Wyrwa (okładka  miękka, 05.2020)

Kiedy myślisz, że nic gorszego cię nie spotka... Świat Macieja Tomskiego zaczyna się walić, gdy dowiaduje się, że jego zona zginęła w wypadku samochodowym. Jego myśli przede wszystkim powinny zaprzątać to, jak ma poinformować o tym swoje córeczki, czy ma to zrobić od razu, a może odczekać jeden dzień, co powiedzieć teściom, rodzicom i Renacie, która była najlepszą przyjaciółką jego żony Janiny. Jednak wtedy dowiaduje się, że do wypadku doszło pod Mrągowem, kiedy jego żona powinna być w delegacji pod Krakowem. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na pogrzebie Janiny pojawia się tajemniczy mężczyzna, a Maciej zaczyna sobie zdawać sprawę, że jego żona miała wiele sekretów. Tomski wyjeżdża na Mazury w poszukiwaniu odpowiedzi, niestety zamiast nich otrzymuje jeszcze więcej pytań. Szybko się przekonuje, że prawdopodobnie nie znał kobiety, z którą spędził ostatnie dwanaście lat życia. Jednak rozwiązanie tej skomplikowanej zagadki może się okazać zupełnie inne, niż wszyscy przypuszczali, a im więcej kart zostaje odkrytych Maciej, tym bardziej mężczyzna chce sam wymierzyć sprawiedliwość. Jednak czy aby na pewno to nie ślepa uliczka? Odpowiedź na to pytanie musicie poznać już sami. Chmielarz i thriller psychologiczny to zdecydowanie coś, co lubię. Zaskakujące zwroty akcji, dreszczyk emocji i genialnie oddane emocje. „Wyrwa” to nie tylko historia o poczuciu straty, smutku czy rozpaczy, która powoduje wzburzenie i zmienia się w gniew. Do tego dochodzi rozgoryczenie i frustracja, szczególnie przez sytuację, w jakiej znalazł się główny bohater. Nic dziwnego, że jego emocje w pewnym momencie biorą górę i... tego wam też nie zdradzę. Dostajemy również historię nie do końca idealnego małżeństwa pełnego tajemnic. Historię splątanych uczuć, trudnej przyjaźni i konsekwencji życiowych błędów. Podobało mi się również, że podczas „małego dochodzenia” Maćka zapoznajemy się z historiami pewnych ludzi, którzy odegrali większą lub mniejszą rolę w ostatnich chwilach życiach Janiny i niejednokrotnie mogliśmy usłyszeć „jestem jej winny/winna śmierci”. To tylko pokazuje jak pewne wydarzenia, brak rozwiązania i wyrzuty sumienia mogą wpłynąć na człowieka. No i oczywiście samo zakończenie! Tego nikt się nie spodziewał i sama zostałam w szoku. Choć szczerze powiedziawszy, to miałam pewne podejrzenia na samym początku co do pewnego aspektu, ale autor umiejętnie sprawił, że o tym kompletnie zapomniałam. Ponadto mamy wspaniały dodatek do całej historii i to w formie słuchowiska dostępnym na Empik Go. „Wyrwa. Historia Ułana” to prolog do tej książki, choć bez problemu możecie posłuchać tego po skończeniu „Wyrwy” jako uzupełnienie. Historia Ułana to opowieść o rodzinnej tajemnicy skrywanej przez wiele lat, śmierci w niewyjaśnionych okolicznościach oraz skutkach kłamstw z przeszłości. Co prawda takie słuchowiska są lepszą wersją zwykłych audiobooków, bo mamy oprawę muzyczną, efekty specjalne, lektora i aktorów, jednak tutaj czasami miałam wrażenie, że tło jest zbyt głośne w stosunku do głosów aktorów.

