Zakochana hrabina. W dolinie Narwi (okładka miękka)

"Nie zależało jej na tytułach ani uwadze, której zaczynała mieć powoli dosyć. Kiedy była panną i uganiał się za nią tabun kawalerów, mogła przynajmniej liczyć na powściągliwość z ich strony. [...] Niektórzy mężczyźni potrafili teraz w bardzo niedwuznaczny sposób zaproponować, by została ich kochanką. To nie było miłe. Nigdy nie chciała, by traktowano ją przedmiotowo, a dla większości stała się właśnie przedmiotem pożądania." W "Zakochanej hrabinie" wracamy na Podlasie XIX wieku. Tym razem główną bohaterką jest hrabina Aurelia Plater (Strzelecka), siostra Małgorzaty znanej z "Panny bez majątku". Dwie siostry tak różne od siebie. Aurelia wyróżnia się urodą i jest obiektem pragnień wielu mężczyzn. Została wdową po majętnym mężu, której przypadła fortuna. Zostaje uwikłana w próbę zabójstwa. Na jej drodze pojawia się przystojny major Edmund Breza, który uchodzi za uwodziciela i hazardzistę. Nie pomaga fakt, iż ta dwójka od lat unika siebie jak ognia. Jak rozwinie się relacja Aurelii i Edmunda? Czy uda się kobiecie wyjść z tarapatów? Przyjemnie jest powrócić do sióstr Strzeleckich i ich zmagań z niebezpiecznymi sytuacjami, a także bycia świadkiem rozwijających się uczuć bohaterów. Autorka ponownie zaserwowała nam wątek kryminalny, który dodał dreszczyku powieści. Nie brakuje wesołych momentów, które wywołują uśmiech na twarzy. Pani Urszula świetnie odnajduje się w XIX wiecznym romansie historycznym i przestrzega etykiety tamtejszych czasów. Hrabina Aurelia to bardzo ciekawa postać, ponieważ w towarzystwie uważana jest za osobę, której uroda przyciąga męskie oko, a kobiety pałają głęboko skrytą zazdrością. Jest obiektem pożądania i niestety nie ma w tym głębszych uczuć. Jej siostra Małgorzata uchodzi za tą mądrzejszą, ona natomiast za bardziej urodziwą, dzięki czemu nie może opędzić się od adoratorów. Na szczęście bardziej ceni sobie spokój, szczęście, a także niezależność. Major Breza, marzenie każdej kobiety, jest pewnym siebie i swojego uroku mężczyzną, niestety nieszczęśliwie zakochanym. On również popada w tarapaty przez pewien podstęp i wychodzi na to, że nie ujdzie mu to na sucho. Nie da się go nie lubić, mogę to zagwarantować. Autorka poruszyła kwestię niedomówień, które mogą wywołać przykre, nawet tragiczne skutki. Podstępy, zazdrość, intrygi towarzyszą dwójce bohaterów i muszą poradzić sobie z trudnymi sytuacjami. Tak jak przy "Pannie bez majątku", tak i tutaj świetnie się bawiłam w towarzystwie Aurelii i Edmunda. Pani Urszula ma bardzo przyjemne pióro i potrafi zainteresować czytelnika nie tylko samym romansem, ale i ciekawą intrygą. Jeśli czytać romanse to tylko takie i szczerze mogę Wam polecić. Dziękuję autorce za ponowne zaufanie i chęć współpracy. Jedyne do czego mogę się przyczepić to postać mężczyzny na okładce. Jeśli miał odwzorować Edmunda to z tego co kojarzę z opisu, mężczyzna ma jaśniejszy kolor włosów. To tyle.

