Wigilijna przystań (okładka miękka)

„Wigilijna przystań” nie jest pierwszą książką Sylwii Trojanowskiej, jaką przyszło mi czytać. Pierwszą lekturą, która wpadła mi w dłonie było „A gdyby tak…”, którą oceniłam pozytywnie, było to dość dawno temu, niestety nie miałam okazji poznać innych dzieł autorki, dlatego bardzo się cieszę, że mogłam poznać ją w wydaniu świątecznym. Jak tytuł wskazuje jest to pozycja, która nastraja nas ku świętom Bożego Narodzenia, rozbudza to ciepło, na którego brak wielu z nas narzeka, kiedy w sklepach pojawiają się zbyt szybko wymuskane i estetyczne ozdoby. Niejednokrotnie słyszałam słowa „nie czuję świąt”, „brakuje mi tego nastoju”, tym razem będę mogła powiedzieć, że mam na tą bolączkę lekarstwo, a jest nim książka Sylwii Trojanowskiej „Wigilijna przystań”. Co wyczarowała dla nas autorka, poza zapachem pieczonego piernika? Autorka porywa nas w kierunku rodzimego morza bałtyckiego, a konkretnie do Niechorza, takiej nadmorskiej miejscowości niezbyt okazałych rozmiarów. Takie miasteczko, w którym wszyscy się znają i pracują bez wytchnienia w okresie wakacyjnym. Zimą przychodzi czas kiedy mogą zwolnić, turystów jest niewielu, można poświęcić więcej czasu rodzinie i sprawunkom, których nie udało się załatwić wcześniej. Głównych bohaterów mamy kilku, a narracja opowieści jest prowadzona w narracji trzecioosobowej, którą tak bardzo lubię. Postacie zostały wykreowane precyzyjnie, są wyraziste, nie papierowe i nijakie. Mają mocne wady i zalety, przez co łatwo się z nimi zjednać, polubić, a przede wszystkim im kibicować we własnych życiowych zmaganiach. Różnią się od siebie pod wieloma względami, czy to wiekiem, czy problemem, który ich dosięga. Ogrom emocji przelanych na papier udzielił mi się kilka razy, a oczy robiły dziwnie mokre, co uważam za plus. Wzruszenie przy powieściach tego typu jest wręcz wymagane. Bardzo spodobał mi się pomysł z podzieleniem powieści na części, a każdą z nich rozpoczynanie jedną ze świątecznych piosenek, które nuciłam pod nosem, kiedy zaczynałam czytać kolejny fragment. Czytając „Wigilijną przystań” będziecie mieli okazję poznać pewnego latarnika, który nie jest zbytnio towarzyski, a przynajmniej trzyma się zawsze z boku, ponieważ ma ku temu istotne powody. Młoda para ukrywa swój związek przed najbliższymi ponieważ mogłoby to nie być zbyt mile widziane, młoda kobieta tęskni za swoim mężem, który przebywa z dala od domu. Mamy więc motyw tęsknoty, skrywania gorącego uczucia, lękiem przed brakiem akceptacji, czy też problemy z alkoholem. Okres przedświąteczny powinien być dla wszystkich chwilą wyczekiwania, spędzoną spokojnie, rodzinnie, związaną z przygotowaniami do świąt Bożego Narodzenia. Niestety nie wszyscy będą mogli w spokoju cieszyć się tym czasem. Problemy, które wiążą i tłamszą bohaterów można wyjaśnić, czy też rozwiązać, przecież zbliża się Wigilia, a święta to najlepszy okres, aby uzyskać przebaczenie, pojednać się z kimś, czy wyjaśnić od dawna skrywane uczucia. Zwaśnieni ludzie, niepewni siebie, pragnący zrzucić z siebie to, co ich ogranicza, przeszkadza, co im leży na sercu zasiądą przy wspólnym stole gotowi do tego, aby się pojednać. Czy wszystkim uda się to zrobić? Czy autorka taki zaplanowała dla nich scenariusz? A może zwyczajnie nie wszyscy są gotowi, aby przebaczyć wyrządzone krzywdy? Ocenić kogoś pochopnie i odtrącić jest bardzo łatwo, to działa z automatu, natomiast wysłuchać, zrozumieć i dać wsparcie, wymaga od człowieka większego zaangażowania, a co za tym idzie, większych pokładów emocji i empatii. „Wigilijna przystań” daje nam nikłe światełko w ciemnościach zupełnie , jak latarnia morska w Niechorzu oświetlająca drogę zbłąkanym w ciemnościom okrętom. Sylwia Trojanowska chce dać nam przed tymi świętami lekcję, nie wszystko jest stracone, warto powalczyć o spokojny sen i sumienie. Warto wyjaśnić wszystkie niedopowiedzenia, wyciągnąć dłoń do kogoś, kto twierdzi, że tego nie potrzebuje. Z całą pewnością „Wigilijna przystań” jest powieścią, która nastoi Was na tegoroczne święta magicznie, Sylwia Trojanowska zadbała o to w najmniejszym aspekcie.

