Wilczy trop. Alfa i Omega. Tom 1 (okładka  miękka, 06.2022)

Patricia Briggs nie zawodzi :)

Patricia Briggs skradła moje serce serią o Mercedes Thompson, dlatego gdy dowiedziałam się o nowym wydaniu ,,Wilczego tropu’’ – pobocznej serii z tego samego uniwersum – nie kryłam swojej radości. Nowi bohaterowie, znany świat i kolejna wizyta w świecie wilkołaków – niezależnie czy znacie Mercedes, ale lubicie dobrą ubran fantasy – zapraszam do poznania pierwszego tomu serii ,,Alfa i Omega’’. Anna Latham wiodła normalne, spokojne życie, a przynajmniej tak było do czasu gdy wbrew swojej woli została przemieniona w wilkołaka i stała się zabawką oraz popychadłem dla całego stada. Skazana na los który nie jednemu wydawałby się gorszy od śmierci jakoś odnajdowała siły by przetrwać każdy kolejny dzień, aż pewnego dnia postanowiła postawić wszystko na szali za jedyną szansę odmiany swojego losu – i złamała zakaz swojego alfy. Tym samym jej drogi skrzyżowały się z Charlesem – synem i egzekutorem samego Maroka (przywódcy wszystkich wilkołaków), co na zawsze odmieniło życie nie tylko samej Anny. Patricia Briggs tym razem przedstawia świat wilkołaków z nieco innej strony, niż mogła do tego czytelników przyzwyczaić w powieściach o Mercedes Thompson. Jest on bardziej brutalny, pełen przemocy i okrucieństwa wynikającego w dużej mierze z hierarchii w stadzie i siły dominacji nad innymi członkami. Słabsze jednostki tracą tu na znaczeniu spychane do roli popychadła na którym inni mogą odreagowywać swój stres, a nawet gorzej. Pojawia się tu też motyw gwałtu, przemocy zarówno fizycznej, jak i psychicznej – od początku więc czytelnik jest wrzucony w dość mroczną i niezwykle brutalną rzeczywistość stanowiącą codzienność głównej bohaterki. Sama książka składa się zaś z dwóch części – pierwsza jest wydostanie Anny z piekła w jakim żyła od momentu przemiany i odkrycia jej roli w stadzie, nasza bohaterka okazuje się bowiem tytułową Omegą – kimś na kształt szamana-uzdrowiciela, niezwykle rzadkim typem wilkołaka, będącym nieco ponad podziałami, o czym jednak nasza bohaterka nie miała dotychczas okazji się przekonać. Pojawia się tu też wątek miłosny i w grę wchodzą kolejne stadne zachowania charakterystyczne dla świata wilkołaków – łączenie w pary. Od samego początku czuć chemię między Anną i Charlesem, a bohaterowie stopniowo przełamują wzajemne obawy, głównie wynikające z traumatycznych przeżyć Anny. Choć sam motyw zakochania od pierwszego wejrzenia uważam za dość oklepany, muszę przyznać, że tutaj autorce udało się go obronić i nie wypada on źle, a sama relacja między dwójką głównych bohaterów jest pełna uroku. Bardzo polubiłam tą dwójkę i co tu dużo mówić czekam niecierpliwie na kolejne spotkanie z nimi. O drugiej części książki nie będę zbyt dużo mówić, dodam jedynie, że bardziej przypomina ona to co znamy z książek o Mercedes – mamy tutaj sprawę tajemniczych zabójstw, z którymi powiązane jest stado Maroka i która wymaga jak najszybszego rozwiązania. Jest to także okazja do odwiedzenia skutych lodem góry Montany i rozpoczęcia nowego życia przez naszą bohaterkę. Anna to zupełnie inny typ bohaterki niż Mercedes Thompson, którą pokochałam całym sercem, jednak nie przeszkadzało mi to w polubieniu nowej postaci z uniwersum wykreowanego przez Patricie Briggs. Anna i Charles to dobrana i urocza para, w której partnerzy stanowią nawzajem swoje uzupełnienie i lekarstwo na swoje lęki i słabości. I choć pierwszy tom ,,Alfy i Omegi’’ nie jest książką idealną, to bynajmniej nie stanowi to problemu. ,,Wilczy trop’’ czyta się z prawdziwą przyjemnością, a jeżeli znacie serię o Mercedes Thompson będzie on dodatkowo świetnym uzupełnieniem znanego już uniwersum i rzuci nieco inną perspektywę na świat wilkołaków. Choć warto dodać, że nie trzeba znać Mercy by świetnie się przy książce bawić. Tak więc niezależnie czy mieliście już do czynienia z twórczością Briggs – szczerze polecam wizytę mroźnych góry Montany w towarzystwie Anny i Cahrlesa. Nie będziecie żałować tej wyprawy. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Czy mogłabym przejść obok książki o wilkołakach obojętnie? W żadnym wypadku! Omawiana dziś przeze mnie książka jest autorstwa znanej kobiety, mowa tutaj o Patrici Briggs i jest pierwszym tomem cyklu Alfa i Omega. Z doświadczenia wiem, że autorka skupiła się na pokazaniu nam silnych kobiet, które potrafią sobie radzić z wieloma problemami. Nie mam tutaj na myśli chodzących ideałów, każda z postaci wykreowanych, przez Briggs ma swoje wady, jak i zalety łącznie z problemami, którym musi wyjść naprzeciw. Nie musicie znać książek o Mercedes Thompson, aby zrozumieć to, w jaki świat wstępujecie decydując się na przeczytanie powieści. Wchodzimy tutaj w świat wilkołaków i dzięki Briggs możemy bardziej przyjrzeć się panującym wśród nich zwyczajom i hierarchii. Czy nie brzmi to interesująco? Główną bohaterką książki pod tytułem „Wilczy trop” autorstwa Patrici Briggs jest Anna Latham, młoda kobieta, która została przemieniona w wilkołaka wbrew woli. Chociaż taki obrót spraw trwa już trzy lata, nadal nie potrafi dojść z tym do ładu, zwłaszcza, że podlega Alfie, który źle ją traktuje. To mało powiedziane, w jej watasze nie ma dla siebie spokojnego miejsca. Czuje się, jakby trafiła do okropnego miejsca, w którym nie otrzymuje wsparcia. Jest maltretowana, bita, wykorzystywana seksualnie. W końcu coś w niej pęka, decyduje się na radykalny krok, złamana, skrzywdzona i doprowadzona do ostateczności wykonuje telefon, który ma zmienić wszystko. Anna nie przypuszczała, jak diametralnie zmieni się jej życie, kiedy Marrok wyśle do Chicago swojego syna, aby przyjrzał się temu, co się tam dzieje i wykonał odpowiednie kroki. Charles nie spodziewa się, że kobieta, którą tam spotka jest tak przerażona i stłamszona. Mimo wszystko jego wilk znalazł to, czego szukał przez tak długi czas. Anna okazała się towarzyszką Charlesa, czy teraz jej los się odmieni? „Wilczy trop” jest powieścią, która sprawiła, że przepadłam wprost do świata, w którym chciałam się znaleźć, za którym tęskniłam. To było wspaniałe móc ponownie spotkać się z twórczością Patrici Briggs, poznać nieco lepiej wykreowanych bohaterów. Niezwykle ciekawym okazał się dla mnie wątek Omegi, która potrafiła znacznie więcej niż przyjęło się w filmach. Zazwyczaj były to najsłabsze osobniki w stadzie, a tutaj Briggs pokazała, że można ten wątek pokazać w zupełnie inny sposób. Złamana i uległa wilczyca potrafi sprawić, że inne wilki odzyskują utracony spokój. To było niesamowite posunięcie. „Wilczy trop” został napisany bardzo przystępnym językiem, dzięki czemu łatwo było się zjednoczyć z bohaterami i okazać im nić sympatii. Nie mogę nie wspomnieć o tym, że podobały mi się zwyczaje wilkołaków i ich hierarchia, nie zostało to potraktowane po macoszemu, ale dobrze rozbudowane. Akcja książki jest dość dynamiczna, co dodatkowo potęgują nagłe zwroty akcji.

