Śmierć z ogłoszenia (okładka  miękka, 11.2019)

Zamówienie oczekiwane dotarło szybko. Obsługa i personel sklepu profesjonalna

Najlepsza książka Kalinowskiego

Retro morderstwa Przeludnione mieszkania, brak dobrych dróg, wysoka śmiertelność dzieci i szerząca się w miastach prostytucja i przestępczość – to druga twarz dwudziestolecia międzywojennego. Najczęściej jednak ten okres w historii kojarzymy z rozwojem Gdyni, dokonaniami Żwirki i Wigury, urlopami w Zakopanem, popularnymi kabaretami i rozwojem kinematografii. Oba te oblicza międzywojennej Polski pokazał w swojej powieści Grzegorz Kalinowski. Kryminalna historia pt. „Śmierć z ogłoszenia”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Muza, zachwyci jednak nie tylko miłośników historii czy takich gwiazd jak Bodo. To również prawdziwa gratka dla wszystkich fanów pisarza, dla zwolenników skomplikowanych zagadek kryminalnych. Ten kryminał w stylu retro, to bowiem wielopłaszczyznowa lektura, w której o uwagę walczą nie tylko zagadki, które ma rozwiązać specjalna grupa śledcza, ale również barwne tło wydarzeń. Autor przenosi nas m.in. do Warszawy pełnej radosnego wyczekiwania na premierę filmu „Głos pustyni", który porównywany jest z amerykańskimi produkcjami, Tyle tylko, że to podniecenie obrazem stworzonym przez sławne trio: Bodo, Waszyńskiego i Brodzisza, zakłócone zostaje przez serię zagadkowych zgonów osób związanych ze światem filmu. W przedziale kolejowym umiera pchnięty nożem Ludwik Wenclewski, pisarz, na podstawie którego książek powstał scenariusz filmu, w słynnym hotelu Georges ginie ponoć otruty znany producent filmowy, Hirsz Weinberg, zaś na operowej scenie – znany śpiewak, maestro Leopold Bene oraz technik, Władysław Nowak. Czy zgony te są ze sobą w jakikolwiek sposób powiązane? Czy dość oryginalne ogłoszenia pojawiające się w prasie mogą stanowić wskazówkę? Podkomisarz Kornel Strasburger z pewnością mógłby odpowiedzieć na to pytanie, ale jego uwagę odciągają zupełnie inne sprawy. Właśnie odkrył nierozwiązaną dotąd tajemnicę zaginięcia Felicji Nejman, pomocy biurowej, a już na horyzoncie pojawia się kolejne śledztwo. We Lwowie dochodzi bowiem do zaginięcia córki niejakiego Bolesława Lichockiego, potentata naftowego i prezesa Polskiej Kompanii Naftowej Orion, osiemnastoletniej Apolonii. Warszawska ekipa z Kornelem Strasburgiem na czele ma za zadanie odnaleźć dziewczynę, zaś z uwagi na wpływy Lichockiego, to sprawa priorytetowa. Czy to zniknięcie to wybryk rozkapryszonej nastolatki, która urwała się ze smyczy, czy może coś więcej? Szybko okaże się, że śledztwo tylko pozornie okazało się być proste, a sprawa jest dużo poważniejsza i wymaga zaangażowania wszystkich sił, jakimi dysponuje niezrównana grupa Strasburga. O tym, czy uda się i tym razem rozwiązać te kryminalne zagadki przekonamy się dzięki lekturze niezwykle wciągającego kryminału, który przenosi nas w czasie, który choć przez chwilę pozwala zapomnieć o otaczającej nas rzeczywistości, mamiąc blaskiem warszawskich ulic, scen teatralnych i rozkwitającego życia kulturalnego towarzyskiego. Kalinowski zabiera nas nie tylko do Warszawy, ale i do Lwowa czy Krynicy, koncentrując się na szczegółach, dzięki czemu bez problemu wyobrażamy sobie atmosferę dwudziestolecia międzywojennego szczególnie, że autor zgrabnie wplata w historię również realne osoby, żyjące w pamięci wielu czytelników. Frapująca fabuła i lawinowo tocząca się akcja w pewnym momencie stają się nawet mało istotne. Liczy się tylko klimat wykreowany przez Kalinowskiego, który zachęca do zanurzenia się w historii, zachęca do przypomnienia sobie tekstów Hemara czy Kalinowskiego, a także muzyki Warsa, która wpłynęła na polską scenę… Jedyny minus powieści to fakt, że po skończonej lekturze trzeba wrócić do współczesności. Justyna Gul Qultura słowa