Wojciech Chmielarz – Wyrwa Wyrwa to kolejna świetna książka spod ręki Chmielarza. Powieść połknęłam w zaledwie kilka godzin. Wciągnęła mnie od pierwszych do ostatnich stron. Autor jak nikt inny, potrafi wejść w głowę bohatera. Świetnie opisuje jego rozterki i frustracje. Czytelnik tapla się w emocjach postaci, nie mogąc się od nich uwolnić. Zaczynamy z „wysokiego C” – śmiertelny wypadek, nie do końca wiadomo co się stało. Obserwujemy dramat całej rodziny, umiera jedna osoba – jednak dla każdego ktoś inny – matka, żona, córka, przyjaciółka… każdy żałobę przeżywa w inny sposób, za każdą kryje się inna historia. Jaka? Tego już musicie dowiedzieć się sami, słuchając historii Maćka, Wojnara i Ułana. Jednego możecie być pewni – Chmielarz mistrzowsko operuje uczuciami. Usadawia czytelnika w centrum wydarzeń. W zasadzie miałam poczucie jak bym siedziała w głowie Tomskiego. Z rosnącym niepokojem i zainteresowaniem podążałam za jego myślami. Kolejne odkrycia popychały Maćka do coraz trudniejszych wyborów, a w jego duszy ścierały się dwie siły. Do końca byłam mega ciekawa, która z nich wygra. Uwielbiam książki, które tak mocno wchodzą w postać. Dlatego tak bardzo po drodze jest mi właśnie z Chmielarzem. Jeżeli jesteście fanami odrobinę psychodelicznego Żmijowiska, to na pewno Wyrwa też Was zachwyci. Podobny poziom roztrząsania rzeczywistości, równie świetnie zbudowana fabuła. Tu wszystko się klei i ma swoje miejsca – jest napisane po coś. Nie ma ani jednego zbędnego słowa. Rewelacja. Bardzo polecam wszystkim, nie tylko fanom kryminałów i thrillerów psychologicznych <3 #wojciechchmielarz #chmielarz #wyrwa #marginesy #wydawnictwomarginesy #thriller #thrillerpsychologiczny #books #book #bookstagram #bookstagrampl #książka #kochamczytać #czytambolubię #relax #relaks #czytaniejestsuper #bookaddicted

Pan Wojciech robi za kazdym razem w c..j dobre odprezenie jednostki?!,mam nadzieje ze,netflix -(ogarnieci ludzie artysta mial na mysli)...,pochyla sie nad proza,usilnie staramy sie zaistniec na szerokich wodach,nie potrafimy pojac-zrozumiec-ogarnac co to jest marka...,marke sie nasladuje ,podrabia etc.Nie nadrobimy straconego czasu ,zebyby stac sie topowym producentem samochodow czy elektroniki...,fizycznie niemozliwe.Mozemy jako My robic 100tys. zeczy ...,wychodza nam filmy,seriale,dokumenty , abstrachujac od tego kto tworzy obecnie grupe nacisku (rzadzi)mozemy popracowac nad stworzeniem marki''polski kryminal''korzystajac z przetartych szlakow przez skandynawski kryminal,mieszkam od 9 lat na wyspach ,miejscowym nie zaimponujemy'' enigma czy dywizjonem 303''bo enigme zlamali anglicy w porozumieniu?! a tamci co latali to byli nawet niezli , ale oczywiscie dzieki im i ich sprzetowi. Krecmy DOBRE filmy i seriale kozystajac z takiego materialu jaki dostarczaja nam tacy bardowie powiesci jak pan WOJTEK.Pozdrawiam Adam

