Zagrywka (okładka  miękka)

Świetna książka! Zabawna, pikantna i trzymająca w napięciu! Wszystko w jednym. Książka przeczytana w jeden wieczór! Polecam

,,Zagrywka" jest moją pierwszą książką od Kasi Nowakowskiej. Mimo, że nie przepadam za romansami, postanowiłam sprawdzić, w czym tkwi sekret autorki. Dodatkowo piękna okładka zachęciła mnie do jej przeczytania. Tytuł ,,Zagrywka" jest tajemniczy oraz intrygujący tak samo jak fabuła. Książka jest napisana lekkim, luźnym językiem, co sprawia, że czyta się ją bardzo przyjemnie. Jest idealna na relaksujący wieczór lub niedzielne popołudnie. Są momenty zarówno zabawne i dowcipne, jak i wzruszające, zachęcające czytelnika do dalszej refleksji. Fabuła ciekawa, nieoczywista, zaskakuje i niezwykle wciąga. Przeczytałam w jeden dzień, prawie się od niej nie odrywając. Książka przenosi nas w męski świat sportu, gdzie obowiązują twarde zasady. Jednak główna bohaterka, Abigail Jefferson stworzyła swój własny kodeks, dzięki czemu odnajduje się w tym świecie. Jest 25-letnią piękną, silną kobietą z klasą. Prezes klubu koszykarskiego New York Hunters. Wspaniale radzi sobie w tej roli. Kobieta sukcesu, kobieta z klasą i elegancją. Uwielbia szpilki, czarną kawę, perfumy J'adore, elegancki szyk, masaże czy fitness. Posiada ogromny urok osobisty i charyzmę. Ma duże powodzenie u mężczyzn, a także przystojnych sportowców, z którymi pracuje. Jednak nie daje się im poderwać i uznaje to za najważniejszą zasadę. Ma z nimi bardziej kumpelskie relacje, flirtują i żartują. Jest to wymagająca praca, zwłaszcza dla jedynej kobiety, która przebywa wśród tylu mężczyzn. Jednak jest na to uodporniona i potrafi ustawić ich do pionu. Prezes klubu zdaje sobie sprawę z tego, że nie znajdzie nikogo lepszego na jej stanowisko. Jest właściwą osobą na właściwym miejscu. Do wszystkiego, co osiągnęła, doszła sama. Wygląda na pewną siebie, zdecydowaną bizneswoman, która doskonale wie czego chce i zna swoją wartość. Ze zwykłej nastolatki stała się jedną z najbardziej rozchwytywanych kobiet w branży. Mieszka w luksusowym apartamencie na Manhattanie, negocjuje milionowe transfery zawodników NBA. Jednak życie nie zawsze ją rozpieszczało. Jako nastolatka dużo przeszła, lecz te doświadczenia ją wzmocniły. Bardzo się zmieniła, na lepsze, co można zobaczyć w zawartej retrospekcji. Nie jest tą samą nastolatką, co kiedyś, tylko dojrzałą kobietą. Ale czy na pewno w głębi serca czuje się tak silna na jaką wygląda? Wszystko świetnie się układa, aż do niespodziewanego pojawienia się pewnego gracza. Dowiadujemy się, że Abi łączy z nim romantyczna przeszłość. Jacob staje się zawodnikiem drużyny, jednak jej nie rozpoznaje. Dziewczyna czuje, że dalej jest w nim zakochana, do czego nie chce się przyznać sama przed sobą. W jego obecności traci głowę, choć bardzo stara się powstrzymać to uczucie. W tym momencie zaczyna się zagrywka, godna najbardziej emocjonującego meczu. Okazuje się, że Abigail nie jest aż tak silna, jak mogłoby się wydawać. Czasami w środku czuje się jak tamta dawna Abi, kryjąc się pod maską pani prezes. Czasem chciałaby, żeby ktoś ją po prostu przytulił, pocieszył. Chciałaby zaznać szczęścia i miłości. Mimo, że jest mądra i zabawna, ma świetny wygląd, to nie ma ukochanego i czuje się samotna. Czy Jacob rozpozna w Abi swoją dawną miłość? Jakie tajemnice skrywa Abigail? Czy uczucie będzie silniejsze od rozsądku? Na te pytania znajdziemy odpowiedzi w kolejnych rozdziałach. Książka dobra nie tylko dla miłośników romansów, myślę, że dla każdego. Pokazuje, że życie nie zawsze jest kolorowe i bajkowe, i potrafi płatać figla, ale można sobie poradzić w tych trudnych chwilach i stać się jeszcze silniejszym. W końcu, co cię nie zabije, to cię wzmocni. Pokazuje hart ducha, odwagę, upór. Uważam, że Abigail Jefferson to wspaniale wykreowana postać. Nie jest idealna, popełnia błędy jak każdy człowiek. Ale ma wiele cech, z których można brać przykład. Jestem zadowolona z książki i ciekawa dalszych losów Abi.