Retro morderstwa Przeludnione mieszkania, brak dobrych dróg, wysoka śmiertelność dzieci i szerząca się w miastach prostytucja i przestępczość – to druga twarz dwudziestolecia międzywojennego. Najczęściej jednak ten okres w historii kojarzymy z rozwojem Gdyni, dokonaniami Żwirki i Wigury, urlopami w Zakopanem, popularnymi kabaretami i rozwojem kinematografii. Oba te oblicza międzywojennej Polski pokazał w swojej powieści Grzegorz Kalinowski. Kryminalna historia pt. „Śmierć z ogłoszenia”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Muza, zachwyci jednak nie tylko miłośników historii czy takich gwiazd jak Bodo. To również prawdziwa gratka dla wszystkich fanów pisarza, dla zwolenników skomplikowanych zagadek kryminalnych. Ten kryminał w stylu retro, to bowiem wielopłaszczyznowa lektura, w której o uwagę walczą nie tylko zagadki, które ma rozwiązać specjalna grupa śledcza, ale również barwne tło wydarzeń. Autor przenosi nas m.in. do Warszawy pełnej radosnego wyczekiwania na premierę filmu „Głos pustyni", który porównywany jest z amerykańskimi produkcjami, Tyle tylko, że to podniecenie obrazem stworzonym przez sławne trio: Bodo, Waszyńskiego i Brodzisza, zakłócone zostaje przez serię zagadkowych zgonów osób związanych ze światem filmu. W przedziale kolejowym umiera pchnięty nożem Ludwik Wenclewski, pisarz, na podstawie którego książek powstał scenariusz filmu, w słynnym hotelu Georges ginie ponoć otruty znany producent filmowy, Hirsz Weinberg, zaś na operowej scenie – znany śpiewak, maestro Leopold Bene oraz technik, Władysław Nowak. Czy zgony te są ze sobą w jakikolwiek sposób powiązane? Czy dość oryginalne ogłoszenia pojawiające się w prasie mogą stanowić wskazówkę? Podkomisarz Kornel Strasburger z pewnością mógłby odpowiedzieć na to pytanie, ale jego uwagę odciągają zupełnie inne sprawy. Właśnie odkrył nierozwiązaną dotąd tajemnicę zaginięcia Felicji Nejman, pomocy biurowej, a już na horyzoncie pojawia się kolejne śledztwo. We Lwowie dochodzi bowiem do zaginięcia córki niejakiego Bolesława Lichockiego, potentata naftowego i prezesa Polskiej Kompanii Naftowej Orion, osiemnastoletniej Apolonii. Warszawska ekipa z Kornelem Strasburgiem na czele ma za zadanie odnaleźć dziewczynę, zaś z uwagi na wpływy Lichockiego, to sprawa priorytetowa. Czy to zniknięcie to wybryk rozkapryszonej nastolatki, która urwała się ze smyczy, czy może coś więcej? Szybko okaże się, że śledztwo tylko pozornie okazało się być proste, a sprawa jest dużo poważniejsza i wymaga zaangażowania wszystkich sił, jakimi dysponuje niezrównana grupa Strasburga. O tym, czy uda się i tym razem rozwiązać te kryminalne zagadki przekonamy się dzięki lekturze niezwykle wciągającego kryminału, który przenosi nas w czasie, który choć przez chwilę pozwala zapomnieć o otaczającej nas rzeczywistości, mamiąc blaskiem warszawskich ulic, scen teatralnych i rozkwitającego życia kulturalnego towarzyskiego. Kalinowski zabiera nas nie tylko do Warszawy, ale i do Lwowa czy Krynicy, koncentrując się na szczegółach, dzięki czemu bez problemu wyobrażamy sobie atmosferę dwudziestolecia międzywojennego szczególnie, że autor zgrabnie wplata w historię również realne osoby, żyjące w pamięci wielu czytelników. Frapująca fabuła i lawinowo tocząca się akcja w pewnym momencie stają się nawet mało istotne. Liczy się tylko klimat wykreowany przez Kalinowskiego, który zachęca do zanurzenia się w historii, zachęca do przypomnienia sobie tekstów Hemara czy Kalinowskiego, a także muzyki Warsa, która wpłynęła na polską scenę… Jedyny minus powieści to fakt, że po skończonej lekturze trzeba wrócić do współczesności. Justyna Gul Qultura słowa

