Spowiedź diabła. Kuba Sobański. Tom 3 (okładka  miękka, 11.2022)

Wciąga i nie puszcza aż do końca 😀

„Niczego w życiu nie należy obawiać się bardziej niż zemsty kobiety...” „Spowiedź diabła” autorstwa Adriana Bednarka, stanowi już trzeci tom serii na temat przygód seryjnego mordercy oraz adwokata w jednym - Jakuba Sobańskiego. Po moich zachwytach nad poprzednim tomem nie spodziewałam się, że autorowi uda się pobić drugą część - chyba nie doceniłam jego możliwości, ponieważ ten tom to istna mieszanka akcji i niezapomnianych emocji w jednym! Siedemnastoletnia Sonia, dziewczyna z bogatego domu, zostaje oskarżona o zabójstwo brata bliźniaka. Odurzony alkoholem i narkotykami chłopak zastaje ją podczas erotycznej randki on-line, a następnie wypada z balkonu, skręcając sobie kark. Zrozpaczeni rodzice, usiłując ratować ostatnie ze swoich dzieci, wynajmują do pomocy kancelarię Kuby Sobańskiego oraz jego wspólniczki Sandry. Tymczasem z kliniki odwykowej wychodzi dawna dziewczyna Kuby. Julia - obecnie pisarska celebrytka, autorka bestsellerowej książki „Sypiałam z Rzeźnikiem Niewiniątek” - która wraca do Krakowa z precyzyjnie obmyślanym planem zemsty. Przyznam, że „Spowiedź diabła” zdecydowanie pobiła swoje poprzedniczki - pan Adrian przygotował dla swojego czytelnika mroczną historię, od której nie sposób jest się oderwać. Może i cała fabuła tej części - dla niektórych z Was - może wydawać się zbyt spokojna, to jednak chcę Was przed czymś ostrzec: to tylko cisza przed burzą... W tej części Kuba przebił samego siebie. Po przeczytaniu „Pamiętnika” oraz „Procesu diabła” nie sądziłam, że główny bohater czymś mnie jeszcze zaskoczy. Sobański jak zawsze podąża po trupach do celu (i to dosłownie), jednak w przypadku tej części przeraził mnie swoją okrutnością - z każdą przeczytaną stroną o jego zabójstwach czułam coraz większy niepokój. Kuba należy do inteligentnych morderców, którzy doskonale znają się na swoim „fachu” oraz wiedzą co zrobić by pozbyć się śladów i umknąć trafieniu w ręce organów ścigania. Do głosu w tej serii dochodzą dwie kobiety - jedna niektórym z Was dobrze znana z poprzednich części oraz Sonia, która została oskarżona o zabójstwo swojego brata. Ogólnie cała sprawa drugiej postaci była przedstawiona w genialny sposób - dopóki nie poznałam prawdy, cały czas zadawałam sobie pytanie, czy nasza Sonia nie jest przypadkiem wilkiem w owczej skórze i za jej niewinną buźką kryje się bestia, która tylko czeka by ją wypuścić... Przyznam się, że w czasie poznawania jej osoby obawiałam się, że Bednarek przygotował dla mnie sobowtóra innej bohaterki z poprzedniej części, ale na szczęście moje przypuszczenia okazały się bezpodstawne. Sama postać Królowej Piękności również zasługuje na kilka sekund sławy w mojej recenzji... Przyznam się bez bicia, że spodziewałam się, że jej osoba bardziej namiesza w życiu Kuby - po skończeniu drugiego tomu przypuszczałam, że czeka mnie ostra jazda bez trzymanki, lecz zmuszona byłam obejść się smakiem. Postać Julii doskonale przedstawia słynne powiedzenie: kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie... Jeśli chodzi o samo zakończenie tej części.. Takiego zwrotu akcji kompletnie się nie spodziewałam. Nie wiem czemu liczyłam na spokojny finał, który pozwoli mi zrobić sobie krótką przerwę od tej serii (co za dużo to nie zdrowo i niektóre serie warto sobie dawkować), jednak Bednarek zafundował mi finisz, który sprawił, że byłam zmuszona zbierać szczękę z podłogi. Czy książkę polecam? Jeśli aktualnie rozglądasz się za świetną serią, która pochłonie Cię bez reszty, to koniecznie sięgnij po przygody Kuby Sobańskiego. Autor przygotował dla swojego czytelnika genialną intrygę, która Was obrzydzi, oburzy oraz przerazi. „W zemście i w miłości kobieta jest większym barbarzyńcą niż mężczyzna...” IG:@zaczytana_archiwistka

