Zapadnij w serce (okładka  miękka)

Zapdanij w serce Ginger Scott książka, która naprawdę zapadła mi w serce. Rowe po tragicznych wydarzeniach sprzed 2 lat w końcu postanawia wyjść z ukrycia i zacząć żyć. Wyjeżdża na studia gdzie dosłownie wpada na nią Nate dzięki chłopakowi i nowym przyjaciołom próbuje zwalczyć swoje demony i wrócić do życia. Ach zakochałam się w tej książce uwielbiam Rowe, Nate, Ty, Cass nawet ta s*kowata Page skradła moje serce. Autorka idealnie połączyła wątek ciężkich przeżyć Rowe z lekkimi żartami między głównymi bohaterami numer z różowym pokojem normalnie padłam xd Nie przedłużając książkę naprawdę warto przeczytać niby młodzieżowa ale i starszym przypadnie do gustu polecam z całego serca

Aktualnie czytam i jest swietna.

Polecam każdemu CUDOWNA

Świetne dla nastolatek.

Bardzo fajna książka

5/5

“Nie powiem „żegnaj”. I Ty też nie powinnaś. Ponieważ to, co mieliśmy, jest wieczne. Zamiast tego powiedzmy zatem „dobre początki”. Najlepsze początki – pierwsze miłości”. Minęły dwa lata odkąd Rowe Staton przeżyła tragedię, która skradła jej dwa młodzieńcze lata życia i złamała serce. Kiedy postanowiła wyjechać na studia oddalone dosyć daleko od rodzinnego domu, chciała się na nowo otworzyć i uleczyć serce. Gdy poznaje Nate’a Preeter’a, jej życie powoli się zmienia i dziewczyna zaczyna wychodzić ze skorupy, którą wokół siebie zbudowała. Kiedy Nate poznaje tajemnice Rowe, jeszcze bardziej się do siebie zbliżają i chłopak obrał sobie za cel nauczyć Rowe żyć na nowo. Czy Rowe się uda pogodzić z przeszłością i w końcu zacząć żyć bez strachu, nie oglądając się za siebie? Czy dziewczyna jest gotowa na nową miłość i pozwolić się kochać? “Zapadnij w serce” to wzruszająca, jak i chwytająca za serce historia o dziewczynie, która w wieku szesnastu lat przeżyła tragedię, po której nie potrafi się podnieść. Utknęła w przeszłości i wspomnieniach. Jednak los stawia na jej drodze pewnego chłopaka, który stara się za wszelką cenę wydostać dziewczynę z kokonu, w którym się skryła i popycha ją do życia, nie oglądając się w przeszłość. Miałam już okazję zapoznać się z twórczością Ginger Scott poprzez książkę “Chłopak taki jak ty”, która również była bardzo wzruszająca. Uwielbiam styl pisania autorki, ponieważ potrafi tak bardzo wzniecić emocje, które nam przekazuje, że mamy odczucie jakbyśmy czytali powieść, która wydarzyła się naprawdę, a nie fikcję. Tak jakby Rowe i Nate byli prawdziwi, a nie tylko byli postaciami z książki. Jak dla mnie ta pozycja to kolejny przykład opowieści, która dotknie Waszego serca i pozwoli uwierzyć, że nawet młodzieńcza miłość bywa trudna i próbuje przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu. Rowe Staton przez dwa lata żyła w świecie, w którym się zamknęła. Tragedia, która ją dotknęła, brutalnie ukradła