Śmierć nadchodzi jesienią (okładka  twarda)

śᴍɪᴇʀᴄ́ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴊᴇsɪᴇɴɪᴀ̨ Przyznam, że był to mój pierwszy raz z twórczością Christie. Nigdy mnie jakoś do kryminałów nie ciągnęło i teraz wiem co straciłam. Wcześniej też nie widziałam, że Agatha pisze również o zjawiskach nadprzyrodzonych. Zaskoczyłam się naprawdę pozytywnie. Śmierć nadchodzi jesienią jest to zbiór strasznych i tajemniczych opowiadań. Moimi ulubionymi zdecydowanie są "ostatni seans" , "Cyganka", "Żona Kenity" i "Ogar śmierci". No były one po prostu przecudowne. Pełne zgrozy, napięcia i co najważniejsze zjawisk paranormalnych! Z racji tego, że opowiadań jest naprawdę sporo nie ma szans by się nudzić. Każde z nich ma swój własny urok i swoją własną tajemnicę. Są idealne na porę jesienną, bo jak wiadomo jesień kojarzy się z halloween i strachem. Cała książkę czytało mi się naprawdę przyjemnie i szybko! Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze kiedyś przeczytać coś tak wspaniałego

"Śmierć nadchodzi jesienią" to całkiem nowe zestawienie opowiadań Christie, które łączy jesienna, mglista atmosfera pełna mroku, a nawet i grozy. Pod klimatem spajającym wszystkie utwory, kryje się wachlarz budzących niepokój motywów. To co typowe dla twórczości Christie - zbrodnie i trucizny, ale także elementy wyjęte rodem z klasycznej grozy: duchy, okultyzm, mediumizm i niepokojące, złowieszcze sny. Dużą część zbioru pełni analiza psychiki człowieka, rola poświadomości, popadanie w obłęd i wkraczanie w niebezpieczny stan hipnozy. Wielu opowiadaniom dodatkowej goryczy dodaje osadzenie akcji w tajemniczych posiadłościach na odludziu. Większość opowiadań zostało opublikowanych już wcześniej w różnych zbiorach. "Śmierć nadchodzi jesienią" w dużej mierze tworzą opowiadania ze zbioru "Świadek oskarżenia", którego wcześniej na szczęście nie czytałam. Epizodycznie pojawiają się historie zaczerpnięte m.in. z "Trzynastu zagadek", "Tajemnicy lorda Listerdale'a" czy "Śmiertelnej klątwy". Ponadto, w zbiorze znalazło się także opowiadanie niepublikowane wcześniej w Polsce, które fabułą nawiązuje do czasów I wojny światowej. Atmosfera łącząca zebrane opowiadania to jedno, ich fabuły i stopień zaanagażowania czytelnika to drugie. Rzadko spotyka się opowiadania pełne, takie, w których wszystko ze sobą gra, maksymalnie satysfakcjonując czytelnika. Takie są właśnie opowiadania w tym zbiorze! Krótka forma, zbudowana klimatem, ciekawą fabułą z zaskakującym zakończeniem. Szczególne owacje należą się dla opowiadań, w których autorka wyprowadza czytelnika w pole, udowadniając, że szukanie rozwiązań w mocach nadprzyrodzonych wcale nie muis być potrzebne, gdy bacznie przyjrzymy się rzeczywistości. Pod osnową duchów dzieją się prawdziwe morderstwa, ale jak wiadomo najtrudniej dostrzec rzeczywistość. Piszę tę recenzję na świeżo, chwilę po przeczytaniu ostatnich opowiadań i nie mogę wyjść z osadzenia myśli w dwóch opowiadaniach: "Lalce krawcowej" i "Zwie skrzydeł". Wciąż straszne, budzące dreszcze, ale w pewien sposób refleksyjne, skłaniające do przemyślenia takich wartości jak wolność i potrzeba bliskości. Nie zdziwcie się zatem, jeśli nagle pojawi się lalka, która Was rozczuli. Zapewne zastanawia Was czy w zbiorze "Śmierć nadchodzi jesienią" spotkacie Herkulesa Poirota i Jane Marple. Tak! Gościnnie, na chwilę zawitali także oni! Niezawodny Poirot rozwiązuje "Tajemnicę egipskiego grobowca", a Marple siedzi, przysłuchuje się i wyciąga wnioski o "Niebieskim geranium". Podsumowując, "Śmierć nadchodzi jesienią" oficjalnie staje się moim ulubionym zbiorem Christie (nie sądziłam, że wybryzie z pierwszego miejsca "Morderstwo w zaułku"😯). "Śmierć nadchodzi jesienią" to zbiór idealny. Każde opowiadanie samo w sobie jest pełne - fabularnie i klimatycznie, wszystkie razem tworzą spójny, dokonale skompletowany twór. Czytajcie!

