Upór i przekora. 52 kobiety, które odmieniły naukę i świat (okładka miękka)

Niezbędnik półki nastolatki i nastolatka też. Ciekawa, inspirująca ksiażka.

Książkę kupiłam dla swojej córki. Bardzo bym chciała, żeby wiedziała jak wiele świat nauki zawdzięcza kobietom. Tak długo, my - ludzie, kompletnie o tym nie myśleliśmy. To, że tak mało dziewczynek idzie na uczelnie techniczne jest moim zdaniem wynikiem również tego, że w przestrzeni publicznej zupełnie nie widać kobiet naukowczyń. A przynajmniej widać ich za mało. Dlatego takie opracowania są tak ważne. Nie wiem co będzie w życiu robiła moja córka, niezależnie od tego, co wybierze, chciałabym żeby wiedziała, że może również brać pod uwagę karierę naukową, jeśli tylko będzie chciała. A może to robić również dzięki tym dzielnym kobietom, które w trudnych warunkach umiały walczyć o swoje

Ostatnie miesiące należą do kobiet. To o nich mówi się w mediach, to o nich piszę się książki. Po latach milczenia, nadszedł czas, byśmy poznali godny podziwu dorobek naukowy płci pięknej. Porzućmy mylne wyobrażenie, że jedyną wybitną kobietą w nauce była Maria Skłodowska-Curie. Oto przed Wami biografie aż 52 dwóch pań, które miały nieoceniony wkład w rozwój naukowo-techniczny. Jesteście ciekawi, co takiego wymyśliły te kobiety, że Rachel Swaby poświęciła im książkę? Przekonajcie się sami! Viriginia Apgar, która stworzyła używaną do dziś skalę oceny stanu zdrowia noworodków, Jane Wright - pionierka chemioterapii, Jeanne Villepreux-Power "matka akwarystyki", Anne McLaren - prekursorka badań nad zapłodnieniem metodą "in vitro", Inge Lehmann, która odkryła jądro Ziemi, Maria Gaetana Agnesi - autorka pierwszego podręcznika do matematyki napisanego przez kobietę, Ada Lovelace, córka Byrona i pierwsza kobieta programistka, Sofja Wasiljewna Kowalewska - pierwsza Europejka z doktoratem w dziedzinie matematyki, Mary Cartwright - autorka teorii chaosu, czy Ruth Benerito, odkrywczyni "nie gniotącej" się bawełny, to tylko niektóre spośród bohaterek książki Rachel Swaby. Aby ułatwić czytelnikom orientację w dokonaniach przedstawianych pań, autorka stworzyła 7 rozdziałów, takich jak: medycyna, biologia i nauka o środowisku, genetyka i rozwój, fizyka, Ziemia i gwiazdy, matematyka i technologia oraz wynalazczość, gdzie przeczytacie o pracy naukowej tych i wielu innych kobiet mających ważny wkład w rozwój nauki. Wśród wszystkich pań, których sylwetki przedstawiono w tej książce, najwięcej jest kobiet pochodzenia żydowskiego. Ich narodowość i sytuacja polityczna w I połowie XX wieku z pewnością nie ułatwiała pracy naukowo-badawczej. Mimo tego, Tilly Edinger, Salome Gluecksohn Waelsch, Rita Levi-Montalcini, Lise Meitner i wiele innych Żydówek nie przerwało swoich badań i dzięki temu aktywnie przyczyniło się do rozwoju wielu gałęzi nauki. W gronie 52 pań z książki Rachel Swaby, nie znajdziemy zbyt wiele polskich akcentów. Jedyną badaczką związaną z Polską przez osobę swojej matki jest tu Irene Joliot-Curie, wybitna chemiczka i kontynuatorka dzieła Marii. Niemek i Amerykanek parających się nauką mamy za to w tej książce pod dostatkiem. Podczas jej lektury wprost trudno nie zauważyć, że to właśnie w tych dwóch krajach stały rozwój nauki miał niemal od zawsze kolosalne znaczenie. Jako wielka miłośniczka biografii, a przede wszystkim jako kobieta stale związana z nauką, wysoko oceniam książkę Rachel Swaby pt.: "Upór i przekora. 52 kobiety, które odmieniły naukę i świat". Dzięki tej pozycji, poznałam dokonania tak wielu wspaniałych pań, o których istnieniu nie miałam dotąd pojęcia. Ponadto, obiecałam sobie, że w wolnych chwilach posłużę się bogatą bibliografią zamieszczoną w końcowej części tej książki, by zgłębić losy kobiet w nauce na przestrzeni ostatnich trzech stuleci. Być może, w trakcie czytania, poznam biografie tych pań, którym nie udało się znaleźć wśród 52 wybranych przedstawicielek płci pięknej uwiecznionych na kartach książki Rachel Swaby. Wszystkich zainteresowanych tą pozycją, zachęcam do zakupu książki Rachel Swaby, a tych nie do końca do niej przekonanych, odsyłam do artykułu, który prezentuje sylwetki kilku bohaterek przedstawianej przeze mnie książki. Znajdziecie go tutaj: http://kobieta.onet.pl/kobiety-ktorych-odkrycia-zmienily-swiat/980mzbd Przeczytajcie, naprawdę warto!

