Zamek z piasku (okładka  miękka, 10.2013)

Zaczęło się od Milaczka i tak już mi pozostało...pozostało mi zamiłowanie do książek pani Magdy. Na każdą z nowych czekam niecierpliwie i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. Zamek z piasku powinien być wypisywany na receptę dla związków w kryzysie,dla wątpiących w miłość -tę prawdziwą. Nie będę zdradzać szczegółów, bo i po co.Powiem tylko krótko-to trzeba przeczytać

Przeczytałam wszystkie książki Pani Magdy. Ta poruszyła mnie najbardziej. Autorka dojrzała i jest coraz odważniejsza, widać też, że postacie są prowadzone, bez zbędnych ozdóbek, przez dobrego psychologa. "Zamek" porusza bardzo trudny i bolesny temat pragnienia macierzyństwa oraz opisuje ciągle komplikujące się relacje w związku. Z całą pewnością bohaterowie (zwłaszcza Weronika) mogą czasem drażnić, bo my (rozsądni, mocni) nie rozumiemy ich decyzji, oceniamy, próbujemy umoralniać, ale...jesteśmy tacy jak przedstawione postacie - bardzo miotamy się w naszym życiu szukając szczęścia. Książka o współczesnych młodych ludziach, na zakręcie. Historia jaka może zdarzyć się każdemu. Przeczytałam w jeden dzień, Wam też polecam.

Kolejna książka Magdaleny Witkiewicz nie zawodzi, wręcz przeciwnie, mój apetyt na więcej tylko się w zmorzył. Książka w mądry sposób pokazuje wszystko co ważne w życiu, dając czytelnikowi chwile do refleksji. Kunszt autorki wymaga podziwu. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich Pań i nie tylko.

Scenariusz, który napisało samo życie. Polecam gorąco!

Weronika i Marek to miłość ze szkolnej ławy. Taka na dobre i na złe. Na zawsze? Po wielu latach znajomości młodzi decydują się na ślub, urządzają się we własnym gniazdku. Do szczęścia brakuje im tylko małej kruszynki. Starają się o nią bardzo. Z czasem starania te przeradzają się w obsesje ze strony Weroniki, a Marek? Marek czuje się odrzucony, odstawiony na boczny tor. Odnosi wrażenie, że jest tylko rzeczą, maszyną do robienia dzieci, która wykonała zadanie i już jest niepotrzebna. Sygnalizuje swoje odczucia Weronice, ale ona go nie słucha, nie rozumie o czym on w ogóle mówi. Przecież ona chce być tylko matką, czy to tak wiele? Małżonkowie oddalają się od siebie. Pewnego dnia Weronika spotyka na plaży chłopaka, który szybko staje się jej przyjacielem. Spotykają się ze sobą, piszą smsy, mejlują. Dzięki rozmowom z Kuba Weronika otwiera oczy i uświadamia sobie wiele spraw. Ale to nie jest takie niewinne jak się wydaje. Przyjaciele wkraczają na coraz bardziej niebezpieczne tory.
Jak zakończy się ten trójkąt? Czy Marek wytrzyma presję ze strony żony czy rzuci wszystko w diabły? Oj musicie przeczytać – koniecznie. Nie ma innej opcji.
„Zamek z piasku” to bardzo emocjonalna książka. Ktoś może powiedzieć” historia jak każda inna. Nic bardziej mylnego. Bo Magdalena Witkiewicz opowiedziała ją w rewelacyjny sposób. Czytając wcześniejsze książki tej autorki można się było spodziewać po tej książce naprawdę wiele, ale nie myślałam, że będzie to aż taka bomba naładowana mnóstwem uczuć i emocji. Lektura ta pokazuje nam jak wiele kobieta może poświęcić dla osiągnięcia swojego wymarzonego celu – dziecka. Ujawnia też całą gamę uczuć, jakie towarzyszą Weronice podczas starań. Jej wahania, rozterki, trudne decyzje i wybory. Gdy wszystko zawodzi dziewczyna o swoje niepowodzenia obwinia wszystkich wokoło: rodzinę, przyjaciół, szczęśliwe matki z wózkami na ulicy, te, którym zajście w ciąże w przychodziły z wielką łatwością, ale przede wszystkim siebie.
„Zamek z piasku” to książka, która porusza bardzo ciężki i trudny problem coraz częściej spotykany w naszym społeczeństwie. Ale mówienie o tym i to w taki sposób jak Witkiewicz jest bardzo potrzebne. Może otworzy oczy kobietom, które mają te same problemy co Weronika. Może pozwoli się zastanowić, spojrzeć na wszystko inaczej, traktować męża jak partnera i kompana do rozmów. Oprócz współczucia, podziwu książka ta wywołała we mnie gniew na główną bohaterkę za to, że zachowywała się tak egoistycznie nie zważając na to co czują inni. Ale też radość, że w pewnym momencie uświadomiła sobie to co powinna i wreszcie przejrzała na oczy.
Książka ta długo nie da o sobie zapomnieć szczególnie tym, których w jakiś sposób ten problem dotknął. Mnie uświadomiła ona, że czasem warto spojrzeć na swoje kłopoty, nie tylko te poruszane w książce, ale te każde inne, z boku lub z punktu widzenia osoby niezaangażowanej. Ze warto się zdystansować na jakiś czas i poszukać innych rozwiązań, bo na pewno takie są.
Magdalena Witkiewicz z każdą kolejną książką zaskakuje mnie coraz bardziej. Ta napisana jest z niezwykłą precyzją. Strasznie podobało mi się, że każdy rozdział rozpoczynał się fragmentem piosenki, który doskonale obrazował wydarzenia. „Zamek z piasku” wywołała u mnie potok łez, e tam nie potok a lawinę. A oczy robiły mi się wilgotne na myśl o bohaterach tej książki jeszcze długo po jej przeczytaniu. Każda postać jest zbudowana w sposób bardzo precyzyjny. Tu nic nie ma prawa nie zagrać. Podobnie jak książka jej bohaterowie są niezwykle realistyczni. Czytając ją czułam jakbym była świadkiem tych wydarzeń. Naprawdę. Książka ta porusza najczulsze strony w czytelniku, potrząsa nim, ale też daje nadzieję. Nadzieję na to, że prawdziwa miłość istnieje naprawdę mimo wszystko. Nadzieję na to, że nawet, gdy nasz zamek z piasku kiedyś runie i wydaje się niemożliwe odbudowanie go, to jednak powstaje nowy, piękniejszy i niezwykle trwały.