Po świetnym Żmijowisko, choć słabo zekranizowanym i dobrej Ranie Chmielarz powraca tym razem z książką z pogranicza thrillera psychologicznego i kryminału. Wydarzeniem które zaczyna ciąg zdarzeń jest śmierć żony narratora - Michała, przedstawiciela warszawskiej klasy średniej, pracującego jako analityk giełdowy. Janina ginie w wypadku samochodowym na Mazurach. Niby wszystko normalnie, ale z czasem dowiadujemy się, że po pierwsze wcale jej tam nie powinno być, a małżeństwo ma przed sobą dużą ilość tajemnic, co prokuruje szereg zdarzeń i nowych postaci z piorunującym zakończeniem. Akcja bardzo wartka, czyta się tą pozycję z wielką przyjemnością (przeczytałem w ciągu dwóch dni, ale to tylko dlatego, że dawkowałem sobie tą przyjemność), wszystkie wątki są dobrze połączone i nie posiadają błędów logicznych. Jak dla mnie książka, a szczególnie jej otwarte zakończenie zostaje w naszym umyśle na długo. Oby więcej takich pozycji!

Dawno nie czytałam książki, która sprawiła, że miałam ciary przy czytaniu pierwszego i ostatniego zdania pierwszego rozdziału. Potrzebowałam książki, która mnie wciągnie, pochłonie i przeżuje. I oto jest: „Wyrwa”. Wojciech Chmielarz ponownie stworzył rewelacyjną powieść, w której dzieje się wiele, a wyciągnięte przez czytelnika wnioski - jednak błędne. Autor bardzo umiejętnie wodzi na manowce. Stawia na galopujące emocje; dzięki niemu wraz z bohaterem przechodzimy przez wszystkie fazy żałoby. Spodziewałam się zupełnie innego zakończenia, więc jednak jest zaskakująco :)

Motywem przewodnim powieści jest strata. Pustka w sercu po stracie ukochanej jest przytłaczająca. Moim zdaniem jednak tę tytułową wyrwę powodują przede wszystkim tajemnice. To sekrety wzmagają rozpacz głównego bohatera. I to one doprowadzają do takich a nie innych konsekwencji. Powieść W. Chmielarza jest trochę obyczajówką i trochę thrillerem. Pod koniec trzyma w napięciu do tego stopnia, że ciężko się od niej oderwać, zakończenie to totalne zaskoczenie. Nie tego się spodziewałam. Zdecydowanie nie jest to ostatnia powieść tego autora, po którą sięgnę.

Motywem przewodnim jest powieści strata. Pustka w sercu po stracie ukochanej jest przytłaczająca. Moim zdaniem jednak tę tytułową wyrwę powodują przede wszystkim tajemnice. To sekrety wzmagają rozpacz głównego bohatera. I to one doprowadzają do takich a nie innych konsekwencji. Powieść W. Chmielarza jest trochę obyczajówką i trochę thrillerem. Pod koniec trzyma w napięciu do tego stopnia, że ciężko się od niej oderwać, zakończenie to totalne zaskoczenie. Nie tego się spodziewałam. Zdecydowanie nie jest to ostatnia powieść tego autora, po którą sięgnę.

Czyta się lekko i chociaż to mężczyzna opisuje co czuje po nagłej stracie żony i jakie nim uczucia miotają to tak pasuje do każdego z nas , autor genialnie prowadzi nas przez ten obszar ludzkiej duszy i uczuć , które wstrząsają bohaterem kiedy odkrywa zarówno tajemnice żony jak i kiedy uczy się żyć jako samotny ojciec .

To pierwsza książka Wojciecha Chmielarza, którą przeczytałam. Pobudza ciekawość, są tu trudne relacje, tajemnice, niedopowiedzenia. Czasem trochę skłania do refleksji. Chciało mi się ją czytać bez przerwy. Dla mnie to była dobra rozrywka. Z pewnością przeczytam inna powieść tego pisarza.

Długo czekałem na tę książkę (pół roku) , stąd oczekiwania były ogromne. Książkę dobrze się czyta, jest ciekawa historia, natomiast główny bohater i jego relacje z Wojnarem to coś czego "nie kupiłem" w tej książce. Czekam na kolejną książkę p Wojtka, mam nadzieje że tym razem kryminał :)