Wdowa (okładka  miękka, 03.2021)

Akcją książki przeplatana wątkami detektywa co denerwuje i wybija z rytmu. Początek bardzo ciekawy. Kobieta chce spędzić mile walentynki a zastaje zamordowanego męża i przerażona córkę pod łóżkiem. Z kazda kolejna strona książka robi się "srednia", monotonna. Przeczytałam do końca więc nie oceniam źle, jednak nie będzie należeć do moich ulubionych.

Jak dla mnie za długo rozwija się akcja która kończy się niespotykanie szybko :)

trzyma w napięciu od pierwszych stron, warta przeczytania

Rewelacyjna książka!!!

Polecam.

Walentynki, najbardziej popularne święto wśród zakochanych. Większość par spędza ten dzień wśród serduszek i miłych gestów. Leah również liczy na miły wieczór ze swoim mężem. Niestety ktoś postanowił sprawić jej okrutną niespodziankę. Po dotarciu do domu kobieta odnajduje pełno krwi i wystraszoną córeczkę, schowaną pod łóżkiem. Czego świadkiem była dziewczynka? Krwawe morderstwo, brak motywu, świadków i podejrzanych - coś co lubię w tego typu książkach najbardziej. Pierwsze 100 stron "połknęłam". A potem... Cóż... Niby ok, ale bez fajerwerków. Akcja się ciągnie, momentami jest monotonna i niestety nie ma co liczyć na szokujące zwroty akcji. Mniej więcej w połowie wiadomo kto stoi za morderstwem, więc zakończenie nie jest zaskakujące. Mimo to nie uważam książki za złą. Bohaterowie, choć nie poznajemy ich zbyt dobrze, są świetnie wykreowani. Na pewno sięgnę po kontynuację jeśli taka się pojawi.

To miały być romantyczne Walentynki... Morderstwo jej męża zamieniło to święto w żal, smutek i walkę. Walkę o siebie i dziecko... Ocena : 7/10 @filiamrocznastrona #wdowa #thrillerpsychologiczny Wracająca do domu Leah liczyła na romantyczną walentynkową kolację. Jej plany legły w gruzach, kiedy zobaczyła obraz makabrycznej rzeźi na jej mężu oraz wystraszoną córeczkę... Zabójstwo najbliższej nam osoby, to ogromny cios. Z tak niesprawiedliwym losem musiała się zmierzyć główna bohaterka powieści Wdowy - Leah. To właśnie na jej barkach spoczywa dobro tej powieści! Kiedy rozpoczęłam czytanie tej powieści, przeszedł mnie ogromny strach. Wstęp został napisany bardzo obrazowo a także emocjonalnie. Właśnie tak mocno rozpoczętą historia spowodowała, że chciałam wraz z bohaterką poznać kim jest morderca! Dalsza akcja rozgrywała się powoli, choć nie mogę napisać że była ona zbyt wolna, i nie dostarczała mi emocji. Wszystko toczyło się swoim tempem co spowodowało, że kolejne wydarzenia wydawały mi się naturalne. Dzięki temu odczułam pewien realizm który był odczuwalny w tej książce (poza zakończeniem). To co dla mnie było najważniejsze w tej historii to przedstawienie traumy dziecka, które było naocznym świadkiem śmierci swojego ojca. W mojej ocenie owy wątek został troszkę ominięty. Liczyłam na na pewne zamknięcie się dziewczynki a także wykluczenie społeczne, który towarzyszy w takich traumach. Niestety takich scen było za mało, dlatego też obniżyłam ogólną ocenę. To co mi się podobało, to prowadzenie śledztwa policyjnego ale i tego prywatnego. Było ono bardzo dobrze opisane, dzięki czemu wpadłam na rozwiązanie bardzo szybko. Mimo to nie odczułam nudy, i czytałam książkę dalej. Zdecydowanie jest to thriller, który jest bogaty w emocje wdowy. Widzimy żal, smutek, chęć odnalezienia sprawcy ale i ukrycie jedynego świadka. Czasem bałam się wraz z bohaterkami o ich życie. Powieść przeważała w opisy, które wnosiły wiele szczegółów. Szczególnie te które miały miejsce przed zbrodnia, a więc kiedy wracałam do przeszłości bohaterów. Wniosły one wiele w całą sprawę. Natomiast troszkę irytowały mnie osobiste wątki detektywa Luka. Wybijały mnie z takiego rytmu czytelniczego Przez co czasami zapominałam na jakim etapie "śledztwa" zakończyłam czytać. Mimo tego uważam że postać właśnie detektywa to jedna z najlepiej opracowanych postaci w tej powieści. Chodzi mi tutaj o osobowość, postępowanie oraz ogólną charakterystykę. Zdecydowanie jest to bohater którego od początku można polubić! Co do stylu w jakim napisana została książka, przyznaje że jest on bardzo prosty. Dzięki temu książkę czytało mi się błyskawicznie. Miałam pewien problem z obrazowością tej historii, natomiast po jakimś czasie wszystko co chciałam zobaczyłam w swojej wyobraźni. Jest to książka którą zaliczyłabym do lekkich thrillerów poprzez jej wolną akcje. Jedno zastrzeżenie mam do zakończenia. Zostało ono stworzone w oparciu o całkowite odrealnienie. Rzeczywistość przenikała się z fikcją, przez co ogólnie zaburzyło mi to troszkę obraz całej książki. Mimo to uważam że jest to dobra książka, i warta przeczytania! Polecam !

