Ten zakazany (okładka miękka)

Świetna powiesc. Zdecydowanie uwielbiam styl autorki i mam zamiar przeczytac wszystkie jej pozycje

Nie porywa ale najlepiej przekonać się samemu

Fajna historia . Miło się czytało

Świetna z humorem

Super książka.

Dobra fabuła

Polecam.

Przypadkowe spotkanie Historie o miłości, która przychodzi niespodziewanie i niechcianie w chwilach, których najmniej się spodziewamy powstało już wiele. Taką historią jest opowieść o Serenie i Jace. Spotykają się na lotnisku w niezbyt miłych okolicznościach, później w samolocie, gdzie spędzają wspólnie czas podróży, a następnie zrządzeniem losu lądują razem w jednym apartamencie w hotelu, w którym, jak się okazuje, oboje wygrali tam pobyt. Są skazani na swoje towarzystwo przez pięć dni i nocy. Co z tego wyniknie? Czy dwoje nieznajomych z zupełnie różnych światów ma szansę na szczęście? Taki typ literatury to zupełnie nie moja bajka, ale zaryzykowałam i sięgnęłam po "Ten zakazany" dzięki uprzejmości wydawnictwa WasPos. Czy mi się podobała książka? I tak i nie. Na pewno podobał mi się pomysł na fabułę, przypominał trochę film, który uwielbiałam za młodu z Harrisonem Fordem "Sześć dni, siedem nocy". Ale to chyba wszystko co mi tu przypadło do serca. Po pierwsze gdy w innych książkach opisów miejsc, przyrody jest za dużo, tak tu nie ma ich prawie wcale, tak że w ogóle nie można sobie wyobrazić gdzie bohaterowie w danym momencie przebywają. Po drugie bohaterowie, główna bohaterka w moich oczach zachowała się jak "łatwa dziewczyna" bo kto po dwóch dniach, nawet nie pełnych idzie do łóżka z tak naprawdę całkiem obcym facetem? Poza tym irytowała mnie swoim zachowaniem, wiem jaki był zamysł autorki, by przypominała trochę roztrzepaną i uroczą Bridget Jones czy Elle Woode, ale w moim odczuciu niestety autorce to nie wyszło. Styl pisania miał być zabawny i miał wywoływać uśmiech na twarzy czytelnika, ale mnie nie bawił, a wręcz irytował. Styl jakim napisana jest książka jest potoczny, można wręcz pokusić się o stwierdzenie, że kolokwialny. Ja rozumiem, że nie jest to ani Mickiewicz ani Sienkiewicz, ale dbajmy o poziom języka w którym wydawane są powieści w naszym kraju. Błagam ! Kolejnym zarzutem z mojej strony jest to uczucie, które rozkwita między bohaterami, kiedy i gdzie ta miłość się narodziła, do tej pory nie wiem, bohaterowie coś tam o tej miłości mówią, opowiadają, ale ja jako czytelnik nie zauważam kiedy to uczucie się rodzi, wzrasta. No nie. Podobnie jest z akcją w tej książce, a raczej jej brakiem. Bowiem dostajemy tu zlepek kilku "zabawnych" scen, bądź dramatycznych wspomnień z przeszłości Sereny i melodramatycznych scen rozstania głównych bohaterów, do którego by nie doszło na marginesie wspominając, gdyby główna bohaterka dawała ludziom dojść do słowa i skończyć wypowiedź, ze scenami seksu. I te sceny pojawiają się w najmniej odpowiednich momentach, weźmy chociaż scenę pod koniec książki, główna bohaterka goni za ukochanym, przełamuje się, wyznaje mu miłość, jest pięknie, romantycznie, a wszystko psuje scena następna... Naprawdę czy to jakiś konieczny punkt książek tego typu, że scen seksu jest za dużo i niektóre są obrzydliwe. Ja nie wiem, to jest ponad moje nerwy ! A na koniec zostawiłam prawdziwą wisienkę na torcie, a mianowicie obsesję autorki na punkcie oczu, tęczówek, źrenic i spojrzeń. Nie wiem ile razy te wyrażenia padają w całej powieści bo w pewnym momencie przestałam już liczyć, ale gdy widziałam słowo "tęczówka" przewracałam już oczami i wzdychałam teatralnie. Mam dość zdań o oczach na jakiś czas. Mi ta książka niestety się nie spodobała. Może ten typ literatury nie jest dla mnie, albo jej polski poziom pozostawia wiele do życzenia. Nie wiem, nie mnie to oceniać, bo jak wspominałam nie czytam takiej literatury zbyt dużo. Ja napisałam szczerze co mi się podobało, a co nie. I jak zwykle decyzję o lekturze tej powieści pozostawiam Wam. Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu WasPos.

