Wigilia z nieznajomym (okładka  miękka, 10.2021)

Cudowna

Polecam

Jeszcze dobrze nie zaczął się grudzień a już można było obserwować ustrojone choinki czy posłuchać świątecznych melodii. Tylko czy każdy cieszy się z tej atmosfery? Czy odlicza dni do Wigilii? Aż wreszcie czy ten podobno wyjątkowy dzień jest gwarancją szczęścia dla osób zgromadzonym przy wspólnym stole? Może nie każdy marzy o świętach i najchętniej ratowałby się ucieczką... Antonina ma pięćdziesiąt lat, dwie córki, męża i... brak ochoty na sztuczne święta. Kiedy dzieci były małe z zapałem piekła, gotowała, sprzątała i dekorowała. Według niej człowiek ma prawo do buntu, nie musi mieć ochoty na obowiązkową świąteczną radość. Przez dwadzieścia lat wszystko było idealne, ale teraz pękło... Dlatego nie zamierza odkładać znowu czegoś na jutro i w wigilijny poranek po prostu wychodzi z domu (!) z zamiarem spacerowania po ulicach Poznania. Czy uda jej się przełamać schemat i spędzić Wigilię samotnie i po swojemu? Nic nie musieć, nie mieć obowiązków i nie piec nawet swojego idealnego makowca? Chichot losu w przypadku bohaterki polega na tym, że zostaje niejako zmuszona, by przez cały dzień znosić towarzystwo męża, choć ich małżeństwo od dawna przeżywa kryzys. Związek jest już zaledwie letni, brakuje w nim rozmów a pełno jest pretensji czy ignorowania. Jednak czego nie robi się na prośbę dziecka... Co takiego wydarzyło się w życiu Karoli, że rodzice grzecznie jej posłuchali? Jak bardzo jej wybory zaskoczyły ich tego dnia? Zresztą los zaskoczył ich nie tylko w sprawie młodszej córki... To była najdziwniejsza Wigilia z jaką się spotkali. Marcel spełnia swoje drobne aczkolwiek szalone marzenia a Antonina chce nadrobić rzeczy, które zawsze miała zrobić "jutro"... I tak trafiają do Marianny... To wtedy worek z niespodziankami się rozwiązuje... Genialna książka! To nie jest przesłodzona książka świąteczna, z cukrem, lukrem i pierniczkami. Ze stosem prezentów, ogromną rodziną przy wspólnym stole i radości ze wspólnego śpiewania kolęd... Rzekłabym, że to typowa powieść Nataszy Sochy, za którą należą jej się oklaski i to duże. Wreszcie lektura opowiadająca o kryzysach związanych z teoretycznie radosnymi świętami a nie wciąż "rzyganie choinkową tęczą z karpiami i wstążkami". Tutaj ludzie z krwi i kości pokazali nam swoje prawdziwe życie, rozterki, zadry z przeszłości i najzwyczajniejsze marzenia będące odskocznią od tego, co miało miejsce co roku. Przyznaję szczerze, że choć teraz pewnie poleci na mnie hejt od wielbicieli Bożego Narodzenia to... i tak napiszę to co myślę. Mam dość. Tak jak główni - i nie tylko - bohaterowie, nie lubię świąt. Najchętniej wzięłabym przykład i po prostu wyszła z domu albo wyjechała. Jestem Grinchem? Może, ale przecież chyba nie każdy musi kochać to samo, prawda? Bardzo podobały mi się perypetie jakie przygotowała autorka dla swoich bohaterów - wątek Marianny i Zygmunta, Broni i Kazika czy Antoniny i Łukasza a także niezbędny w wigilijnych przygotowaniach Batman. To wszystko sprawiło, że książka jest magiczna, choć inaczej niż można się tego spodziewać. Podsumowując - "Wigilia z nieznajomym" to powieść skłaniająca do refleksji i przemyśleń nad swoim życiem. Historia o nierealnej, absurdalnej, chaotycznej a przede wszystkim trudnej i nieprzewidywalnej Wigilii, kiedy to wykreowane postacie często skupiają się na innych a nie na sobie, co tylko na dobre im wychodzi. Zaskakujące zwroty akcji, zmieniające się perspektywy, tajemnice z przeszłości i decyzje, które zaważą na przyszłości. Ja jestem bardzo zadowolona z lektury, ale Wy musicie sami zdecydować czy inne postrzeganie Wigilii spełni Wasze oczekiwania. Gorąco polecam!

