TOPR. Żeby inni mogli przeżyć (okładka twarda)

"Ktoś, kto zostaje po bezpiecznej stronie życia, nie wie, co czują ci, którzy stają do walki z żywiołem w poszukiwaniu zagubionych, rannych, umierających. I tych, którzy zginęli w Tatrach." Uwielbiam góry a Tatry w szczególności. To miejsce gdzie się wyciszam i ładuje baterie. Góry mają w sobie coś magicznego a zarazem potężnego i przerażającego. Z górami się nie wygra. Ale są na szczęście ludzie, którzy w najgorszych sytuacjach rzucają wszystko i za wszelką cenę niosą pomoc poszkodowanym. Ta książka jest o nich. Ludzie z pasją, powołaniem, uzależnieni od adrenaliny z wielkimi pokładami empatii i miłością do gór. Ludzie, którzy za wszelką cenę - nawet własnego życia są w stanie rzucić wszystko i udać się na ratunek w najwyższe partie gór, najbardziej niebezpieczne i ekstremalne miejsca, podczas śmiertelnie niebezpiecznej pogody. Mówią o nich "bohaterowie" chociaż sami nie lubią tego określenia. Dla mnie byli, są i będą bohaterami. "TOPR żeby inni mogli przeżyć" to niesamowita książka będąca efektem rozmów autorki z ponad 50 osobami powiązanymi z TOPR`em. Z ratownikami, ich rodzinami oraz poszkodowanymi, którzy żyją dzięki pomocy TOPR`owców. To książka wywołująca wiele emocji od podziwu po współczucie, niedowierzanie, szok i strach. Książka ucząca pokory. Oprócz historii TOPR'u znajdziemy tu przeżycia ratowników z najbardziej ekstremalnych i dotkliwych pod względem fizycznym i psychicznym akcji ratunkowych. Opisy akcji podczas których stracili swoich przyjaciół - również ratowników. To ból ale także niesamowita dawka wiedzy, której każda osoba wybierająca się w góry powinna zasięgnąć. Najbardziej tragiczne akcje ratunkowe, śmiercionośne i bezwzględne lawiny, ratownictwo jaskiniowe i wspinaczkowe, wzbudzające podziw wyszkolenie pilotów Sokoła, a przy tym obraz niesamowitej determinacji ludzi w czerwonych polarach sprawia, że książkę czyta się cały czas z zapartym tchem i w napięciu czując niesamowitą i bezlitosną potęgę gór. To książka, która uzmysławia nam to jak potężne i bezwzględne są Taty, które na co dzień podziwiamy za ich piękno i urodę oraz jak niewiele potrzeba by spowodować ogromną tragedię w górach. Nie spodziewałam się, że będę tak przeżywać tą książkę. Na pewno zostanie długo w mojej pamięci. Jako miłośniczka Tatr jestem pod mega wrażeniem i polecam każdemu tą książkę.

Bardzo fajna i pouczająca książka, która uczy respektu do gór i własnego ego. Daje fantastyczny przekaż pracy ratowników górskich.