Dzisiaj przychodzę z recenzją zbioru opowiadań "Śmierć Nadchodzi Jesienią" od naszej mistrzyni Agathy Christie wydaną przez Wydawnictwo Dolnośląskie. Jeśli istniała by książka jako międzynarodowy symbol jesieni to byłaby to na pewno ta, która nie tylko zabiera nas w rozwiązywanie krótkich spraw Herculesa Poirota i panny Marple, ale także wkracza na inne gatunki udowadniając że Agatha Christie nie jest tylko mistrzynią kryminałów, ale po prostu wybitną pisarką. (Opowiadanie "Domek Pod Słowikami" to istne mistrzostwo przez które prawie zapomniałem oddychać). Ze względu na obraną formę książka cierpi na podobne przypadłości co większość tego typu zbiorów opowiadań - a mianowicie są te lepsze i gorsze, te bardziej przypadające do gustu i mniej. Ale także trudno wczuć i zaangażować się w historię gdy zaraz się kończy i zaczyna kolejna. Przez to rzadko chwytam opowiadania, ale Śmierć Nadchodzi Jesienią udowadnia, że czasami naprawdę warto! Agatha Christie sprezentowała nam książkę wręcz idealną na jesień, z odrobiną duchów, thrillera i mroku w sosie z kryminału. To też moja pierwsza książka, w której poznałem panią Marple, co dodatkowo zmotywowało mnie do sięgnięcia po tytuły z nią w roli głównej. Jeśli ktoś jeszcze nie poznał najlepszego detektywa wszechczasów - Herculesa Poirota to ten zbiór również będzie ku temu świetną okazją. Śmierć Nadchodzi Jesienią udowadnia, że Agatha Christie była naprawdę wieloaspektowo utalentowaną pisarką, nie tylko w kryminałach. Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie (oczywiście w zależności od opowiadania), ale myślę że przypadnie do gustu wszystkim Jesieniarzom, którzy wręcz chcą ponownie poczuć ten halloweenowo-jesienny klimat złotej tajemnicy.

„Najbardziej przerażające i enigmatyczne sprawy Herkulesa Poirot i panny Marple”〰️ „Śmierć nadchodzi jesienią” to najnowszy zbiór opowiadań Agathy Christie wydany przez Wydawnictwo Dolnośląskie. Jest on idealny na jesienne wieczory, kiedy to zmrok zapada dużo szybciej, a na ulicy może kręcić się niechciane licho👻 Nie wiedziałam, że te legendarna autorka zaskoczy mnie swoimi dziełami jeszcze bardziej, ale zrobiła to, oczywiście że tak i zapewniła mi wspaniałą rozrywkę podczas czytania! W tej książce znajdziemy opowiadanie pt. „Żona Kenity”, które dopiero teraz po raz pierwszy ukazało się w polskim przekładzie (ja je uwielbiam!). Każda z opowiastek miała w sobie coś, co nie pozwoliło mi odłożyć książki do momentu, aż poznałam rozwikłanie zagadki. Nie jestem fanką horrorów, ale taka delikatna dawka strachu tutaj była elektryzująca i wręcz zachęcająca do dalszego czytania. Moimi ulubionymi opowiadaniami: są „Ostatni seans”, „Domek pod słowikami”, „Lampa”, „Tajemnica błękitnej wazy”, „Lalka krawcowej” oraz „Żona Kenity”. Bardzo mi przykro, że książka liczyła tylko niecałe 400 stron, bo połknęłabym i taką, co miałaby ich z 800🤕 Utwierdza mnie to w przekonaniu, że Christie nie miała złych pozycji, wszystkie posiadają coś co je łączy, ale jednocześnie swoją indywidualność. ig: mojastronalustra

