Wy(sz)czekana miłość (okładka miękka)

Cieszę się, że Joanna Szarańska znów wróciła do lekkich komedii, bo w serii „Na miodowej” było dość poważnie. Przy „Wyszczekanej miłości” bawiłam się zacnie, było miło, lekko i zabawnie, nawet jeśli miejscami nieco naciągane. Książkę będę ciepło wspominać, choć nie wiem, czy jej bohaterowie na długo pozostaną w mojej pamięci. Nie byli zbyt skomplikowani, ale w końcu tu nie o bohaterów chodziło, ale o komizm sytuacyjny, postaci czy też słowny. A tu Szarańska zawsze trafia w punkt, jak dla mnie. Do tego przezabawne dialogi, zwłaszcza między Alicją a prababcią Trudzią. Lubię humor Szarańskiej, lekkość jej pióra, a także niezwykłą pomysłowość. Jest to jedna z moich ulubionych polskich autorek i bije na łeb te wszystkie pisarki, które potrafią tylko szokować i przynudzać mafią, erotykami czy jakimiś nudnymi obyczajówkami. Może dlatego wkurzyły mnie niektóre opinie na lc. Jeśli ktoś sięga po książki Szarańskiej licząc właśnie, że dostanie kolejny psychologiczny bełkot w ciężkiej obyczajówce, jak innych autorek, które na psychologii się nie znają, ani nawet nie potrafią pisać w realiach polski, to popełniają błąd. Po Szarańską sięga się po to, żeby dobrze się bawić przy książce i to jest najważniejsze!

Polecam serdecznie. Uśmiałam się ale i były momenty w napięciu.

Super pozycja! Ponoć ma być drugi tom. Czekam niecierpliwie!

Cudowna komedia od mistrzyni komedii Joanny Szarańskiej

Miło się czyta - jak wszystkie książki tej Autorki

Komedia która powoduje wybuchy śmiechu. Polecam.

Super rozczulająca książka.

Nie tylko dla miłośników piesków – „Wyszczekana miłość” autorstwa Joanny Szarańskiej Pełna humoru historia o tym, że szukając zagubionego czworonoga, można wpaść na trop … miłości! „Wyszczekana miłość” to mój debiut czytelniczy związany z pisarką Joanną Szarańską. I nawet udany. Często mówi się, nie oceniaj książki po okładce. Ale nie da się ukryć, przynajmniej u mnie, że piękna okładka przyciąga oko. A mały, uroczy piesek podbił moje serce zanim zatraciłam się w lekturze. Terpentyna – tak ma na imię główny bohater powieści. Piotr Cielesz po tym jak stracił dobrze płatną pracę w agencji reklamowej wylądował na łasce Cioteczki z Kotem. Cioteczka ucieszyła się, że Piotruś Królik z nią zamieszka. Miała ciut ponad sześćdziesiąt lat, nosiła staromodne bluzki z żabotem, plisowane spódnice do kostek i jak na damę przystało kapelusiki. Cioteczka nie miała Kota ale miała próby jego posiadania, które spełzły na niczym. Cioteczka załatwiła Piotrusiowi pracę w sklepie z oknami a sama wyjechała do Ciechocinka odpoczywać. Pedro (dla przyjaciół) miał zaopiekować się mieszkaniem i jej oczkiem w głowie, czyli pieskiem Terpentyną. Pewnego dnia do sklepu wpadła młoda kobieta, którą bardziej zainteresował Pedro a niżeli okna. Piotr do końca nie rozumiał zachowania klientki i umówił się z nią na pomiar … okien. Klientce tak bardzo zależało, aby to właśnie on je zmierzył, że ściągnęła go do siebie do mieszkania w trakcie spaceru z Terpentyną. Psy mają zakaz wejścia do kamienicy, gdzie mieszkała, więc doradziła mu przywiązać psiaka do poręczy, przecież nic mu się nie stanie jak zaczeka przy portierze 30 minut – mówiła. Pech chciał, że Terpentyna zauważyła kota i pogoniła za nim, a Piotra nakrył mąż niedoszłej klientki i to nie na pomiarze okien. Tak oto Pedro zaczyna przygodę związaną z poszukiwaniem ukochanego pieska Cioteczki z Kotem. Alicja Miłoszewska, absolwentka Wydziału Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie zajmowała się projektowaniem biżuterii oraz dodatków do strojów. Mieszkała w domku z rodzicami oraz babcią Trudzią, w sumie prababcią. Nie miała szczęścia do chłopaków. Jej przyjaciółki usilnie umawiały ją na randki w ciemno. Pewno razu taką randkę miała ze Stefanem, kuzynem przyjaciółki. Obłędnie przystojny brunet. Pracownik domu pogrzebowego, który na randkę przyjechał … karawanem. O jego fachu dowiedziała się w trakcie randki, kiedy to dostał telefon z firmy aby podstawić samochód po … trumnę. Alicja nie czekając do końca uciekła. Czy dała mimo wszystko szansę na odkupienie win Stefanowi? Alicja swój wolny czas spędzała na wolontariacie w schronisku dla zwierząt i tam właśnie w jej ręce wpadła Terpentyna. Psinka skradła nie tylko jej serce, ale również serce jej zatwardziałej prababci Trudzi. Pewnego dnia Pedro natknął się na dziewczynę i jej babcie jak szły do psiego salonu piękności z Terpentyną. Nie mógł ot tak podejść i wziąć im psa. Postawił, że za pomocą przyjaciółki Alicji Brendy umówi się z nią na randkę w ciemno. I dopiął swego. Czy uda mu się odzyskać Terpentynę przed powrotem Cioteczki z Ciechocinka? Dlaczego w trakcie randki będzie miał do czynienia z policją? Jak Alicja zareaguje, kiedy dowie się, że randka miała na celu jedynie odzyskanie psa? „Wyszczekana miłość” to obowiązkowa książka dla miłośników zwierząt – zwłaszcza piesków oraz fanów romansów – chociaż tutaj nie gra on głównej roli, nie ma nie wiadomo jakich uniesień bohaterów. Jest to lekka i przyjemna lektura po ciężkim dniu. Zabawna opowieść, lekkie piórko i spora dawka śmiechu umilą wyczerpujący dzień. www.zaczytanyksiazkoholik.pl