Spotkali się przez przypadek i od razu zaczęli działać sobie na nerwy. On był zbyt sztywny i poukładany, zaś ona zbyt wesoła. Dodajmy do tego jeszcze jej problemy z zaufaniem i wiarą do związków i mamy komplet. Serena i Jace byli jak ogień i woda. Przy czym to właśnie ona postanowiła zburzyć cały jego poukładany świat rujnując kawałek po kawałku jego wiecznie ułożony plan życia. A jednak wydaje się, że wprowadziła do niego więcej świeżości, choć on w minimalnym stopniu również. Ciągłe próby dogryzania sobie nawzajem ostatecznie bardziej ich do siebie zbliżyły niż to warte,a kiedy do głosu doszło jeszcze duże pożądanie i to napięcie między nimi mogło skończyć się to tylko w jeden sposób. Niestety ich cudowne chwilę mogą zostać szybko zburzone kiedy na jaw wyjdzie parę tajemnic związanych z kimś bliskim sercu Serenie i to pokazuje, że życie to nie jest bajka. Zabawne sytuacje, cięte riposty, pożądanie, a przy tym dość podła intryga i ta walka o uczucia, oraz pokazanie, co ludzie są w sumie zrobić dla bogactwa i że nie są to do końca dobre rzeczy bardziej takie podłe i wyrachowane. Ponadto osobiście byłam bardzo ciekawa kim że mógłby być wspomniany w tytule pan zakazany no i oczywiście dlaczego przypadła mu taka łatka. No i właśnie tak szczerze to nie spodziewałam się tego co zaserwowała czytelnikowi autorka, byłam gotowa na wszystko, ale w sumie nie na taki zwrot wydarzeń. Imponowała mi nawet postać Jacea szczególnie później i ta jego zaciekła walka nie tylko o Serenę, ale również o jej szczęście. Nie liczył się on tylko ona i chęć uwolnienia jej z tych bo ja wiem wyrzutów sumienia albo takiego przekonania, że jest coś winna siostrze. Sama Serena nie miała tak łatwo, pewne wydarzenia z przeszłości rzutowały do dziś na jej życie. To nie było do końca normalne jak dla mnie, to czego właściwie żądała od niej siostra, rozumiem przeżyła okropne rzeczy, ale jakby nie zdawała sobie sprawy, że swoim postępowaniem ją krzywdzi. Bo to wyglądało trochę tak jakby Serena była marionetką Evy, ona jej pokazywała jak żyć i broń boże się sprzeciw. Dość irytująca osoba powiem,ktora potrzebuje mocnego wstrząsu do zmiany i kogoś kto jej wszystko wygarnie moim zdaniem. Historia sama w sobie jest dość zabawna szczególnie czytając potyczki Jacea i Sereny i ich wieczne dogryzania sobie i tak jest przez trochę więcej niż 1/3 książki. Zatem co z resztą? No właśnie historia w dość szybki sposób ewoluowała z zabawnej w taką dość poważną, czasami nawet smutną. Pokazującą jak ktoś nam bliski bardzo łatwo może wykorzysta do własnych pobudek okazaną mu pomoc. Ciągłe obwinianie kogoś i wymuszanie na nim obietnic nie do spełnienia jest po prostu nie fajne i może doprowadzić do dość toksycznej relacji. Nie wspomnijąc już o tym, że można komuś zniszczyć życie. Jest tu też pokazane m, że nie zawsze powinno się we wszystko ślepo wierzyć i w sumie dobrze jest posłuchać też tej drugiej strony, która może nam pokazać sytuację w innym świetle.

