Trup w sanatorium (okładka miękka)

"Musicie wiedzieć o mnie coś jeszcze. Ja zawsze wszystko widzę! Mimo że mam zaćmę. Jeśli nie w standardowy sposób, to przynajmniej trzecim okiem niezawodnej psiej intuicji". Nie mogłam inaczej zacząć mojej recenzji niż od Guciowych mądrości. W końcu nazwa serii - Kryminały pod psem - zobowiązuje. A Gucio zawsze będzie jedyny w swoim rodzaju. ___Świnoujski trup___ Pierwsze wspólne wakacje Szymona i Róży zapowiadały się cudnie. Świnoujście obiecywało wiele - romantyczne chwile, pokój z widokiem na morze, piaszczystą plażę... Ale trafił się też niespodziewany bonus od sanatorium Krecik - trup w solance. A że Solański nie pogardzi śledztwem na wakacjach, to pewne plany trzeba było zweryfikować. Prozdrowotna kąpiel w solance nie posłużyła Elżbiecie Wnuk, bo tak trup miał wpisane w papierach. Mało tego - trup, choć współczesny, zaprowadzi nas do roku 1977 i wydarzeń wokół Festiwalu Artystycznego Młodzieży Akademickiej (FAMA). Wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że Solański utonie (tfu, tfu!) w pracy na długie dni... ____Cztery dekady temu____ Bardzo lubię u Marty Matyszczak sposób, w jaki wplata wątek historyczny do swoich powieści. Na pozór mamy dwie odrębne historie. Inne światy, cztery dekady różnicy, tylko miejsce to samo. Ale z czasem nitka łącząca teraźniejszość z przeszłością staje się coraz grubsza, coraz misternie tkana, a czytelnik z coraz większym zaciekawieniem spogląda w przeszłość. W większości przypadków tło historyczne jest dla mnie zaskoczeniem. Niby każdy wie, czym była FAMA, ale gdyby zapytać o szczegóły... A jej edycję z pamiętnego roku 1977 można podsumować - sztuka niezależna kontra oczy, które patrzą i uszy, które nasłuchują. Z jednej strony - artystyczna beztroska, a z drugiej zaś - akta sprawy KABARETON, na widok których skóra cierpnie teraz, a co dopiero lata temu. ____Niepoprawni bohaterowie, czyli nie ma Róży bez kolców____ Nie wiem, czy to wpływ świnoujskiego powietrza, ale nasi starzy znajomi jakby byli lekko niesforni. Solańskiego w trybie pilnym trzeba wysłać na kurs asertywności, inaczej zostanie pracoholikiem roku. A Róża? - a dla Różyczki kurs - Nie samymi fochami kobieta żyje! Z powyższego możecie wnioskować, że iskry lecą. I tylko Solańskiego żal... Ale za to Gucio trzyma poziom ze swoją niezawodną intuicją, psim węchem i kundelkowym wdziękiem. Chociaż... stał się bardziej zachłanny na kiełbasę, co w sezonie letnio - grillowym może prowadzić do pewnych nieporozumień. Ale! Za ich plecami czai się cała plejada postaci, które przyciągają uwagę. Jest i aspirant Barański - tak, tak, pan pała bardzo mocno udowadnia, że jego nazwisko nie jest kwestią przypadku. A tuż za nim - kobiety, doświadczone przez los, oszukiwane, zdradzane, niezrozumiałe... I koniecznie spróbujcie zrozumieć polszczyznę pewnego zagranicznego gościa. ____Zamiast zakończenia____ Wiecie, dlaczego powinniście przeczytać "Trupa w sanatorium"? Nawet jeśli nieśmiało się domyślacie, to doprecyzuję - po sześciokroć! Zatem Marta Matyszczak - stworzyła bohaterów, którzy bez względu na sytuację wywołują uśmiech na twarzy - z łatwością wmanewruje nas w kolejną zagadkę z nieboszczykiem w roli głównej - umiejętnie równoważy komiczne chwile gorzkimi doświadczeniami - zaintryguje czytelnika wydarzeniami z przeszłości, które są kluczem do rozwikłania zagadki... - zadziwia nas bardzo inteligentnym poczuciem humoru - a charyzmatyczny kundelek Gucio i jego złote myśli skradną Wam serce... "Panny sznurem za Guciurem! ***Lepszej książki na rozpoczęcie wakacji nie znajdziecie! **