Jak sobie wyobrażacie idealną Wigilię? Rodzina zgromadzona przy suto zastawionym stole, blask choinki, biały opłatek będący najważniejszym elementem wieczerzy. A zanim…? Bieganina, wiele dni przygotowań, niejednokrotnie stres – wszystko po to, aby w ten wyjątkowy dzień w roku wszystko było idealnie. A gdyby tak zrezygnować z Wigilii? Ze zgiełku przygotowań i wieczoru w gronie najbliższym? Czy można wówczas uznać, że taki grudniowy wieczór byłby gorszy? Antonina i Marcel są małżeństwem, a jednak nie żyją razem, a obok siebie. Ona dawno zapomniała o tym, że kiedyś go kochała, wciąż żyje przeszłością, która w myśl powiedzenia „stara miłość nie rdzewieje”, ciągnie ją w kierunku z dala od domu i relacji z mężem. W tym roku oboje postanowili zrezygnować z tradycyjnej Wigilii, mając nadzieję, że spędzą ją po swojemu. A jednak los miał dla nich niespodziankę i swój pomysł na ten dzień. Zostali niejako zmuszeni, aby mimo swoich planów spędzić go razem. Tak zaczyna się ten wyjątkowy, magiczny dzień, który będzie mieszanką wielu nieprzewidzianych zdarzeń. Sytuacji, które sprawią, że zechcą spojrzeć na swoje dotychczasowe życie z zupełnie innej perspektywy. Kiedy sięgałam po świąteczną powieść Nataszy Sochy, wiedziałam, że nie znajdę w niej słodkich pierników, uroczej atmosfery przepełnionej radosną ekscytacją oczekiwania. I nie czekałam na to – po jej książce spodziewałam się czegoś więcej. I nie zawiodłam się. Autorka stworzyła opowieść, która jest jak najbardziej bożonarodzeniową historią, ale tą, która odwraca uwagę od świątecznej otoczki, zwracając oczy czytelników na to, co ważne. Pokazuje, że nawet jeśli Wigilia nie będzie idealna, w myśl utartych zwyczajów celebrowanych w wielu domach, to może dać, i da nam, dużo więcej. Zmusi nas do refleksji nad tym, czego nie dostrzegamy na co dzień, zbyt zapatrzeni gdzieś przed siebie, goniący za mrzonkami, zamiast zadbać i docenić to, co jest na wyciągnięcie ręki. I nawet jeśli tak jest, to zawsze istnieje nadzieja na to, że dostrzeżemy to, co istotne. Niektórzy zobaczą to od razu, inni będą musieli przejść długą drogę, czasem wyboistą, aby zyskać pewność, że to, w jakim kierunku zmierza ich życie, jest tym właściwym. W powieści Nataszy Sochy nie zabraknie poruszających momentów, ale i tych, które wywołają na Waszej twarzy uśmiech. Poczucie humoru, trafne riposty lub komizm sytuacyjny – to wszystko sprawi, że lektura stanie się czystą przyjemnością. I choć główni bohaterowie będą próbowali uciec od typowej Wigilii, to ona wciąż będzie trwać. Nie będą bowiem mogli odciąć się od tego, aby w mniejszym lub większym stopniu, kultywować tradycję. „Bo człowiek jest zbudowany z przyzwyczajeń, nawet jeśli próbuje udowodnić sobie, że tak nie jest”. Nawet jeśli chce pokazać całemu światu, a przede wszystkim sobie, że mu nie zależy. Podsumowując: „Wigilia z nieznajomym” to opowieść, która uświadamia nam, że nawet najbardziej nietypowa Wigilia może okazać się tą najważniejszą. Że nie musi być idealnie, a dwanaście potraw na świątecznym stole nie gwarantuje szczęścia zgromadzonych przy nim osób. To historia, która pokazuje, że życie jest pełne nieprzewidzianych zbiegów okoliczności. Nigdy bowiem nie wiemy, jaką rolę mogą odegrać w nim zupełnie obce osoby. A może i my odegramy w ich życiu kluczową rolę? Ważne, aby mieć otwarty umysł i… serce. Nowa powieść Nataszy Sochy to także opowieść o tym, że czasem trzeba spojrzeć na pewne sprawy z dystansu, aby mieć pewność, że kierunek, w którym zmierzamy, jest tym, w którym pragnęliśmy podążyć. Polecam!