Podobno nie powinno oceniać się po pozorach i okładkach. No cóż, ludzie do idealnych nie należą i często czynią jedno oraz drugie, zresztą przy okazji samemu nie dbając czasem o oba elementy. Od tego już krok do tego by wydać wyrok niesłusznie i samemu zostać osądzonym niewłaściwie. A co potem? Los bywa dość przewrotny niekiedy i zaskakuje tak sędziego jak i sadzonego … Pojawienie się na warszawskich salonach pięknej hrabiny, która jeszcze na dodatek jest bogata, zawsze wzbudza zainteresowanie. Aurelia Plater jest do niego przyzwyczajona, jeszcze jako debiutantka zachwycała wszystkich swoją urodą i salonowym obyciem, teraz jako wdowa znowu wywołała poruszenie w towarzystwie. Nie taki był jej cel, a grono adoratorów wcale jej nie cieszy. Jakby tego było mało zostaje uwikłana w dość mordercze okoliczności. Na tym nie koniec kłopotów hrabiny Plater, może dopiero się rozpoczną, bo na horyzoncie pojawia się Edmund Breza, bohaterski oficer oraz … znany hulaka i uwodziciel. Tych dwoje zna się bardzo dobrze, od dobrych kilku lat toczą z sobą wojnę podjazdową. Tym razem jednak ona jest w prawdziwych opałach, natomiast on jest prawdziwym specjalistą w tym temacie. Wokół niej zaczynają dziać się więcej niż niepokojące wydarzenia, wyjaśnienie ich nie będzie łatwe. Czy znajdzie się ktoś odważny, kto pomoże pięknej arystokratce i czego będzie chciał w zamian? Za co kocham historyczne książki obyczajowe? Łączą w sobie uczuciowe perturbacje, zagadkowe wydarzenia i pełnych uroków bohaterów z talentem do przyciągania kłopotów oraz humor. Urszula Gajdowska każdy z tych elementów doskonale wykorzystała w „Zakochanej hrabinie”, tak, by czytelnicy mogli przenieść się w przeszłość oraz poznać intrygującą parę głównych postaci, jacy podbijają czytelnicze serca od razu i wielokrotnie wywołują uśmiech na naszych twarzach. Lekko awanturnicza opowieść z ciekawą nutą uczuć oraz niejednym sekretem wciąga, bo jak nie trzymać kciuków za tytułową hrabinę i niepoprawnego uwodziciela? A na tym nie koniec, bardziej początek splotu okoliczności, przynoszącego niejedną przygodę, kuszącego do sięgania po zakazany owoc i słownych pojedynków. Historia, która wyszła spod pióra Urszuli Gajdowskiej pióra ma w sobie niezwykły czar, a retro scenografia doskonale dopełnia perypetie, nie tylko, uczuciowe bohaterów. Czego chcieć więcej można powiedzieć, ale okazuje się, że autorka jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa, wręcz przeciwnie. i przygotowała prawdziwy Grande Finale, zaskakując czytających rozwojem akcji. Kuszenie i uwodzenie w cieniu zagadkowych zdarzeń czyli "Zakochana hrabina" jest lekturą, przy której niejednokrotnie uśmiechamy się, lecz przede wszystkim towarzyszymy postaciom w ich pełnych emocji rozgrywkach, tych bardziej spod znaku Amora, ale również z gatunku śledczych tajemnic.