Dla mieszkańców nadmorskiego Niechorza świąteczne przygotowania to nie tylko magiczna atmosfera, biały puch pokrywający drogi, lasy domy oraz zapach pierniczków unoszących się w powietrzu; to także czas przepełniony stresem, tajemnicami oraz niespodziewanymi zdarzeniami. . Z twórczością pani Sylwii Trojanowskiej zapoznałam się rok temu, gdy sięgnęłam po książkę „A gdyby tak...” jej autorstwa. Do tej pory miło wspominam tę powieść, dlatego wiedziałam, że to właśnie „Wigilijna przystań” będzie świąteczną książką, po którą sięgnę w pierwszej kolejności. I nie żałuję tej decyzji! . „Wigilijna przystań” urzekła mnie przede wszystkim swoją normalnością i rzeczywistością. Pani Sylwia Trojanowska przedstawiła piękną historię o trudnej miłości, nadziei, przebaczaniu i dawaniu drugich szans. . Powieść „Wigilijna przystań” napisana jest z perspektywy kilku bohaterów. Każdy z nich opowiada o swoim życiu i zmaganiach w trakcie przygotowań do świąt. Bohaterowie są wspaniale wykreowani - każdy ma swoje własne charakterystyczne cechy oraz zmaga się z różnymi problemami, dzięki czemu wyróżnia się na tle pozostałych postaci. Ich zachowania oraz wydarzenia, w których biorą udział, są racjonale i rzeczywiste. Warto również zwrócić uwagę na zawarte przed każdą częścią, z której składa się „Wigilijna przystań”, fragmenty ze świątecznymi piosenkami, które dodatkowo wprowadzają nas w świąteczny klimat. . Moim zdaniem „Wigilijna przystań” Sylwii Trojanowskiej to pozycja, po którą warto sięgnąć. Jest idealna na jesienny lub zimowy wieczór z kubkiem gorącego kakao w ręku. Polecam! . Za egzemplarz książki dziękuję bardzo Wydawnictwu Czwarta Strona.

"Niektórzy ludzie czekają na Święta przez cały rok. Mówią, że na Boże Narodzenie dzieją się cuda, że dobro wlewa się do serc i z tych się wylewa". W powieści poznajemy kilku bohaterów. Każdy z nich posiada inne zajęcie, jest w innym wieku, łączy ich miłość prawdziwa lub zakazana, wspólna przeszłość oraz Niechorze - przepiękne nadmorskie miasteczko. Każdy z przedstawionych bohaterów przeżywa swoje problemy w bardzo różny sposób, a ogrom tłumiących się tam emocji udziela się czytelnikowi. Autorka świetnie wykreowała postacie i ich charakter. Czy Boże Narodzenie to idealny moment na pojednanie się? To bardzo dobre pytanie, w życiu codziennym większość odpowiedziałaby "tak". A jak tym razem będzie to z bohaterami powieści? Mamy tam dwie rodziny, które od lat są skłócone. Czy uda im się zawrzeć nić porozumienia? Tragiczne i chwytające wydarzenia w powieści wzruszą was do łez. Bardzo dziękuję wydawnictwu za możliwość recenzji książki. Jest to powieść, której większość akcji dzieje się w czasie przedświątecznych zawirowań. Skłócone rodziny, zakazana miłość, dążenie do celu oraz wielka, prawdziwa, ale głęboko ukryta miłość to główne tematy powieści, oczywiście z cało książkowym Bożonarodzeniowym wątkiem. Jest to pozycja, którą czyta się lekko, idealna do kocyka i gorącej czekolady, która sprawi, że zastanowisz się nad własnym życiem i postępowaniem. Jest to powieść pełna zawirowań, niedowierzań i zaskakujących wydarzeń, która być może wzbudzi w tobie uczucia, których dawno w sobie nie czułaś. Czy magia świąt istnieje? Czy wierzysz w bożonarodzeniowy cud? Czy jest to czas pojednań i wybaczenia? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w "Wigilijnej przystani".. Chciałam jeszcze dodać, że wydawnictwo zrobiło naprawdę świetną robotę, Książka jest pięknie wydana, a bardzo świąteczna, klimatyczna okładka zapiera dech w piersi.. Polecam!