"Wigilia z nieznajomym"  to historia o Antoninie i Marcelu, którzy od dawna są dla siebie obcy. Antonina zastanawia się,  czy nie wrócić do ukochanego sprzed lay, a Marcel rozważa wyjazd za granicę. Żadne z nich nie chce spędzać wspólnie tegorocznych świąt Bożego Narodzenia.  To powieść o prawdziwych Grinchach, którzy nie mają ochoty udawać, że jest im dobrze wśród rodziny. Los sprawia, że uświadamiają sobie,  że w życiu  niczego nie można zaplanować.  Antonina i Marcel spędzają nietypowo Wigilię, bo w gronie obcych osób. Ich Wigilia jest pełna nieprzewidywalnych sytuacji. Czy można uciec od tradycji? Czy uda im się uratować małżeństwo? Autorka napisała książkę o takiej Wigilii jakiej nie spodziewacie się.  Nikt nie czeka na świąteczny klimat, wspólne biesiadowanie, choinkę itd. Antonina i Marcel zapomnieli , co ich łączyło i oddalili się od siebie.  Los sprawi, że w końcu będą musieli porozmawiać ze sobą.  Powieść zmuszającą do refleksji.  Książka przypadła mi do gustu i fabuła wciągnęła mnie od pierwszej strony.  Autorka zapewniła mi prawdziwy rollercoaster emocjonalny.  Lubię styl pisarski tej autorki. Powieść czyta się szybko i przyjemnie.  Książkę można  czytać niezależnie od tego czy lubisz święta  czy też jesteś Grinchem. Z całego serca polecam! "Wigilia z nieznajomym"  to historia o Antoninie i Marcelu, którzy od dawna są dla siebie obcy. Antonina zastanawia się,  czy nie wrócić do ukochanego sprzed lay, a Marcel rozważa wyjazd za granicę. Żadne z nich nie chce spędzać wspólnie tegorocznych świąt Bożego Narodzenia.  To powieść o prawdziwych Grinchach, którzy nie mają ochoty udawać, że jest im dobrze wśród rodziny. Los sprawia, że uświadamiają sobie,  że w życiu  niczego nie można zaplanować.  Antonina i Marcel spędzają nietypowo Wigilię, bo w gronie obcych osób. Ich Wigilia jest pełna nieprzewidywalnych sytuacji. Czy można uciec od tradycji? Czy uda im się uratować małżeństwo? Autorka napisała książkę o takiej Wigilii jakiej nie spodziewacie się.  Nikt nie czeka na świąteczny klimat, wspólne biesiadowanie, choinkę itd. Antonina i Marcel zapomnieli , co ich łączyło i oddalili się od siebie.  Los sprawi, że w końcu będą musieli porozmawiać ze sobą.  Powieść zmuszającą do refleksji.  Książka przypadła mi do gustu i fabuła wciągnęła mnie od pierwszej strony.  Autorka zapewniła mi prawdziwy rollercoaster emocjonalny.  Lubię styl pisarski tej autorki. Powieść czyta się szybko i przyjemnie.  Książkę można  czytać niezależnie od tego czy lubisz święta  czy też jesteś Grinchem. Z całego serca polecam!