Gorąca okładka, tajemniczy tytuł i autorka, po której spodziewałam się czegoś niesamowitego. Tak zaczęła się moja przygoda z tym zakazanym, czyli z Jace'm. Nasz bohater jest ideałem pod każdym względem? Cóż, czy na pewno? Ideały podobno nie istnieją. Jace jest bogaty, seksowny i władczy. Typowy facet, który kradnie kobiece serca, nie? Cały świat pada mu do stóp... No cóż, z pewny wyjątkiem. Serena, przebojowa i charyzmatyczna kobieta nie ulega od tak czarowi Jace'a. Ma go za nudziarza bez krzy humoru, podczas gdy sama jest dla niego chaosem i zwiastunem kłopotów. On jest pewny siebie, władczy i odpowidzialny. Wszystko u niego jest na swoim miejscu, idealnie uporządkowane, podczas gdy jej świat to riposty, kolorowe ubrania, śmiech i chomik. Przy pierwszym spotkaniu wpadła na niego i zniszczyła mu tablet, a on bardziej martwił się urządzeniem, niż faktem czy nic sobie nie zrobiła. Przy drugim spotkaniu znaleźli się obok siebie w samolocie i nie obeszło się od słownych przepychanek, które czytało mi się z wielkim rozbawieniem i ciekawością. Całkowicie się różnią i może właśnie dlatego coś ich do siebie ciągnie? Być może Jace potrzebuje odrobiny rozrywki w swoim życiu, a Serenie przyda się ktoś, kto umie rządzić. Już ich pierwsze spotkanie jest jak otwarcie puszki Pandory, a pech (czy może jednak szczęście?) Trwa nadal. Pomyłka hotelowa sprawia, że są uwięzieni ze sobą na pięć dni i nocy. Dwa przeciwne charaktery i mała przestrzeń, czy to obejdzie się bez katastrofy? To pech, a może przeznaczenie? Jakie są szanse że spędzi się lot obok kogoś, na kogo przypadkiem się wpadło, a potem okaże się że oboje wygrali konkurs i mają ten sam apartament, bo jest pełno, żaden inny hotel nie jest dostępny, a pogoda jest tak straszna, że nie można wrócić? Tak, Serena to prawdziwy magnes na kłopoty, ale kto wie, może tym razem wyjdzie jej to ma dobre? Serena jest zupełnie inną kobietą, niż te, którymi Jace się otacza. Nie zna go, nie chce pokazywać się z nim publicznie, nie lubi sztucznego życia na świeczniku i robi wszystko, aby mu dogryźć. Przy tym nie udaje i jest sobą. To co uważał za pech, zmienia się w okazję, aby poznać kogoś wyjątkowego i choć raz odpocząć od swojej codzienności. Oczywiście samo droczenie się i namiętności między nimi to nie wszystko. Wybuchowe charaktery, dwa różne światy, a gdy dochodzą do tego tajemnice z przeszłości, dawny ból i dawne obietnice robi się naprawdę skomplikowanie. Nie brak ostrych kłótni, ani słonych łez, lecz te silne emocje sprawiają, że książka jest jeszcze bardziej wyjątkowa. Od początku książka mnie rozbawiła. Bardzo przyjemny i lekki styl pisania ze świetnym poczuciem humoru. Ta powieść jest jak słońce w pochmurne dni, rozświetla ciemność i wywołuje uśmiech na twarzy. Dawno nie czytałam tak zabawnego romansu, ogień między bohaterami jest niesamowity, a sama książka niezwykle czarująca. Chyba właśnie znalazłam nową autorkę do listy ulubionych. 😉❤