) niż sienkiewiczowskiej Danuśki z "Krzyżaków". Dobrawa nie jest nastolatką wysłaną przez ojca w najdziksze rejony Europy, ale zahartowaną w brutalnej czeskiej polityce dojrzałą kobietą. Oda potrafi wykorzystać sytuację, by wkraść się w łaski polskiego księcia i próbować wynieść na tron własnych synów. Emnilda staje się wierną i równie bezwzględną partnerką, swojego brutalnego męża Bolesława. Zagadkowy jest jednak los Ody Miśnieńskiej i Przedsławy, który zostanie przed nami odkryty w następnej książce. Autor przedstawiając stosunki panujące na arenie międzynarodowej wczesnośredniowiecznej Europy, obrazuje jakie miała ona wpływ na tworzenie kraju Lachów.
Obdarcie przedstawionych przez Janickiego postaci z legendarnych wyobrażeń, którymi karmieni jesteśmy na lekcjach historii, pozwala nam uświadomić sobie, że Mieszko, Dobrawa, Oda czy Bolesław to byli zwykli ludzie, a nie mityczni herosi. Z przyjemnością czekam na kolejną część "Damy ze skazą".

Dobra pozycja ksiazkowa dla wszytskich lubiacych fabularyzacje historyczne

Zamówiłam,zapłaciłam i błyskawicznie otrzymałam "Żelazne Damy..."
Niestety,osobiście nie odniosę się do treści książki lecz reakcja osoby dla której ta pozycja była prezentem była taka:
"Ojej!To kolejna książka z tego cyklu!Jak się cieszę!Dziękuję!"

„Żelazne damy”, Kamil Janicki

W mediewistyce bardzo rzadko kobieta staje się bohaterem sensu stricte. Nie tylko w beletrystyce, ale także w literaturze non-fiction jej rola wcale często ogranicza się raczej do tła dla zmagań możnych, królów i narodowych herosów. Wśród plejady rycerstwa czy szlachetnych ikon, jak chociażby hrabia Roland, William Wallace, król Artur, Wilhelm Tell, Robin Hood bądź Zawisza Czarny, trudno doszukać się wyrazistej, bohaterskiej postaci kobiecej. Wprawdzie są wyjątki - Joanna d’Arc – które wyłącznie potwierdzają regułę. Typowo kobiece sylwetki właściwie znacznie bardziej znane są, gdy występują u boku możnowładców, lecz również tam pełnią zasadniczo funkcję zapewnienia progenitury. Kamil Janicki w serii „Prawdziwe historie” już parę razy udowodnił, że znaczenie kobiety w dziejach jest nader ważne. W „Żelaznych damach” postanowił zwrócić się w stronę tych najwcześniejszych polskich monarchiń.

Z niebywałą dbałością o szczegóły życia publicznego oraz prywatnego napisał o historii Polski pod kątem właśnie kobiet, czyniąc z nich główne bohaterki popularnonaukowych tekstów książki. Oczywiście, nie chodzi tu o wszystkie kobiety, tylko te z najwyższych warstw, ograniczając się summa summarum do małżonek władców. Nie przypominam sobie, żeby w szkole – od podstawówki do średniej – nauczyciele wspominali o Dobrawie więcej niż trzy-cztery zdania. Na studiach natomiast nieukierunkowanych stricte na historię należy raczej zapomnieć o dodatkowych informacjach, na jej i innych władczyń temat. W „Żelaznych damach” Janicki bardzo obszernie a wnikliwie przeanalizował losy czeskiej księżniczki, wliczając w to cały anturaż. Owa analiza nie była jednak holistycznie naukowa, autor posilił się o wzbogacenie tekstu własnymi przypuszczeniami, hipotezami oraz komentarzami. Nie ma się zresztą dziwić erudycji wynikającej z ilości oraz jakości rozdziałów, Janicki swoje wywody podparł zadziwiająco długa listą przypisów. Ale trzeba zaznaczyć, że „Żelazne damy” to nie li tylko przedstawienie sylwetki księżnej Dobrawy, acz o tej twórca pisze najwięcej. Na czytelnika czeka tu także Oda czy Emnilda (a któż to ta Emnilda? - zapytałoby zapewne wielu, słysząc to imię. Otóż… żona Bolesława Chrobrego, pierwszego koronowanego monarchy polskiego).

Janicki dokładnie zarysowuje historyczne czasy dwóch pierwszych władców Polski i wskazuje udział kobiet w ich sukcesach. Wiele osób przypuszczalnie nie ma zielonego pojęcia o tym, że wkład - w ich tryumfy - żon oraz matek był albo hipotetycznie był ogromny, na co wskazują właściwie przytoczone przez autora logiczne teorie i argumenty. W „Żelaznych damach” mamy wyakcentowane role kobiet, ale nie te trywialne, które mogliśmy sobie stworzyć na bazie stereotypów czy filmowych kreacji, tutaj dostajemy damy w pełnej krasie – potężne, dobrze znające swoje prawa i często zeń korzystające (naturalnie, na własną bądź swoich bliskich korzyść). Wracając jednak do postaci męskich, nad czym niektórzy mogą ubolewać, Janicki nie pokazuje ani Mieszka, ani Bolesława jako szlachetnych mesjaszy pogańskich ziem, tylko jako twardych, surowych i nieustępliwych dowódców a świetnych polityków swych czasów, którzy wiedzieli jak postąpić, aby pojednać bliźniacze ludy oraz jak zmiażdżyć przeciwników.

W książce zawarte są treści jasno wskazujące, że Dobrawa, Oda, Emnilda nie służyły wyłącznie w roli wymaganej do przedłużenia dynastii. Janicki pokazuje, iż były to kobiety o wielkich ambicjach, zaznajomione z polityczną grą, zmyślne i dokładnie wiedzące czego należy od życia oczekiwać, a przede wszystkim były to damy potrafiące pokazać bezwzględną twarz, nie wahające się sterować ludźmi tak, aby uzyskać pożądany efekt. „Żelazne damy” to nie kolejna pozycja oferująca czytelnikom patriotyczną gloryfikację polskich władców i władczyń, to tytuł pokazujący ich w prawdziwym świetle, takimi jacy byli naprawdę. Bardziej ludzkimi.

„Żelazne damy” stanowią w pewnym sensie ewenement. Książka zobrazowuje całą otoczkę najwyższych szczebli Polski, gdy ta się dopiero rodziła, ale szczególny nacisk kładzie na towarzyszki monarchów oraz ich wkład w progres państwowości. To także próba wskazania, wyraźnego wskazania, kto przyczynił się do ukształtowania piastowskiego rodu. Dodatkowo pozycja okraszona została szkicami, rycinami, ilustracjami i obrazami, które umożliwiają odbiorcy lepsze nakreślenie sobie poszczególnej sylwetki w wyobraźni. I żeby nie było, książkę mimo tego że zalicza się do literatury popularnonaukowej nie czyta się siermiężnie, a tekst nie jest naszpikowany wymyślnym a specjalistycznym słownictwem. Kamil Janicki spisał się znakomicie, przybliżając czytelnikom prawdziwą rolę monarchiń w Polsce doby Mieszka I i Bolesława Chrobrego.