Suchy deszcz (okładka miękka)

"– Co ty właściwie robisz?! – Wróciła jak grypa.
– Uczę się arabskiego, a w przerwach strugam kredki znajomym. – Trzask. Jakaś „czarna owca” doleciała do moich uszu zza drzwi.
Jak to możliwe, że jestem ich córką? Ojciec mumia, choć z winy matki, matka nadęta Dulska z inteligencją w zaniku. Piszą, że dziecko dziedziczy inteligencję po matce. Mam nadzieję, że po Matce Boskiej."

"Człowiek w najtrudniejszych chwilach wraca do przeszłości, jakby mógł w niej cokolwiek zmienić. Rozgrzebuje palcami ziemię i szuka ziarna, które przeoczył. Chciałby je podlać i zaczarować teraźniejszość. A potem rzeczywistość zaciska na krtani kościstą dłoń. Wyciska resztki łez, żeby mógł spaść suchy deszcz…"

Mikropowieść autorstwa Lidii Zawadzkiej

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.