''Trup w sanatorium'' Cykl: Kryminał pod psem (tom 6) autorstwa Pani Marty Matyszczak, w którym to odkrywamy kolejne tajemnice związane z trójką naszych sympatycznych na swój sposób bohaterów, którzy tym razem mają do spełnienia wiele prywatnych marzeń, a jednak muszą zmierzyć się z przeciwnościami losu, który płata im życiowego figla. Inspirację do napisania tej części cyklu autorka zaczerpnęła z opowiadanych wspomnień z lat siedemdziesiątych dotyczących pracy jej mamy oraz dzięki tacie, który to miał możliwość korzystania z wczasów pracowniczych i zabierał całą rodzinę, aby poznawała uroki nieznanych pięknych miejsc polskich miast. Każda z opisywanych w tym oto kryminale przygód głównych bohaterów przyczyniają się do tego, że chce się odkrywać wraz z nimi skrywane tajemniczo zapowiadające się kryminalne zagadki. Detektyw Szymon Solański gotowy, jak zawsze pomóc w każdej zawodowej i prywatnej sytuacji. Z chęcią okazuje swoje uczucia dziennikarce Róży Kwiatkowskiej. Dziennikarka Róża Kwiatkowska tym razem zaskakuje mnie swoimi przemyśleniami, odwagą i słownictwem, które nie zawsze wszystkim się ono podoba. Chciałabym podkreślić, że Pani Marta Matyszczak posiada jedną z wielu cech, które lubię u pisarzy, a mianowicie potrafi być dobrą obserwatorką opisywanych przez nią miejsc tam, gdzie znajdują się w nich obecnie jej bohaterowie. W tym kryminale nie zabraknie również lekkiego poczucia humoru pomimo wielu dramatycznych zawirowań związanych z dokonanym w sanatorium zabójstwem jednej z kuracjuszek. Kryminał ten składa się z 10 rozdziałów. Ich nazwy nawiązują do fragmentów znanych polskich piosenek. Opisywana w nim akcja toczy się w okresie wakacyjnym Świnoujście rok 1977, Świnoujście teraz. Autorka nie zapomina pominąć osób, które przyczyniły się do powstania tego niezwykle napisanego kryminału, w którym to Czytelnik może na moment przenieść się do innego świata pełnego blasku kryminalnych spraw za pośrednictwem tychże bohaterów, a w tym uroczego Gucia. Polecam przeczytać ten kryminał.

"Trup w sanatorium" to już szósty tom cyklu komedii kryminalnych pt. "Kryminał pod psem". Ja z cyklem jestem od samego początku i każdego tomu wyczekuję z niecierpliwością. Tym tytułem autorka jednak przeszła samą siebie! To jak na razie najlepszy tom z całej serii! Dostałam tutaj wszystko to co lubię! Jest ciekawe morderstwo z motywami sięgającymi lat 70 tych XX wieku, narracja przedstawiona jest z punktu widzenia kilku bohaterów, są nawiązania do innych polskich artystów i wydarzeń kulturalnych z czasów PRL-u, a ponad wszystko jest świetny, dosyć cięty humor! I znajdziemy go we wszystkim – w dialogach, w bohaterach, w sytuacjach, w komentarzach narratora. Nasza polska rzeczywistość zostaje przedstawiona z przymrużeniem oka, narrator jest świetnym obserwatorem i wykorzystuje to, by pośmiać się z własnych spostrzeżeń. Dawno tak dobrze się przy książce nie bawiłam. Dobrze, że od razu pod ręką mam tom siódmy!

Róża i Solański wybierają się na pierwsze wspólne wakacje! Pech chciał, że w Świnoujściu, w sanatorium o miło brzmiącej nazwie Krecik, w którym to nocują zostaje znaleziony trup jednej z pensjonariuszek. Oczywiście inaczej być nie może i Szymon wraz z Guciem i Różą(chociaż ta ostatnia bardzo niechętnie) chcąc nie chcąc wkraczają do akcji. Matyszczak zapewnia rozrywkę na coraz to wyższym poziomie. Sama Agatha Christie nie powstydziłaby się takiej fabuły. Zdecydowanie Marta nie schodzi piedestału i króluje w gatunku komedii kryminalnej.

Doskonała książka. Cieszę się ze w Chorzowie rodzą się takie talenty.