"Musimy traktować kobiety zajmujące się nauką po prostu jak naukowców, a nie dziwactwa, anomalie bądź żony dorabiające sobie w wolnym czasie pracą laboratoryjną". Ten swego rodzaju apel ze wstępu do książki „Upór i przekora”, autorstwa Rachel Swaby, niestety wciąż jest aktualny. Nadal spora część mężczyzn uważa, że kobiety nie nadają się na kierownicze stanowiska, do odpowiedzialnych zadań czy pracy naukowej. Uznają, że intelektualnie jesteśmy słabsze, a jeśli nawet jakimś cudem możemy się wykazać podobnymi umiejętnościami, to w żadnym wypadku nie możemy stać się od nich lepsze. Stąd nagminne sytuacje, w których kobiety, którym mimo wszystko udaje się zrealizować swoje naukowe cele i marzenia, ciągle na nowo muszą udowadniać swoją wartość i wkładać dwa razy więcej wysiłku w prezentację siebie, niż ich koledzy, nawet ci mniej uzdolnieni. Dlatego tego typu publikacje, jakich przykładem jest m.in. praca Swaby, są bardzo potrzebne, bo pokazują, że mimo specyficznej konstrukcji świata, tytułowy upór utalentowanych kobiet przynosi niezwykle cenne wyniki. „Musimy postarać się o zapewnienie dziewczętom w młodym wieku wskazówek dotyczących tego, w czym są dobre i jakie zajęcie mogłoby się im spodobać w przyszłości. Tylko w ten sposób możemy bowiem przyspieszyć rozwój przyszłych pokoleń chemiczek, archeolożek, kardiolożek, a jednocześnie oddamy sprawiedliwość dotychczas ignorowanej części historii świata”. Wiara we własne możliwości, wytrwałość i nieustająca praca pomimo licznych przeciwności to opis, który nie tylko pasuje do każdej z 52 zaprezentowanych w książce bohaterek, ale jest to również wskazówka dla kolejnych pokoleń kobiet, które mogą się zmagać z mnóstwem wątpliwości. Mimo, że żyjemy w XXI wieku, czytając kolejne rozdziały, mamy momentami wrażenie, jakby w pewnych kwestiach czas niewiele posunął się naprzód. „Ludzki organizm nie radzi sobie z prawidłowym wykonywaniem dwóch czynności równocześnie. Mięśnie [czytaj: kobiece narządy płciowe] oraz mózg nie są w stanie funkcjonować optymalnie w tym samym czasie”, „Lekceważyłem to wszystko jak jakąś dziewczyńską paplaninę”, czy też „Kobiety nie potrafią wznieść się na wyżyny w żadnej dziedzinie” – te i podobne uwagi słyszało wiele lekarek, matematyczek, genetyczek bądź przedstawicielek różnych gałęzi nauki na przestrzeni ponad 350 lat. Niektóre z nich przez długi czas nie miały szans na studia uniwersyteckie, inne, kiedy już zdobyły upragnione wykształcenie, mogły liczyć jedynie na pracę asystentki albo, co gorsza, nie podpisywano z nimi żadnej umowy i w zamian za dostęp do laboratoriów pracowały bez wynagrodzenia. Jednak różnorakie przeszkody nie załamały ich, a sprawiły, że często jeszcze z większą zaciętością starały się pokazać swoje umiejętności i dotrzeć do prawdy. Alice Ball opracowała preparat, który leczył trąd, Helen Taussig to twórczyni kardiologii dziecięcej, Dorothy Crowfoot Hodgkin otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za wyznaczenie struktury penicyliny (co pozwoliło upowszechnić stosowanie antybiotyków), dzięki Virginii Apgar i skali nazwanej na jej cześć wielu noworodkom uratowano życie, zaś Gertrude Belle Elion zawdzięczamy dwa leki antynowotworowe i kilka innych lekarstw (została współ-laureatką Nagrody Nobla z medycyny). Darwin pisząc swoje najsłynniejsze dzieło inspirował się prehistorycznymi odkryciami Mary Anning, amatorki paleontologii, Émilie du Châtelet była nie tylko wybitną XVIII-wieczną fizyczką, ale do tego jako jedyna dokonała kompletnego francuskiego tłumaczenia arcydzieła Isaaca Newtona, Annie Jump Cannon sklasyfikowała około ćwierć miliona gwiazd, a Stephanie Kwolek odkryła kevlar (jego włókna stosowane są m.in. w kamizelkach kuloodpornych, kaskach czy częściach pancerza lotniskowców). Można by tak wymieniać jeszcze długo, nie tylko nieznane nam w większości nazwiska, ale i epokowe odkrycia oraz cenne analizy. O ilu z powyższych bohaterek słyszeliście? Zapewne maksymalnie o kilku, mimo, że ich prace i badania są słynne i wykorzystuje się je od dawna na cały świecie. Dzięki książce Rachel Swaby możemy wreszcie poznać te zapomniane kobiety, zrozumieć, z jakimi trudnościami się borykały, a jednocześnie, jak dużo miały w sobie odwagi i hartu ducha. Nawet, gdy ich nazwiska pomijano, niedoceniano przenikliwości umysłu, a czasem wręcz przemilczano udział w odkryciach, nie ustawały w pracy, bo to ona i jej skutki były dla nich najważniejsze.