Wszystko już było (okładka  miękka, 01.2022)

Nie będę opowiadać, o czym jest „Wszystko już było" Marty Lenkowskiej, ponieważ na tyle okładki dokładnie, a wręcz szczegółowo streszczono jej treść. Pytania, które są zadane, idealnie ją odzwierciedlają. Opowiem Wam za to, co czułam i jak odebrałam tę opowieść. 🍇Akcja dzieje się w malowniczej Lizbonie oraz w naszym cudownym Toruniu. Główna bohaterka Liz Doporto, sławna malarka, opowiada całą historię, przez co czujemy się z nią zżyci. W niej kryje się największa siła tej powieści. Wyrazisty portret kobiety uwięzionej między przeszłością i teraźniejszością pokazany intrygująco do tego stopnia, że zaczynamy się zastanawiać, w co możemy wierzyć, a co jest kłamstwem. Autorka wydobywa prawdę, która wydaje się znana, oczywista, w subtelny sposób, a nawet ośmielę się napisać piękny. Język, jakim się posługuje, zasługuje na szczególną uwagę i określiłabym go porywającym. Dialogi płynne, umiejętnie wplecione, dodatkowo wzbogacają treść. Dawkuje napięcie tak bardzo, że trudno jest odgadnąć, jak zakończy się ta cała opowieść. Swobodne, życiowe rozważania sprawiają, że nabiera ona głębi. Wybornie dopracowana fabuła sprawia, że stajemy się innymi ludźmi. Pozwala spojrzeć na życie z dystansem i dostrzec, że trudne doświadczenia potrafią być momentem zwrotnym w naszym życiu. „Wszystko już było" to niezwykła historia, wzruszająca, tajemnicza, mądra. Zostanie w mojej pamięci już na zawsze. 🍇Polecam Wam powieść, która jest jak powiew świeżości w świecie literatury.

Cudowna:) kocham Liz Doporto, chcę więcej!

Cudowna:) kocham Liz Doporto, chcę więcej!

Jakie to uczucie jednego dnia pamiętać całe swoje życie, a drugiego zapomnieć? Obudzić się z przerażającym uczuciem pustki, bezradności i zagubienia? Jednego dnia być kimś, a drugiego kompletnie nie wiedzieć kim się jest? O tym wszystkim przekonała się Liz Doporto utalentowana, światowej sławy malarka. Czasem człowiek chce zapomnieć o wydarzeniach i decyzjach których konsekwencje w negatywny sposób wpłynęły na jego życie. Liz bardzo chciała pamiętać wszystko, ale z każdym odkrytym elementem rozumiała, że jej przeszłość nie była prawdziwa, jej życie było puste i pod publikę. Ona sama kierowała się wartościami, które są dzisiaj dla nowej Liz nie do przyjęcia. Bała się upływu lat, zapomnienia, braku uwagi i za wszelką cenę chciała być w centrum uwagi. Kobieta zagubiona w przyszłości odkrywa na nowo kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. Przeszłość owiana tajemnicą, zagadki do rozwiązania, intrygi i kłamstwa, pretensje rodziny, tragiczny wypadek i Ona jedyna najważniejszą osoba w jej życiu, o której zapomniała. Liz z dnia na dzień stawia czoło przeszłości. To co było minęło, wszystko już było, nigdy nie wróci to jest jej szansa na nowe życie, nowy początek. Liz jednak wiedziała, że każde zdarzenie w jej życiu w jakiś sposób ją ukształtowało i była za nie wdzięczna, ale teraz ma szansę zmienić jutro na lepsze takie jak ona sama chciała, nie jej fani, agenci, całkiem obcy dla niej ludzie, tylko ona sama. Wspomnienia są nieodzownym elementem naszego istnienia. "Niesamowite, w jakim stopniu wspomnienia składają się na człowieka. Kim bylibyśmy bez nich? Chyba nie ludźmi. Niezdolni do wyciągania wniosków, analizowania błędów i nauki, nigdy nie bylibyśmy w miejscu, w którym się znajdujemy. Życie nie miałoby takiego smaku, takiego znaczenia. Byłoby punktem, A nie linią Brakowałoby w nim wszystkiego co ważne. Bo w końcu, jak budować przyszłość lub choćby dzisiejszy dzień, bez solidnych fundamentów że wspomnień?" Jaka drogę wybierze artystka? Czy miłość do malarstwa, kariera i sława będą silniejsze niż miłość do rodziny? Czy Liz będzie znowu malować obrazy? Czy przyjaciel z dzieciństwa okaże się mężczyzna z którym będzie chciała spędzić resztę życia? Czy Flora pokona śmierć i wzbudzi się że śpiączki? Kim będzie nowa Liz? Jakie życie ją czeka, jakich wyborów dokona? Wszystko już było to piękna podróż kobiety do jej wnętrza. Liz od nowa uczy się żyć. Jak niezdarne dziecko stawia pierwsze kroki i tak jak ono czuje się zagubiony w świecie, którego nie zna. Po każdym upadku podnosi się i idzie dalej, bo tak jak dziecko i ona ma swój cel. Liz jest silna kobietą, która zaczyna rozumieć swoje błędy, dostrzega, że była samolubną egoistką, ale teraz czas na zmiany. Czasem żeby coś zmienić potrzebny nam kopniak od życia na przebudzenie. Tak też było w tej historii. Autorka włożyła w tę książkę dużo serca i życiowej mądrości. Główną bohaterka spotyka na swojej drodze ludzi i przeciwności, które uzmysławiają jej jak ważne i kruche jest zaufanie, jak bezcenna jest miłość matki do córki, jak ważna jest rodzina, jak życie potrafi zaskoczyć, jak prawdziwa przyjaźń może zmienić życie. Polecam na zimowe wieczory. Zachęcam do chwili refleksji, zadumy, zanurzenia się w świat pełen życiowych dramatów, trudnych decyzji, nadziei, wiary i odkrywania siebie na nowo. -Z książką przez życie-

