Sufit (Reedycja) (CD)

Kiedy zacząłem opisywać płytę, początkowo chciałem opatrzyć krótkim tekstem każdą z piosenek. Ponieważ zajęcie to wydało mi się zbędne, zrezygnowałem z niego. Postanowiłem jednak zaznaczyć kilka dość ważnych szczegółów. Przeżyliśmy w studiu kilka wspaniałych chwil, np. w czasie nagrywania dialogu gitarowego między Wojtkiem Waglewskim i Jarkiem Trelińskim w piosence „Z rozmów“. Okazało się bowiem, że gitarzyści nie zawsze muszą się „ścigać“, a mogą po prostu grać ze sobą, czy też „między“ sobą.

Zaufanie udzielone Darkowi zwanemu dalej Grelą, było najczystszą formą porozumiewania się między wykonawcą i realizatorem (poza mikrofonem i słuchawkami oczywiście). Jarek Treliński jako „gość“ stał się prawie „domownikiem“. Marzena Rogalska, dla przyjaciół Bożena Makaron, spełniła pokładane w niej nadzieje.

Tekst Wojtka Bellona jest dla mnie łącznikiem z piosenką „Nie pal“, z monologiem i dialogiem zarazem. Na ręce Joasi Belon składam podziękowanie za możliwość użytkowania słów Wojtka.

W pomyśle słownym pragnąłem, aby piosenki nie opowiadały o mnie, o tym co robię, co myślę, gdzie idę, siedzę, stoję, czy o całej reszcie czynności, uczuć i emocji, które autorzy zazwyczaj przelewają na papier, aby zainteresować świat swoją osobą. Pragnąłem, aby te piosenki były dialogiem między mną i słuchaczami, między kobietą i mężczyzną i odwrotnie, między dorosłym i dzieckiem, między przyjacielem i nieprzyjacielem, itd...

Pod koniec tego intensywnego wieku słowo „Ja“ jest tak ważne i tak często używane, że być może zastąpiło Nas Samych. Dlatego też w przeważającej części używam na płycie pierwszej osoby liczby mnogiej.

I jeśli miałbym cokolwiek tłumaczyć to tylko to, że opisywanie „mnie“, czy opowiadanie „o sobie“ w tej krótkiej chwili wydaje się czynnością zużytą.

Adam Nowak