„Wigilia z nieznajomym” jest moją pierwszą świąteczną książką jaką kiedykolwiek czytałam, ale zdecydowanie nie ostatnią. Historia starego małżeństwa, które napotyka na swojej drodze liczne problemy z pewnością wyryła sobie miejsce w moim sercu. Antonina i Marcel są małżeństwem od 30 lat. Mimo iż, oboje wiedzą, że od dłuższego czasu ich w związku się nie układa nadal w nim tkwią. Mieszkają razem, lecz ich rozmowy ograniczają się do tematów o rachunki czy też o ich dzieci. Mężczyzna rozważa wyjazd za granicę. Natomiast w życiu kobiety pojawia się jej ukochany z przed lat – Łukasz, który miesza jej w głowie. Żadne z nich nie ma zamiaru spędzać wigilii w rodzinnym gronie, dlatego o świcie oboje opuszczają dom. Niestety okazuje się, że córka Marcela i Antoniny ląduje w szpitalu. Dziewczynka musi w nim zostać przez kilka dni. Nie chce, aby jej rodzice z nią zostali, dlatego prosi ich aby spędzili ten dzień razem. Małżeństwo nie mając wyboru zaczyna dzień pełen przygód. Czy dopadnie ich świąteczny cud, który złączy ich serca ponownie? „Wigilia z nieznajomym” jest to historia, która nie raz wprowadziła mnie w stan refleksji. Autorka świetnie opisała relacje między dwojgiem ludzi i pomimo tego iż, niektóre przygody jakich doświadczyli bohaterowie wydawały się nierealne to cała historia wydaje się bardzo autentyczna i prawdziwa. W środku znajduję się mnóstwo zbiegów okoliczności, dzięki którym cała historia wydaje się kompletna. Podczas czytania wiele razy byłam w szoku gdyż nie spodziewałam się takiego przebiegu zdarzeń. Jednak mam wrażenie, że książka ta skierowana jest bardziej do „dojrzalszej” publiki. Historia ta jest przepełniona świetnym humorem i niejednokrotnie na mojej twarzy gościł uśmiech podczas jej czytania. Nie mogę tutaj nie wspomnieć o postaci Broni, która zdecydowanie jest moją ulubienicą. Jej humor i sposób bycia sprawiały, że nie raz nie zaśmiałam się w głos. Książka wyróżnia się spośród innych książek nie tylko tym, iż porusza tematykę świąteczną lecz również dlatego, że ma całkowicie nie schematyczną i oryginalną fabułę. Książkę czyta się bardzo szybko przez lekki styl pisania. Autorka sprawiła, że odczuwałam wiele emocji - od śmiechu, przez rozgoryczenie czy stan refleksji. Z pewnością jeszcze powrócę do tej historii. A wam, gorąco polecam tą pozycję na zimowe chłodne wieczory.