Ostatni tydzień spędziłam „W dolinie Narwi”. Zabrała mnie tam Urszula Gajdowska wraz z „Zakochaną hrabiną”. Jest rok 1817. Ponownie przeniosłam się do Warszawy i na Podlasie. Hrabina Aurelia Plater z domu Strzelecka wróciła do kraju i bryluje na salonach wśród tłumu wielbicieli. Jeden z adoratorów wysyła jej anonimy z groźbami. Autorka wplątała ją w serię niebezpiecznych zdarzeń. Intryga kryminalna została zgrabnie poprowadzona. Nie jest taka prosta do rozwiązania. Zamiast ratunku od zaufanego człowieka, los wplątuje ją w jeszcze poważniejsze problemy. Strzały, napaść, ucieczka, napad, porwanie. Uff, emocji nie brakuje! Potyczek językowych też nie. Między Aurelią i majorem iskrzy! W powieści spotykamy bohaterów znanych z poprzednich tomów – państwa Strzeleckich i Wigurów. W pewnym momencie robi się bardzo rodzinnie i miło. Troska o najbliższych, więzy krwi, chęć niesienia pomocy, wspólne rozwiązywania zagadki detektywistycznej to obraz zżytej, kochającej się rodziny. Siłą powieści są także zabawne dialogi i perypetie głównych bohaterów. Można się śmiać z gry słów, przekomarzanek, niedomówień czy różnych sytuacji, jednak jest coś, co mnie rozłożyło na łopatki. Urszula Gajdowska sięgnęła po temat tabu w powieściach i w życiu, choć na co dzień jest on każdej osobie bardzo bliski i intymny. Otóż autorka wzięła na tapet mocz. Pojawia się on w różnych odsłonach i jest odmieniany przez wszystkie… pęcherze! Jest wstydliwie, nieśmiało, intymnie, a nade wszystko zabawnie! Z pierwszej sceny siusiania mało ja się nie posiusiałam ze śmiechu, gdy oczami wyobraźni ujrzałam tę scenę. Kosmos! Chciała, żeby powstał film na podstawie tej powieści i całej serii. To nie tylko paleta bohaterów, ale obraz socjety, codzienność, konwenanse, dziedziczenie tytułu i majątku, wiele ekscytujących wydarzeń. To także piękne krajobrazy i ciekawostki historyczne. Jest i miłość. Aurelia i Edmund krążą wokół siebie. Grają w kotka i myszkę, tylko sami się gubią, kto jaką rolę odgrywa. Stopniowo zakochują w sobie. Ich miłość jest taka zadziorna, czupurna, ale i bardzo zmysłowa. Niektóre sceny działają na wyobraźnię. Choć to jest romans historyczny, to tak naprawdę ukazuje obraz nas samych. Ludzkie zalety i przywary nie zmieniły się w ciągu dwóch wieków. Kochamy, zdradzamy, zazdrościmy, bywamy w gościach, dzielimy się radościami i smutkami, ucztujemy, wspólnie spędzamy wolny czas. Jedna rzecz tylko uległa zmianie – pozycja kobiety. Dziś kobiety same decydują o sobie. „Zakochana hrabina” to romans historyczny w obyczajowej otoczce z początku XIX wieku z akcją osadzoną w stolicy i na Podlasiu, pełen skrajnych emocji i różnych niebezpieczeństw, okraszony grą słów i humorem. Wybierzcie się do doliny Bugonarwi, by rozwiązać zagadkę anonimowych liścików i pokochać tamte tereny.

Jeszcze do niedawna romanse, w których się zaczytywałam, rozgrywały się głównie w scenerii XIX-wiecznej Anglii. Od kiedy jednak w moje ręce trafiła "Zadziorna baronówna" Ulki Gajdowskiej, cykl "W dolinie Narwi" (którego akcja toczy się na ziemiach polskich u schyłku epoki napoleońskiej i Kongresu Wiedeńskiego) z miejsca podbił moje serce. 24 lutego ukaże się już trzeci z kolei tom wspomnianej serii - gorąco polecam go Waszej uwadze. W "Zakochanej hrabinie" spotkamy znane z poprzednich części postaci, ale szczególną uwagę skupi na sobie pewna niepowtarzalna pod wieloma względami para. Ona - Aurelia Plater to słynąca z urody i wdzięku, powracająca do kraju młoda, nękana niepokojącymi liścikami anonimowego nadawcy wdowa, którą na każdym towarzyskim spotkaniu otacza kordon wielbicieli o niekoniecznie szlachetnych zamiarach. On - Edmund Breza to z kolei niepoprawny uwodziciel o naturze dandysa, hazardzista, człowiek, którego reputacja w towarzystwie wzbudza równie żywe zainteresowanie, co wyrazy potępienia. Kiedy w otoczeniu