Stęskniliście się za książkami o Mercedes Thompson? Ja bardzo! I chociaż seria o przygodach tej oryginalnej bohaterki już dawno za mną, to autorka w ramach rekompensaty serwuje nam nową opowieść w znanym uniwersum. "Wilczy trop" rozpoczyna cykl Alfa i Omega, ale bystre oko szybko wyłapie nawiązania do pewnego bardzo intrygującego świata. O tym, że Patricia Briggs pisze niebanalne powieści z gatunku urban fantasy nikogo przekonywać nie muszę. Jej wyobraźnia wydaje się wyznaczać własne granice a styl odnajduje szczegóły, które trafiają do świadomości każdego czytelnika. Kiedyś byłam przekonana, że to nie mój gatunek, że kompletnie się w nim nie odnajdę, ale wystarczyła jedna książka autorki, by kompletnie zmienić moje nastawienie. Zakochałam się w Mercedes wiele lat temu a dziś z równym zainteresowaniem śledziłam losy Anny, nowej bohaterki o równie charyzmatycznych cechach osobowości. Anna Latham była taka jak my, rozsądna i nieprzekonana do istnienia innych gatunków. A jednak pewnego dnia jej świat wywrócił się do góry nogami, bo ze zwykłego człowieka zmieniła się w wilkołaka. Takiego nietypowego, dobrze skrywającego swój sekret, jednak z narzuconą przez stado rolą, którą niekoniecznie chciała przyjąć. Próbowała się zbuntować, ale to zaowocowało szeregiem niebezpiecznych zdarzeń, które jednocześnie wpłynęły na dynamizm fabuły, kilka ciekawych zwrotów akcji a także wprowadziły poboczne wątki bardzo dobrze uzupełniające historię. Jak to w przypadku Briggs bywa, otrzymujemy rozbudowany, dopracowany świat, z konkretnymi zasadami. Pojawiają się w nim charyzmatyczni bohaterowie, którzy nie lubią, gdy coś im się narzuca a ich kreacje są zawsze wiarygodne i pełnowymiarowe. Polubienie głównej bohaterki przyszło mi bardzo łatwo, ale prawda jest taka, że i poboczne postacie (te z wcześniejszej serii również się pojawiają) zjednały sobie moją sympatię, bo czytając czułam się jak jedna z nich. Całość dopełnił motyw romansu, ale bardzo subtelny a czasami wręcz uroczy, więc ani przez moment nie miałam ochoty odkładać lektury. Miło było wrócić do tak dobrze znanego świata, w którym wilcza wataha odgrywa główną rolę. Miło było jednocześnie poznać nowych, nietuzinkowych bohaterów, w towarzystwie których spędziłam cudowne chwile. "Wilczy trop" to lektura wciągająca, pobudzająca wyobraźnię, przywołująca wiele emocji, przy której czas się zatrzymuje a występujące postacie stają się od pierwszych stron naszymi przyjaciółmi. Przygoda okazała się wyborna, niebezpieczne sceny przyspieszyły bicie serca a we mnie pozostał apetyt na więcej, więc już wypatruję kontynuacji.

Patricia Briggs to amerykańska pisarka literatury fantasy. Jest autorką ponad trzydziestu książek z tego gatunku. Najbardziej znana seria jej autorstwa opowiada o Mercy Thompson, mechanik Volkswagena, która ma zdolność przemiany w kojota. Książka „Wilczy trop” to pierwszy tom serii Alfa i Omega. Fabuła jest osadzona w świecie powiązanym z Mercy Thompson. Powieść ta opowiada historię Anny Latham. Jest realistką, która nie wierzy w istnienie istot nadprzyrodzonych. Dziewczyna nie wyróżnia się niczym szczególnym, wiedzie spokojne życie. Do czasu. Wszystko zmienia się w momencie, kiedy zostaje zaatakowana. Nie jest to zwykły atak, ponieważ dokonał go wilkołak. Zatem jak można się domyślić, Anna podzieliła jego los i za sprawą ugryzienia zostaje przemieniona w wilkołaka. To wydarzenie wywraca jej życie do góry nogami. Dziewczyna musi nauczyć się żyć w stadzie, postępować według panujących tam zasad i obcować z jego członkami. W tym czasie popełnia najgorszy możliwy błąd – zadziera z alfą całego stada. A alfę porównać można do wodza, za którym ludzie idą w ogień. To głowa rodziny, jaką tworzą te istoty. Wypadkową tego