XERION (okładka  miękka, 06.2021)

Xerlisioł, czyli kryminał gdzieś tam Idąc za ciosem, Lisioł postanowił zajrzeć do kolejnej pozycji sci-fi, czyli Xerionu. Z okładki wynika, że miał być to kryminał w futurystycznym świecie, czy aby na pewno tak jest? Lisioł postanowił sprawdzić to na własnym futrze! . Już na pierwszy dwóch stronach Lisioł poznał mnóstwo postaci, o których w sumie za dużo nie może powiedzieć, oprócz tego, że są i chyba mają jakieś cechy. Najlepsze jest to, że w dalszej fabule są one całkowicie zbędne! . Następnie futrzak skupił się na ziewaniu, ponieważ przez kolejne 30 stron nie miał pojęcia gdzie w ogóle jest i co ma robić, skoro główna bohaterka – policjantka Wera – gada, ubiera się, bierze prysznic, i znowu to samo. W końcu jednak wyjeżdżamy na tytułową planetę Xerion, która nie różni się od Ziemi poza nazwami i jednym szczegółem. Po co wprowadzać nową planetę, jeżeli nawet ilość miesięcy nie ulega zmianie? Rzecz o tyle kuriozalna, że na Ziemi dwa dodatkowe miesiące zostały dodane za czasów Juliusza Cezara. On też mieszał na Xerionie? . Akapity w tekście często żyją własnym życiem i nie tworzą spójnej całości. Niby jest seryjny morderca, ale śledztwo to jeden wielki chaos. Ktoś, coś, gdzieś. Tutaj kilka słów z jednym świadkiem, tam z drugim, właściwie tyle samo miejsca zabiera wybór ciuchów i prysznice. Najgorszy jest jednak fakt, że książka jest nadmuchana. Marginesy są tak wielkie, że Lisioł mógłby w nich zgubić swojego amerykańskiego kuzyna. Rozdziały zajmują ledwo parę stron – najkrótszy miał dwie. W efekcie otrzymujemy książkę, która ma 200 stron, ale w praktyce około 150. To tak, jakbyśmy dostali opowiadanie udające pełnoprawną książkę. Lisiołowi mocno się to nie spodobało. . Dodatkowo książka ma naprawdę cienki wątek kryminalny, a zapowiadany nowy Kraków to fikcja. Lepiej zrobicie jadąc do prawdziwego Krakowa. Jeśli macie akurat chęć na kryminał, weźcie do ręki kryminał. Jeśli ciągnie Was do sci-fi, to Lisioł poleca chociażby zrecenzowane niedawno Wojny Palladowe. To jak jakbyście zamówili sernik wiedeński, a dostali na talerzu ser ułożony w kształt sernika, polany polewą z tubki. W skrócie Lisioł mówi nie Xerionowi, przeczytanemu w kilka godzin z dużą ilością ziewnięć.

Zapnijcie pasy... Lecimy do przyszłości! Rok 2095, Nowy Kraków - tam zaczyna się nasza wyprawa, bowiem wraz z detektyw Werą Daber udamy się na planetę o nazwie Xerion! Nadeszły czasy, gdy to Ziemianie żyją razem z Veterianami, a podróże międzyplanetarne to norma. Wera otrzymuje poważne zadanie, a jest nim pomoc Veterianom w rozwiązaniu kryminalnej zagadki. Leci więc na Xerion, aby z tamtejszą policją doprowadzić śledztwo do końca. Czy Ziemianka zdoła schwytać seryjnego zabójcę? Witajcie w futurystycznym świecie, w którym podobnie jak w naszym, szerzy się zło! "Xerion" to książka z gatunku science fiction, a takich nie czytałam zbyt wiele. Dlatego byłam jej bardzo ciekawa. Czy spełniła moje oczekiwania? Zacznę od tego, że autorka świetnie ukazała ten świat z przyszłości. Wszelkie kapsuły, androidy, podróże między planetami i niewyobrażalne unowocześnienia zrobiły na mnie wrażenie. Doskonale się tam odnalazłam i oczami wyobraźni mogłam to wszystko ujrzeć. Przedstawiona w powieści zagadka kryminalna i sprawa seryjnego zabójcy to również ciekawe posunięcie. Bardzo się zaangażowałam w prowadzone przez policję śledztwo. Szukałam winnego wraz z Werą i świetnie się przy tym bawiłam. Jednak w tej książce znalazł się także minus, a jest nim mnogość bohaterów. Chwilami czułam, że jest ich zbyt wiele. Kolejni świadkowie, kolejni mniej lub bardziej powiązani sprawą ludzie i veterianie - to sprawiło, że momentami gubiłam sie w tej historii i potrzebowałam dłuższej chwili, aby wszystko ułożyć w głowie i móc kontynuować lekturę. W ogólnym rozrachunku książka mi się podobala. Było to coś zupełnie innego, coś nowego. I szczerze? Tak bardzo mi potrzebnego - aby móc odetchnąć. Jeśli jesteście fanami gatunki sci-fi, bądź chcecie zacząć z nim swoją przygodę - sięgnijcie. Może okazać się, że wspomniana przeze mnie mnogość bohaterów nie będzie stanowiła dla Was problemu. Jeśli chodzi o mnie to myślę, że była to całkiem udana podróż do przyszłości!