Wyobraź sobie, że pewnego dnia budzisz się i uświadamiasz sobie, że nie pamiętasz ostatnich dwudziestu kilku lat swojego życia. Widzisz w lustrze osobę starszą, niż pamiętasz. Przerażające? Po stokroć! Taki początek historii zafundowała nam Marta Lenkowska w książce „Wszystko już było”. Liz Doporto jest artystką w kwiecie wieku. To mądra, piękna i utalentowana malarka, która znana jest mediom i szerokiej publiczności. Dzień, w którym budzi się z dziurą w pamięci, zmienia jej życie w jednej chwili. Krok po kroku poznaje środowisko, w którym jeszcze kilka godzin wcześniej czuła się jak ryba w wodzie. Stara się przypomnieć sobie twarze, nazwiska, cele. Okazuje się to być jednak trudniejsze, niż można przypuszczać, gdyż wartości jakie są jej bliskie w momencie dramatycznej pobudki, są dalekie od wyznawanych przez świat, który przed chwilą był częścią jej życia. Liz przeszła przemianę. Czy ktoś jest w stanie w nią uwierzyć? „Niesamowite, w jakim stopniu wspomnienia składają się na człowieka. Kim bylibyśmy bez nich? Chyba nie ludźmi. Nie- zdolni do wyciągania wniosków, analizowania błędów i nauki, nigdy nie bylibyśmy w miejscu, w którym się znajdujemy. Życie nie miałoby takiego smaku, takiego znaczenia. Byłoby punk- tem, a nie linią. Brakowałoby w nim wszystkiego, co ważne. Bo w końcu, jak budować przyszłość lub choćby dzisiejszy dzień, bez solidnych fundamentów ze wspomnień?” Płynąc przez książkę, rozdział za rozdziałem, koniecznie chciałam dowiedzieć się co się stało - dlaczego Liz straciła pamięć? Gdzie jest jej rodzina? Kto jest jej przyjacielem, a kto wrogiem? Dlaczego jej agentka tak dziwnie się zachowuje? Na początku czułam się trochę tak, jakbym czytała kryminał ;) Naprawdę trudno było mi się oderwać od tej książki! Tym bardziej, że to nie tylko lekko napisana opowieść, ale i refleksja nad tym co naprawdę jest w życiu ważne. Czytelnik szybko uświadamia sobie, że nic materialnego nie ma wartości, gdy tracimy to co najważniejsze - wspomnienia i własną tożsamość. Sytuacji głównej bohaterki nie ułatwia odkrywanie wielu konfliktów, których była częścią i które teraz sprawiają jej ogromny ból. Liz czuje się samotna i zagubiona, a ludzie, którzy mogliby jej pomóc odwracają się od niej i okazuje się - że to wszystko z jej winy. W przywróceniu pamięci mają jej pomóc wycinki z gazet, strzępki rozmów na messengerze oraz spotkania z dawnymi znajomymi. Za wszelką cenę stara się zrozumieć kim jest. Niestety, nie każdy naprawdę chce jej pomóc. „Kiedyś było lepiej”, mówią. Zdałam sobie sprawę, że „kiedyś” nie leży w czasie tylko w ludziach. To z nimi dzielimy najpiękniejsze chwile. Oni są ich nośnikami.” Autorka przeplata wątek tajemnicy z niełatwymi relacjami rodzinnymi, sławą i funkcjonowaniem środowiska celebryckiego. Krótkie rozdziały upłynniają czytanie. Jednocześnie często powodują, że w głowie pojawia się myśl „jeszcze jeden rozdział” ;-) Serdecznie polecam tę książkę dla relaksu i refleksji! „Nie da się poczuć życia w całej jego rozpiętości, spędzając każdy dzień dokładnie tak samo. Jak wtedy odróżnić jeden od drugiego?”

