Gwiaździsta noc. Prywatne śledztwo Agaty Brok. Tom 2 (okładka miękka)

Pierwsza książka z cyklu o Agacie Brok bardzo przypadł mi do gustu. Pamiętam, że podczas lektury bardzo dobrze się bawiłam i nie mogłam doczekać się kolejnego spotkania z tą bohaterką. Jak widać, udało mi się to nareszcie zrobić i za mną już drugi tom tej serii. Jak myślicie, był on lepszy czy gorszy od poprzedniego? Agata Brok ponownie ma zagadkę do rozwiązania. Tym razem dotyczy ona rodziny Kermita, z którym kobieta aktualnie jest w związku. Lidka, która miała zacząć pracę w tej samej firmie, co Agata, niespodziewanie ginie pod kołami samochodu. Nieszczęśliwy wypadek czy celowe zabójstwo? Jak się okazuje, kierowca pojazdu, zanim wjechał w kobietę, zwolnił, jakby chciał być pewien, że przejedzie właściwego przechodnia. Jakie tajemnice skrywa rodzina Kermita? Co się wydarzyło kilkanaście lat temu? I czy miało to związek ze śmiercią Lidki? No cóż. Przyznam szczerze, że kompletnie nie wiedziałam, czego mam się spodziewać po tej pozycji. Choć wiedziałam, że będzie ona z pewnością obfitowała w wiele akcji, to jakoś tak czułam się niepewnie. Jednak, kiedy zaczęłam ją pochłaniać (inaczej nie mogę tego nazwać), moje wszelkie wątpliwości odeszły w cień. Całkowicie przepadłam w tej historii i jestem skłonna stwierdzić wręcz, że jest to najlepsza część całej serii. Autorka ma świetne pióro, dzięki czemu tę książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Kreacja bohaterów również zasługuje na pochwałę, ponieważ takiej upartej i dość zwariowanej Agaty Brok to ze świecą szukać. Chyba wspominałam o tym w recenzji pierwszego tomu, ale nie szkodzi, najwyżej się powtórzę. Bardzo polubiłam Agatę i jest to jedna z tych bohaterek, które wspominam z szerokim uśmiechem. Mimo że nie występuje tutaj za duży komizm sytuacyjny czy językowy, to tę książkę jakoś tak mi się czytało z uśmiechem na ustach. Z pewnością przyczyniła się do tego właśnie ta bohaterka. Akcja, jaką serwuje tutaj Iwona Wilmowska, jest absolutnie wciągająca i pochłaniająca każdą myśl czytelnika. Choć w zasadzie mogłabym ją nazwać obyczajówką z wątkiem kryminalnym, to nie zmienia to faktu, że Gwiaździsta noc to po prostu świetna powieść, która zaskoczyła mnie wielokrotnie i sprawiła, że nie mogłam jej odłożyć. Tajemnicza śmierć, równie tajemnicza przeszłość... No czy to samo w sobie nie brzmi intrygująco? Według mnie jak najbardziej. Ta historia była bardzo dobra. Nie mogę wyjść z podziwu dla tego, jak dobrze mi się ją czytało i jak zaskakująca była. Jeżeli ktokolwiek z Was poszukuje dobrej powieści kryminalnej lub takiej z rozbudowanym wątkiem kryminalnym, to koniecznie sięgajcie po Gwiaździstą noc i poprzedni tom serii o Agacie Brok.