Członkowie sekcji specjalnej Komendy Głównej otrzymują ważne zadanie, jakim jest odnalezienie córki wpływowej osobistości. Sprawa z pozoru błaha z biegiem czasu nabiera rozmachu i zdaje się mieć powiązania z serią dramatycznych zgonów osób, związanych z branżą filmową. Równolegle z poszukiwaniem zaginionej dziewczyny giną kolejni ludzie, a sprawca bawi się z Policją, wykorzystując do swojej gry prasę. Czy śledczym uda się ustalić, kto stoi za serią morderstw? Powyższa książka jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością pana Kalinowskiego i niestety trudno będzie mi je zaliczyć do udanych. Ponownie wina nie leży po stronie autora, bo w tym wypadku ciężko jest mi cokolwiek mu zarzucić. Problem polega na tym, że nieszczególnie lubuję się w kryminałach retro, a mimo wielu prób przełamania impasu i sięgania po nie – nadal trudno jest mi rozbudzić w sobie upodobanie do tego typu pozycji. Bohaterowie książki niestety nieszczególnie przypadli mi do gustu. Postacią dominującą w tej pozycji niewątpliwie był podkomisarz Kornel Strasburger, którego określiłabym w zasadzie jednym słowem – bezpłciowy. Brakowało mu ikry, jakiejkolwiek cechy wyróżniającej, dzięki której mógłby na dłużej zapaść w pamięć. Sytuacja ma się zupełnie odwrotnie wobec Tomasza Junga – policjanta perfekcjonisty, który intrygował swoją odmiennością, a wątki związane z jego osobą pochłaniałam ze zdecydowanie największym zainteresowaniem. Pozostałych bohaterów, podobnie jak podkomisarza Strasburgera cechowała nijakość i banał. „Śmierć z ogłoszenia” jest jednak książką dobrą pod względem warsztatowym i ciężko jest odmówić autorowi dobrego pióra. Jednie momentami odnosiłam wrażenie, że specyficzny klimat międzywojnia chwilowo zanikał, a pojawiało się nieco charakterystycznych dla współczesności akcentów. Nie była to jednak na tyle częsta przypadłość, by utrudniała czytanie. Książka mimo kilku wad posiada także wiele zalet, a wśród nich na wskazanie zasługuje przede wszystkim nieszablonowy pomysł na fabułę. Lektura książki „Śmierć z ogłoszenia” będzie prawdziwą gratką dla fanów kryminałów retro i sympatyków kina z czasów dwudziestolecia międzywojennego.

"...nieważne, co dajesz kobiecie, ważne, by było to na już, bo obietnice się nie liczą." Zapraszam na moją opinię https://mojezycieitpblog.blogspot.com/2019/12/smierc-z-ogoszenia.html