"Zamek z piasku" Magdaleny Witkiewicz to książka, której trudno nie pokochać.
To pełna uczuć i emocji książka o trudnej drodze do rodzicielstwa, a także o sile miłości. Książka pokazuje jak wiele można poświęcić dla osiągnięcia swojego wymarzonego celu – dziecka. Tylko pytanie, czy gdy ten cel osiągniemy bez ukochanej osoby przy boku będzie cieszył tak samo?
Weronika i Marek są parą ze szkolnych czasów, zawsze razem, zawsze szczęśliwi. Jednak do pełni szczęścia brakuje im dziecka, o które bardzo się starają. Kolejne niepowodzenia stają się niemal obsesją Weroniki, a Marka wpędzają w poczucie osoby potrzebnej jedynie do prokreacji. Tylko czy żona zaaferowana staraniami o maleństwo odczucia męża? Czy spotkanie innego mężczyzny otworzy jej oczy na własne problemy, czy przyjacielskie relacje przerodzą się w coś więcej? Jak zareaguje Weronika na odejście Marka, czy jego decyzje przyjmie z pokorą czy też będzie walczyć o uczucie męża.
Lektura ta porusza trudny temat problemów z zajściem w ciążę, pokazuje uczucia nie tylko kobiety, ale również męski punkt widzenia. W historii widzimy zmagania bohaterki z sama sobą - z jednej strony pragnie za wszelką cenę dziecka, a z drugiej kocha męża, tylko nie od początku jest tego w pełni świadoma. Warto czasem przystanąć, zastanowić się nad swoimi zmaganiami, czy na pewno dążenie po trupach do celu przyniesie nam upragnione szczęście? Każdy z rozdziałów rozpoczyna inna piosenka, która idealnie w treści wplata się w losy bohaterów.
Niewątpliwą zaletą są postacie, zarówno Weronika jak i jej przyjaciółki to kobiety takie jak my, przez co łatwo się z nimi utożsamić i zaprzyjaźnić. To także historia dająca iskierkę nadziei na to, że prawdziwe uczucie pokona wszelkie trudności.

"Dzisiaj wiem jedno. Tworzenie wzajemnych relacji to jak budowanie zamku z piasku. Nieustannie trzeba dbać, by nie runął... I by nikt nie wszedł w niego butami... Nie można na chwilę spuścić go z oczu. Związek pomiędzy dwojgiem ludzi bywa kruchy. Dokładnie tak jak zamek z piasku. Gdy odwrócisz głowę, zaleje go morska fala. Pozostanie tylko słona morska woda albo słone łzy."
I te słowa to najlepsze podsumowanie tej pozycji, koniecznie po nią sięgnijcie, a z pewnością się nie zawiedziecie.
W wolnej chwili polecam Wam polubienie strony autorki Magdalena Witkiewicz - pisarka oraz wydawnictwa, dzięki któremu możemy czytać te cudne pozycje Wydawnictwo FILIA, zajrzyjcie również na profil https://www.facebook.com/ONACZYTA?fref=ts znajdziecie tam wiele ciekawych informacji zarówno o książkach Pani Magdaleny jak i innych polskich autorek i nie tylko



Cytat zapożyczony z książki "Zamek z piasku" Magdaleny Witkiewicz.