beztroską dziewczynę, jaką kiedyś była. Jednak nadchodzi pewien dzień, kiedy Rowe jest w końcu gotowa spróbować wyrwać się z otchłani i chce wrócić do życia i być dziewczyną, którą była przed incydentem. Nie jest pewna czy to możliwe, mimo wszystko się na to decyduje. Wybiera się na studia w Oklahomie na uczelnie McConnell. Jest przerażona, tak samo, jak i jej rodzice, jednak wiedzą, że musi w końcu zrobić ten pierwszy krok ku zdrowieniu. Kiedy spotyka Nate’a zaczyna czuć, że żyje, chociaż się boi, bo chłopak chce ją nawet złamaną i z bliznami. “Całymi miesiącami walczyłam z pomysłem wyjazdu na studia. Nie jestem gotowa iść między ludzi, żyć samodzielnie. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek, miała być na to gotowa. Poza tym po tych dwóch latach edukacji domowej odwykłam od kontaktów towarzyskich. A przecież na studiach chodzi głównie o to”. Nate Preeter to młody sportowiec, który jest wyrozumiały, cierpliwy i do tego gra w baseball. Wybrał McConella, aby być razem ze swoim bratem, który uczęszcza do tej samej uczelni. Kiedyś marzeniem Tysona (brat Nate’a) było zostać baseballistą, ale po pewnym wypadku było to niemożliwe i Nate po części spełnia marzenie brata, jak i swoje. Chce zostać najlepszym łapaczem. Jak każdy ma swoje cele, priorytety i na tym się koncentruje. Tak jest, dopóki nie poznaje Rowe, która przewraca jego świat do góry nogami. “Wiem, że Tyson zacznie się ze mnie nabijać, gdy tylko się dowie. Ona jest totalnie w moim typie. Wiem, że go mam. Istnieje konkretny powód, dla którego ludzie mają swój typ: żeby eliminować kretynów. A mój typ wygląda dokładnie tak jak ona”. Autorka świetnie wykreowała bohaterów. Postacie Rowe i Nate’a są jak dla mnie naprawdę realne. Ja czytając po prostu, czułam się tak, jakbym stała obok nich i doświadczała, każdy jeden ból im towarzyszący. Drugorzędne postacie Cass, Tyson i Paige dodają uroku całej opowieści i mają swój znaczący udział w książce. Historia napisana jest z dwóch punktów widzenia, co szczerze uwielbiam. Dialogi, jak i przechodzenie z rozdziału na rozdział były spójne. Podczas czytania śmiałam się, płakałam, przeżywałam wszystko. Mimo że bohaterowie są nastolatkami i książka jest z gatunku Young Adult to ja ją po prostu kocham i uwielbiam. Czyta się tę pozycję szybko i nawet nie wiadomo kiedy kartki przelatują przez palce. Co do okładki to podoba mi się nasze polskie wydanie. Oryginalna okładka kojarzy mi się bardziej z seriami Abbi Glines. Podsumowując “Zapadnij w serce” to piękny romans, historia o uzdrawianiu, odchodzeniu od przeszłości i zakochiwaniu się. Książka trafiła wprost do mojego serca i wiem, że na długo zostanie w mojej pamięci. Dlatego szczerze Wam ją polecam :) Kasia https://girlsbookslovers.blogspot.com/2018/10/ginger-scott-zapadnij-w-serce-nie.html#more