Masz zły humor? Na zewnątrz szaleje wichura a chmury zasnuły niebo? W pracy szef miał kiepski dzień a tramwaj uciekł sprzed nosa? Joanna Szarańska jako pogotowie literackie "Wyszczekaną miłością" poprawi Ci nastrój! Piotr Cielesz zwany Pedrem, doświadczył najbardziej pechowych wakacji w swoim życiu. Zawirowania uczuciowe sprawiły, że stracił nie tylko ukochaną, ale również pracę i mieszkanie. A jakby i tego było mało, ukradziono mu oszczędności. Zdesperowany szuka pomocy u swojej ciotki, która postanawia pomóc mu... swoim wyjazdem do Ciechocinka! Pod opieką pozostawia Pedrowi mieszkanie oraz urokliwą, podobną do lisa, suczkę - Terpentynę. Od tej chwili codzienność Piotra nie jest już nudna - nowa praca, obowiązki względem suczki a finalnie pakuje się w kłopoty z pomiarami u Ireny, co skutkuje zaginięciem Terpentyny. Pedro jest w rozpaczy, boi się bowiem powrotu ciotki. Czy uda mu się odnaleźć suczkę na czas? W tym samym czasie czytelnik ma szansę śledzenia losów Terpentyny. W przeciwieństwie do Pedra, wiemy czy jest bezpieczna i jaki ma udział w przemianie ludzi. Poznajemy także Alicję Miłoszewską, rudzielca po studiach na ASP, który tworzy biżuterię i nie chodzi na randki. Dlatego przyjaciółki organizują jej ranki w ciemno, które dostarczają wielu śmiesznych momentów. Dziewczyna mieszka u babci Trudzi, niezwykle oryginalnej starszej pani, która nie spodziewa się jakie życiowe zmiany czekają ją za sprawą pewnej Lejdi. Bardzo ciekawa okazała się nie tylko historia główna, jaką są kolejne ucieczki Terpentyny, jej udział w narodzinach miłości oraz przygody, jakie przeżywa u kolejnych właścicieli, choćby tymczasowych. Intrygujące i pełne wrażeń okazały się także opowieści o przeszłości poszczególnych postaci - próby pozyskania zwierzaka domowego przez Alicję, małżeńskie perypetie właściciela baru Kulawy Bocian czy geneza ksywki Cioteczki z Kotem. Przeżywamy wiele afer, humor słowny i sytuacyjny, zaskakujące zachowania ludzi i zwierząt, w ramach bonusu otrzymujemy też bohaterkę "Kaliny na tropie"... a wszystko to w urokliwej scenerii Krakowa. Podsumowując - "Wyszczekana miłość" to bardzo pozytywna lektura, idealna na chandrę, zarówno dla dorosłych jak i uwielbiających czytać dziesięciolatków :) Historia, w której prym wiedzie miłość do ludzi, zwierząt oraz błędy, kłamstwa, poczucie winy czy lęk. Opowieść o porachunkach do wyrównania oraz o tym, że trzeba mieć odwagę do wyznania prawdy a w dążeniu do realizacji marzeń nie należy robić przerw, gdyż nie wiemy ile czasu nam pozostało. Świetna, relaksująca, pełna humoru - polecam!