Osoba mająca swój mroczny sekret zrobi wszystko, by go dalej utrzymać w tajemnicy, nawet jeśli będzie musiała „uciszyć” kogoś, kto zagraża jego bezpieczeństwu. Potencjalna ofiara w starciu z bezwzględnym mordercą ma niewielkie szanse na przeżycie, więc gdy na początku podejmuje się danego śledztwa musi mieć świadomość, czy da radę go pokonać, bo jeśli nie, to lepiej odpuścić. W książce spotykamy Kubę Sobańskiego, którego kancelaria adwokacka została wynajęta do pomocy w sprawie o zabójstwo. Sprawczynią jest niejaka Sonia, która zabiła swojego brata wypychając go z balkonu. Dziewczyna nie przyznaje się do winy, więc Sobański i jego wspólniczka Sandra będą mieć karkołomną walkę z wymiarem sprawiedliwości. W tym samym czasie z kliniki odwykowej wychodzi Julia Merk, autorka bestselerowej powieści „Sypiałam z Rzeźnikiem Niewiniątek”. Kobieta nie wie, kto tak naprawdę był zabójcą i kto ją uzależnił od narkotyków, jednakże wkrótce Kuba jedzie na spotkanie z nią jednocześnie mając wątpliwości, czy aby na pewno nadal Julia wierzy w jego niewinność. Jakie zamiary ma Julia względem Kuby? Co dalej z oskarżoną Sonią? Jakie działania podejmie Sobański w celu zapewnienia bezpieczeństwa swojej tajemnicy? O tym w książce „Spowiedź Diabła” autorstwa Adriana Bednarka. Autor w swej książce ukazał głównego bohatera, jako bezwzględnego mordercę, który potrafił zabić nawet najbliższe osoby, o czym dowiadujemy się z jego wspomnień. Toteż potencjalna ofiara, która wejdzie mu w drogę nie ma z nim zbyt wielkich szans, zwłaszcza iż, jako osoba znająca literę prawa oraz sposoby działania organów ścigania wie, co i jak zrobić, by nie zostać złapanym. Dzięki temu, że historia jest opisywana z punktu widzenia mordercy, a nie jak to przeważnie bywa śledczego, wiemy co taka osoba myśli i jakie podejmuje decyzje w stosunku do danych okoliczności. Takie podejście do kreowania postaci widać, że jest przemyślane i moim zdaniem potrzebne na naszym rynku wydawniczym, gdyż lektura takich książek może przybliżyć czytelnikom motywację popychającą przestępców do czynów karalnych. W moim przypadku miałem pierwszy raz okazję poznać twórczość autora i uważam, że był to czas pełen emocji i napięcia wywołanymi postępowaniem głównego bohatera. Moim zdaniem można ten tom przeczytać osobno, ale lepiej zacząć od początku, by mieć lepszy obraz dotyczący postaci Sobańskiego, sam też sięgną po poprzednie tomy. W książce występują sceny erotyczne, które w połączeniu z thrillerem tworzą wyjątkowy charakter tej powieści, bo takie połączenie nie jest zbyt często spotykane. Zaskakujące zakończenie pozostawia w niepewności i stwarza chęć do sięgnięcia po kolejny tom. Okładka zdecydowanie pasuje do treści, jak i bohaterów książki. Gorąco polecam pozycję wszystkim fanom autora, a także osobom gustującym w mocnych thrillerach, gdyż w tym przypadku czytelnik skazany jest na lekturę interesującej i niebezpiecznej historii z dreszczykiem w tle.

