Stan krytyczny (okładka  miękka, 09.2020)

Bardzo cenię książki Reszki i bardzo lubiłam jego teksty w dobie pandemii, lecz ta jakoś do mnie nie przemawia. Chyba została napisana za szybko, zbyt wcześnie. Mam też poczucie, że ta opowieść jest prezentowana trochę tak jakby mówiła o tym, co się dzieje w szpitalach w całym kraju. Tymczasem mimo że sytuacja była naprawdę tragiczna, to mało gdzie dochodziło aż do takich sytuacji jak te opisane. Czy odbiera to znaczenie przedstawionym historiom? W żadnym razie. Ale jakoś przez to niejasny staje się dla mnie cel tej książki, jednostkowe doświadczenia nie składają się w tym przypadku na masowe zjawiska.

Przygnębiająca lektura obowiązkowa. Potwierdzająca upadek państwowej ochrony zdrowia. Miejscami ma się ochotę odłożyć książkę, pojechać do Warszawy i ukręcić łby kilku rządzicielom... Gołymi rękami. COVID-19 swoją drogą - polecam tym wszystkim, co noszą maseczkę pod brodą. A także swego rodzaju kalendarium zarazy dla potomnych...

Bardzo dobry reportaż. Pandemia widziana oczami służby medycznej... Jednak czuję niedosyt i oczekuję kolejnej części. Wiele się zmieniło od chwili wydania.

świetne przedstawienie relacji z pkt. widzenia pracowników medycznych sytuacji panującej w służbie zdrowia w czasie pandemii (od stycznia do września).

Dobra ksiazka na dzisiejszy czas.

Paweł Reszka to dziennikarz, którego możecie kojarzyć m. in. z cyklu książek "Mali bogowie" oraz z "Czarnych". Reszka uprawia tzw. dziennikarstwo wcieleniowe - aby napisać "Małych bogów", zatrudnił się w szpitalu jako sanitariusz i jeździł karetkami jako kierowca; kiedy pisał "Czarnych", aby wczuć się w rolę, włożył sutannę. Tym razem przeszedł na "brudną" stronę szpitali jednoimiennych covidowych. "Stan krytyczny" bez zawoalowania pokazuje walkę z pandemią od środka. To pandemia widziana oczami lekarzy, ratowników medycznych i pielęgniarek. To książka o strachu przed nieznanym, o bezsilności, złości i śmierci. To obraz prawdziwej walki- o zdrowie i życie pacjentów, którzy chorują i umierają w przerażającej samotności. Pandemia bezlitośnie obnaża chory system opieki zdrowotnej. Książka przeraża i zasmuca, otwiera oczy na wiele spraw, których nie da się dojrzeć z punktu widzenia zwykłego śmiertelnika. Polecam wszystkim! A już przede wszystkim sceptykom i tym, którzy zawsze wiedzą lepiej, choć nie spędzili ani chwili na oddziale szpitalnym, gdzie umierają ludzie...

Bardzo dobra książka. Ukazuje bardzo dobrze pandemię zza kulis. Jest świetnym reportażem pokazującym za razem śmieszne jak i smutne historie z covidowych szpitali.