Upadek Gondolinu (okładka twarda)

“Upadek wspaniałego królestwa” Christopher Tolkien to syn najsłynniejszego pisarza fantasy Johna R. R. Tolkiena, po którego śmierci podjął się zadania edycji i publikacji notatek ojca opisujących legendy Śródziemia. Większość życia poświęcił twórczości ojca, za co tylko fani na całym świecie mogą być wdzięczni, bo bez niego wiele opowieści słynnego profesora nie ujrzałoby światła dziennego, a nawet jeśli by ujrzały to z pewnością znacznie później i nie w takiej formie. Bo któż znał i czuł lepiej twórczość mistrza, jeśli nie jego syn? Christopher zapowiadał przy okazji ostatniego wydania nowej książki o „Berenie i Luthien”, że to ostatnia pozycja, którą wydaje o Śródziemiu. Okazało się jednak – ku uciesze fanów – że nie była ostatnią, bo właśnie pojawiła się kolejna, która czekała na publikację ponad sto lat! I oto mamy - „Upadek Gondolinu”! Historia przedstawiona w książce wydarzyła się tysiące lat przed "Władcą Pierścieni" i częściowo została przedstawiona w innych książkach (przede wszystkim w "Silmarillionie"). Opowiada o tym, jak Tuor (człowiek) i jego przyjaciel Voronwë (elf) wyruszają, aby odnaleźć Ukryte Miasto elfów, czyli wspaniały i potężny Gondolin, w niedalekiej przyszłości oblegany przez wielką armię Morgotha, która przyczyniła się do jego upadku. Poznajemy cały przebieg wielkiej bitwy, która przyczyniła się do tego tragicznego wydarzenia z Dawnych Dni, czyli Pierwszej Ery Śródziemia. To okres, kiedy człowiek odgrywał w nim mniejszą rolę, bo na czele stały przede wszystkim elfy. Ale Tuor ma tu większe znacznie, ponieważ próbuje zapobiec upadkowi elfów niosąc Turgonowi (królowi Gondolinu) przesłanie boga wód, Ulma, że Gondolin czeka niechybny upadek, ale wciąż jest szansa, aby przetrwał jego ród. Wydanie te zawiera różne wersje tej historii i to jest tutaj najistotniejsze. Jest pierwotna, najwcześniejsza (która powstała najpewniej w 1917 roku w czasie rekonwalescencji Tolkiena pod bitwie nad Sommą), ostateczna i dwie formy przedstawione w "Szkicu mitologii" i "Quenta Noldorinwa". Christopher przedstawia całą jej historię i ewolucję, jaki jest jej kontekst, jak wielkie znaczenie ma dla całego Śródziemia, do jakich innych dzieł o Śródziemiu się odwołuje. Jest to jak zwykle dogłębna i profesjonalna analiza syna przybliżająca wiele nieznanych dotąd czytelnikowi informacji na temat Gondolinu. Zwyczajowo książka została wzbogacona o dodatki. Te piękne i cieszące oko graficzne, czyli ilustracje Alana Lee - najpopularniejszego ilustratora książek Tolkiena i jednego z autorów, którzy najlepiej czują Śródziemie i oddają je na przepięknych grafikach - oraz te poszerzające wiedzę o omawianym dziele i innych dotyczących Śródziemia. Znajdują się tutaj między innymi dodatkowe noty o Ainurach, Hurinie i Gondolinie, Górach Żelaznych czy Przepowiedni Mandosa, drzewa genalogiczne Noldorów i rodu Beora, spisy rozjaśniające nazwy postaci, miejsc i innych związanych ze Śródziemiem, oraz szczegółowa mapka Beleriandu zamieszczona na końcu książki. Cóż można dodać więcej? "Upadek Gondolinu" to pozycja, którą musi mieć absolutnie każdy fan mistrza Johna R. R. Tolkiena, bo to prawdziwy rarytas i perełka, która dłuuuuugo czekała na swoją publikację. Jak zwykle podana w pięknej formie i szczegółowo oraz profesjonalnie przeanalizowana i przedstawiona przez syna profesora, Christophera Tolkiena. Nie ma co pisać więcej. To po prostu trzeba mieć! Recenzja pochodzi z bloga: Świat Bibliofila.

Kolejna z cyklu redagowanych przez syna książek ojca fantasy już po jego śmierci. Dla każdego fana Tolkiena niewypowiedziana gratka.