Zacznę dosyć nietypowo. Zarwałem noc przy lekturze, co rzadko mi się zdarza... Jednak jestem ukontentowany. Znów przeżyłem niesamowite emocje, czytając trzeci tom cyklu o Kubie Sobańskim. Tak samo było przy poprzednich tomach. Wkręciłem się bez reszty. Przypomnę dla tych, co jeszcze nie znają pana Adriana Bednarka (chyba nie jest ich za wiele, sporo fanów kryminałów i thrillerów psychologicznych na pewno słyszało), że autor jest częstochowianinem, fanem i regularnym kibicem piłkarskiej drużyny Rakowa z jego rodzinnego miasta. Kreuje w swoich powieściach bohaterów, którzy mają zwichrowane charaktery, zdolne do najgorszych czynów, a zarazem odbierający jego dzieła literackie często... "kibicują" im, zżywają się z postacią literacką. Tak na marginesie, straszne... Okładka nie odbiega od dwóch poprzednich. Na grzbiecie czarne litery idealnie wkomponowują się w żółte tło, co daje świetny efekt, gdy trzy książki cyklu postawi się koło siebie. Na okładce tym razem możemy w tle podziwiać Kościół Mariacki i Sukiennice, dwa jakże niesamowicie piękne zabytki krakowskiej starówki i całego miasta. Przed nimi stoi zapewne kuba Sobański i siedemnastolatka, która została oskarżona o zabójstwo. Muszę w tym miejscu trochę pospojlerować, czyli zdradzić końcówkę drugiego tomu, który poniekąd wprowadza nas w kolejny (tak będzie i z końcówką trzeciego tomu!). Z odwyku narkotycznego, z kliniki wychodzi była dziewczyna Sobańskiego, Julia. Julia to była dziewczyna Rzeźnika Niewiniątek, skazanego na karę dożywocia, Tomasza Rogowskiego. Tyle że on wcale nie był mordercą niewinnych kobiet, a sam Kubuś, który wrobił chłopaka, podrzucając niepodważalne dowody zbrodni. Rogowski zaś został zamordowany w celi przez współwięźnia. Julia odwiedzała wszystkich specjalistów, psychologów, znalazła się w szpitalu, sięgnęła dna, ale była przekonana, że w podawanie heroiny mógł być zamieszany jej były, czyli sam bohater cyklu. Postanawia, że zemsta będzie słodka. Julia staje się sławna. Jej książka "Sypiałam z Rzeźnikiem Niewiniątek" staje się szybko bestsellerem! Spotkania autorskie, rzesze fanów nie tylko w naszym kraju, ale i za granicą. Doszło do tego, że w Szwecji znalazł się naśladowca Rzeźnika Niewiniątek, który w jeszcze bardziej bestialski sposób morduje kobiety. Dziewczyna w chodzi w układ z Sandrą, która jest wspólniczką w kancelarii Kuby Sobańskiego. A ta prosperuje coraz lepiej, szczególnie gdy trafia im się sprawa siedemnastoletniej Soni, oskarżonej o spowodowanie śmierci jej brata bliźniaka. Matka dziewczyny oferuje kosmiczne pieniądze za uniewinnienie nastolatki. Kuba podejmuje wyzwanie! No i ta końcówka, która powoduje, że oczekiwanie na kolejny tom będzie niesamowicie trudna dla mnie. Co stanie się z Kubą? Patrząc na rozwój sytuacji i zapowiedziane kolejne tomy, na pewno wiele się jeszcze wydarzy, na co bardzo liczę.