Recenzja z bloga weronikarecenzuje.blogspot.com Mało jest takich książek, które wiem, że mi się spodobają, nawet zanim zacznę je czytać. Właściwie dzieje się to bardzo rzadko, ale z tą książką po prostu czułam, że to historia idealnie wpasowująca się w moje gusta. Bardzo długo wyczekiwałam jej premiery, a tak naprawdę to nie wiedziałam nic o autorce, nie czytałam też żadnych innych recenzji. Zdałam się na moją intuicję i całkowicie przepadłam. Czasami życie musi potraktować nas bardzo boleśnie, aby wreszcie pozwolić na odpoczynek i szczęście. Tak właśnie dzieje się w przypadku nastoletniej Rowe, która w jednej chwili jest normalną, szczęśliwą nastolatką, a w drugiej w wyniku szkolnej strzelaniny zostają jej odebrane nie tylko najlepsza przyjaciółka i chłopak, ale jej szczęście, poczucie bezpieczeństwa i chęć do życia. Na długi czas zamyka się w sobie, a jej rodzina zmuszona jest przenieść Rowe na nauczanie domowe. Po dwóch ciężkich latach uczenia się, jak radzić sobie z tragedią, jaka na nią spadła i problemami, które ciągle ciążą jej na barkach, bohaterka postanawia rozpocząć studia w mieście na drugim końcu kraju i rozpocząć nowe życie. Ginger Scott w subtelny sposób poruszyła tak delikatny dla amerykanów temat, a mianowicie - strzelaniny w szkole. To przerażające, ale doszliśmy do takiego momentu, kiedy jest ich tak wiele, że nie jesteśmy w stanie odróżnić danych tragedii od siebie. A przecież nie powinno tak być - młodzi ludzie nie powinni ginąć. Autorka dała nam wgląd w umysł osoby, która była świadkiem wydarzeń i która straciła przez nie ukochane osoby. Ukazała nie tylko jej cierpienie wywołane śmiercią przyjaciółki i tragedią ukochanego chłopaka, ale też jak mocno wpłynęło to na jej charakter i zachowania. Jestem pełna podziwu tego, jak dobrze Rowe sobie radziła. Chociaż o takich wydarzeniach nie da się zapomnieć tak łatwo - a nawet nie trzeba - to uważam, że powinna być dumna z tego, że w końcu zrozumiała, co tak naprawdę jest ważne. I mam tu na myśli pamięć, ale też nie pozwolenie na to, by przeszłość już na zawsze rządziła jej losem. Chociaż droga Rowe była wyboista, w końcu jej się udało. I mam nadzieję, że każdy, kto musiał przechodzić przez to, co bohaterka, odnajdzie swój spokój. Na studiach Rowe poznaje Nate'a, który, o rany, skradł moje serce w ciągu sekund. Pisząc, że jest popularnym sportowcem opisałabym praktycznie każdego męskiego bohatera romansów, a Nate był kimś o wiele więcej, niż schematyczną postacią. Ma ogromne serce i świadczy o tym chociażby sam fakt, że wybrał studia ze względu na swojego brata na wózku, pragnąc być przy nim. Tyle razy sprawił, że się rozpływałam w zachwycie, że przestałam liczyć. Miał też swoje wady i popełnił niejeden błąd, co tylko sprawiło, że jego postać była bardziej realistyczna. Rowe i Nate spotykają się przypadkowo i trochę niezręcznie. Ale pomiędzy nimi natychmiastowo pojawia się niespodziewane przyciąganie. Tej dwójki wręcz nie dało się razem nie pokochać - ich historia od razu skrada serce i wciąga. Mamy dziewczynę po przeżyciach, która stara się poukładać swoje życie na nowo i otworzyć na miłość oraz chłopaka, który jest gotowy zrobić wszystko, aby zdobyć jej serce. I chociaż były momenty kiedy łamało mi się dla nich serce, byłam zachwycona każdym fragmentem tej książki. Uwielbiam poczucie humoru bohaterów i to, jak swobodnie czuli się w swojej obecności. Potrafili rozmawiać na poważne tematy, ale też z siebie drwić i ucinać psikusy. "Zapadnij w serce" to słodka i piękna historia miłosna z nutką dobrego humoru, ale też dramatu. Ale przede wszystkim ukazuje drogę do uzdrowienia i siłę miłości, dzięki której można przetrwać wszystko. Autorce udało się doprowadzić mnie do śmiechu, łez, a także załamania nerwowego, bo tak mnie książka wciągnęła, a ja nie miałam czasu, aby do niej porządnie przysiąść i przeczytać. Ta książka ma w sobie wszystko, co powinien zawierać dobry romans i jestem w niej absolutnie zakochana! Już nie mogę się doczekać historii brata Nate'a - Tysona.