Książka „Nikt nie słucha starych ludzi”, która otwierała cykl Prywatne śledztwa Agaty Brok, podobała mi się, jednak „Gwiaździsta noc” i „Strata” biją ją na głowę! Dlaczego? Ze względu na zagadkę kryminalną! W obu powieściach, aby znaleźć właściwe rozwiązanie, musimy się cofnąć do przeszłości, co ja uwielbiam. Zarówno w „Gwiaździstej nocy”, jak i „Stracie” akcja prowadzona jest dwutorowo i rozdziały z teraźniejszości przeplatane są tymi z lat wcześniejszych. Dla morderstwa nigdy nie ma usprawiedliwienia, jednak odniesienia do przeszłości pozwalają nam zagłębić się w motyw, poznać wszytko to, co doprowadziło do ostateczności, do odebrania życia drugiemu człowiekowi. Co pchnęło do zbrodni bohaterów książek Iwony Wilmowskiej? Sprawdźcie sami :) Obie powieści to nadal w dużej mierze obyczajówki, autorka pokazuje codzienne życie dwójki głównych bohaterów Agaty i Kermita, których prowadzone na własną rękę sprawy, bardzo do siebie zbliżają. Za sprawą jednego wydarzenia, ich związek obiera dość niespodziewany kierunek. Tak, autorka zaskoczyła mnie tempem, w jakim ich życie się zmienia, ale wiecie co? Wypadło to bardzo naturalnie i w ostateczności dochodzę do wniosku, że świetnie się złożyło, bo chyba bym nie zniosła 100 czy 200 stron chodzenia na randki i trzymania się za ręce w parku :) Iwona Wilmowska cały cykl utrzymała w żartobliwym i lekkim tonie, za co zdecydowanie należy się duży plus. Śledztwa, które prowadzi Agata, nie są przekombinowane, a akcja płynie w takim tempie, w jakim powinna dla danego wątku. Mnie te książki kupiły, są bardzo dobrą odskocznią od krwawych kryminałów, czy budzących grozę thrillerów, ale nie są typowymi powieściami obyczajowymi. Cały cykl jest takim miszmaszem — dopracowanym i interesującym. Polecam :)

Panią Iwonkę „znam” z wcześniejszej części tej serii. Mogę też powiedzieć, że znam już nasza bohaterkę Agatę, bo w końcu ona gra tu pierwsze skrzypce 🙂 Kurka, uwielbiam takie książki 🙂 Panna Brok tym razem pomaga rodzinie swojego ukochanego. W sumie to taka rodzina jak siódma woda po kisielu, ale wieloletnia przyjaźń pozwoliła na „wujkowanie” do przyjaciół rodziców, co pewnie każdy z nas zna z autopsji. Przynajmniej ja znam na pewno 🙂 Zatem, dawna przyjaciółka Kermitowego brata ginie. Chodź nie. Zostaje zamordowana to dobre stwierdzenie. No i wiadomo, że Agata nie była by sobą jakby nie wplątała się w dochodzenie, szczególnie, że samą Lidkę (ofiarę) znała z widzenia, gdyż razem pracowały. Krótko, bo krótko, ale jednak. A jak jest trup to i musi być morderca! Najważniejsze w całej historii jest, wiadomo, odkrycie kto jest winny. Z początku chybiłam swoimi domysłami, jednakże końcowo trafiłam obstawiając jednego z bohaterów. Powieść czyta się szybko, bo ta pozycja (tak samo jak i wcześniejsza) jest napisana lekko, smerfnie, rozdziały są krótkie i nie ma kilometrowych opisów, które męczą 🙂 Bardzo mi się podobało jak autorka gdzieniegdzie zrobiła retrospekcje z tego co działo się za młodych lat Lidki. Dodatkowo mamy też okazję poznać całą sytuację ze strony innych postaci, co bardzo urozmaica fabułę. I przyznaję się, że mimo domysłów nie mogłam się doczekać kiedy sprawca zostanie odkryty! Akcja nie pędzi, ale to bardzo dobrze, bo ta książka wciąga nas w swój klimat, niby codzienny, ale jednak tajemnica to tajemnica, zagadka, którą przecież trzeba odkryć 🙂

„Gwiaździsta noc” to bardzo przyjemna lektura, to świetna rozrywka i odskocznia od codziennych spraw. Główni bohaterowie wzbudzają sympatię, a wydarzenia wywołują całą gamę emocji. Jest zabawnie, smutno, niebezpiecznie, ale też romantycznie i sympatycznie. Bardzo polubiłam tę serię. Przede mną kolejna część i mam nadzieję, że przeczytam ją w domu… Cała opinia na: https://korcimnieczytanie.blogspot.com/2019/04/iwona-wilmowska-gwiazdzista-noc.html

Ok