,,Zamek z piasku" Magdalena Witkiewicz Sięgnęłam po tę książkę bo po prostu została mi polecona i nie żałuję. Sam jej tytuł i opis mnie zaciekawił. Akcja książki toczy się głównie w Gdańsku. Jest to powieść o młodym małżeństwie Weronice i Marku. Weronika pracuje jako asystentka natomiast Marek to wzięty prawnik. Bohaterowie znają się bardzo dobrze, ciągle tak samo mocno w sobie zakochani jak wtedy, gdy mieli po siedemnaście lat, świata po za sobą nie widzą nic więcej oprócz wzajemnej miłości im do szczęścia nie trzeba do czasu... kiedy Weronika zaczyna myśleć o dziecku i tu zaczyna się problem ... Powoli zaczyna patrzeć na własnego męża jak na ,,maszynkę" do płodzenia dzieci., nie widzi w nim już tych wszystkich zalet nie spędzają ze sobą czasu, przestają rozmawiać... bo Weronika pragnie tylko jednego ,,mieć dziecko!" Jaki problem ma Marek? Jak te trudności wpłyną na dalsze życie tego młodego małżeństwa? Jaką rolę w życiu Weroniki odegra motocyklista Kuba? Gorąco polecam tę książkę wszystkim jest naprawdę świetna. Daje do myślenia, mnie pozwoliła spojrzeć na pewne sprawy zupełnie inaczej z innej strony. Jest to książka o miłości, trudach życia małżeńskiego, problemie jakim jest bezpłodność, umiejętności rozmowy i przebaczania. ,,Ta rzeka, do której wejdziesz raz nigdy już nie będzie tą samą rzeką" Rada! Czytajcie z zapasem chusteczek!

Magdalena Witkiewicz niejednokrotnie udowodniła, że potrafi pisać. Ba, jej powieści wręcz pochłaniam. Nie ma czasu na nudę, niezależnie od tego czy fabuła opiera się na chorobach, poważnych problemach czy humorze. Autorka umiejętnie "ubiera" temat w zdania, dialogi, stwarza ciekawych bohaterów, którzy szukają miłości, przyjaźni, walczą z życiowymi przeszkodami i z pożądaniem. W powieści odnajdziemy też mądrość pokoleń, jaką jest odnajdywanie siebie, ale i szukanie rozwiązań czy kompromisów w związkach. Nie obędzie się bez rozważań dotyczących zdrady, in vitro, adopcji i strachu o jutro.

Kto powinien przeczytać powieść "Zamek z piasku"? Kobiety, które lubią pióro Magdy, ale przede wszystkim te, którym nie obcy jest temat starań o dziecko, bowiem autorka z zegarmistrzowską precyzją opisała cały mechanizm tego procesu. Taki miły moment zbliżenia a potrafi tak bardzo zestresować, spłycić i odebrać przyjemność, gdy problem trwa miesiącami czy latami. Jednak uważam, że po książkę powinni też sięgnąć mężczyźni, choć wiem, że mało który lubi "babskie czytadła". Dlaczego? Żeby zrozumieć co czują obie strony dramatu i jakie znaczenie mają dokonywane wybory.

Powieść - pamiętnik, pokazująca dramatyczną wędrówkę głównej bohaterki przez dżunglę, jaką stało się jej życie. Dżunglę wypełnioną nie gąszczem drzew, a uczuciami i piętrzącymi się problemami. Problemami często zgotowanymi na własne życzenie, znikającymi, gdy w życiu zaczyna brakować tej drugiej połówki. Pozostaje więc się tylko zastanowić, czy chęć rozwoju, rozbudowy rodziny, ba - czy rodzący się w kobiecie instynkt macierzyński ma miejsce tylko wtedy, gdy jest się tylko z tą jedną konkretną osobą? Czy gdy miłość się kończy, kończą się również wewnętrzne pragnienia? Czy możliwy jest powrót na początek życiowej ścieżki bez bólu i wściekłości? Wątpię. Trudno mi uwierzyć, że można zapomnieć o najgłębszych pragnieniach. Jednak, jeśli faktycznie jest to możliwe - to chcę, by było mi to dane. Otrzymanie takiej dzikiej karty od losu musi być czymś wspaniałym.

Zdecydowanie polecam lekturę Zamku z piasku. Warto. A, i jeszcze jedno, tytuł zdecydowanie bardzo dobrze dobrany do zawartości.

Pochłonęłam książkę w kilka godzin, a po zakończeniu było mi mało, ciągle mało. Dała mi wiele do myślenia i choć nie mam męża, nie myślę jeszcze o dzieciach, coś mi mówi, że będę pamiętać by cieszyć się tym szczęściem, które mam i nie będę dążyć za wszelką cenę do większego. Czasem tak łatwo stracić przez nasz upór to co ma się najcenniejszego... Zżyłam się z bohaterami i z zapartym tchem śledziłam bieg wydarzeń przebywając je całą sobą, wraz z nimi przeżywałam ich wzloty i upadki, rozterki i radości. Na przemian kibicowałam im i miałam ochotę mocno potrząsnąć. Polska powieściopisarka po raz kolejny udowodniła, że sprawdza się w takich życiowych historiach, i chociaż są pełne emocji i uczuć nie są ckliwe. Są słodko-gorzkie - jak życie.