"Zdrada, jedna z największych ludzkich słabości. Każdy w mniejszym lub większym stopniu zdradził lub został zdradzony. Bycie zdradzonym rodzi nienawiść, podsyca chęć zemsty. Człowiek oszukany pragnie rewanżu." Ponownie zaglądamy do świata Kuby Sobańskiego. Co u niego słychać? Zaczyna prowadzić sprawę pewnej dziewczyny o imieniu Sonia. Została oskarżona o wypchnięcie brata z balkonu, co miało skutek śmiertelny. Kuba ma ją wybronic i robi wszystko, co w jego mocy by tak się stało. Ahh nie wie jeszcze, jak wiele ich że sobą łączy... W tym samym czasie jego wspólniczka Sandra oraz Julia wdrażają zemstę, którą ta druga uknuła przeciwko Kubie. Nie wiedzą jednak, że nasz Rzeźnik Niewiniątek jest kilka kroków przed nimi, a to może mieć przykry finał... ✨✨✨ Po zakończeniu tomu drugiego, wiedziałam, że tutaj będzie mocna akcja. Zemsta dwóch kobiet? To zapowiadało się na coś okrutnego! Czy się takie okazało? Czy w ogóle doszło do skutku? Tego nie zdradzę, ale wierzcie mi, że będziecie pod wrażeniem tego, w jaki sposób autor poprowadził całą fabułę. Oskarżona Sonia też nie jest jakaś tam przypadkową postacią by załatać dziurę w książce. Ona jest tam po coś. Łączy ją zadziwiająco dużo z Kubą, a połączy wkrótce jeszcze więcej. Jest bystra, odważna i niezwykle ciekawska. To doprowadzi ją do pewnej sytuacji, w której Kuba będzie jej pomagał... I wcale nie chodzi mi o salę sądową. Jak zwykle jestem pod wielkim wrażeniem tego, jak postać Kuby została wykreowana. Geniusz w czystej postaci. Zawsze wszystko dokładnie ma zaplanowane. Myśli absolutnie o wszystkim i przewiduje najdrobniejszy szczegół. Jest niesamowicie spostrzegawczy co często mroziło mi krew w żyłach. Jednak z doświadczenia wiemy, że każdy seryjny morderca w końcu popełnia błąd. Czekam na moment, kiedy to właśnie ktoś tak genialny jak Kuba go popełni. Wiecie dlaczego na to czekam? Bo to nie będzie byle pierdoła. Jeśli zawali to na czymś mega mocnym. I tego jestem ogromnie ciekawa. Zakończenie wbiło mnie w fotel, nie będę tego ukrywała. Autor zadbał o każdy szczegół a także o to, by czytelnik pozostał z takim #wtf na końcu. Pan Adrian staje się moim ulubionym polskim pisarzem tego gatunku. Uwielbiam serię o Kubie Sobańskim. Jak ja się cieszę, że na nią trafiłam. Jestem ciekawa, jak historia będzie poprowadzona dalej. Polecam wam tę serię jeśli jeszcze jej nie czytaliście! Gratka dla fanów seryjnych morderców!