W zbiorze aż osiemnastu opowiadań, zatytułowanym „Śmierć nadchodzi jesienią”, poznajemy niezwykle historie na pozór zwykłych ludzi, w których kłębią się głęboko skrywane emocje. Przez kolejne strony podążamy śladami morderstw i zagadek, wraz z Panną Marple, Herculesem Poirotem, a także z Arturem Hastingsem. Szeroki wachlarz tematyki opowiadań, od zjawisk paranormalnych po aspekty psychologiczne i nietypowe sploty przypadków, zachęca do sięgnięcia po „Śmierć nadchodzi jesienią” większemu gronu odbiorców. Dotychczas nie miałam przyjemności dobrze poznać Panny Marple (chyba, że zaliczyć mogę przeczytaną jeszcze w czasach gimnazjum – „Klątwę starej stróżki”, która jak na szkolne realia, o dziwo wywarła na mnie pozytywne wrażenie). Przyjemna, idealna na chłodne wieczory i zaskakująca lektura, której jedynym minusem jest długość poszczególnych opowiadań. Zdecydowanie są za krótkie! Chociażby „Ostatni seans”, który zostawia czytelnika z tak duża ilością pytań, iż mógłby przerodzić się w oddzielną książkę. Nie mogę również zapomnieć o przepięknej okładce. Z każdym nowym tytułem, jestem coraz bardziej zachwycona kolekcją od Wydawnictwa Dolnośląskiego 😍

"Śmierć nadchodzi jesienią" i ochota na powieści kryminalne również. W końcu nic tak nie nadaje kolorytu jesiennym wieczorom, jak dobrze napisany kryminał albo zbiór opowiadań z nutką dreszczyku. 🍁 Co prawda stosunkowo rzadko zdarza mi się sięgać po te krótsze formy. Raczej stawiam na pełnowymiarowe powieści, ale pęd życia nie zawsze na to pozwala. Postanowiłam więc dać szansę niedawno wydanemu przez Wydawnictwo Dolnośląskie zbiorowi kilkunastu opowiadań Agathy Christie. To było moje pierwsze spotkanie z taką wersją twórczości królowej kryminału i muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Jak widać, Christie nie tylko powieści pisze fenomenalnie. Niesamowite jest to, jak na tych kilkunastu stronicowych tekstach udało jej się zbudować napięcie, którego brakuje niejednej rozbudowanej powieści! Warte szczególnej uwagi są według mnie: Ten czwarty, Cyganka, Domek Pod Słowikami, Tajemnica błękitnej wazy. Każde z nich ma w sobie coś hipnotyzującego. "Śmierć nadchodzi jesienią" to tytuł nieprzypadkowy. Obfituje w tajemnicę, zbrodnię, śmierć i zjawisk na pierwszy rzut oka trudnych do wytłumaczenia. 🍁☕ Polecam nie tylko miłośnikom Christie ❤️.