wdowy coraz częściej dochodzi do dziwnych incydentów, a ona sama zostaje wplątana w usiłowanie zabójstwa, nie pozostaje jej nic innego, jak zwrócić się o pomoc do tajemniczego Błękitnego Majora, którego odwagę i skuteczność w działaniu wysławiał jej zmarły mąż. Ku zdumieniu Aurelii, okazuje się nim być człowiek, którego kobieta od pewnego czasu darzy szczerą nienawiścią, a który właśnie w spektakularny sposób przehulał majątek. Już pierwsze spotkanie uświadamia Aurelii, że to dopiero początek kłopotów i, że trafiła z deszczu pod rynnę. Ileż w tej powieści się dzieje! Wątki awanturnicze, kryminalne i miłosne przeplatają się ze sobą bardzo zręcznie, podsycając apetyt na jeszcze więcej. Jest niebezpiecznie, zagadkowo i zaskakująco. Mam zresztą nieodparte wrażenie, że autorka z każdym tomem nabiera wyraźnego rozpędu i coraz bieglej posługuje się piórem. Romans przebiegający na zasadzie "od nienawiści do miłości tylko jeden krok" może i brzmi standardowo, ale został wykreowany bardzo umiejętnie, z dużą dozą humoru. To już nie tylko podszyte dowcipem, a niekiedy sarkazmem dialogi, w których aż iskrzy się od mniej lub bardziej skrywanych emocji i pragnień, ale i zabawne zbiegi okoliczności, sytuacje wykreowanie w taki sposób, że uśmiech nie schodzi z twarzy. Breza jest tak zadziorną, pewną siebie, a przy tym bezczelnie urokliwą szelmą, że nie sposób nie wybaczać mu jego słabości, zaś Aurelia zaskakuje tym, że w ironizowaniu i odbijaniu słownej pałeczki wcale nie pozostaje mu dłużna. Stąd dobrą zabawę przy tej lekturze macie jak w banku. Nic tylko czytać!

Cześć. Ostatnio ciągle odchodzę od ulubionych gatunków, poznając przez to coraz to nowsze oblicza książek. Tym razem do moich rąk trafił romans historyczny. Kiedyś z pewnością bym po niego nie sięgnęła, a teraz... no cóż. „Zakochana hrabina” Urszuli Gajdowskiej to opowieść o hrabinie Aurelii Plater, która po stracie męża wraca na salony. Przez swoją nietuzinkową urodę oraz duży majątek nie może opędzić się od adoratorów. Z pozoru schlebiające zachowania mężczyzn powoli przeradzają się w niepokojące zaloty. Hrabina zaczyna dostawać listy z pogróżkami, zostaje uwikłana w próbę zabójstwa i coraz częściej zaczyna dochodzić do dziwnych zbiegów okoliczności. Szukając pomocy, trafia na majora Edmunda Brezę, który uchodzi za uwodziciela i hazardzistę. Czy tej parze uda się dogadać? A może wpadną w jeszcze większe problemy? Pierwszy raz miałam do czynienia z romansem historycznym i powiem szczerze, trochę się go obawiałam. Bałam się, że będzie nudny i że wszystko będzie sztywne. Zmieniłam zdanie już po pierwszym rozdziale. „Zakochana hrabina” sprawiła, że przepadłam. Książka wciągnęła mnie tak bardzo, że żałowałam, że się skończyła. Co prawda jest to tom trzeci z cyklu „W dolinie Narwi”, a ja nie czytałam poprzednich, ale szybko się odnalazłam. Okazało się, że nie trzeba znać wcześniejszych części, żeby wszystko było jasne. Nie zmienia to jednak faktu, że już przymierzam się do kupienia pozostałych książek, bo tak mi się spodobał temat i sposób pisania autorki. Bohaterowie byli fajnie opisani, chociaż przez okładkę trochę mi się pomieszało w wyobraźni. Lekko nie pasował mi opis Edmunda Brezy do tego Pana z okładki, ale nie uważam tego za coś negatywnego. Pozytywnym punktem była też akcja, która tak naprawdę była cały czas. Mało było stron, na których nic szczególnego się nie działo, co naprawdę jest dużym plusem. Były nawet zwroty akcji, które mnie bardzo zadziwiły. Podsumowując, uważam, że „Zakochana hrabina” jest dobrą książką, którą da się wchłonąć w jeden wieczór. Bardzo się cieszę, że na nią trafiłam, bo dzięki niej przestałam być negatywnie nastawiona do książek zabarwionych historią. Bardzo dziękuję Pani Urszuli Gajdowskiej za zmianę mojego nastawienia oraz wydawnictwu Szara Godzina za wysłanie lektury.