Czy według Was zabójstwo można w jakikolwiek sposób usprawiedliwić?🤔 ❤️ Pierwszą część serii z Kubą Sobańskim recenzowałam we współpracy, drugą przesłuchałam w audiobooku i gdy tylko zobaczyłam, że trzecia część również jest dostępna w grupie książek z Klubu Recenzenta - no cóż, jestem tylko człowiekiem, zarezerwowałam ją tak szybko jak tylko potrafiłam 😂 Już niejednokrotnie opowiadałam w swoich recenzjach o mojej miłości do książek @adrian_bednarek_pisarz - wszystko zaczęło się od ubiegłorocznych targów książki w Krakowie, gdy na próbę, po wielu świetnych recenzjach jego twórczości kupiłam od razu dwie książki i... przepadłam. Bardzo szybko wskoczył do grona moich ulubionych pisarzy i nie mogę doczekać się momentu, w którym nadrobię wszystkie dotychczasowe powieści, by kolejne czytać już na bieżąco 😁 Trudno mi określić serię z Diabłem, z Kubą Sobańskim - był to debiut książkowy autora, teraz wydawany po raz drugi, z dalszą kontynuacją i dodatkowymi poprawkami. Po raz kolejny dostajemy historię opowiedzianą z perspektywy człowieka pełnego sprzeczności. Jest to bowiem ceniony prawnik, wykształcony, szanowany człowiek, kryjący jednak pod skórą swoją ciemną stronę, potwora, który ujawnia się jedynie w określonych warunkach😈 Sądziłam, że będzie to jak do tej pory "najspokojniejsza", najmniej krwawa część, ale myliłam się bardzo. To co tutaj się działo - szczerze mówiąc brakuje mi słów, by opisać Wam moje wrażenia z tej książki, nawet tuż po jej skończeniu, na świeżo. Kuba Sobański prezentuje nam się w tym tomie w nowym, odmienionym wydaniu, może trochę mniej mrocznym. Korzysta z uroków życia pozornie wolnego od demonów, które dręczyły go do tej pory i ma nadzieję, że zostanie tak na długo. Życie jednak układa najróżniejsze scenariusze, a dwie kobiety, które wkrótce wtargną do jego życia spowodują, że będzie musiał zapomnieć, że w ogóle zaznał jakiegokolwiek spokoju. Jak do tej pory SPOWIEDŹ DIABŁA jest chyba moją ulubioną częścią serii z Kubą Sobańskim - nieprzewidywalna, mroczna, brutalna i z niesamowitym zakończeniem, które sprawia, że oczekiwanie na kolejny tom jest niemal niemożliwe, dlatego nie zamierzam długo czekać i już na dniach planuję rozpocząć "Wyrok diabła"😈

„Spowiedź Diabła” to trzecia część przygód młodego adwokata i jednocześnie seryjnego mordercy Kuby Sobańskiego, który tym razem jest obrońcą siedemnastoletniej Soni, która oskarżona została o zepchnięcie brata bliźniaka z balkonu. Sobański bardzo angażuję się w tę sprawę, mimo swojego przeczucia, że dziewczyna faktycznie jest winna zarzucanego jej czynu. W tym samym czasie z kliniki odwykowej wychodzi dawna dziewczyna Kuby Julia Merk, która robi karierę wydając książkę o kulisach swojego związku z „Rzeźnikiem niewiniątek”, a jej głównym celem jest zemsta na Sobańskim. Czy wszystko pójdzie zgodnie z jej planem ? O tym musicie już przeczytać sami. Seria o Kubie Sobańskim to jedna z nielicznych, które wciągnęły mnie od pierwszej strony i mimo kolejnych części każda jest na równym poziomie i z niezmienną ciekawością po zakończeniu każdego tomu czekam na kolejny. Autor nie przebiera w słowach, co nadaje tej powieści autentyczności. Również morderstwa mimo licznego występowania nie są takie same i nie nudzą. W trakcie lektury da się odczuć, że pomysły Adriana Bednarka są dopracowane i dobrze przemyślane. Widać również, że ma konkretny plan na całą serię, nie są one pisane na siłę. W tej części pojawia się też ciekawa relacja Kuby Sobańskiego, której po części można było się domyślić, ale z drugiej strony była też nieco zaskakująca. Dla mnie ważnym elementem było też to, że autor bardzo mocno skupił się na wewnętrznych emocjach i odczuciach bohaterów, co pozwoliło się wczuć w ich rolę, a jednocześnie uświadomić sobie, co nimi tak naprawdę kieruje. Jak się okazuje kłamanie wcale nie jest takie trudne, a skłonności psychopatyczne znacznie ułatwiają prezentowanie kłamstw jako prawdy. Samo zakończenie wywołało we mnie sporo emocji, pojawiło się nagle i zupełnie się takiego nie spodziewałam. Oczywiście był to efekt zamierzony, żeby koniecznie sięgnąć po kolejny tom i poznać wyjaśnienie zaistniałej sytuacji. I mnie również to spotkało, więc z niecierpliwością czekałam, aby sięgnąć po kolejny tom, który jest już za mną. A Wy jeśli nie znacie jeszcze Kuby Sobańskiego, to z całego serca polecam. Jest to jeden z moich ulubionych bohaterów !