błędu jest zawarcie relacji z synem alfy, Charlesem. Jak potoczą się losy Anny? Czy jej psychika udźwignie ciężar, który spadł na nią za sprawą przemiany? A może spotka tam kogoś, kto stanie po jej stronie? Tego wszystkiego dowiesz się, gdy przeczytasz tę książkę. Książka ta jest przedstawicielem gatunku urban fantasy. W bardzo dobry sposób przedstawia hierarchię w stadzie, jego zasady i obyczaje. Niestety jednak miałam wrażenie, że czegoś brakowało mi podczas czytania w świecie stworzonym przez autorkę. Uważam, że nie do końca jasno zostały przedstawione jego zasady. Przez pierwsze dwadzieścia stron myślałam, że na pewno coś pominęłam, ponieważ bardzo gwałtownie zostaliśmy wprowadzeni przez autorkę w wydarzenia, jakie mają miejsce. Myślę, że o wiele łatwiej będzie czytelnikom, którzy mają za sobą serię o Marcy Thompson. Mimo wszystko historia bardzo mnie zainteresowała i wiem, że będę kontynuować czytanie tej serii. Z przyjemnością obserwowałam delikatną ewolucję w zachowaniu i charakterze bohaterów, w szczególności Anny. Autorka nie popada w schematyzm i stara się go unikać w każdy możliwy sposób. Sięgnęłam po tę książkę głównie ze względu na wątek wilkołaków, i to właśnie to zatrzymało mnie przy tej historii i sprawiło, że szybko ją pochłonęłam. Autorka trzyma w napięciu do samego końca. Polecam tę książkę fanom literatury fantasy, wilkołaków lub serialu „Teen wolf”. M.W. Szkolny Klub Recenzenta

„Wilczy trop” to jeden z tych tytułów, który przeczytałam ponad 100 razy… Uwielbiam tę historię i pomimo tego, że niektóre zdania znam już na pamięć, to nie mogę sobie odmówić czytania jej kolejny raz. Gdy dowiedziałam się, że książka zostanie wznowiona, a kolejne tomy już niedługo będę mogła postawić na półce, moje szczęście było ogromne. Czułam, jak jedno z moich marzeń w końcu się spełnia. Anna jest bohaterką, która za każdym razem od nowa mnie zaskakuje. To, co musiała przeżyć było straszne i nie raz łamało mi się serce, gdy opowiadała o swoich ranach na ciele oraz duszy. Sama przemiana w wilkołaka nie jest zbyt przyjemna, a gdy ktoś robi to wbrew czyjejś woli, to można sobie jedynie wyobrazić ten koszmar. Podziwiam w niej to, że po latach cierpienia, tortur, odnajduje w sobie siłę, aby powiedzieć dość. Kiedy na jej drodze staje Charles, widzimy, jak dziewczyna nabiera coraz większej pewności siebie i rozkwita. Owszem, o pewnych rzeczach nie da się zapomnieć, ale z właściwą osobą przy boku, można na nowo zacząć cieszyć się życiem. Charles jest jednym z moich pierwszych książkowych mężów. Nie muszę więc chyba dodawać, że moja miłość do niego jest ogromna. Pomimo tego, że mężczyzna jest zabójcą na usługach ojca, to ma w sobie coś uroczego. Wspaniale było obserwować jego spotkanie z Anną i to, jak jego wilk od razu wyczuł w niej partnerkę. Niektórzy czytelnicy mogą być niezadowoleni z tempa rozwoju ich relacji, bo jest dość szybka, ale według mnie ono w tym wypadku zupełnie nie przeszkadza. Gdy wilkołak znajduje swoją towarzyszkę życia, to po prostu wie, że to ta jedna, jedyna. Urzekło mnie obserwowanie, jak Charles, który przecież liczy sobie kilkaset lat, po raz pierwszy otwiera się przed drugim człowiekiem. Zważywszy na funkcję, którą pełni, stara się nie przywiązywać do ludzi. Nie chce znaleźć się w sytuacji, gdzie będzie musiał zabić swojego przyjaciela. Ale Anna jest wyjątkiem i gdy wspominałam, że ona rozkwita to muszę dodać, że on to robi razem z nią. „Wilczy trop” to książka, o której ciężko jest mi opowiedzieć w kilku zdaniach. Historia Charlesa i Anny towarzyszyła mi od lat i mam do niej ogromny sentyment. To jeden z tych tytułów, które mogę wciąż czytać od nowa, a i tak mi się nie znudzi. Książka, którą za każdym razem przeżywam i pragnę wciąż więcej.