Z Nataszą Sochą miałam już styczność przy okazji "Domu marionetek". Jako że mi się bardzo spodobał, to gdy zobaczyłam w zapowiedziach jej "Wigilię z nieznajomym" pomyślałam, że muszę to przeczytać! Byłam ciekawa co tym razem autorka wymyśliła, jaką tutaj utkała historię. Kiedy w końcu wzięłam tę książkę do ręki, otworzyłam i przeczytałam pierwszych kilka stron... przepadłam. Po prostu przepadłam. Pochłonęły mnie perypetie Antoniny i Marcela w ten wigilijny dzień. Aczkolwiek... Czy można to nazwać perypetiami? Nie wiem, ciężko powiedzieć. Musicie wiedzieć, że to nie jest powieść, w której w ten szczególny dzień w roku bohaterowie gorączkowo szykują się do kolacji, jest rozgardiasz, zamieszanie i dążenie do perfekcji. Nie, w tym przypadku zdecydowanie tego nie ma. Nina i Marcel to małżeństwo z długim już stażem, mają dwie dorosłe córki, a ich związek... można powiedzieć, że upływ lat odcinał swoje piętno, nie układa im się najlepiej. Jednak za namową młodszej córki spędzają ten dzień razem. A przynajmniej starają się. - Ta książka przypomina mi "Sklepy Cynamonowe" - powiedziałam raz w trakcie czytania do swojego chłopaka - Hmm, dlaczego? Taka Tajemnicza? - Nie, nie o to chodzi... I szczerze mówiąc sama nie wiem dokładnie dlaczego, ale przyszło mi na myśl takie skojarzenie. Może to miasto i rynek niczym labirynt? Albo sytuacja życiowa bohaterów? A może zlepek różnych, czasem dziwnych wydarzeń, z czego niektóre wydawały się nie mieć sensu, a w miarę upływu stron nabrały znaczenia... "Wigilia z nieznajomym" nieco nawet pobiła moje oczekiwania. Nastawiałam się na fajną, świąteczną historię, a dostałam ciekawą, życiową opowieść o kilkorgu różnych ludziach, których ścieżki krzyżują się w ten wigilijny dzień w dość nietypowy czasem sposób. A prym w tym wszystkim wiodą Antonina i Marcel - dwoje zagubionych ludzi, którzy postanowili spędzić te święta inaczej niż zwykle... instagram.com/readforrhys/

Wiele osób uwielbia grudniowe święta – całą ich magiczną, czasem nieco kiczowatą aurę oraz skupianie się na radości i bliskości. Powtarzalność wpędzić może w rutynę, ale czekamy i popadamy w świąteczny obłęd. Ja z pewnością. W książce „ Wigilia z nieznajomym" Natasza Socha pokazuje nam ten okres z innej perspektywy. Realistycznie, skłaniając do wielu refleksji i chwilami nieźle bawiąc, by zostawić nam oczywiste zakończenie lekko niedopowiedzianym. Antonina tkwi w nieudanym małżeństwie z Marcelem, obie córki wyprowadziły się z domu i w Wigilię nie ma ochoty na sztuczną radość, choinkę i uszka z grzybami. Ma za to syndrom pustego gniazda i poczucie niespełnionej miłości. Obiektem jest Łukasz poznany jeszcze na studiach, który cyklicznie pojawia się w jej życiu, dając złudną nadzieję na wspólną przyszłość. Kobieta rano wymyka się z domu, by pobyć sama ze sobą. Ale jej spokój zakłóci „nieznajomy", a potem telefon ze szpitala o poważnej chorobie córki. Obietnica spełnienia jej prośby sprawia, że wspólnie z owym „nieznajomym" spotyka dziwne osoby w potrzebie. Zabawne sytuacje, zbiegi okoliczności łączące ludzi, nieświadoma rola wigilijnych elfów i zwyczajne cuda otworzą naszym bohaterom oczy na rzeczy ważne. Dobre uczynki uszczęśliwiają, a Antonina i Marcel znów zaczną ze sobą szczerze rozmawiać. Czy to był brak miłości, czy nuda? „Dialog powinien być rytuałem w każdym związku", inaczej „powietrze staje się gęste od niedopowiedzianych słów i cichych pretensji." Teraźniejszość przeplatana retrospekcjami próbuje wyjaśnić, jak powstał mur milczenia między małżonkami i czy pojawianie się kochanka było jego skutkiem, czy przyczyną. Książka ciekawa, mądra, starannie napisana, z pozytywnym przekazem. Idealna na teraz, by nastroić się na święta według własnych potrzeb i marzeń, a nie oczekiwań innych. By rozmawiać i widzieć. By być szczęśliwym teraz. Urocza, współczesna opowieść wigilijna. Polecam.

