Virion. Wyrocznia. Tom 1 (okładka  miękka)

Pan Andrzej, "Achają"zauroczył, ale to "Pomnik Cesarzowej Achai" jest prawdziwą Perła w Koronie ! Tu, mamy coś w stylu... Uciekinier: Ot, ucieknę w prawo... ; Goniący: Ot, pewnie ucieknie w prawo... ; Uciekinier: Pewnie pomyślą, że ucieknę w prawo, to ucieknę w lewo... ; Goniący: Zapewne, chce być sprytny i nie ucieknie w prawo, a w lewo... Uciekinier: Są, sprytni, ale ja będę sprytniejszy, ot "przelecę"... ; Goniący: Spryciarz, zapewne "przeleci"... ; Uciekający: Ot, "teleportuję się... ; Goniący: Teleportujmy się tam gdzie on...

Książka bardzo... ziemiańska. Specyficzny styl kreowania opowieści, wyczuwalny już w "Achai" i "Pomniku" tutaj wybija się na pierwszy plan. Bez trudu dostrzec można, że autor ponad wykreowanie realistycznego i logicznego ciągu wydarzeń przedkłada ukazanie swojego światopoglądu i przekazanie kilku życiowych wniosków. Czy to źle? Nie, w żadnym wypadku. Trudno mi jednak uznać tą książkę za bezbłędną. Wiem, że Ziemiański zdolny jest pogodzić świetne postacie, logiczną fabułę i moralizatorstwo, udowodnił to w całym cyku 'Pomnika". Pomimo wyczuwalnej sztuczności niektórych wydarzeń i przemyśleń bohaterów, książka wciąga i jest satysfakcjonująca. Polecam każdemu, komu lektury nie obrzydzi niecodzienny styl pisania Ziemiańskiego. Żałuję, że Empik nie umożliwia ocen z połówkami. Książka na solidne 4+.

Trylogie Achai przeczytałam będąc w gimnazjum, od razu ją pokochałam więc jak wychodzi coś co może rozszerzyć moją wiedze o tym świecie to kupuje bez zbędnych pytań, dlatego po przeczytaniu tego tomu ( co zrobiłam głupia w 3 h ... ) zdziwiłam się że to będzie miało kilka tomów ( byłam też tym faktem zachwycona ale to chyba jasne) , ale nie tylko to sam główny bohater mnie zdziwił, przez pewien czas się nawet zastanawiałam czy mi się postaci nie pomyliły i że ten Virion to nie TEN , ale nie w czasie toczenia się akcji rozrysowuje nam się prawdziwy obraz tego człowieka. Dostajemy też pewne "smaczki" które rzucają trochę światła na trylogie Achaja, jak np scena z walką Achai z Virionem aż nasuwają się pytania... Ogólnie jeśli podobała ci się Achaja to ta książka tez ci się spodoba :D

Dla osób znających Uniwersum Achai będzie to powrót "do domu". Tym razem, można nawet napisać, że jest to powrót "do korzeni". Pewne schematy, znane z poprzednich części wracają, jednak nie powoduje to większych problemów dla spójności książki. W moim odczuciu akcja jest nieco mniej rwąca niż w "Pomniku Cesarzowej Achai", za to i tempem i budową bardzo blisko tej części do pierwszego tomu "Achai". W efekcie czyta się naprawdę przyjemnie. Polecam i tym znającym Uniwersum, jak i tym, którzy dopiero po serię p. Ziemiańskiego chcieli sięgnąć. Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Pisz Pan Panie Andrzeju! Pisz Pan i wydawaj! Najbardziej nieznośne w czytaniu Pana Ziemiańskiego jest czekanie na kolejne produkty wychodzące spod jego ręki/głowy. Nawet jeśli "prequele" Achai są tylko "odpryskiem" jego twórczości, zapchajdziurą przed czymś nowym, nieachaicznym, jeśli mają służyć poprawieniu kondycji finansowej autora, to ja się zgadzam, to ja zapłacę, ja kupię i przeczytam. Bo mi się język "ziemiański" podoba, bo fabuła "ziemiańska" mnie wciąga. Więc pisz Pan Panie Andrzeju! Pisz Pan i wydawaj! Częściej! :)

Virion jakiego nie znamy. Poznamy dzieciństwo i młodość szermierza natchnionego, który w dzieciństwie uważany był za przeciętniaka. Jak przystało na świat Achai mamy tu wartką akcję, z masą zwrotów akcji i niewyjaśnionych sytuacji. Virion po zakończeniu gimnazjonu zaczyna mieć ostro pod górę, aby nie spoilerować powiem tylko, że trafia do więzienia za wielokrotne zabójstwo. Naprawdę dobra książka która niezwykle wciąga i jak to zawsze jest w książkach które mają być saga zastawia nas w niepewności co będzie dalej.

Ziemiańskiego się nie czyta, jego się pochłania. Jego historie wciągają bez reszty i nie wypuszczają, dopóki nie skończysz. Z przyjemnością powróciłam do świata Achai, choć jej samej już w tej opowieści nie ma. Znów ciekawie miesza się świat realny z nadprzyrodzonym. Bohater ma wiele przejść. Mam tylko nadzieję, że Autor nie każe nam czekać na dalsze przygody Viriona bardzo długo :)

Jak zwykle Andrzej Ziemiański mnie nie zawiódł. Bardzo fajny pomysł by znowu wrócić do starożytnego świata Achai i poznać historię szermierza natchnionego. Pierwsza część Viriona to dopiero wstęp do prawdziwej akcji, jednak już nie mogę doczekać się kontynuacji jego losów. Polecam, nawet jeśli nie znasz cyklu Achai i jej pomnika :)

Uwielbiam Pana Andrzeja w każdej postaci! Mam i przeczytałam wszystko, co napisał. Cały cykl Achaja jest genialny i część o Virionie oczywiście także. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki.

Wyczekiwana i super nie można się oderwać Achaia i Virion to klasyka można tylko powiedzieć kiedy kolejne dzieło wyjdzie pod pióra Ziemińskiego i czemu tyle trzeba czekać