"Wilczy trop" to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, a że słyszałam, że ten tytuł można czytać bez znajomości wcześniejszej serii Briggs, to z zaintrygowaniem zabrałam się do czytania. W książce poznajemy Annę, dziewczynę siłą przemienioną w wilkołaka, która wiedzie marny los w gromadzie rządzonej przez okrutników. Jest odcięta od rodziny i generalnie mocno przybita. Życie jej nie rozpieszczało. Promień nadziei na jej egzystencję zsyła Charles, wilkołak przybywający z misją do Chicago, na wezwanie Anny. Gdy tylko się spotykają od razu wpadają sobie w oko i niestety nie przepadam za takim "instant love". Relacja bohaterów, która rozwija się przez całą książkę była dla mnie... Mocno dziwaczna. Niby od początku jest płomień, niby jest duży, chemia między nimi jest, ale jakoś ich niespodziewane uczucie nie może przerodzić się w coś konkretnego. Zostali wybrani na swoich towarzyszy i ta koncepcja nie została porządnie wyjaśniona w tej książce. Podobnie jak wiele zasad rządzących światem wilkołaków. Zakładam, że w serii o Mercy autorka lepiej wprowadza czytelnika w swój świat i chyba właśnie od tych książek należy zacząć przygodę z tym uniwersum. Podczas czytania czułam się często pozbawiona różnych wyjaśnień, część można było przyjąć na logikę i poprzez dedukcję, ale cały czas czułam się w tym świecie obco. Bohaterowie tej książki nieszczególnie mnie ujęli, ciężko mi wskazać kogo polubiłam najbardziej, chyba Asila, bo ci główni wydali mi się mało konkretni 😅 Fabuła bardzo wolno się rozkręca i również niestety nie mogę powiedzieć, że mnie porwała czy wciągnęła. Romans trochę zdominował tę historię. Jest jednak sprawa, która bardzo mi się w tej książce spodobała. Wszyscy chyba zetknęliśmy się z pojęciem Alfy - jednostki silnej, przywódczej. Ale po raz pierwszy spotkałam się z Omegą... Czyli w tej powieści czymś przeciwnym, ale nie do końca. Anna jest właśnie Omegą i roztacza aurę spokoju, wycisza stado wilkołaków, gdzie bardzo często agresywni członkowie walczą o dominację. Omega znajduje się poza hierarchią stada, jest ugodowa, ale jednocześnie nie podlega posłusznie Alfie. Myślę, że to dobra pozycja dla fanów wilkołaków i romansu, z pewnością zyska wielu fanów, choć niestety okazuje się, że ten typ książek nie jest dla mnie.

Książka, do której z przyjemnością się wraca. Czytałam ją kilka lat temu od razu jak pokochałam serię o Mercy i po tylu latach nadal ma niezwykły klimat i urzeka od samego początku. Wciąga, pochłania i wypluwa. Jest niezwykła. W dodatku moja słabość do Charles’a jeszcze bardziej się rozrosła - do gigantycznych rozmiarów. “Witaj w naszym świecie. (…) Wiedźmy, wilkołaki i inne nocne potwory.” Ten cytat odzwierciedla idealnie czego można się spodziewać w tej książce. Dużo akcji, ciekawych opisów, w dodatku nadprzyrodzonych istot wszelakiego rodzaju idealnie zsynchronizowanych ze sobą. Dopełniają się w całości. Autorka przez cały tom trzyma w napięciu, zaskakuje na każdym kroku, a przy okazji wyjaśnia, nakreśla pewne aspekty odnośnie wilkołaków, całej historii od zarania ich dziejów. Nie zabrakło śmiesznych konwersacji. Najlepsze są te w stylu: “Mam nadzieję, że zabiłeś kogoś, kto jej to zrobił? Tak. Ale na pewno? Tak. To dobrze.” Rozmawiajmy o morderstwie przy porannej kawie jest to tak naturalne jak oddychanie. Żelazne zasady, których trzeba się trzymać, a przerażają na każdym kroku. Chyba najlepsze w tej historii jest poczucie bliskości, rodzinności. Niektórzy by stwierdzili, że co za dużo to niezdrowo. Za szybko, zbyt chaotycznie. Do całej wykreowanej rzeczywistości jak i bohaterów pasuje to idealnie. Poznajemy też niektóre rzeczy od podszewki i patrzymy na nie z innej perspektywy. Nie masz wrażenia, że czegoś brakuje, po prostu czytasz nie wiedząc, że nagle się skończyło. Jedyne czego potrzebujesz to kolejnego tomu. Fani Mercedes Thompson i Kate Daniels to jest coś dla Was! Urban fantasy w pięknym wydaniu. Autorka pociągnęła, rozwinęła historię, bohaterów z poprzedniej serii. Jest to piękne dopełnienie i choć pewnie po 4 tomach na raz będzie przesyt tej dobroci, to w normalnych dawkach jest odskocznią, można się zatracić. Nie zabraknie Wam tutaj krwiożerczych akcji, a przy okazji miłości (romansu), która jest inna: nie rozczulicie się od nadmiaru wzdychań, przesadzonych scen i uniesień. Akcja goni akcję. Pozostało czekać na kolejne tomy.