Ziemianie i Vaterianie w 2095 roku. Na planecie Xerion dochodzi do serii zabójstw. Główny komendant xeriońskiej policji zwraca się o pomoc do detektyw Wery Daber. Śledztwo sukcesywnie prowadzi do celu. Co odkryje kobieta? Kim jest morderca? Jaki ma motyw? W mojej książkowej pasji jest miejsce na wszystkie gatunki literackie. Co prawda po niektóre sięgam zdecydowanie rzadziej niż po inne, ale lubię sobie urozmaicić tematykę. Dlatego tym razem postanowiłam skusić się na sci-fi. A dokładnie futurystyczną wizję Ziemi i kryminał w jednym. Tytułowy Xerion jest nazwą planety, na którą razem z detektyw Werą Daber wyruszymy, aby dopaść sprawcę serii zabójstw. Już na wstępie autorka przenosi nas do świata pełnego unowocześnień. Świata pełnego zaskakujących udogodnień życia codziennego. Wszelkiego rodzaju porty kosmiczne, systemy biologiczne czy kapsuły. Zdecydowanie przeniosłam się w czasie. Rok 2095 w wyobraźni autorki różni się kolosalnie w odróżnieniu do tego, z czym mamy styczność na co dzień. Pod tym względem jestem zadowolona. Prowadzone śledztwo było w porządku ale niestety nie wywołało efektu wow. Dlatego, że miałam wrażenie, iż niektóre wątki były na siłę rozciągane. Natomiast pod względem ilości bohaterów zostałam przytłoczona. Pojawiało się wielu bohaterów wymienionych z imienia i nazwiska, którzy sugerowali mi ich jakąś pozycję w tej historii. Niepotrzebnie tak szczegółowo zostali opisani. Odciągali moją uwagę od istoty problemu i głównej tematyki tej powieści. Powiem szczerze z że czytałam lepsze książki z tematyką fantasy i kryminału. W głównej mierze się wynudziłam. A szkoda. Okładka i opis mnie skusiły, natomiast wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Niestety nie polecam ale zawsze mówię, abyście wyrobili sobie własne zdanie. Przecież nie wszystko każdemu podoba się w takim samym stopniu.

"Ściąganie policjantki aż z Ziemi wydaje mi się trochę dziwne — odezwała się Wera. - Nie przypuszczał, że polecę na Xerion, jako detektyw." * Rok 2095. Wera Daber - detektyw z Nowego Krakowa - wyrusza w podróż na planetę Xerion, aby pomóc przy dochodzeniu dotyczącym serii zabójstw. Mimo że jest to niecodzienna prośba, zważając na pokojowe, choć nie raz napięte stosunki pomiędzy Ziemianami a Veterianami, to policjantka jest podekscytowana całą sprawą oraz samą podrożą. Jednak gdy dociera na miejsce, szybko okazuje się, że Xerion oraz śledztwo przygotowały dla Wery sporo niespodzianek. * Dzisiaj post, do którego zbierałam się bardzo długo... Nie wiem, czy to dlatego, że rzadko sięgam po Sci-Fi... Czy może dlatego, że książka wzbudziła we mnie chwilami mieszane uczucia... Wiem jednak, że jak na 218 stronicową historię zapewniła mi ona sporo wrażenie. * Jeśli chodzi o największe wady i zalety "Xeriona" to mamy tu: - Zgranie i ciekawie napisany wątek kryminalny, który jednak w moim odczuciu został zamknięty nieco za szybko. - Wprowadzoną zbyt duża ilość postaci. Jak na tak krótką historię ilość wykreowanych bohaterów zaskakuje i niestety, ale często wydawała mi się zbędna. Zwłaszcza że nie raz czy dwa są to postacie stworzone na potrzebę króciutkiej sceny. - Przyjemny w odbiorze styl, który pozwala szybko pokonywać kolejne strony. - Bardzo dobrze przedstawiony świat. Widać, że autorka zaplanowała dokładnie, jak ma wyglądać przyszłość w jej wydaniu i starała się wszelkie "futurystyczne cuda" przedstawić jak najdokładniej. * W ogólnym rozrachunku "Xerion" przypadł mi do gustu i chociaż na ogół nie pałam miłością do książek Sci-Fi, to całą historię oceniam na 6½/10 i zachęcam fanów gatunku do zmierzenia się z tą historią.