Debiut, który równie dobrze mógłby być kolejną książką w dorobku doświadczonego pisarza! "Wszystko już było", czyli jak wymyślić coś nowego... "Życie to sztuka wyborów" takim mottem kieruje się w życiu Marta Lenkowska autorka książki "Wszystko już było". Każdy z nas ma wybór, każdy z nas idzie swoją ścieżką. Raz podejmujemy lepsze, raz gorsze decyzje, a co jeśli pewnego dnia obudzimy się w rzeczywistości, w której nie pamiętamy ostatnich kilkunastu lat? Pozbawieni wspomnień, rodziny, przyjaciół, nie mamy pojęcia kogo prosić o wsparcie. Kto jest nam przychylny, a kto tylko udaje przyjaciela. Przed takim wyzwaniem stanęła Liz Doporto - główna bohaterka wspomnianej powieści. Światowej sławy malarka każdego dnia, krok po kroku, odkrywa siebie na nowo i nie dowierza, że tak wygląda jej życie. Czy naprawdę dla sławy można poświęcić wszystko? Czy częściowa utrata pamięci może być darem od losu? Czy Liz poczuje się jeszcze szczęśliwa? Tego dowiecie się czytając "Wszystko już było". Chciałabym wam tyle napisać o tej powieści, ale też nie chciałabym zabierać wam możliwości delektowania się jej treścią. "Wszystko już było" Marty Lenkowskiej to powieść pisana pięknym językiem. Dojrzała, życiowa i trafiająca w sendo powieść o sile kobiety, która poszukuje własnego ja. Powieść o wyjątkowej miłości matki do córki, o przyjaźni dwóch kobiet, w różnym wieku, z różnym bagażem doświadczeń. Autorka ukazała to, że sukces i sława mają swoją cenę, czasami zbyt wysoką, a pieniądze to nie wszystko. Lenkowska świetnie wykreowała bohaterów, są różni i wyraziści. Nie można ich nie polubić, może z wyjątkiem jednej postaci, której główną specjalizacją jest świadoma manipulacja. Czytając tę książkę przychodzi refleksja nie tylko o tym co w życiu najważniejsze, ale także o świadomości przemijania oraz docenianiu tego, co życie nam podarowało. Przenieście się oczami wyobraźni do Lizbony, poznajcie wyjątkowych bohaterów i ich losy. Ja mogę wam tylko pozazazdrościć tego, że macie to jeszcze przed sobą. Z przyjemnością patronuję powieści "Wszystko już było", a Marcie gratuluję udanego debiutu i czekam na więcej!

Liz jest sławną malarką, która nie pamięta swoich ostatnich dwudziestu kilku lat życia. Z każdym kolejnym dniem odkrywa siebie na nowo i jest przerażona tym, jak do tej pory wyglądał jej świat. Czy dla sławy warto odtrącić swoich najbliższych? Choć rok się dopiero co zaczął to śmiało mogę już powiedzieć, że "Wszystko już było" jest debiutem tego roku i w pełni zasługuje na najwyższe noty. Większa część akcji rozgrywa się w pięknej, słonecznej Portugalii, kraju, który autorka zwiedziła i opisała go tak umiejętnie, realnie, że poczułam się jakbym tam również była i podążałam krok za krok za główną bohaterką śledząc z zainteresowaniem jej losy. Pierwszy raz się spotkałam z bohaterką, która utraciła częściowo pamięć i byłam ciekawa co takiego się przydarzyło i jak wpłynie to na jej życie. Podejrzewam, że z dawną Liz dla której liczyła się tylko kariera i pieniądze bym się nie polubiła. Liz, którą poznajemy wyznaje zupełnie inne wartości i jest przerażona tym jak kiedyś żyła i do czego doprowadziła. Główna bohaterka musiała wiele przejść, aby odkryć siebie na nowo, co nie było dla niej wcale łatwe. Nie wiadomo kto jest wrogiem, a kto przyjacielem, komu może ufać, a komu nie. Sama nie wiedziałam kto jest po stronie malarki, miałam ku temu spore wątpliwości i szczerze współczułam jej sytuacji, w której się znalazła. Na dodatek na jaw wychodzą pewne tajemnice z przeszłości, kłamstwa oraz intrygi. Z każdą stroną robiło się coraz bardziej intrygująco i emocjonalnie, nie potrafiłam się oderwać od historii. Autorka wiele razy mnie zaskoczyła, poruszyła i widać, że włożyła całe serce oraz sporo pracy w napisanie historii, wyszło jej to naprawdę rewelacyjnie i ciężko mi uwierzyć, że jest to debiut, chylę czoła. Fabuła jest niezwykle oryginalna i niesamowita z wielu powodów. Wspaniałe połączenie utraty pamięci w świecie sławy, blasku fleszy i rodzinnej tragedii daje do myślenia i rzuca nowy cień na nasze życie. ZDECYDOWANIE POLECAM i pragnę jeszcze więcej 🥰

Polecam. Niby książka dla kobiet, ale sposób przedstawienia Portugalii przez autorkę jest taki, jakbym po prostu tam był. Wspaniała i wciągająca książka!