Ja swoją przygodę z książkami Briggs zaczęłam właśnie od „Wilczego tropu”. Jest to pierwszy tom serii „Alfa i omega”, jednak jest to wznowienie w nowej szacie graficznej. Książka swoją premierę w Polsce miała już wcześniej. Wilkołaki - tyle wystarczyło, żeby mnie zachęcić do lektury. I cóż… Przepadłam! Anna Latham była zwyczajną dziewczyną niewierzącą w istnienie wilkołaków, do czasu aż sama została brutalnie zaatakowana i zmieniona. Nowe życie okazuje się znacznie gorsze niż przypuszczała. I w tym momencie należy zaznaczyć, że Anna spotyka się z przemocą również seksualną. Zostaje złamana, a jej rany na ciele i duszy łamią serducho. Jednak godne podziwu jest to jak wiele siły ma w sobie bohaterka po wszystkim co ją spotkało. W pewnym momencie dziewczyna robi coś czego żaden wilk do tej pory nie zrobił - sprzeciwia się rozkazowi swojego Alfy. I ta odwaga jest również godna podziwu. Jeden telefon całkowicie zmieni bieg wydarzeń i losy stada z Chicago. Historia rozgrywa się na ulicach Chicago, jednak później autorka zabiera nas w ośnieżone góry Montany na pełne niebezpieczeństw polowanie. Na świecie żyją istoty znacznie gorsze od wilkołaków i bohaterowie przekonają się o tym na własnej skórze. „Wilczy trop” to zaskakująca i porywająca lektura, która wciągnęła mnie w swój świat gdy tylko usiadłam do czytania. Akcja powieści nie zwalnia od pierwszych stron. Ba! Ona się nawet jeszcze bardziej rozpędza zapewniając czytelnikowi ogrom wrażeń. Alfy, Omegi, wilcze stada, zawiłości wilkołaczego życia, zasady hierarchii - wszystko to znajdziecie właśnie w „Wilczym tropie”. Na drodze Anny stanie również Charles, dzięki któremu jej życie znacząco się zmieni. W tym spotkaniu piękne jest to, że bohaterowie dzięki obecności siebie nawzajem zmieniają się. Dzięki relacji, która się między nimi nawiązała wzrastają w siłę. Rozkwitają. Walczą również o siebie nawzajem. To była naprawdę świetna lektura, do której mam nadzieję, że jeszcze wrócę. Szczerze polecam i nie mogę się doczekać, aż poznam dalsze losy bohaterów.

Jaka to była pokręcona przygoda! Zaczynam czytać książkę i mam wrażenie zaczęła się ona kilkanaście/dziesiąt stron wcześniej, a ja dostałam niekompletny egzemplarz. I chciałam zawołać: "Halo ludzie! Oddajcie mi strony, bo ja nie wiem o co chodzi z Anną. Kto to jest Alfa? Uległa? Omega?". Miałam poczucie zagubienia. Zostałam wrzucona na sztafetę, ktoś wkłada mi do ręki pałeczkę, a ja nie wiem czy biec, czy bić kogoś po głowie. Nawet zerknęłam upewnić się, czy nie zaczęłam czytać serii "od środka". Okazuje się, że faktycznie trochę tak jest. "Wilczy trop" to początek nowej serii autorki, ale bazująca na świecie z poprzedniej. Przez to nie ma tego wprowadzenia do świata. Na szczęście jest to do ogarnięcia! Wracając do samej książki, to nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia. Owszem, zaczęłam się po połowie książki do niej przekonywać, ale myślę, że potrzebujemy więcej czasu żeby się lepiej poznać. Średnio przemawia do mnie relacja pomiędzy bohaterami, ich zwierzęcy zew. Główna bohaterka początkowo ogromnie mnie irytowała. Nie lubię takiego typu w życiu i w książkach "trochę bym chciała, a trochę się boję więc najlepiej przeproszę". Sytuacje ratuje humor i klimat! I fakt, że czyta się ją lekko, szybko i przyjemnie. A zatem damy sobie szansę i popracujemy nad naszą relacją przy kolejnym tomie.