Mamy tu jakichś fanów Tolkiena?🥰 Upadek Gondolinu to niezwykła gratka dla fanów Tolkiena. Przede wszystkim dlatego, że mistrz nie żyje już od wielu lat. Mimo wszystko dzięki jego archiwum i synowi wciąż udaje się zredagować kolejne publikacje. Ta powieść, czekała na publikację ponad 100 lat! Tolkien napisał ją najprawdopodobniej w 1917 r., po bitwie nad Sommą, gdy miał wydobrzeć w szpitalu. Dla mnie wszelkie dziła Tolkiena zawsze będą tymi z najwyższej półki. Jestem jego fanką odkąd pamiętam!📖 Upadek Gondolinu opowiada o dobrym wędrowcu, który pragnie ostrzec wielkiego króla i władcę przed nadciągającą burzą i schyłkiem jego królestwa. Problem polega na tym, że jak to z najznamietrzymi władcami bywa i ten nie posłuchał jego rad. Dlatego też Tuor osiedla się w królestwie elfów, i pragnie ułożyć tam sobie życie. 📕 Po pewnym czasie jednak do króla dochodzą niepokojące wieści na temat orków, dziwnych stworzeń, które wypełzają w ciemności i kolejnego władcy, który ma zamiar zniszczyć elfickie królestwo. Czy jest jeszcze szansa na uratowanie tego co najcenniejsze?🤔 Znowu czytać pióro Tolkiena ❤️ - to dla mnie coś niesamowitego. Jest jedynym pisarzem, którego opisy mogłabym czytać bez końca. Jego tekst jest niezwykle barwny i malowniczy. Co więcej czytamy tutaj niewielką wzmiankę o moim ulubionym bohaterze literackim, czyli Legolasie. Zostałam więc podwójnie, a nawet potrójnie usatysfakcjonowana!!📚

Od razu uprzedzam, że ta książka nie zawiera w sobie wyłącznie tytułowego Upadku Gondolinu. Sama historia nie zajmuje tu wiele miejsca, znajdziecie za to porównania różnych jej wersji. Dla jednych jest to minus, dla drugich plus. Dla mnie, jako osoby, która z wykształcenia jest literaturoznawcą, jest to zaleta. Lubię widzieć, jak dana opowieść rozwijała się na przestrzeni lat, jak przeżycia autora wpływały na jej całokształt. Mam dzięki temu pełny obraz historii. Nie można odmówić J.R.R. Tolkienowi geniuszu. To, w jaki sposób tworzył świat i bohaterów, to naprawdę mistrzostwo. W trakcie czytania niemal widziałam to, co działo się na kartach opowieści. Niewielu autorów ma taki dar. Tolkien niewątpliwie go posiadał. Część historii była mi dobrze znana, ale nie powiem, żebym nudziła się w trakcie czytania. Tolkien miał dla mnie w swoich opowieściach coś magicznego. Ogromnym plusem tej publikacji są dla mnie znajdujące się w niej ilustracje. One są przepiękne i doskonale uzupełniają całość. Bez nich tej książce czegoś zdecydowanie by brakowało. W takim wydaniu jest kompletna i nie mam się do czego przyczepić. Czytelnicy czekali na tę książkę 100 lat. Moim zdaniem było warto. Ta publikacja umożliwia śledzenie rozwoju tej historii i umożliwia powrót do Śródziemia. Szkoda tylko, że jest to już ostatnia książka mistrza, którą zredagował jego syn. Christopher ma 95 lat i żegna się z czytelnikami. Jestem mu ogromnie wdzięczna za to, że pokazał nam świat, którego jego ojciec nie zdążył.

To trzeba mieć! Jeśli jesteś fanem fantastyki jako takiej, nie można nie mieć Tolkiena na półce.

Piękna książka najlepszego autora J.R.R. Tolkiena.

Tolkien – pisarz legenda, na którego dziełach wychowało się kilka pokoleń czytelników. Mimo że od jego śmierci minęło blisko 40 lat, to nadal jego proza ma to coś, co każe nam sięgać po nią ciągle i ciągle. Przynajmniej tak jest w moim przypadku. To autor „Władcy Pierścieni”, „Hobbita”, czy nie mniej słynnego „Silmarillionu”. Jego spuściznę od lat wydaje syn autora Christopher, który zapowiedział że „Upadek Gondolinu” to jedno z ostatnich dzieł jego ojca jakie się ukażą. Trochę szkoda, zważywszy na to że polski wydawca nie rozpieszcza nas tak bardzo jak np. brytyjski. Ale nie można mieć wszystkiego. O książce możemy przeczytać że: "Upadek Gondolinu" jest dla miłośników twórczości Tolkiena najprawdziwszym Świętym Graalem. Przedstawiona w niej historia rozgrywa się tysiące lat przed wydarzeniami opisanymi we Władcy Pierścieni i opisuje losy elfickiego królestwa Gondolin, obleganego przez armię Morgotha. Powieść powstała najprawdopodobniej na początku 1917 roku w Great Haywood w Staffordshire w czasie rekonwalescencji Tolkiena po bitwie nad Sommą. W swoich pamiętnikach pisał, że "Upadek Gondolinu" był "pierwszą prawdziwą opowieścią" o Śródziemiu. To w niej po raz pierwszy pojawili się orkowie, smoki i Barlogowie. Wydanie zawiera różne wersje tekstu, a także opracowanie przedstawiające kontekst i odwołania do innych dzieł Tolkiena. Rękopis powieści został odnaleziony w pozostawionym przez pisarza archiwum. Podsumowując, „Upadek Gondolinu” to opowieść patetyczna, nieco biblijna bym rzekł. Ale to wciąż ten sam Tolkien, którego miliony czytelników pokochały. Bardziej „Silmarillionowy”, niż ten, którego znamy choćby z „Władcy Pierścieni”, trochę chaotyczny ze względu na różnorodność form i styli, ale wciąż warty przeczytania, jeśli jesteście fanami prozy angielskiego mistrza fantasy. Że nie wspomnę tutaj o genialnych ilustracjach Alana Lee, który jak nikt inny potrafi oddać magię Śródziemia. Dla samych obrazów warto, a to przecież Tolkien. Polecam uwadze.