Przyznaję, że nie często zdarza mi się sięgać po literaturę sci-fi, ale to nie oznacza, że od niej stronie. Nie wiedziałam czego się spodziewać po książce o nic mi nie mówiącym tytule "Xerion". Autorka wykreowała realistyczny świat przyszłości z dbałośćią o szczegóły, zabierając nas do roku 2095. Mamy rok 2095, miasto Nowy Kraków. Poznajemy detektyw Were Daber, która dostaje propozycję poprowadzenia śledztwa na planecie Xerion, ma pomóc w ujęciu seryjnego mordercy grasującego w mieście Reah. Bez wahania wyrusza na obcą dla niej planetę, by rozwiązać sprawę makabrycznych zbrodni. Szybko przekonuje się, że nic w tej sprawie nie będzie takie, jakby się mogło na pierwszy rzut oka wydawać. Juz od pierwszych stron poznajemy sporą ilość postaci, które jak się później okazało, w dalszej fabule nie pełniły żadnej roli. Do momentu, w którym zaczyna się coś dziać poznajemy rytuały detektyw Wery, w mojej ocenie również nic nie wnoszące. W końcu dochodzimy do wyczekiwanego przeze mnie wątku kryminalnego, który był naprawdę ciekawy tylko króciutki. Nie mniej jednak Autorka sprytnie wymyśliła sobie cały ten wątek, a zakończenie okazało się być zaskakujące. Alicja Minicka bardzo dobrze przygotowała się do opisu wyglądu planety i występujących na niej futurystycznych gadżetów czy tuneli międzyplanetarnych oraz wysoko rozwiniętej bioinżynierii. Podsumowując, "Xerion" to książką, którą czyta się bardzo szybko. Ciekawa intryga kryminalna połączona z sci-fi może przypaść do gustu wielbicielom obydwu tych gatunków. Ja nie będę długo pamiętać o książce, ale zawsze warto przekonać się samemu :)

Mariaż SF i kryminału nie zawsze wychodzi, „Xerion” zaliczam do tych udanych. Najbardziej podobała mi się wizja świata przyszłości – niezbyt odległa i bardzo sugestywna. Virtual Crime Scene czyli wirtualne miejsce zbrodni to chyba najlepszy pomysł Autorki. W krótkiej powieści mamy duże zagęszczenie akcji i postaci, są aż dwa zazębiające się śledztwa, jest też parę wątków związanych z androidami a także podróż tunelem czasoprzestrzennym. Jednak czytało mi się bez problemu. Polecam tę pozycję, głównie jako świetny kryminał

Świat przyszłości, stworzony przez autorkę jest bardzo realistyczny. Autorce udało się stworzyć rewelacyjny futurystyczny klimat . To, co najważniejsze w kryminale - intryga kryminalna została świetnie skonstruowana. W „Xerionie” mamy właściwie aż dwie intrygi! Zakończenie zaskoczyło mnie totalnie, chociaż byłam pewna, że odgadłam, kto zabił. Podobał mi się też subtelnie poprowadzony wątek romansowy. Polecam z całego serca!

Świetna kryminalna intryga i realistycznie wykreowany świat przyszłości. Rewelacyjny pomysł z wirtualnym miejscem zbrodni. Spodobała mi się główna bohaterka - detektyw Wera Daber, inteligentna, nieustępliwa i zadziorna. Gorąco polecam fanom SF i klasycznego kryminału.

„Xerion” bardzo mi się podobał, zarówno część kryminalna jak i futurystyczna. Badanie wirtualnego miejsca zbrodni uważam za ciekawy i oryginalny pomysł. Nie udało mi się odgadnąć mordercy, chociaż w pewnym momencie byłam pewna, że wiem. Polecam z całego serca!

Jak na taką krótką powieść, bardzo dużo postaci. Jednak lekki styl autorki sprawił, że czyta się bez wysiłku. Brawa za wyrazistą i wiarygodną wizję świata przyszłości.