Magiczna, ale z dystansem do świątecznej otoczki, która błyszczy prosto w oczy. Prawdziwa, ale zawierająca w sobie pierwiastek nieprawdopodobnych wydarzeń. Zabawna, ale skrywająca uniwersalne mądrości, o których zapominamy w pozostałe jedenaście dni w roku. W skrócie – jestem tą historią zachwycona. To jedna z lepszych książek świątecznych, jakie czytałam, a już na pewno najlepsza spod pióra Nataszy Sochy. Całość sprawia wrażenie przemyślanej konstrukcji – od przesłania, przez kreację, po nakreślenie niebanalnych osobowości bohaterów – a i tak tkwi w niej pewne szaleństwo, wręcz dziecięca beztroska, które nadają „Wigilii z nieznajomym” wyjątkowości. Splot bawiących czytelnika wydarzeń, w które ciężko uwierzyć, nadaje trudnym tematom, skrytym pod obłoczkiem żartu, lekkości i relaksującej formy. W końcu cuda przyjmują nie tylko tradycyjne kształty, prawda? Ta fabuła pozbawiona jest sztywnych ram co do tego, jak powinno się celebrować święta, a tym samym przypomina, że w dążeniu do idealnego najważniejszego dnia w roku, zapominamy tak naprawdę o sobie. Dosłowna, bez ubarwień i usprawiedliwień – życiowa opowieść o poszukiwaniu szczęścia, otulająca ciepłem i wywołujące emocjonalne łzy oraz radosny uśmiech na twarzy pomieszany z kiełkującą w głowie refleksją na temat czasu i trwania w próżni. Nie wszyscy rozpływają się nad świątecznymi powieściami pełnymi migoczących światełek i piernikowego aromatu. Każdy czytelnik mający w sobie małego Grincha, będzie jednak tą książką oczarowany. Sama też doszukuję się w tych historiach czegoś innego, nietypowego. I zazwyczaj albo rozkochują mnie melancholijne przemyślenia przypadające na okres przedświąteczny, albo, jak w przypadku „Wigilii z nieznajomym”, lekkość i podejście do nadmuchanej atmosfery świąt z przymrużeniem oka.

Antonina i Marcel są małżeństwem, jednak od dłuższego czasu oboje czują, że ich uczucie się wypaliło. W tegoroczne święta oboje planują zrezygnować z wigilii w rodzinnym gronie. Jednak jedno wydarzenie zmienia wszystko i małżonkowie będą zmuszeni spędzić wigilię razem. Jak potoczy się ten dzień? Kogo spotkają na swojej drodze? Uwielbiam historie przedstawiane przez autorkę, każda z nich jest na wskroś prawdziwa, o pełnokrwistych bohaterach, po prostu o życiu - bez koloryzowania, bez upiększeń. Tym razem oczywiście też tak było! Ja przepadałam czytając perypetie Antoniny i Marcela. Autorka pokazała nam tutaj święta od zupełnie innej strony, bardziej realistycznie - nie każdy musi je lubić, dla niektórych są przytłaczające, przypominają o tym co się straciło, co już nie wróci. Dlatego też Antonina i Marcel postanawiają spędzić je inaczej, szwedajac się po ulicach Poznania, jednak los ma dla nich inne plany i pod przymusem ze strony córki postanawiają spędzić ten dzień razem. Ta Wigilia dla obojga była ciekawym doznaniem, poznali ciekawych i intrygujących ludzi, którzy przedstawiając im historia swojego życia sprawili, że Antonina i Marcel zaczęli inaczej postrzegać to co ich otacza. Przyznaje, że nie raz śmiałam się z tego czego w tym dniu doświadczali bohaterowie, mam wrażenie, że dzięki tym wydarzeniom spojrzeli na siebie inaczej, jakby poznawali się na nowo, dowiadywali się o sobie nowych rzeczy, o swoich pragnieniach, marzeniach, w końcu zaczęli rozmawiać! Faktycznie to była taka "Wigilia z nieznajomym", bo dla obojga był to nowy początek! Ta historia z pewnością skłania do refleksji, pokazuje co jest najważniejsze w życiu - szczera rozmowa, relacje międzyludzkie, wsparcie, troska, zaufanie i przede wszystkim szczęście.