Tej pozycji nie trzeba reklamować - jej po prostu nie wypada nie mieć w swojej biblioteczce.

OSTATNIA Z WIELKICH OPOWIEŚCI Syn Tolkiena nie odpuszcza i choć od śmierci jego ojca minęło już ponad czterdzieści pięć lat, nieprzerwanie co jakiś czas wypuszcza na rynek kolejne jego dzieła. A właściwie kolejne wersje znanych już wszystkim prac, tudzież przekładów. Po opublikowanych jakiś czas temu tomów „Beren i Lúthien” i „Opowieści o Kullervo”, nadszedł czas na „Upadek Gondolinu”. Szumne zapowiedzi, jakoby miała być to powieść (i to taka, która na wydanie czekała ponad sto lat) nie do końca odpowiadają prawdzie, ale nie ma to najmniejszego znaczenia. Książka, która w polskiej edycji trafia właśnie w ręce czytelników, to sentymentalno-pożegnalne dzieło, które poznać powinni wszyscy miłośnicy prozy Tolkiena. Pierwsza Era istnienia Śródziemia. Elfickie miasto Gondolin staje się areną niebezpiecznych wydarzeń. Oblegane przez siły Morgotha, przekonuje się co znaczy zdrada i bohaterstwo. Powoli jednak nachodzi czas jego upadku… Historia „Upadku Gondolinu” sięga aż 1917 roku. Tolkien, którego od wydania „Hobbita” dzieliło wówczas jeszcze dwadzieścia lat, w trakcie rekonwalescencji po bitwie pod Sommą, zaczął spisywać właśnie tę opowieść. Jak potem wspominał, była to pierwsza historia ze Śródziemia spisana na papierze. Zanim jednak ukazała się drukiem, jako część „Silmarilionu” w 1977 roku, autor od czterech lat już nie żył. Potem miłośnicy mogli poczytać nieco inne wersje zarówno w „Niedokończonych opowieściach”, jak i w opracowaniu „The History of Middle-earth”, a teraz nadszedł czas by poznali je wszystkie. Tak oto w ich ręce trafia nie tyle powieść (choć pewne elementy są tutaj jak najbardziej powieściowe), co zbiór różnych fragmentów, notatek i odmiennych wersji tego samego tekstu, pochodzących ze wspomnianych już źródeł (i nie tylko). Specyficzny, ale jakże udany. Bo nie ma znaczenia, czy dostajemy prozę prawdziwego zdarzenia, czy taką właśnie kronikę – Tolkien to Tolkien i zawsze urzeka swoich czytelników: stylem, rozmachem, dopracowaniem. Tu możemy poznać opowieść, która w „Silmarilionie” pojawiła się w okrojonej wersji ze względu na wymogi spójności tamtego dzieła. Jednocześnie możemy prześledzić ewolucję całej opowieści, a także poznać bogactwo fascynujących nawiązań i zależności, dzięki którym czytelnik może inaczej spojrzeć na wiele rzeczy. Jednocześnie to piękne i sentymentalne pożegnanie. Christopher Tolkien, syn autora, już w „Berenie i Lúthien” pisał, że to może być jego ostatnia książka. Teraz zapewnia, że „Upadek Gondolinu” (ostatnia z trzech tzw. Wielkich Opowieści – pozostałe to „Beren i Lúthien” właśnie oraz „Dzieci Húrina”) to dzieło, którym kończy karierę z redagowaniem notatek i niedokończonych prac swego ojca. I chociaż znajdą się tacy, którzy będą narzekać, dla fanów Śródziemia będzie to prawdziwy skarb i piękne (także ze względu na rewelacyjne ilustracje Alana Lee – w tym 8 kolorowych) pożegnanie. A po wszystkim zostaje tylko niedosyt – ach gdyby tak zechciał ktoś wydać w Polsce komplet „The History of Middle-earth” i „The History of The Hobbit”, byłoby wspaniale.