Joanna Laprus to autorka "Słowiańskich roślin czarownych" opisuje ona szczegółowo to, w jaki sposób wyglądało życie i w co wierzyli dawni Słowianie. Tworzy ona klasyfikację roślin, które wydawały jej się ważne w życiu codziennym dawnych Słowian. To legendy, które za pomocą różnych źródeł utrzymały się w naszej kulturze. Książka mimo tego, że zwiera wiele faktów i odniesień do staropolskiej literatury, wcale nie jest nudna- przyjemnie się ją czyta- trochę jak baśń, albo spis legend.

Książka, którą napisała autorka- Joanna Laprus, a zilustrowały dwie utalentowane graficzki, opisuje dawne słowiańskie wierzenia. Autorka przywołuje rozmaite słowiańskie przypowieści i legendy, które odnoszą się do tego, w jaki sposób była postrzegana kwestia wiary w magiczne właściwości roślin. Joanna Laprus pisze między innymi o dawnych wierzeniach i o tym, w jaki sposób postrzegano w dawnych czasach rolę natury. Moim zdaniem książka jest warta uwagi- przedstawia to, jak wyglądały dawniej kwestie wiary i w jaki sposób przeplatał się ona z życiem codziennym ludzi, można mimowolnie porównać to, co się zmieniło na przestrzeni setek lat w podejściu ludzi do wiary.

Sporo było tu ochów i achów w kwestii wyglądu okładki i wnętrza tej książki i mimo, że bardzo chciałabym się wyłamać i napisać coś innego- to naprawdę nie mogę. Książka jest piękna, została zaprojektowana w stylu, który uwielbiam i który w stu procentach pasuje do tematu słowiańskich magicznych roślin. Książka jest podzielona na trzy większe części, które na dole strony są oznaczone kociołkami, liliami wodnymi, albo liśćmi- tak żeby łatwiej było namierzyć nam to, czego szukamy. Przecież to genialne!

Moim zdaniem książka jest świetny podsumowaniem tego, w jaki sposób wyglądały słowiańskie wierzenia, w odniesieniu do sfery roślin. Autorka w tej książce zbiera tak naprawdę wszystkie najważniejsze informacje, dotyczące znanych nam do dziś roślin- między innymi paproci, lilii, rozmarynu, bzu, maku i wielu innych. Ta książka jest też opisem rytuałów i zaklęć, prowadzonych przez dawnych Słowian z użyciem wspomnianych przeze mnie wcześniej roślin. Wciągająca lektura, muszę przyznać że nie miałam w czasie jej czytania momentów nudy i przestoju- po prostu czytałam ją z żywym zainteresowaniem.

Wartościowa książka- co tu więcej pisać? Pięknie wydana, zaprojektowana bardzo spójnie i przede wszystkim ciekawa. Z tego typu książkami czasami pojawia się problem, bo za bardzo przypominają notkę encyklopedyczną, albo zwyczajny spis roślin. U Joanny Laprus zupełnie nie czułam, jakbym czytała notki naukowe- bardziej miałam wrażenie, że czytam baśń, albo legendę. A tekst w połączeniu z obrazkami sprawia, że łatwiej jest zobaczyć wszystkie wymienione rośliny tak jakby "oczami" dawnych Słowian.

Złote litery i lunula na okładce przekonały mnie do przeczytania tej książki. Muszę przyznać, że żałuję, że nie namierzyłam jej wcześniej, bo w przedsprzedaży można było dorwać wersję z autografem. W takiej sytuacji zostaje mi pójście na spotkanie autorskie... No, ale wracając- książka pięknie wydana i szalenie ciekawa. To nie jest magiczna historyjka o roślinach wymyślona przez autorkę, tylko książka oparta na konkretnych źródłach. Można się z niej naprawdę wiele dowiedzieć.

Książka jest pięknie wydana, widziałam że sporo osób pisało o okładce i rysunkach roślin i boginek w jej wnętrzu, dlatego ja skupię się na wkładce i pierwszych i ostatnich stronach. Wkładka w książce nie jest zwyczajna- ma niebiecki kolor i z białymi szkicami roślin i księżyca wydaje się przedłużeniem okładki. Widać, że osoba projektująca design tej książki bardzo się postarała. Jeśli zaś chodzi o treść, to jest po prostu... Magiczna. Autorka opisuje w oparciu o źródła poszczególne rośliny, odwołując się przy tym do wierzeń i legend, opowiadanych przez dawnych Słowian.