Jak zwykle było pelno emocji, zwrotów akcji i niedosyt na koniec. Uwielbiam Kasi pióro, każda książka to jest po prostu to. W Zagrywce poznajemy Abi, panią prezes drużyny koszykarskiej. Młoda kobieta, świadoma swojego ciała, seksapilu, trochę w tym próżna, ale się z tym nie kryje. Ale co się stanie, jeżeli okaże się, że to wszystko to tylko pozory. Gdy w jej biurze pojawi sie On, czyli nowy zawodnik, a cała skrywana przeszłość, uczucia, które schowała bardzo głęboko, uderzą w Abi jak klocek domina i po koleji wszystko zacznie się walić. Ale przystojny koszykarz nie poznaje w Pani prezes siostry swojego najlepszego przyjaciela, którą rozkochał w sobie jako nastolatek. Brak kontaktu przez 8 lat, nagłe zniknięcie i tragedia, która ich spotkała powodują, że nowa Abi traci grunt pod nogami. Kolejne osoby, niczym duchy z jej przeszłości wracają i wywlekają skrywane tajemnice na światło dzienne. Z pozoru i tylko z pozoru dojrzała kobieta, nie potrafi poradzić sobie z miłością, niedokończonymi sprawami, a brak przyjaciół i to, że nik nigdy z nią nie rozmawiał powodują, ze Abi musi radzić sobie ze wszystkim sama, co idzie jej niestety nieudolnie. A kiedy wydaję się, że zbliżamy sie ku szczęśliwemu zakończeniu, zapewne nieporozumienie, które ma miejsce w szatni, pcha ją do kolejnych beznadziejnych zachowań. Lecz dzięki nim odzyskuje brata i ma cichą nadzieję, że chociaż ta sprawa się ułoży, bo wszystko inne runęło. Cóż ja mogę napisać, Kasia ewidentnie masz słabość do bohaterek, którymi mam ochotę potrząsnąć. Niedojrzałość, rozchwianie emocjonalne i dziecinada, to wszystko przypomniało mi Cass z Morfeusza. Z jednej strony bylo mi żal Abigail, bo życie jej nie oszczędzało i nie miała nikogo kto by wskazał jej drogę czy wsparcie. Pobłądziła dziewczyna i to bardzo, ale liczę że w kolejnej części dorośnie, stawi czoła dorosłemu życiu, nowym wyzwaniom i zawalczy o Jacoba i z Jacobem o lepsze jutro dla całej rodziny. A dla wszystkich, którzy zadają sobie pytanie kiedy poznamy dalsze losy, tej dwójki.. No cóż zaciągnęłam języka u samej autorki, kochani w przyszłości to na pewno, ale kiedy, hmm tego z pewnością za jakiś czas się dowiemy, jak Kasia zacznie pisać drugą część. (mom_loves_books)

Książka zapowiadała się dobrze, lubię sportowców i silne kobiety. I zmysłową okładkę  też. Więc czytałam, czytałam,niestety okazało się trochę na odwrót. Sportu było mało a i główna bohaterka okazała się być hmmm ni to silna ni to słaba . Zabrakło mi szczegółów np.jak bohaterka została prezesem klubu????🤔🤔🤔 Lubię książki  tej autorki , wolę te K.N.Haner . Zamysł był super ale ksiażka  mało dopracowana ,może autorce zabrakło czasu, tak sobie tłumaczę. Przeczytaj sam zdecyduj bo to co mi nie pasuje tobie może nie przeszkadzać .

Kasia znów mnie zaskoczyła Kiedy wydała Zagrywkę to oczywiście musiałam ją kupić Ja nie wiem jak to jest ale ona pisze tak dobrze ,że nawet jakby napisała powieść o telewizorze też bym ją kupiła Tym razem napisała o dziewczynie po przejściu ach i jej bracie który zawsze jej pomagał a potem sam potrzebował opieki Mimo pecha jakie miała w życiu i rodziców adopcyjnych nie do końca fair Powieść pełna niespodzianek i nieoczywistych sytuacji Uwielbiam ją i czekam na ciąg dalszy

Uwielbiam wszystkie książki tej autorki . Mam już pokaźną kolekcję jej twórczości . Natomiast ta seria zupełnie mnie nie porwała . Proste dialogi , zbyt wybiórcze opisy . Brakuje zwrotów akcji , które pobudziły by wyobraźnię czytelnika . Mam nadzieję , że druga cześć książki okaże się lepsza i mniej przewidywalna

Książka petarda 😍 przeczytana od razu w kilka godzin. I już nie mogę się doczekać kolejnej części. Kasiu gratulacje 👋 Piszesz tak wspaniale że nie chce się odrywać od książki. Po prostu uwielbiam czytać twoje książki i czekam na następne. Życzę dalszych sukcesów i obyś miała ciągle natchnienie w pisaniu 😊🥰

Książka intryguje od samego początku. Im brniemy dalej tym trudniej się oderwać. Oczywiście na zakończenie wzruszające pogodzenie rodzeństwa, ale niestety inne kwestie pozostają nie wyjaśnione. Czekam na dalszy losy bohaterów i serdecznie polecam Zagrywkę wszystkim czytelnikom.

Zawiodłam się po całości. Książka jest tak marna, że nawet nie wiem jak do niej podejść, główna bohaterka tak dziecinna, jakby zatrzymała się w rozwoju w wieku 12 lat . Fabuła, cóż... Oceńcie sami. Przeczytałam wszystkie książki Kasi ale takiego klopsa się nie spodziewałam.

To już kolejna książka K.N.Haner i muszę przyznać, iż lekkość z jaka Kasia pisze kolejne perełki jest wręcz zachwycająca. Z niecierpliwością czekam na następne. Jeśli chodzi o Zagrywkę, to jestem dopiero w połowie, ale już wiem że będzie super. Monika Wodnicka.