Wszyscy znają Agathe Christie z kryminałów, ale czy z opowiadań też? „smierć nadchodzi jesienią” to zbiór opowiadań autorki, dowodzące iż można napisać świetnie trzymającą w napięciu historie kryminalną w formie jednego krótkiego opowiadanka. Podchodząc do lektury byłam trochę sceptyczna bo niektóre opowiadania były naprawdę krótkie! Bałam się, że mi nie podejdą do gustu, ale Agatha Christie nie straciła fasonu i nawet w tak króciutkich opowieściach zawarła wszystko co lubię. Nie mogę stwierdzić, które bardziej mi podobało, bo każde było świetne i trzymające mnie w napięciu. Jako fanka Christie mogę z całym sercem stwierdzić iż „Smierć nadchodzi jesienią” jest idealną książką do wieczornego czytania i do zagłębienia się w słowach autorki, która jak nikt inny potrafi napisać bardzo dobry kryminał i wciągnąć czytelnika do swoich powieści. Fani autorki nie powinni omijać tych opowiadanek, są bardzo ciekawe i naprawdę można stracić rachubę czasu. Na pewno nie zawiedziecie się.

śᴍɪᴇʀᴄ́ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ ᴊᴇsɪᴇɴɪᴀ̨ Przyznam, że był to mój pierwszy raz z twórczością Christie. Nigdy mnie jakoś do kryminałów nie ciągnęło i teraz wiem co straciłam. Wcześniej też nie widziałam, że Agatha pisze również o zjawiskach nadprzyrodzonych. Zaskoczyłam się naprawdę pozytywnie. Śmierć nadchodzi jesienią jest to zbiór strasznych i tajemniczych opowiadań. Moimi ulubionymi zdecydowanie są "ostatni seans" , "Cyganka", "Żona Kenity" i "Ogar śmierci". No były one po prostu przecudowne. Pełne zgrozy, napięcia i co najważniejsze zjawisk paranormalnych! Z racji tego, że opowiadań jest naprawdę sporo nie ma szans by się nudzić. Każde z nich ma swój własny urok i swoją własną tajemnicę. Są idealne na porę jesienną, bo jak wiadomo jesień kojarzy się z halloween i strachem. Cała książkę czytało mi się naprawdę przyjemnie i szybko! Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze kiedyś przeczytać coś tak wspaniałego

„Śmierć nadchodzi jesienią ” Agaty Christie była dla mnie dużym zaskoczeniem. Twórczość autorki opiera się głównie na kryminałach, tym razem dostajemy jednak kilka opowiadań z wątkiem paranormalnym. Autorka naprawdę nieźle radzi sobie w tej formie. Bardzo ciężko jest oderwać się od czytania, a rozwiązania zagadek są często zaskakujące. Zbiór jest idealne na długie wieczory, muszę jednak zaznaczyć, że poziom tych krótkich historii nie zawsze jest wyrównany. Znajdziemy tutaj kilka perełek, ale niestety również kilka gorszych opowiadań. Na kartach zbioru spotykamy się również z Poirotem, a także panną Marple. Uwielbiam kreacje ich postaci, więc ich obecność była dla mnie świetnym dodatkiem. Jeżeli lubicie delikatny klimat grozy wiszącej w powietrzu, a także intrygujące tajemnice, lub jesteście fanami autorki zdecydowanie wam polecam!

Odrazu mówię, że jeżeli szukacie mrocznej, tajemniczej i nastrojowej książki na jesień to ta jest idealna. Pokazuje zupełnie inną stronę pisania Christie. Nie szykujcie się tutaj na typowy kryminał, a raczej na zbiór opowiadań z dreszczykiem do czytania przy świeczce pod kocem. Jeśli lubicie motywy nawiedzonych domów, duchów, seansów spirytystycznych to właśnie tutaj je znajdziecie. Większość historii jest prowadzona przez nieznanych bohaterów ale dwie czy trzy są z udziałem panny Marple i Herkulesa Poirot. Jest tutaj zastosowany zabieg historii bez wyjaśnienia i bez znalezienia mordercy co mnie trochę irytowało bo czytałam po to, żeby znaleźć odpowiedzi na moje pytania i założenia na temat sprawcy. Mnie osobiście książka nie porwała ale jeśli lubicie twórczość tej autorki to napewno warto zapoznać się z tym tytułem.