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_ . ⭐Recenzja⭐ 🏵"Zakochana Hrabina" jest romansem historycznym spod pióra Urszuli Gajdowskiej, oraz trzecim tomem serii "W dolinie Narwi". Akcja w książce dzieje się na Podlasiu w pierwszej połowie XIX wieku. Każda część opowiada inną historię, dlatego możecie je czytać także oddzielnie. 🏵Hrabina Aurelia Plater jest wdową, i po powrocie z Indii do Warszawy zaczyna brylować na salonach. Jest piękna, majętna i wolna. Rzesze wielbicieli ustawiają się w kolejce mając nadzieję ją usidlić, jednak kobieta ceni sobie niezależność, którą uzyskała po śmierci męża, i nie zamierza już nigdy wychodzić za mąż . Niestety jej swoboda nie trwa długo, i po niedługim czasie Aurelia zaczyna dostawać anonimy z pogróżkami. Postanawia zwrócić się więc o pomoc do kuzyna męża, i nie ma pojęcia, że jest nim Edmund Breza, uwodziciel i hulaka, z którym miała w przeszłości nieprzyjemną sytuację. Mężczyzna również ma swoje problemy, przegrał dom i został bez niczego, ale postanawia pomóc hrabinie, która od dawna mu się podoba. Oboje zostają wciągnięci w wir wydarzeń, gdzie ktoś czycha na ich życie, i aby się ratować muszą się uciekać. Postanawiają połączyć siły i wspólnie dowiedzieć się kto i dlaczego chce skrzywdzić hrabinę. Kim jest osoba wysyłająca pogróżki? Jaki sekret ukrywa Edmund? Czy będą mieli odwagę przyznać się do swoich uczuć? 🏵Jest to pierwsza książka autorki, którą miałam możliwość przeczytania, i dla osób lubiących romanse historyczne będzie to świetna lektura. Pokochałam bohaterów za ich odwagę, humor i cięte riposty. Czuć było ich wzajemne przyciąganie, i jednocześnie ich słowne przepychanki powodowały uśmiech na mojej twarzy. Autorka ma lekkie pióro, i książkę czyta się bardzo dobrze. Wątek kryminalny jest nieprzewidywalny, i ciężko mi było odgadnąć, kto jest winowajcą. Książka ma niesamowity klimat, i widać, że autorka pasjonuje się romansami, gdyż udało jej się przelać na papier ciekawą i fascynująca historię, która wciąga, i trzyma w napięciu. Lubicie romanse historyczne? Jeśli tak to przy tej książce na pewno nie będziecie się nudzić.