Lyons, to nowe nazwisko w świecie thrillerów psychologicznych. I muszę przyznać, że bardzo dobrze odebrałem książkę amerykańskiej lekarki. „Wdowa” to ciekawa propozycja dla czytelników łaknących zaaplikować sobie mocne doznania. To doskonałe rozpoczęcie serii „Jericho i Wright”. I mam nadzieję, że doczekamy się jej kontynuacji. CJ Lyons mocno trzyma w uścisku fabuły utkanej mocnymi nićmi zszywającymi nas z historią Leah Wright. Przyznam szczerze, że nie chciałbym znaleźć się w skórze Wright. I choć czytając tę książkę miałem świadomość, że historia ta jest fikcją literacką, nie byłem w stanie uświadomić sobie, jak poradziłbym sobie z tym co spotkało tę bohaterkę. Bo nie sposób wyobrazić sobie tego bólu w obliczu tragedii, której doznała. Pewnego dnia Leah Wrigt wracając do domu w Pensylwanii znalazła swoją sześcioletnią córkę Emily leżącą pod łóżkiem. Strach córki nie jest jedynym ciosem dla kobiety. Najgorsze jest to, że jej mąż leży we krwi. Co wydarzyło się w domu pod nieobecność Wright? Kto dokonał zbrodni? Dlaczego?! Te pytania niczym uderzenie młota rozwalają psychikę kobiety. Jednak ma świadomość, że musi zachować zimną krew, by ocalić Emily. Sprawą zajmuje się detektyw Luka Jericho. Jedynym świadkiem makabrycznych wydarzeń jest córka ofiary. Jericho ma świadomość, że musi działać szybko, gdyż Emily jest w niebezpieczeństwie. Morderca może uderzyć ponownie, by pozbyć się świadka. Z drugiej zaś strony sprawa jest delikatna. Psychika małej dziewczynki została mocno „nadszarpnięta” sceną zbrodni, której nie sposób wymazać z pamięci. Również każdy, kto sięgnie po „Wdowę” nie będzie mógł zapomnieć tego, co przygotowała dla nas CJ Lyons. A muszę przyznać, że trzyma w napięciu aż do finału. A zanim ten nastąpi, będziemy musieli przejść przez wszystkie szczegóły wydarzeń z zimowej nocy, której świadkiem było dziecko. Historia ta przyciąga nie tylko zagadką, lecz sposobem dochodzenia detektywa do poznania prawdy. A droga do odkrycia tej tajemnicy powiedzie śledczego do zakamarków wspomnień związanych z niewyjaśnionymi okolicznościami śmierci jego narzeczonej. Zatem czytając „Wdowę” możemy być pewni, że czeka nas nie tylko rozwiązywanie zagadki, lecz psychologiczna rozgrywka trzymająca w napięciu. Ta książka zasługuje, by umieścić ją na półce Najlepszych Interesujących Książek. Dlatego też nie dziwi mnie fakt, że „Wdowa” zyskała miano bestsellerowego thrillera psychologicznego New York Timesa. A ja czekam na kolejną część z serii „Jericho i Wright”. Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona http://www.czyt-nik.pl/recenzje/poznajcie-cj-lyons/