Mąż mega zadowolony z książki. Poleca i pożycza wszystkim kolegom :D

"Ktoś, kto zostaje po bezpiecznej stronie życia, nie wie, co czują ci, którzy stają do walki z żywiołem w poszukiwaniu zagubionych, rannych, umierających. I tych, którzy zginęli w Tatrach." Uwielbiam góry a Tatry w szczególności. To miejsce gdzie się wyciszam i ładuje baterie. Góry mają w sobie coś magicznego a zarazem potężnego i przerażającego. Z górami się nie wygra. Ale są na szczęście ludzie, którzy w najgorszych sytuacjach rzucają wszystko i za wszelką cenę niosą pomoc poszkodowanym. Ta książka jest o nich. Ludzie z pasją, powołaniem, uzależnieni od adrenaliny z wielkimi pokładami empatii i miłością do gór. Ludzie, którzy za wszelką cenę - nawet własnego życia są w stanie rzucić wszystko i udać się na ratunek w najwyższe partie gór, najbardziej niebezpieczne i ekstremalne miejsca, podczas śmiertelnie niebezpiecznej pogody. Mówią o nich "bohaterowie" chociaż sami nie lubią tego określenia. Dla mnie byli, są i będą bohaterami. "TOPR żeby inni mogli przeżyć" to niesamowita książka będąca efektem rozmów autorki z ponad 50 osobami powiązanymi z TOPR`em. Z ratownikami, ich rodzinami oraz poszkodowanymi, którzy żyją dzięki pomocy TOPR`owców. To książka wywołująca wiele emocji od podziwu po współczucie, niedowierzanie, szok i strach. Książka ucząca pokory. Oprócz historii TOPR'u znajdziemy tu przeżycia ratowników z najbardziej ekstremalnych i dotkliwych pod względem fizycznym i psychicznym akcji ratunkowych. Opisy akcji podczas których stracili swoich przyjaciół - również ratowników. To ból ale także niesamowita dawka wiedzy, której każda osoba wybierająca się w góry powinna zasięgnąć. Najbardziej tragiczne akcje ratunkowe, śmiercionośne i bezwzględne lawiny, ratownictwo jaskiniowe i wspinaczkowe, wzbudzające podziw wyszkolenie pilotów Sokoła, a przy tym obraz niesamowitej determinacji ludzi w czerwonych polarach sprawia, że książkę czyta się cały czas z zapartym tchem i w napięciu czując niesamowitą i bezlitosną potęgę gór. To książka, która uzmysławia nam to jak potężne i bezwzględne są Taty, które na co dzień podziwiamy za ich piękno i urodę oraz jak niewiele potrzeba by spowodować ogromną tragedię w górach. Nie spodziewałam się, że będę tak przeżywać tą książkę. Na pewno zostanie długo w mojej pamięci. Jako miłośniczka Tatr jestem pod mega wrażeniem i polecam każdemu tą książkę.

Niestety nie jest to literatura najwyższych lotów, bardzo emocjonalna, jednostronna, momentami ze zdziwieniem otwierałam szerzej oczy czytając o "jebanych jasnowidzach", miotającej się panience"(to o dziennikarce), "bezmyślnym pieprzeniu" "odpowiedzialności za rozkoszniaków", "demonicznych jękach potępieńców, wiszących na skraju piekła, histerycznie błagających o ocalenie"(to o "durnych" turystach schodzacych z Morskiego Oka) itd. Wszystkie cytaty autentyczne. Słownictwo rodem z brukowców. Mnóstwo historii również należących bardziej do kategorii pudelkowej niż reportażowej. Ja rozumiem, że spora częśc turystów wykazuje się bezmyślnością, którą należy piętnować, ale chyba są jakieś granice pogardy i jakiś limit w opisywaniu tych przypadków, a wygląda na to, że TOPR styka się głownie z takimi. Generalnie autorka lubuje się w opisywaniu i klasyfikowaniu turystów, znajdziemy więc zwykłych "durnych turystow", "zdobywców", którzy uzbrojeni w najlepszy sprzęt przeceniają swoje siły, "meteorologów" itp. Niczego nowego niestety się nie dowiedziałam, ot, kolejna laurka TOPRu, lub raczej przekrój przypadków z jakimi się stykają. Szkoda.

• Autorka pośrednio oddaje głos ratownikom, uzupełniając ich wypowiedzi o opisy głośniejszych wypadków, co nadaje sens porównaniu tej książki do thrillera względem napięcia, które wywołuje. • Zawiera rozdziały poświęcone najważniejszym obszarom działalności TOPR-u: ratownictwu jaskiniowemu, medycznemu, lawinowemu i nurkowemu. Książka pozwala przyjrzeć się bliżej tej organizacji, jest pełna konkretnych informacji. • Czytanie umila piękne wydanie w twardej oprawie, w dużym formacie i na przyjemnym w dotyku papierze. Są też zdjęcia! Więcej: www.onlypretender.pl

Książka w twardej okładce została bardzo porządnie spakowana, nic się nie uszkodziło. Treść dla kochających góry - b bez zbędnego tłumaczenia, wiadomo :) Polecam!

Bardzo interesująca Książka. Polecam jeśli ktoś lubi książki o górach. Wciągająca lektura