Wiele z nas chętnie sięga po książki, gdzie ewidentnie dwójkę bohaterów ciągnie do siebie niesamowicie, ale całą energię poświęcają na wzajemne docinki i udowadnianie sobie nawzajem, że absolutnie nic nie może ich połączyć. Coraz częściej też sięgamy po romanse historyczne, które dla mnie nie są nowością, jeśli chodzi o książki, które na przestrzeni lat czytałam, ale obserwuję, że dużo takich książek teraz pojawia się też wśród rodzimych autorek. Dziś przedstawiam książkę, którą miałam przyjemność objąć patronatem. Książka idealnie wpasowana fabułą w klimat czasów, o których opowiada. Polska wiek XIX, piękne stroje, tamtejsze obyczaje, a wśród nich namiętności, które udowadniają, że miłosne rozterki towarzyszyły ludziom zawsze bez względu na czasy i okoliczności. Aurelia jest wdową. Wróciła do kraju, gdzie musi się zmierzyć z niepożądaną korespondencją. Pełna obaw zmuszona jest prosić o pomoc człowieka, którego towarzystwa wolałaby unikać. Major Bereza, którego niechlubna sława dotarła i do niej, choć jest obiektem westchnień wielu kobiet, z całą pewnością nie jest mężczyzną, którego sposób bycia jej by odpowiadał. Wkrótce ich losy połączą się, a namiętność przyćmi wzajemne urazy. Wszystko czego oczekujemy po romansie historycznym można odnaleźć w tej książce. Romans, który z początku skupia się na wzajemnej niechęci dostarcza czytelnikowi sporej dawki rozrywki. Mamy tu jednak coś jeszcze, mianowicie intrygi i niebezpieczeństwo. Aurelia i major Bereza zmuszeni są do wspólnej ucieczki, a wydarzenia, które kolejno następują nadają książce lekko kryminalnego klimatu. Przyznaję, że z zainteresowaniem śledziłam ich losy, jednak co w romansie historycznym często się zdarza, momentami było sporo wtrąceń o losach bohaterów, na których fabuła nie skupia uwagi. Sam romans opisany bardzo przyjemnie, chociaż ja przyzwyczajona jestem do bardziej pikantnej odsłony nawet w przypadku romansów historycznych. Nie zmienia to faktu, że przyjemnie spędziłam czas z tą książką, a dla wielbicielek tego gatunku książkę uważam za godną polecenia.

Piękna hrabina nie ma lekko, okazuje się, że jej uroda czasem bywa przekleństwem, a zazdrośników wkoło nie brakuje. Cudownie stworzona bohaterka o nietuzinkowej osobowości i wyrafinowanym guście. To samo można również powiedzieć o mężczyźnie, z którym przyjdzie jej spędzać dużo czasu. Czarujący przystojniak o opinii pożeracza niewieścich serc. Jego cechy tak samo przyciągają, jak i odpychają, ale wśród dam ma ogromne powodzenie. Akcja dzieje się na Podlasiu w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy podróżowało się dorożką, a zwyczaje i codzienność elit salonowych, nie była skromna ani pobożna, a romanse na co dzień wpisywały się w ich barwne życie towarzyskie. Jest to romans historyczny, gdzie kokieteryjne umizgi zniewalają, nieśmiały uroczy flirt niby od niechcenia, a jednak trafia w punkt. To ogromny atut autorki, że przedstawia w tak smakowity sposób piękno uczuć, między kobietą i mężczyzną. Czy to romans, czy to już miłość? Fabułę uatrakcyjnia tajemnicza zbrodnia i niebezpieczeństwo, w którym znalazła się hrabina. Do tego humorystyczne wątki, śmieszne zbiegi okoliczności, rozbrajające sytuacje, nie sposób się nie uśmiechać. Rozwaga i stonowanie, układy małżeńskie z rozsądku i dla korzyści materialnych poprawność i to, co wypada, mierzy się z porywami serca, tworząc salonowy mezalians. Honorowi ludzie, dumni, szlachetni, ale niepozbawieni słabości, otaczają głównych bohaterów. Niedomówienia i zazdrość potrafią niejedno uczucie wrzucić w stan niepewności i zasiać ziarno zwątpienia. Na tym polu nic się nie zmieniło, również i w dzisiejszych czasach. Urszula Godlewska wprowadza w świat romansu w bardzo finezyjny sposób, delikatnie, z wyczuciem, jak przystało na owe czasy. Wykreowała uroczych bohaterów, a wątki okrasiła dobrym humorem i wciągającymi wydarzeniami. Pięknie się czyta, a zaloty na najwyższym poziomie, dodają seksownego pieprzyka całości. Miła odskocznia od współczesnej obyczajówki, a opisany flirt, w tak stylowy sposób, wprost urzeka, nadając historii niepowtarzalny charakter.