Czasami trafiają się takie książki, które stale pamiętam, mimo upływu czasu. Na myśl o nich od razu pokrzepia się serce, wyzwalają rozmaite pozytywne wibracje, ciepłe odczucia. Taką właśnie historią stała się ,,Wyszczekana miłość''. Mimo przemijania, myśli o niej wywołują szeroki uśmiech na twarzy. Pedro traci mieszkanie, swoją ulubioną pracę oraz wszystkie oszczędności z konta, przez co zmuszony jest zamieszkać z ciotką z kotem. Na czas jej wyjazdu zajmuje się jej pupilem o imieniu Terpentyna. Pewnego dnia niespodziewanie znika. Alicja to dziewczyna, która chce dzielić się swoją pasją do ekosztuki. Niestety inni nie podzielają zachwytu nad jej robótkami. Na domiar złego nieustannie otrzymuje krytykę od najbliższych, a także przeświadczenie, że zostanie do końca życia starą panną. Ukojenie znajduje w schronisku. Tam odnajduje małego rudego ,,liska'' i postanawia się nim zająć, do czasu aż nie znajdzie się właściciel. Losy połączą tych dwojga ze sobą. Co z tego wyniknie? Akcja przedstawiona jest z perspektywy Pedra, Alicji i samego czworonoga Terpentyny. Już kiedyś czytałam książkę przedstawioną oczami psa, ale nie przypadła mi do gustu, jak tego z początku oczekiwałam. Tutaj pokochałam tą małą kruszynkę i jej perypetie. Z zachwytem zaglądałam do jej główki i obserwowałam otoczenie jej koralikowymi oczami. Pies to najwierniejszy przyjaciel człowieka. Nigdy nie ocenia, zawsze jest przy swoim panu, kocha bezgranicznie, wspiera, gdy jest smutno i tym mokrym językiem potrafi rozweselić każdy dzień. Nikt tak się nie cieszy na twój widok, jak on, jest doskonałym budzikiem, postrachem sąsiadów, łobuzem w czystej postaci, ale kocha się go bez względu na wszystko. Dbamy o niego, troszczymy, a on odwzajemnia się nam swoją miłością. Opowieść jest lekka, przyjemna, swoją historią otula niczym ciepła kołderka. Podnosi na duchu, autorka przemyca ważne wartości. Pokazuje, jaka jest miłość zwierzaka do człowieka i jak ona może zmienić czyjeś życie. Książka czyta się praktycznie sama, słowa przewijają się w zastraszającym tempie, a czytelnik płynie przez powieść, zapominając o mijającym czasie. Pojawiają się śmieszne perypetie, bohaterowie wplątują się w rozmaite tarapaty, przy których czytelnik uśmiecha się od ucha do ucha. Jeszcze nie raz wrócę do tej historii, gdy dopadną mnie smutne dni. To wyjątkowa opowieść, do której warto wracać. Gorąco polecam.