Rowe to dziewczyna, dla której studia tak daleko od domu są niezwykłym krokiem i na początku niewiele brakuje, by z tego zrezygnowała i znów zaszyła się w domowym zaciszu. Opis nie zdradza przez co przeszła główna bohaterka, więc i ja pozostawię to tajemnicą, ale to właśnie z tego powodu przez dwa lata nie chodziła do szkoły i teraz nie jest tą samą osobą, którą była przed tymi wydarzeniami. Jest zamknięta w sobie, ale przede wszystkim jest wystraszoną nastolatką, którą wyrzuty sumienia momentami trzymają w miejscu. Jest dziewczyną, która od wielu miesięcy nie zasnęła bez pomocy leków. Najbardziej podobało mi się w niej to, że pomimo traumy, postanowiła z nią walczyć. Były osoby, które ją zachęcały, by zrobić ten krok naprzód, ale to ona podjęła tę decyzję i wiedziała, że musi przebić tę bańkę, w jakiej trwała przez ostatni czas. Było jej ciężko, ale radziła sobie na swój własny sposób, stawiając kroczek za kroczkiem w tym nowym życiu. Ktoś może powiedzieć, że przez dwa lata nie odważyła się wrócić do szkoły, a teraz wyjeżdża na studia na drugi koniec kraju i powoli się otwiera na nowe znajomości i nowe życie. Właśnie o to w tym chodzi. Ona jest w stanie to zrobić, bo jest, ale tylko dlatego, że sama tego chce. Nikt na nią nie napiera. To w niej istnieje ta świadomość i przede wszystkim chęć, że musi w końcu to zrobić. A to, że trwała dwa lata w domu… pamiętajmy, że każdy inaczej reaguje na różne przeżycia i ja chyba się nie dziwię, że nie chciała wrócić w szkolne mury. Na jej miejscu chyba też bym nie chciała. Co do Nate’a , jest miłym, zabawnym chłopakiem i spodziewałam się, że będzie typowym sportowcem – pewny siebie, zmieniający dziewczyny jak rękawiczki. Tymczasem okazuje się, że jest zupełnie inaczej. Wykazuje się pewnością siebie, ale bywa też niepewny, a dziewczyny na jedną noc nie są w jego stylu. On jest raczej zwolennikiem związku na dłużej i nie ucieknie, kiedy usłyszy te dwa słowa, które dla niektórych facetów są zakazane. Jego postać została naprawdę fajnie wykreowana i jest on chłopakiem, który nie widzi czubka własnego nosa, a przede wszystkim ma na uwadze dobro innych, czego może na przykład dowodzić jego relacja z bratem, dla którego wybrał właśnie taką uczelnie i dla którego zdecydował się na grę w baseball. „Zapadnij w serce” to typowa młodzieżówka, troszkę przewidywalna, a jednak zapadająca w pamięć i mająca w sobie coś, co ją wyróżnia wśród tłumu innych książek tej kategorii. Nie jest ona idealna i w moim przypadku nie była to lektura zapierająca dech w piersi, ale przyjemna, z lekką dawką humoru, ale przedstawiająca też wątek, o którym nie mówi się często. Nigdy nie czytałam jeszcze o tym temacie, więc niewątpliwie to sprzyja tej pozycji. Muszę się jednak przyczepić do jednej rzeczy. Z opisu można wywnioskować, że skoro Nate nosi w sobie wielką ranę, to jest zrozpaczony po rozstaniu z dziewczyną. Niestety, ale to nieprawda. Nie chcę wam mówić jak to wyglądało naprawdę, ale moim zdaniem to jest wyolbrzymione zdanie, bo nie miałam wrażenia, że jest on bardzo zraniony. Owszem, była go skrzywdziła i w książce pojawia się jej wątek, ale w moim odczuciu ten fragment opisu obiecuje więcej niż dostałam. Czy polecam „Zapadnij w serce”? Jeśli szukacie młodzieżówki przyjemnej, trochę przewidywalnej, ale nie do końca takiej jak wszystkie, to tak, polecam. Czytało mi się ją naprawdę z przyjemnością i cieszę się, że miałam możliwość jej przeczytania. To historia opowiadająca o rozpoczęciu nowego życia albo raczej o ruszeniu z nowym etapem. Opowiada o pokonywaniu swoich lęków, o robieniu małych, powolnych kroków ku nowemu, lepszemu. Polecam. Tak po prostu.