Niestety nie jestem w stanie pojąc fenomenu tej książki. Dla osób nie mających stałej styczności z górami (z Tatrami) może okazać się pożyteczną pozycją. Dla tych, którzy, interesują się Tatrami, a więc siłą rzeczy mają także pewną wiedzę na temat TOPR, z książki nie dowiedzą się raczej nic nowego. Dla mnie, jedyną nowością było istnienie "ratowników strzałowych". Mam wątpliwości, czy można ją nazwać w pełni reporterską pozycją - niektóre jej części miały wydźwięk wyraźnie poradnikowy (np. te dotyczące ratownictwa lawinowego). Takiej wiedzy - szczególnie w literaturze i mediach popularnych - nigdy za dużo. Czy jednak jest na to miejsce w reportażu? W wielu miejscach książki Sabały-Zielińskiej miałem swoiste deja vu - "przecież o tej akcji ratunkowej już czytałem kilkadziesiąt stron temu...". Niektóre wydarzenia były przywoływane w kilku miejscach. Zadziwiło mnie także mieszanie wątków, czyli opisywanie jednego typu ratownictwa w rozdziale traktującym o innej gałęzi. Co mnie zaskoczyło - w opisach akcji ratunkowych znalazły się takie zdarzenia z tragicznej historii Tatr, które nie były przeprowadzane przez TOPR - dotyczy to zwłaszcza ratownictwa jaskiniowego. Jak więc takie opisy mają się tematyki książki, traktującej o Pogotowiu, a nie o wypadkach w górach? Przeglądając, jeszcze przed lekturą, zamieszczone w kolorowych wkładach fotografie, zaciekawiły mnie zdjęcia grupy kanioningowej TOPR. Nie wiedziałem, że taka sekcja istnieje w Pogotowiu. Z każdym kolejnym rozdziałem czekałem na informacje o tej nietypowej działalności TOPR. I tak w oczekiwaniu doszedłem do rozdziału pt. "Zakończenie"... Poza podpisami zdjęć, nigdzie nie znalazłem nawet jednozdaniowej wzmianki na ten temat... Co jest największym minusem? Skrajny subiektywizm autorki. Cały obraz TOPR jest zbudowany wyłącznie z opinii... ludzi z TOPR. Czyżby takie podejście do sprawy pozwalało na inne nakreślenie sprawy niżli tylko w tęczowych barwach. Przywoływany na początku książki konflikt GOPR/TOPR pokazuje całą sprawę wyłącznie z jednej strony. Widać, że autorka oparła się tylko na opiniach TOPR, nie docierając choćby do ani jednej z osób z grona "seniorów GOPR", którzy mogliby rzucić trochę innego światła, takiego mniej oślepiającego... To ograniczenie się wyłącznie do środowiska TOPR przebija się przez całą publikację - jeśli dobrze zakodowałem to jedyną osobą spoza grona ratowników i ich rodzin był poszkodowany grotołaz-wspinacz. Rozmów z innymi ofiarami nie przypominam sobie. Przy wypadku Olszańskiego i Łabunowicza wspomina się neutralne w ocenie TOPR słowa matki, zapominając o tym, że ojciec Bartka - Lech, był skrajnie krytyczny wobec TOPR. Napisał na ten temat książkę: "TOPR. Święte krowy", która na pewno obiektywną nie jest, ale pokazuje pewne racje drugiej strony, o których Sabała-Zielińska dziwnym trafem zapomniała uwzględnić, prześlizgując się po temacie. W całej książce, chyba jedynymi akapitami krytykującymi TOPR były te dotyczące stosunku mężczyzn-ratowników do kobiet-ratowniczek. Wydaje się, że reporterka zbytnio zaufała samym ratownikom - rysując ich jako nieomylnych i pozbawionych wad ludzi. Książka, a także późniejsze spotkania promocyjne, sprawiają wrażenie dobrze zaplanowanej akcji marketingowej. Sama książka natomiast na pracę pisaną na "zamówienie" TOPR. Niewątpliwie "szum" wokół TOPR może wyjść tej organizacji na dobre, aby wreszcie ich profesjonalna i bezsprzecznie wyjątkowa praca i misja zaczęły być nagradzane czymś innym niż tylko poklepywaniem po ramieniu przez kolejne ekipy rządzące.

Rewelacyjnie napisana książka o poświęceniu i niesamowitej pasji tych, którzy są zawsze gotowi iść w góry z pomocą. W świetny sposób przybliża specyfikację Tatr w różnych warunkach atmosferycznych i porach roku. Przeplatana opowieściami czasem śmiesznymi, czasem tragicznymi, innym razem skłaniającymi do myślenia. Przesycona niezwykłą pokorą i szacunkiem do gór tych zdawałoby się niezwyciężonych rycerzy błękitnego krzyża. Opowieść o odwadze i poświęceniu oraz cenie jaką ratownicy płacą za swoją pasję i miłość do gór, a przy tym napisana że swadą, że trudno oderwać się od lektury. Gorąco polecam.