Światło między oceanami (okładka miękka)

Piękna historia, opowieść. Chwyta za serce i nie idzie oderwać się od książki. Oczywiście łezka wzruszenia zakręciła się w oku na końcu. Cudowna! Polecam

MIŁOŚĆ NAJPOTĘŻNIEJSZYM UCZUCIEM Jest rok 1926. Do wyspy Janus Rock, na której znajduje się morska latarnia, dobija łódź. Na pokładzie znajduje się martwy mężczyzna i kwilące niemowlę. Kiedy Isabel Sherbourne opłakuje dwie niewielkie mogiły swoich martwych dzieci i modli się o cud, słyszy płacz dziecka. Bóg wysłuchał jej modlitw i oto po tylu cierpieniach, dane jej będzie zostać matką. Nie może być inaczej, Bóg nie popełnia błędów. Wspólnie z Tomem, swoim mężem, decydują się, aby zatrzymać dziecko. I choć latarnik ma pewne wątpliwości – a jeśli matka dziecka żyje? - to wie, że nie może odebrać swojej ukochanej żonie prawdopodobnie jedynej szansy na zostanie matką. W ten sposób, końcem kwietnia 1926 roku, Lucy Sherbourne staje się córką Toma i Isabel. Być może latarnia morska, rozświetlająca mroki dwóch oceanów – Indyjskiego i Południowego, to nie najlepsze miejsce na wychowanie dziecka, jednak Lulu z latarni, jak zwykła o sobie mawiać dziewczynka, jest więcej niż szczęśliwa, bo otoczona troską i bezgraniczną miłością ludzi, których uważa za własnych rodziców. Również Isabel i Tom dzielą szczęśliwe, beztroskie chwile, kochając Lucy bardziej niż kiedykolwiek sądzili, że są w stanie kochać. I tylko w nielicznych momentach Tom oddaje się zadumie, zwłaszcza gdy przypomina sobie o nagrobku, jaki sporządził nieżyjącemu mężczyźnie. Bohater wojenny nie potrafi też otrząsnąć się z frontowych przeżyć i zdaje się, nie umie sobie wybaczyć, że na jego rękach wciąż, nawet po tylu latach, jest krew wielu osób. Teraz również wrażliwe sumienie upomina go wieczorami i nocą, zdając się szeptać: „źle postąpiłeś zatrzymując dziecko”. Kiedy dziewczynka ma niespełna roczek, rodzice podczas krótkiego urlopu w rodzinnym miasteczku Isabel, Point Partageuse, chrzczą w jednym z kościołów małą Lucy Violet. Przez zupełny przypadek, lub też nie, dowiadują się od Ralpha, przyjaciela Toma, oraz jego żony, o strasznej tragedii, jaka wydarzyła się całkiem niedawno. Młody ojciec, z pochodzenia Austriak, wraz z maleńką córeczką wypłynęli w morze i od tej pory słuch po nich zaginął. Nie dla Hannah Roennfeldt niestety, wdowy po najpewniej nieżyjącym Franku, i matki małej Grace. Ta opowieść sprawia, że cały świat Sherbournów wywraca się do góry nogami. Matka ich Lucy żyje. Co mają z tym zrobić? Ale przecież to ich córka, prawda? Tom nalega, by oddać Lucy matce, ale Isabel się sprzeciwia. Jak mogą to zrobić? Oddać własne dziecko? Od tej pory nic już nie będzie takie, jakim było. Niezależnie od tego, jaką decyzję podejmą, będzie ona tragiczna w skutkach dla nich, Hannah, i samej Lucy. Miłość rodziców do dziecka jest czymś, co trudno wyrazić słowami. M.L. Stedman to się udało. „Światło między oceanami” to wzruszająca, rozdzierająca serce powieść. Piękny język, wspaniała fabuła, trzymanie w napięciu do ostatniej strony i te emocje bohaterów, tak silne i autentyczne. Z moich oczu kapały łzy, gdy czytałam tę książkę, a już dawno mi się to nie przydarzyło. Będąc matką współczułam zarówno Isabel, jak i Hannah. Nie chciałabym się nigdy znaleźć na ich miejscu. Nigdy nie jest się gotowym na rodzicielstwo, ale kiedy już zostaje się rodzicem, nie ma nic ważniejszego niż rola, jaką ma się pełnić do końca życia. Nie wszystkim jest to dane, więc tym Dzieci to cud, największy dar niebios, a miłość do nich, a także ta, jaką one nas darzą, jest najpiękniejszym i najpotężniejszym uczuciem. Dzięki tej książce sobie o tym przypomniałam. bardziej, my rodzice, powinniśmy doceniać i szanować swoje dzieci, cud życia, który sami powołaliśmy. Nie zapominajmy o tym, co najważniejsze – tego właśnie uczy „Światło między oceanami”, jedna z najpiękniejszych powieści, jakie przeczytałam. www.recenzje-anki.blogspot.com

Książka piękna z przekazem. Ukazuje miłość matki do dziecka mimo wszelkich problemow. Można popłakać ale i wiele się nauczyć.