www.potegaksiazek.blogspot.com Pierwsze co rzuca nam się zaczynając czytać tę książkę, to to, jaką osobą jest Rowe. Przeżyła tragedię i to, co mi się podobało w tej książce, to fakt, że nigdy w życiu w żadnej książce nie czytałam o takim rodzaju tragedii. W USA niestety dzieje się to często i na pewno chyba każdy z was o tym słyszał. Ale czy czytał? Ja nie i jestem mile tym zaskoczona, bo tego jeszcze nie było. Co więcej, to jak się teraz zachowuje Rowe ma swoje uzasadnienie. Całkowicie ją rozumiem dlaczego boi się swojego otoczenia. Kto by się nie bał? Jednak jest silna, bo mimo ciężkich chwil w końcu wyszła ze swojej skorupy. Jednak nie jestem pewna, czy jestem przekonana do jej charakterystyki, lub raczej tego, jest autorka trochę mi mieszała w głowie. Gdy czytamy rozdziały z perspektywy Rowe, widzimy jak się boi no i nie jest odważna. Zaś gdy czytamy rozdziały z perspektywy Nate'a, nagle jest dziwnie odważna i robi rzeczy, które nie jestem pewna czy ja bym nawet robiła. I z tego powodu byłam zdezorientowana, bo przecież, jest taka nieśmiała, wycofana, a jednak czasami robi rzeczy, których nie powinna, patrząc na jej obecny stan. W Nacie łatwo się zakochać. Tu nie jest opisany jako bad boy, napakowany i arogancki. Tutaj jest pokazana prawdziwa, ludzka postać, chociaż wiadomo, że ma on praktycznie same plusy. Podobało mi się jak zbiegał o względy Rowe i to, jaki był czuły, kochany. Czasami też mnie irytował, tak jak Rowe. Oboje potrafili palnąć głupoty, które po ich wypowiedzeniu, natychmiast sami myśleli sobie, że co oni właśnie powiedzieli i że chcieliby to odwrócić. Ale nie mogli. Męczyło mnie też trochę to, że praktycznie cała książka opiera się na tym, że bohaterowie o sobie nawzajem ciągle myślą, rozmyślają nad sytuacjami itp. Nie wiem, po prostu trochę mnie przytłaczały miłosne rozterki, nie wiem czy mnie rozumiecie. Co za dużo to nie zdrowo. Największym plusem tej książki jest chyba humor. I to nie taki zwykły. Bohaterowie oboje potrafili sobie dogryzać i to było zabawne. Np. "stopy ci śmierdzą" :D. No i tym podobne, to nie był typowy humor, ale był boski. Co więcej... kawały. Jeden kawał był dla mnie niewiarygodny, bo w akademikach takich rzeczy nie wolno robić i nikt by nie zrobił, ale kurczę, ten kawał był niesamowity. Ich kawały również nie były zwykłe. Były mega; skomplikowane i wymagające. Sama bym czegoś takiego nie wymyśliła. Kolejny plus to bohaterowie poboczni, bowiem obserwujemy również inny związek. Czyli relacje Tysona (brata Nate'a) i Cass (współlokatorki Rowe). Nie powiem, że czasami myślę, że ich historia była ciekawsza od historii Nate'a i Rowe. Nie wiem, ta dwójka trochę mi się wydawała taka zwyczajna, natomiast Tyson i Cass byli dla mnie mega interesujący, szczególnie ich relacje, które były złożone. Z minusów, które zauważyłam, oprócz często irytujących bohaterów i wielu myśli o miłosnych rozterkach to... początek. Bo jak na Rowe, osobę, która przez dwa lata nie miała życia społecznego, dość szybko nawiązała znajomości na całe życie, czyli już w pierwszym dniu przeprowadzki do akademika. Oczywiście Cass, jedna ze współlokatorek no i Nate. Jego brat też. Po prostu... nie wiem, było to trochę za szybkie jak dla mnie, nie jestem pewna czy naprawdę w realnym życiu tak się łatwo to dzieje. Ogólnie nie wiem jak ocenić całościowo tę książkę, bo historia była naprawdę fajna. Ale nie było też takich fajerwerków. Ostatnio często się natykam na takie przeciętne młodzieżówki, które w sobie jednak coś mają, ale to by było na tyle. Zapadnij w serce było dla mnie jedną z lepszych, ale to nie tak, że będę tę książkę pamiętała.