"Słowiańskie rośliny czarowne" Joanny Laprus to zebrane za pomocą książki, wszystkie najistotniejsze informacje, dotyczące tego, w jaki sposób postrzegano dawniej rośliny i tego, czym były tak naprawdę "rośliny czarowne" w oczach Słowian. Książka zawiera wyszczególnionych 15 różnych roślin z dokładnymi opisami tego, jak były nazywane i do czego je wykorzystywano. Oczywiście w tekst autorka wplata także informacje o innych, nie wyszczególnionych graficznie w spisie treści roślinach, ale to na tych piętnastu skupia się przede wszystkim książka.

Książka Joanny Laprus zawiera rysunki, opisy i tradycje powiązane ze słowiańskimi roślinami, które postrzegano jako źródła magii. Roślin, uznawanych za "czarowne" używano nie tylko podczas świąt i uroczystych rytuałów, ale także w życiu codziennym. Niektórymi- tak jak nagietkiem- karmiono zwierzęta, aby chronić je przed czarownicami, inne miały służyć młodym dziewczętom w magii miłosnej, a nawet w zajściu w ciążę i zwiększeniu i płodności. To niesamowite, jak ważną rolę odgrywały one w codziennym życiu ludzi wiele lat temu.

"Dziurawcem chroniono się przed Boginkami, żeby nie podmieniły dziecka, a jarzębiną- przed Leszym, strażnikiem lasu. Upiorom i strzygom sypano ziarna maku, żeby zajęte ich zbieraniem zapomniały o szkodzeniu ludziom." Między innymi takie zastosowania roślin, znanych bardzo dobrze w naszej kulturze opisuje autorka. W tej książce świat realny przeplata się ze światem wierzeń, a występujące w przyrodzie rośliny są jakby dwoiste- z jednej strony pomagają w leczeniu chorób i mają pewne chemiczne właściwości, powodujące na przykład halucynacje. Drugi aspekt opisywanych roślin to ten duchowy, czarowny, taki który łączy świat niematerialny z tym, którego możemy dotknąć.

Joanna Laprus napisała "Słowiańskie rośliny czarowne" i jest to jej druga książka, która porusza kwestię wierzeń słowiańskich i tego, w jaki sposób Słowianie wykorzystywali rośliny w różnych aspektach swojego życia. To niesamowite, że wierzono dawniej, że niektóre rośliny mogą zapewnić miłość, wzmocnić płodność, a nawet zapewnić zdrowie i siły życiowe. Moim zdaniem książka porusza ważne tematy, dotyczące nie tylko dawnej, słowiańskiej tradycji i kultury, ale także tego, w jaki sposób oddziaływała ona na kształtowanie myślenia ówczesnych ludzi o świecie.

Moim zdaniem książka jak najbardziej zasługuje na uwagę- nie tylko ze względu na dokonany w niej szczegółowy opis kilkunastu gatunków roślin, ale także dzięki aurze magii i tajemnicy, roztaczanej przez autorkę. Czytając książkę Laprus możemy poczuć się trochę tak, jakbyśmy czytali legendę- prastarą opowieść o tym, jak w dawnych czasach wyglądało życie i jakie istotne kwestie były w życiu Słowian najważniejsze i które z roślin mogły pomóc im w ułatwieniu ich egzystencji. Niektóre rośliny pomagały w sferach miłosnych, inne miały pomóc w zakładaniu rodziny, a jeszcze inne miały okazać się konieczne na starość, kiedy to najważniejszą rzeczą staje się zdrowie.

Joanna Laprus częstuje nas kolejną świetną książką- tym razem poruszającą kwestię wiary w wielu bogów i słowiańskich wierzeń, które w tej pozycji skupiają się głównie na nawiązaniach, związanych ze światem roślin. Można z te książki dowiedzieć się tego, które z roślin Słowianie uważali za wyjątkowe i dlaczego. Autorka stara się wykonać dokładny rysopis wszystkich wymienionych przez nią roślin. Skupia się nie tylko na ich wyglądzie i właściwościach magicznych, ale przywołuje tez rytuały i legendy, które były związane ze światem roślin. Wyjaśnia czemu to te konkretne zioła, drzewa i kwiaty uważano za "czarowne".

Autorka napisała książkę, która jest moim zdaniem bardzo ciekawa- i to nie tylko jeśli chodzi o treść, ale także mówię tu też o sposobie jej wydania. Książka jest bardzo schludna- jej treść jest posegregowana, a kolejne, opisywane przez autorkę rośliny są podzielone na trzy kategorie i wymienione po kolei w spisie treści. Dzięki temu, nie trzeba tej książki czytać chronologicznie i wyszukiwać rzeczy, które nas interesują w treści. Dzięki wyszczególnieniu poszczególnych roślin nie trzeba tracić czasu na szukanie kwestii, które najbardziej nas interesują. Moim zdaniem to duży plus tej książki.