Po dwóch pierwszych częściach („Pamiętnik diabła” i „Proces diabła”) przyszedł czas na trzecią odsłonę cyklu o Kubie Sobańskim „Spowiedź diabła”. Jak widzicie, idę za ciosem. Można powiedzieć, że po wcześniejszych spotkaniach z Kubą już wiem czego się spodziewać. A może wcale nie wiem. Może Adrian Bednarek mnie zaskoczy. Poznajemy dalsze losy Kuby Sobańskiego i powiązanych z nim kobiet, które bardziej lub mniej poznaliśmy w dwóch wcześniejszych częściach oraz jednej, która pojawia dopiero teraz. Sonia, bo o niej mowa stanie się dla Kuby katalizatorem i uczennicą. Kuba broni dziewczyny, oskarżonej o morderstwo brata. Bednarek serwuje nam kazirodczy związek Soni z bratem, gwałty, molestowanie. W sumie nie dziwi mnie, że zabiła. Nawet nie dziwi, że nie odczuwała żadnych wyrzutów sumienia. Może i była zwichnięta psychicznie (raczej na pewno była), bo jak miałaby nie być, po tym co ją spotkało. Nie wiem czy to zadziwiające, ale akurat Sonię Kuba wybrał na powiernika swoich sekretów. Można by spekulować, dlaczego ja? Może dlatego, że zobaczył w niej kogoś bardzo do siebie podobnego? A może był ku temu zupełnie inny powód? Być może tak mu ciążyło, że musiał dać upust i wyjawić swoją największą tajemnicę. Jednak nie dowiecie się ode mnie, w jaki sposób Sonia zareaguje na te rewelacje. Czy odwróci się od Kuby i ucieknie z krzykiem, czy też będzie nim zafascynowana? Bednarek tak, jak we wcześniejszych książkach ma prosty styl pisania, który nie przysparza problemów przy lekturze. Jednak ostrzegam, że nie brak w nim dosadności a nawet wulgarności. Opisy, które nam serwuje nie pozostawiają dużo miejsca wyobraźni i przedstawiają wszystko takie, jakie jest, więc nie zawsze będzie przyjemnie. Nie jestem czepialska i nie zamierzam oceniać kreacji bohaterów. Według mnie Bednarek radzi sobie w tej materii całkiem dobrze. Postaci są zbudowane interesująco, są wielobarwne i niemonotonne. Trzecia część. Czy najlepsza? Nie wiem. Każda jest dobra. Każda inna. Każda godna polecenia. Teraz czekam na czwartą. Z niecierpliwością.