Hrabina Aurelia Plater z domu Strzelecka wraca z Indii do Królestwa i na salony. Swoją urodą i odziedziczonym majątkiem przyciąga uwagę wielu mężczyzn. Niestety ktoś najwyraźniej za nią nie przepada i tego nie ukrywa. Kobiecie przytrafiają się dziwne, czasami niebezpieczne wypadki. Żeby było tego mało, ktoś próbuje wmieszać ją w próbę zabójstwa. Aurelia bojąc się o swoją przyszłość zwraca się o pomoc do kuzyna swojego nieżyjącego męża. Tajemniczym kuzynem okazuje się Edmund Breza, z którym ma napięte stosunki. Czy mężczyzna pomoże hrabiance uwolnić się z tarapatów? Czy może stanie się powodem kolejnych? To już moje trzecie spotkanie z twórczością tej autorki i kolejne, które uważam za szalenie udane. Wyśmienicie bawiłam się obserwując losy dwójki głównych bohaterów- Aurelii i Edmunda. Oboje potrafili operować ciętym językiem i wplątywać się w przezabawne sytuacje. I nie tylko przezabawne, bo nie brakuje w książce scen nacechowanych awanturniczo albo mających znamiona sensacyjnych. Nie sposób było się nie uśmiechnąć obserwując relacje Aurelii i Edmunda, bo nie dało się nie zauważyć jak bardzo między nimi iskrzyło. Czasami prowadziło to do absurdalnych sytuacji lub absurdalnych zachowań. Przez to Aurelia nie wydawała mi się już tak sztywna, zasadnicza i a także samolubna jak w poprzednich częściach. Tutaj, co muszę z radością przyznać, kobieta pokazała pazurki… Zakochana hrabina to książka przezabawna i przyjemna w odbiorze. Z pewnością sprawi, że czytelnik bardzo dobrze będzie się bawił śledząc losy głównych bohaterów. Jednak to nie tylko książka, która potrafi rozbawić swym humorem, bo podobnie jak w poprzednich częściach cyklu spotkamy się ze skomplikowaną zagadką do rozwiązania. Zapewniam, że jej rezultat może zaskoczyć. Dodając do tego lekkie pióro autorki oraz ciekawie i szczegółowo skonstruowane tło, Zakochana hrabina ma wielkie szanse by skraść nasze serca.

"Zakochana hrabina" jest trzecim tomem cyklu W dolinie Narwi. Tak jak poprzednio, tak i tym razem akcja powieści została osadzona na ziemiach polskich na Podlasiu w pierwszej połowie XIX wieku. Części są ze sobą luźno powiązane, ale można je czytać oddzielnie. 😊 Przyjmnie było ponownie spotkać postaci znane z dwóch poprzednich części, jednakże stanowią one jedynie tło dla innej pary bohaterów, a mianowicie Aurelii Plater i Edmund Brezy. Nie sposób ich nie polubić. Choć może na to nie wygląda, ich słowne przekomarzanki, sarkazm, ironia i niedomówienia sprawiają, że doskonale się uzupełniają.  😊 Wyraźnie widać, iż Urszula Gajdowska poczynia sobie coraz śmielej i swobodniej w tworzeniu swoich historii, które aż chce się czytać. Dzieje się naprawdę dużo. Znajdziemy tu wątki awanturnicze, kryminalne i romansowe. Ogólnie romantyzmu jest znacznie więcej niż w dwóch poprzednich częściach. Pojawi się niebezpieczeństwo, nuta zagadkowości i oczywiście obowiązkowo zaskoczenie. Poza tym książka naszpikowana jest humorem (scena ze spodniami rewelacja!), licznymi zbiegami okoliczności, więc zabawę macie gwarantowaną. Wszystko zaś łączy się w zgrabną całość. 😊 Autorka świetnie zarysowała realia epoki. Wtrąciła sporo ciekawostek historycznych. Kolejny raz zachwyca pięknie oddanymi pastycznymi opisami tła doliny Narwi. Bardzo podobał mi się wątek anonimowych liścików zawierające cytaty ze znanych dzieł literatury, aforyzmy czy swobodne myśli. 😊 "Zakochana hrabina" to pełen emocji romans historyczny, który udowodni, że od nienawiści do miłości jeden krok. Tylko co ostatecznie okaże się ważniejsze: majątek, tytuł, zadowolenie rodziny czy uczucie? Zachęcam byście dali się uwieść temu nieposkromionemu lwu salonowemu...