Ten drugi (okładka  miękka)

Mam mieszane odczucia. Na początku raczej byłam w obozie Harry'ego i Meghan, współczując im tej całej nagonki jaką urządziły na nich brukowce i hejterzy. Jednak obserwując ich niedawne poczynania: wywiad z Oprah, serial dla Netfliksa i teraz biografia Harry'ego - nie mam szczerze pojęcia o co tym ludziom chodzi. Z jednej strony pragnęli, aby prasa dała im spokój, twierdzili, że etykieta królewska jest dla nich nie do przyjęcia, a monarchia skostniała. Niestety, chyba oczernianie monarchii to obecnie ich jedyny i najbardziej dochodowy sposób na życie. Biografia Harry'ego to moim zdaniem krzyk rozpaczy człowieka, który nie przepracował jeszcze niestety wielu swoich traum (w tym największej - śmierci ukochanej matki). Pisząc rzeczy w stylu "urodziłem się po to, aby oddać organy gdyby Williamowi coś się stało" czy "od małego dostawałem o jedną kromkę chleba mniej niż William i czułem się z tym źle" Harry chyba naprawdę zatracił poczucie zdrowego rozsądku. Rozumiem, że może mieć żal do rodziny za to, że nie do końca zaakceptowała jego wybrankę. Lecz ta książka to w zasadzie wiadro pomyj i istne gorzkie żale w kierunku ojca, macochy, brata czy bratowej. Poza tym rewelacje na poziomie Pudelka typu "doświadczona kochanka ujeżdżała mnie na boisku niczym ogiera" czy "raz gdy wszedłem bez majtek do lodowatej wody, prawie sobie odmroziłem przyrodzenie". Niepotrzebne są też wzmianki o tym ilu Talibów zastrzelił służąc w Afganistanie. Pogubił się człowiek i to niestety da się odczuć czytając jego opowieść o swoim życiu.

opowieści dziwnej treści sfrustrowanego małego Kazia

Książka napisana lekko wiec czyta się ja szybko i przyjemnie, wciągająca. Ale mam bardzo mieszane uczucia co do samej treści. Myśle ze niektóre przemyślenia sytuacje wspomnienia można było zachować dla siebie bo są po prostu niesmaczne. Ocena ogólna dobra można przeczytać ale czy wrócę do niej ponownie nie sądzę. Nie kupiłabym jej drugi raz.

Bardzo słaba książka. Napisana, aby finansować własną fundację.

Książe Harry sczery do bólu polecam

Słysząc o tej książce wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Po pierwsze: interesuje się Brytyjską Rodziną Królewską i w ciągu kilku ostatnich lat zagłębiłam się w nią na tyle, że rozróżniam poszczególnych członków rodziny po tytułach. Po drugie: Strasznie kibicuje od samego początku Meghan i Harremu, wydają się dla siebie stworzeni i tworzą tak piękną parę, że moje serce za każdym razem rośnie, gdy widzę ich razem, ale niestety cały ten hejt który na nich spada jest dla mnie czymś przerażającym i wstrętnym. Po trzecie: Słyszałam o tej książce tyle opinii, że jest bulwersująca iż sama chciałam się dowiedzieć czy naprawdę tak jest. Szczerze mówiąc całkowicie nie rozumiem co było niby takiego wstrętnego robił Harry, że ludzie byli tak strasznie zszokowani jego wyznaniami. Wspomnienia o wojnie i o tym, że zabijał ludzi? Był żołnierzem broniącym ludzi, więc wydaje mi się to dość logiczne. To, że miał do czynienia z ziołami? Przecież prasa huczała o tym, że jest "narkomanem po odwyku" (wyczujcie ten sarkazm). To ile hejtu na niego spadało? Harry od lat o tym wspominał i z resztą jeśli jest się w miarę na bieżąco z tymi plotkami to niestety, ale widać, że prasa ukochała sobie poniżanie i ośmieszanie Harrego. Mnie przeraziła obojętność jego rodziny na to co się z nim działo, a gołym okiem było widać, że wtedy jeszcze młody chłopak z czymś sobie nie radził i gubił się przez to w życiu. Obrzydliwe było to, że Harry nie mógł nawet zwierzyć się ojcu i bratu ze swojego bólu bo albo nie zostawał wysłuchany, ale wszystko to co powiedział szło momentalnie do prasy. Relacja Harrego z Williamem również mnie zszokowałam, ponieważ wydawali się kochającym rodzeństwem, które z czasem miało jakieś nieporozumienia i dlatego doszło do słynnego rozłamu, a jednak okazało się, że ich stosunki są dość chłodne od właściwie początku, no i ten podział na Następcę i Zastępcę wpajane już od maleńkości było czymś czego nie mogłam objąć rozumem. Tęsknota za matką, która zginęła w tak tragicznych okolicznościach i brak bliskości od najbliższych dla tych małych chłopców był czymś co mną wstrząsnęło. To jak Harry wspomina o Meg, Archiem i Lili jest czymś magicznym i moje serce rosło za każdym razem, gdyż od każdego słowa o tej trójce biła ogromna miłość i wdzięczność za to, że są. Dlatego też końcówka tej książki podobała mi się najbardziej, ponieważ nareszcie było widać, że trafił się ktoś kto naprawdę kocha Harrego i kto chce mu nareszcie pomóc poradzić sobie z demonami z przeszłości. Ta książka była ciekawym przeżyciem i trafia na półkę wyjątkowych książek.

Nie jestem w stanie ocenić czy jest to w 100% opis prawdziwych wydarzeń, jednak jest to coś na swój spokój uroczego oraz ludzkiego. Opisanie tego wszystkiego nie było zapewne łatwe, w końcu nigdy nie jest łatwe wręcz ogołocenie się z uczuć. Ujęło mnie wspominanie przez Harrego swojej matki, to jak wspominał ją, ale również to jak opisywał resztę rodziny. Nawet gdy czuł żal pisał o nich z niesamowitym ciepłem, zwłaszcza o bracie.

Bez szału. W książce to co w dokumencie. Kupiłam z ciekawości. Rozwleczone historie z wojska nie pasjonują. Odniosłam wrażenie, że są jak 7 część "szybkich i wściekłych. Na siłę byleby przeciągnąć akcje. I historia o penisie.. Nie wiem po co to było ale... Cóż. Każdy pisze o tym co chce. Kupiłam z ciekawości bo lubię biografie. Nie miał łatwego życia, to fakt. Ile jest prawdy w tym co pisze? Racja jest jak du***. Każdy ma własną.

Książka dobra, szybko się czyta bo wciąga ale nie wnosi nic nowego czy zaskakującego. To wszystko już czytałam w innych pozycjach. Harry niestety wiele stracił publikując te wspomnienia. Po przeczytaniu jeszcze bardziej mi go żal, ewidentnie jest zmanipulowany przez aktorkę i cierpi z dala od rodziny.

Super książka.Bardzo polecam