Janus Rock-wysepka u wybrzeży Australii, kilka kilometrów lądu, latarnia morska, niewielka chatka, jakiś warsztat, dalej bezmiar oceanu, zaopatrzenie raz na trzy miesiące. Brzmi jak spełnienie marzeń? Dla Isabel i Toma Sherbourne, bohaterów powieści M.L. Stedman „Światło pomiędzy oceanami”, przynajmniej na początku, tak. Książka ukazała się w 2012 roku jako debiut literacki australijskiej autorki M.L. Stedman. Sama sięgnęłam po nią jednak dopiero w tym roku, jako że, w związku ze zbliżającą się premierą adaptacji filmowej, w popularnych księgarniach zaroiło się od jej egzemplarzy. I od razu pożałowałam… Pożałowałam, że nie przeczytałam jej wcześniej. W chwili rozpoczęcia akcji Isabel Graysmark to otwarta, trochę naiwna dziewiętnastolatka. Jest jedynym dzieckiem, które, po utracie dwóch synów na wojnie, pozostało jej rodzicom, dlatego bardzo się o nią troszczą. Jednocześnie pozwalają jej żyć swoim życiem i gdy poznaje Toma, mającego objąć stanowisko latarnika na Janus Rock 28-letniego weterana I Wojny Światowej, nie stają na drodze ich uczuciu. To Tom, wysłany na próbny okres do pracy, sugeruje, aby ten właśnie rok stał się próbą ich związku. Rok jednak mija, a oni, już pewni swoich uczuć, biorą ślub i na kolejne dwa lata przenoszą się na wyspę. Życie tam jest pełne wyrzeczeń. Przez cały ten okres żadne z nich nie może wrócić na kontynent, listy przychodzą z opóźnieniem, podobnie jak zapasy żywności. Zakochanym jednak nie sprawia to problemu, szczególnie, że za kilka miesięcy na wyspie będzie ich już trójka. Oboje marzą o tym dziecku, dzieje się jednak tragedia, która ku rozpaczy Isabel powtarza się jeszcze dwa razy. Trzeci jednak, w odróżnieniu od poprzednich nie zostaje od razu odnotowany przez Toma w służbowym dzienniku. Natomiast, ku zdziwieniu małżeństwa i wielkiej uciesze będącej na skraju depresji Isabel, do brzegu ich wysepki przybija łódka. Łódka zawierająca zwłoki mężczyzny, a także tak upragnione przez kobietę niemowlę… Pojawienie się tej łódki rozpoczyna serię niefortunnych wyborów podejmowanych przez dobrych w gruncie rzeczy ludzi. Zaczynają oni ukrywać prawdę przed bliskimi Isabel, mieszkańcami jej rodzinnego miasteczka, a momentami sami tracą rozeznanie w sytuacji. Historia ta pokazuje nie tylko jak bardzo życie może zmienić się pod wpływem jednej decyzji i jak daleko idące może mieć ona konsekwencje, ale także jak wiele ludzie są w stanie poświęcić dla tej jedynej, prawdziwej miłości. Dowodem na to jest zarówno Isabel, która rezygnuje z wygodnego życia na rzecz bycia z ukochanym, jak i Tom, który dla swej żony dopuszcza się zaniedbania i ryzykuje dużo więcej niż utratę pracy. Historia jest przepiękna, ale stawia nas, czytelników, w bardzo niewygodnej pozycji. Trudno jest bowiem opowiedzieć się za którąkolwiek z możliwości postawionych przed bohaterami. Sprawia to, że książkę chce się czytać, ale jednocześnie sami przeżywamy wewnętrzny konflikt. Co więcej, postępowania Isabel prawdopodobnie nie zrozumie nikt, kto sam nie jest rodzicem lub bardzo tego nie pragnie, dlatego też nie sposób go jednoznacznie ocenić. W grę wchodzi w końcu dobro dziecka.

od początku ciekawa. Bardzo polecam

Super książka, opowiadająca o poświęceniu dla drugiej osoby i skutkach tego postępowania. Polecam

Wzdruszająca opowieść

Świetna ksiazka plakalam jak bobr. Lepsza od filmu w 100%. Najpierw przeczytalam ksiazke a potem film polecam samo czytanie.

Cudowna książka! Polecam wszystkim, którzy lubią czytać o wielkiej miłości!

Świetna książka, która jeszcze do teraz czuję wewnątrz. Prosty i przyjemny styl pisania spodoba się każdemu czytelnikowi. Opisy zdarzeń i miejsc pozwalają poczuć się jakbyśmy tam byli. Kawał dobrej roboty, dzięki licznym zabiegom czujemy te same uczucia co sami bohaterowie. Autorka przedstawia bardzo smutną historię dwojga zakochanych ludzie. Prawie z każdym dniem dotyka ich cierpienie. Mimo wszystko jest to dosyć realistyczna historia i mocno dotyka serce czytelnika. Była to bardzo mocna ciekawa historia, aż kusiła żeby zajrzeć na ostatnie strony by dowiedzieć się końca. Ogrom pracy jaki włożyła autorka w przygotowanie tak mocnej książki robi wrażenie. Mocno uświadamiająca.