"Wszystko już było" Marty Lenkowskiej to opowieść o poszukiwaniu własnego Ja w świecie kłamstwa, blichtru i ułudy. Liz Doporto jest sławną i cenioną malarką w Portugalii. Nie unika skandali, a jej życie bywa burzliwe i skomplikowane. Gdy ją poznajemy, artystka cierpi z powodu częściowej amnezji spowodowanej reakcją na pewne tragiczne wydarzenia z przeszłości. Razem z nią będziemy chcieli się dowiedzieć jak wyglądały ostatnie lata jej życia. Dlaczego nie ma przy sobie nikogo z rodziny? Czemu jest skłócona z tak wieloma osobami? Jakie krzywdy wyrządziła i jakie błędy popełniła przez lata? Ten defekt choć początkowo będzie uciążliwy okaże się mieć zbawienne skutki. Utrata pamięci w przypadku Liz to dobry impuls do zmiany życia, wewnętrznej przemiany i odbudowania relacji z innymi. Podobała mi się ta książka. Nie jest to zwykła, oczywista historia lecz dobrze opowiedziana i nastrojowa lektura. To historia wzlotów i upadków, dobrych i złych decyzji, rozczarowań, cierpienia ale też nadziei. Autorka pięknie pisze! Potrafi ująć słowami, zaangażować czytelnika. Nie miałam problemu z tym, żeby zrozumieć emocje bohaterów, ich nastroje czy intencje. Pierwszoosobowa narracja oraz retrospekcje sprawiły, że z łatwością mogłam wczuć się w sytuację, w jakiej znalazła się Liz. Cieszę się, że w tej książce zostały podjęte tak ważne tematy, a wątek z utratą pamięci odsłania fundamentalne problemy, pokazuje też jak trudna jest to sprawa z medycznego punktu widzenia i jak to wszystko przebiega. Zresztą pojawia się tam też inny, cięższy przypadek medyczny. Miło zaskoczyłam się też tym, że główna bohaterka jest artystką. Temat sztuki jest tu fajnie wykorzystany. Ciekawie zostały połączone też miejsca, w których rozgrywa się fabuła. Akcja w dużej mierze dotyczy Portugalii ale pojawiają się mocne polskie akcenty. "Wszystko już było" to wartościowa opowieść, która skłania do refleksji nad tym, co jest w życiu ważne. Na zakończenie dodam cytat, który mnie urzekł. A Wam polecam zapisać sobie ten tytuł, książka Marty Lenkowskiej zasługuje na dalsze poznanie 💙. "Niesamowite, w jakim stopniu wspomnienia składają się na człowieka. Kim bylibyśmy bez nich? Chyba nie ludźmi. Niezdolni do wyciągania wniosków, analizowania błędów i nauki, nigdy nie bylibyśmy w miejscu, w którym się znajdujemy. Życie nie miałoby takiego smaku, takiego znaczenia. Byłoby punktem, a nie linią. Brakowałoby w nim wszystkiego, co ważne. By w końcu, jak budować przyszłość lub choćby dzisiejszy dzień bez solidnych fundamentów ze wspomnień?"

Marta Lenkowska „Wszystko już było” Liz to wybitnie utalentowana artystka. Pewnego dnia budzi się z amnezją. Jej życie zmienia się diametralnie. By nie upaść i nie pogrążyć się w rozpaczy na nowo odkrywa środowisko sławy i osoby z otoczenia. Ale to nie jest takie łatwe, jakby mogło się wydawać. Jak kobieta odnajdzie się w tym świecie? Czy odzyska wspomnienia? „Najgorsza przyszłość to niewiadoma. Brak perspektyw.” Jestem pod wrażeniem stylu i interesującego tematu fabuły. Mimo, że troszeczkę miałam kłopot z wprowadzeniem, co rusz nowych wątków to przyjemnie było się zanurzyć w tę lekturę. Świetnie napisana, emocjonalna i opisująca rodzinne problemy, życie w blasku fleszy i pasję do sztuki. To także poszukiwanie siebie, bohaterka przechodzi wewnętrzną przemianę. Gorąco polecam 🎨