Czasem marzysz o romantycznym wieczorze, przygotowujesz się na niego, czekasz i... ukochany wystawia cię do wiatru, bo praca/lub/tysiącinnychspraw. Myślisz, że świat ci się kończy i z pewnością nikt nie ma gorzej od ciebie. Naprawdę? posłuchaj tego.... Leah wciąż ma poczucie, że nie jest wystarczająco dobra by zasłużyć sobie na miłość. Stara się wszystko robić jeszcze lepiej, więcej, mocniej, co graniczy wręcz z fobią, sięgającą daleko w przeszłość, do jej dzieciństwa. Pomimo iż u swego boku ma kochającego i oddanego męża oraz uroczą córeczkę, nie opuszcza jej uczucie, że nie jest dla nich wystarczająco dobra. Walentynkowa noc. Leah wraca do domu po ciężkim dyżurze w szpitalu. Niesie w dłoniach bukiet róż zapowiadający czekającą na nią niespodziankę przygotowaną przez męża. Tymczasem w domu jest pełno krwi, a w pokoju córeczki znajduje zmasakrowane ciało męża i ich małą córeczkę ukrytą głęboko pod łóżkiem. Co tu się odfajkowało? Miała być romantyczna noc, a jest brutalna rzeź. Policja ma wiele teorii, m.in podejrzenia padają na Leah. Wśród rzeczy zmarłego znajdują rysunki nagiej kobiety i notatki o spotkaniu. Czyżby romans? Leah wie, że niebezpieczeństwo wciąż się czai. Nie wie kto? dlaczego? ani skąd. Wie tylko, że nie bacząc na to co myśli lub nie myśli policja, musi stoczyć walkę o siebie i dziecko. Cała historia zawarta w książce dzieje się w przeciągu jednej doby. Jest naładowana energią i zagęszczoną akcją. Co prawda ilość tekstu daje wrażenie, że całość trwa kilka dni, bo jest tam trochę rozwleczonych niepotrzebności, ale fakt, że składają się one w zgrabną całość. W ocenie jestem między/pomiędzy. Co jest na plus? Historia wciąga i jest napięcie. Co mnie rozczarowało? Otarcie się o fantastykę i wprowadzenie science fiction. To skrzywiło mi trochę odbiór książki, bo zakończenie było deczko odrealnione. Chociaż kto wie...może ja siedząca z nosem w książkach nie jestem w temacie, a technologia poszła aż tak do przodu i wcale fikcją nie jest? Lekki thriller, napisany prostym stylem. Nie ma strachu, że będziemy żałować, iż poświęciliśmy mu czas. Ale...powalania na kolana też się nie spodziewajcie ;). Ogólnie na plus. Szkoda, że wyjaśnienie przekombinowane.

Sięgając po tę książkę, miałam trochę inne wyobrażenie o niej i temu trochę odkładałam ją, a sięgałam po inne. Myślałam, że znajdę w niej tylko żale kobiety, która straciła swoją miłość i teraz zmaga się ze samotnością. Myliłam się i już po przeczytaniu pierwszego rozdziału wiedziałam, że ta książka ma w sobie coś co lubię. Będzie morderstwo i szukanie mordercy. Historia zaczyna się dniem Świętego Walentego, gdzie nasza bohaterka, która pracuje w szpitalu, dostaje wiadomość wraz z bukietem róż, że w domu czeka ją niespodzianka. Leah wraca do domu cała w skowronkach, ale jak tylko przekracza jego próg wie, że to będzie najgorszy dzień z jej życia. Krew, która zapadnie jej w pamięci do końca jej dni i martwy mąż, który siedzi oparty o łóżko ich córki. Emily, zwinięta w kłębek pod łóżkiem, z zaciśniętymi powiekami, desperacko drżała. Matka w rozlanej krwi czołga się pod łóżko do córki i wzywa pomoc. Kiedy detektyw Luka Jericho zostaje wezwany na miejsce przestępstwa, z zaskoczeniem stwierdza, że morderca pozostawił świadka – małą córeczkę ofiary, która widziała jak na jej oczach umiera tatuś. Sprawa robi się dziwna, bo nie można znaleźć motywu i sama do końca książki nie wiedziałam kto może być winowajcą. Pomóc może tylko dziecko, ale czy sobie z tym poradzi? Wszyscy wiedzą, że morderca jest na wolności i może wrócić, może niewinne mała istota, która była tego świadkiem. Zobaczymy zmagania detektywa z odszukaniem sprawcy i wdowy, która za wszelką cenę chce chronić swoje dziecko, przed tym, co może ją spotkać i szuka winnego na swój sposób, widząc poszlaki, które nie zauważa policja. Książka może nie powala prędkością akcji, ale jest napisana bardzo ciekawie a tajemnice motywu, nie pozwalały mi odłożyć tej książki. Morderca siedział ukryty do samego końca i nie potrafiłam stawić typów. Zakończenie dobre, zaskakujące i może zostaje taki niesmak, ale to temu, że przecież będzie do tego następna część, która może wypełni do końca całość.