Książka Joanny Laprus jest moim zdaniem bardzo wartościową pozycją- dlaczego? Już tłumaczę. Po pierwsze możemy się z nich czegoś nauczyć- poznać naszą dawną kulturę, dowiedzieć się czegoś, dotyczącego słowiańskich wierzeń i możemy poznać same rośliny- ich wygląd i właściwości. Po drugie- klimat ksiażki jest niesamowity- to tak jakby połączenie podręcznika dla zielarzy i podręcznik czarów, poprzeplatany legendami i opowieściami o dawnych czasach. Po trzecie- wygląd- książka jest przepięknie wydana, zawiera w sobie ręcznie wykonane rysunki i ilustracje słowiańskich boginek. Całość prezentuje się świetnie. Nie żałuję zakupu.

Joanna Laprus to jedna z tych autorek, o których wiem, że nawet gdyby napisała książkę kucharską, to przeczytałabym ją z ciekawością. "Słowiańskie rośliny czarowne" to książka, w której autorka klasyfikuje słowiańskie rośliny ze względu na ich magiczną i kulturową specyfikę. Dzięki przytoczonym informacjom na temat słowiańskich tradycji i legend, książkę czyta się bardzo szybko i z przyjemnością. Ma swój niepowtarzalny, magiczny klimat, pozwalający na zanurzenie się w słowiańskiej rzeczywistości. Czekam na kolejne książki od autorki w tym stylu.

Kwestie słowiańskiej wiary nie są tak odległe, jak mogłoby się nam to wydawać. To na tej wierze wyrosło w naszym i otaczających nas od wschodu krajach chrześcijaństwo i prawosławie. Wciąż pozostało wiele żywych dowodów i to w naszej obecnej kulturze i tradycji, na to, że ta wiara istniała na naszych terenach przez długi czas. Joanna Laprus przenosi swoich czytelników do czasów, kiedy, nawet po nadejściu chrześcijaństwa wiara przodków nadal była żywa. Pokazuje na podstawie pochodzenia niektórych nazw roślin i dawnych litewskich legend to, jakie właściwości miały poszczególne słowiańskie rośliny i jakie moce im przypisywano.

"Słowiańskie rośliny czarowne" Joanny Laprus to książka, która kryje w sobie opisy roślin i ziół, które zostały ukształtowane przez słowiańskie legendy. Wspomina o dawnych rytuałach i wierzeniach, do których używano roślin. Wspomina na przykład o tradycji, której stosowanie radziły Szeptuchy. Para młoda, tuż po ceremonii zaślubin była obsypywana orzechami laskowymi. Rytuał ten miał na celu zapewnienie młodym małżonkom płodności i dobrobytu. Książka zawiera wiele podobnych informacji, przeplecionych dawnymi przypowieściami i legendami, z którymi jako Słowianie, powinniśmy się, moim zdaniem, zapoznać.

Ta książka to idealna pozycja dla tych, którzy interesują się w mniejszym, lub większym stopniu wierzeniami słowiańskimi i dla tych, którzy lubią słuchać legend o dawnych czasach. Joanna Laprus opisuje różne rodzaje roślin i to, w jaki sposób były one postrzegane i używane w magii i codziennym życiu przez przez ówczesnych ludzi. Laprus opisuje za pomocą materiałów źródłowych wiele istotnych kwestii- takich jak dawne wierzenia i pochodzenie nazw przywoływanych kwiatów i drzew. Jako że wszystko jest ubrane w ramy opowieści o danych czasach, książkę czyta się bardzo przyjemnie.

"Słowińskie rośliny czarowne" Joanny Laprus zawiera sporo odniesień do wierzeń słowiańskich i tego, w jaki sposób rozgrywała się kwestia przeplatania się wiary. "Akcja", a może raczej tło wydarzeń to czasy, w których pierwotna, pogańska wiara przeplatała się z wiarą chrześcijańską. Bo mimo wprowadzenia chrześcijaństwa jeszcze długo wierzono w dawne bóstwa i odprawiano pogańskie rytuały. Książka skupia się przede wszystkim na roślinach, ale nie tylko! Joanna Laprus pisze też o istotach, powiązanych z religią Słowian, na przykład o rusałkach, czy też różnych odmianach istot chroniących świat roślin i zadających zagubionym w lasach ludziom zagadki. Niesamowicie ciekawe historie i przypowieści.