Trudno jest wybierać książki najlepsze z najlepszych, ale trzeci tom diabelskiej serii traktowałam jak dotąd jako takie moje best of the best. Może dlatego że czytając go po raz pierwszy nie wiedziałam jeszcze do czego doprowadzą przedstawione w nim wydarzenia i tak po prostu delektowałam się treścią. Mam jednak wrażenie, że po poprawkach wyjątkowość tej części przestała być odczuwalna, ale nie dlatego że nagle starała się gorsza, zwyczajnie jakość tych wcześniejszych jeszcze wzrosła. "Spowiedź diabła" to powieść doskonała pod każdym względem. Wręcz fizycznie boli mnie to, że o tych najważniejszych wątkach nie mogę pisnąć nawet słówkiem, bo to właśnie one byłyby najlepszym potwierdzeniem tego, co napisałam powyżej. Z drugiej strony chyba nikogo, kto zetknął się z piórem Adriana Bednarka, nie trzeba przekonywać, że jak nikt inny potrafi tworzyć psychopatyczne postacie i kierować ich losami tak, że aż ciarki przechodzą po plecach. W trzecim tomie pojawia się nastoletnia Sonia, jednak jej młody wiek o niczym nie świadczy, bowiem w porównaniu z nią inne żeńskie bohaterki wypadają upiornie blado, a przecież też miały konkretne odpały. Żadna jednak nie była klientką Kuby oskarżoną o zabójstwo własnego brata. A to dopiero początek... Kuba walczy nie tylko o wolność Soni, ale też o swoją zawodową przyszłość. Praca jednak nigdy nie była jego priorytetem, więc i tym razem ciągle coś go od niej odciąga, nie tylko jego własne wewnętrzne demony. Problem w tym, że ludzie, którzy chcą zakłócić jego spokój, nie zdają sobie w pełni sprawy z tego, komu stają na drodze. Ani ile jest on w stanie poświęcić, by zachować swoją pozycję. "Spowiedź diabła" to trzecia wyprawa do Raju, która tak naprawdę zmienia wszystko. Choć wolałabym raczej, żeby Kuba działał solo, to trudno odmówić Soni specyficznego uroku i tego, że wniosła do tej serii sporo zamieszania. Zresztą na mój stosunek do niej największy wpływ mają wydarzenia z kolejnego tomu, więc opowiem o nich przy recenzji "Wyroku diabła". Moje 10/10.

"Spowiedź Diabła" to czwarta część cyklu książek z Kubą Sobańskim, człowiek o dwóch twarzach. Prowadzi kancelarię i broni ludzi przed karą pozbawienia wolności. Praca w sądzie kojarzy się ze sprawiedliwością, prawdą, dobrocią ... Z pozoru Kuba taki właśnie jest, jaką sprawę by nie dostał zawsze znajdzie sposób, by ją wygrać i udowodnić niewinność oskarżonego. Sprawy, które prowadzi, są ujmująco ciekawe, bo przecież tylko człowiek, który żyje na skraju, między dobrem a złem, może czuć to, co czuje winny i ten, który go chce osądzić. Człowiek, który morduje, wie, jak wyjść z tego obronną ręką. Wie, jak ma się zachować oskarżony. Temu nie ma sobie równych i każda jego sprawa to dla niego lekcja jak móc żyć dalej i nie przestawać mordować. Chce być w tym idealny. Tym razem podejmuje się sprawy młodej siedemnastoletniej dziewczyny, która jest oskarżona o zabójstwo swojego brata. Dziewczyna jest poniekąd winna, ale ma duże usprawiedliwienie swojego czynu. Brat ją notorycznie gwałcił. Kuba staje w jej obronie i przygotowuję ją do procesu. Robi to w bardzo ciekawy sposób, warto o tym poczytać na łamach tej książki. Między tymi ludźmi dochodzi do różnych zbieżności i spięć, bo młoda Sonia jest bardzo specyficzną osobą, bardzo ekspresyjną i niepanującą nad swoją wybuchową naturą. W międzyczasie z kliniki odwykowej wychodzi dawna dziewczyna Kuby. Teraz po tym, co ją spotkało, zadbała o swoją rekonwalescencję i postanowiła zrobić z siebie celebrytkę. Zaczęła pisać książkę pod tytułem "Sypiałam z Rzeźnikiem niewiniątek". W trakcie pobytu w zakładzie obmyśliła swój plan zemsty, który dopracowała w każdym szczególe, ale czyjej się uda? Jakie plany miała, a jak się one zakończą? Jak zawsze w tej serii dużo się dzieje i zawsze ciekawie się kończy. Dzięki czemu czekamy na każdy następny tom, wiedząc, że dużo tam na nas czeka. Jestem pewna, że w następnej części wyjątkowo dużo będzie się działo, bo to, co wymyślił Bednarek, przechodzi ludzkie pojęcie...