"Słowińskie rośliny czarowne" Joanny Laprus zawiera sporo odniesień do wierzeń słowiańskich i tego, w jaki sposób rozgrywała się kwestia przeplatania się wiary. "Akcja", a może raczej tło wydarzeń to czasy, w których pierwotna, pogańska wiara przeplatała się z wiarą chrześcijańską. Bo mimo wprowadzenia chrześcijaństwa jeszcze długo wierzono w dawne bóstwa i odprawiano pogańskie rytuały. Książka skupia się przede wszystkim na roślinach, ale nie tylko! Joanna Laprus pisze też o istotach, powiązanych z religią Słowian, na przykład o rusałkach, czy też różnych odmianach istot chroniących świat roślin i zadających zagubionym w lasach ludziom zagadki. Niesamowicie ciekawe historie i przypowieści.

Do dziś zachowały się w naszej kulturze pewne oznaki religii pogańskich- chociażby to w jaki sposób wygląda kwestia obchodzenia tak zwanych "Andrzejek", których nazwa pochodzi teoretycznie od św. Andrzeja, ale jednak sama tradycja wróżenia pod koniec listopada nie wywodzi się z religii chrześcijańskiej. To jedna z pozostałości wiary naszych przodków. Joanna Laprus skupia się w tej książce przede wszystkim na roślinach. Pisze na przykład o tym, jak wyglądała kwestia postrzegania paproci i o co dokładnie chodziło z wiarą w magię kwiatu paproci. Książka tłumaczy wiele słowiańskich wierzeń, dotyczących roślin i świata natury.

Joanna Laprus przywołała w swojej książce obraz dawnych czasów- pokazała jak w dawnych czasach Słowianie myśleli o swojej wierze, co wyznawali, jakie "demony" i "bestie" czaiły się według wierzeń w słowiańskich puszczach i przy jeziorach. Które z roślin miały ich chronić przed potworami, niedostatkiem, a nawet bezpłodnością czy brakiem miłości. Moim zdaniem część z tych problemów dotyka nas wszystkich- tak jak strach przed samotnością- ciekawie jest zobaczyć, jakie "recepty" mieli na te wszystkie nieprzyjemne uczucia i sytuacje Słowianie.

To jedna z ciekawszych książek związanych z tematyką wiary słowiańskiej, jaka wpadła mi w ręce. Bardzo dużym jej plusem jest to, że autorka- Joanna Laprus przywołuje dokładne źródła i częstuje nas sporą dawką wiedzy, opartej na historii i semantyce znaczenia roślin. Dla mnie czytanie tej książki to była bardzo ciekawa przygoda. Nie spodziewałam się, że tego typu książki można czytać płynnie i z tak dużą przyjemnością. Bardzo na plus- zarówno autorka, jak i ta konkretna książka.

Lubie czytać o rzeczach, które są dla mnie nowe, którymi się nigdy nie interesowałam, poznawać nowe tematy, dlatego kiedy zobaczyłam, że @wydawnictwo_swiatksiazki szuka osób do recenzji chętnie się zglosilam. Zacznę od tego, że okładka, wydanie i przede wszystkim rysunki w tej książce są zachwycające, mało jest książek wydanych z takim dopracowaniem. W książce cofamy się do przeszłości, do czasów kiedy wierzono w magię, boginie, wampiry czy czarownice, poznajemy ich świat, w którym rośliny odgrywały ogromną rolę, miały przypisane zarówno boskie jak i diabelskie moce, poznajemy rytuały. Musze przyznać, że to była bardzo ciekawa lektura, dowiedzialam sie dużo nowych rzeczy, poznałam wierzenia, które były podobne w różnych regionach. To była bardzo fajna przygoda poznać miniony już świat od tej strony.

Książka zdecydowanie rzuciła na mnie urok! Zakochałam się w niej, kiedy tylko wpadła w moje ręce w księgarni. Po powrocie do domu nie mogłam przestać o niej myśleć i wprost musiałam ją zamówić! "Słowiańskie rośliny czarowne" to spis danych roślin i ziół, z których korzystali w swoich obrzędach i w magii dawni Słowianie. Według ich wierzeń bowiem natura miała ogromną moc, a człowiek powinien żyć z nią w harmonii. Autorka w bardzo ciekawy sposób przytacza w tej ksiażce dawne rytuały i właściwości, które przypisywane były roślinom... a w niektórych miejscach w Polsce nadal są im przypisywane. To bardzo interesujące doświadczenie- móc poznać wiarę przodków z innej strony. 😄

Kupiłam "Słowiańskie rośliny czarowne" siostrze na Mikołajki i muszę przyznać, że była zachwycona 😄 Książka jest tak wydana, że idealnie pasuje na prezent- a jeśli kogoś interesują dawne wierzenia, legendy, albo po prostu słowiańska kultura, to z pewnością mu się spodoba! Ilustracje są przepiękne, a wprowadzenie autorki i początkowy cytat: "Bądź silna jak ogień, potężna jak wiatr. Bądź zdrowa jak woda, bogata jak ziemia." sprawia, że to książka, którą bez skrupułów można dać drugiej kobiecie.

To magiczna historia, dziejąca się w czasach "gdy grodzono już obejścia płotami z chrustu, a nie bylicą, a po Marzannie pozostał tylko zwyczaj palenia słomianej kukły". Joanna Laprus opowiada o tym, w jaki sposób używano dawniej roślin, w taki sposób, aby były one bardziej "magiczne"- z jakich rytuałów korzystano i które rośliny chroniły przed czym. Jest też kwestia miłości- spora część ksiażki jest poświęcona roślinom, których używano w słowiańskiej magii miłosnej, mogły zapewniać płodność, albo rozbudzać żądzę. To bardzo ciekawe zobaczyć, jak wyglądała dawna religia, którą przecież wyznawano na naszym terenie jeszcze przed nadejściem chrześcijaństwa. Do dziś z resztą pozostały niektóre jej znaki w naszej obecnej kulturze.

Laprus potrafi za pomocą przywołanej historii bardzo szybko zainteresować czytelnika. Autorka bardzo dużo dodała do opowieści o słowiańskich roślinach, przeplatając ich właściwości z wątkami i istotami, pochodzącymi ze słowiańskich legend. Jak dla mnie historia, dotycząca natury, uformowana za ich pomocą przez Laprus jest bardzo spójna i podkreśla to, jak dużą rolę odgrywała przyroda w czasach naszych przodków. Opowieść o roślinach staje się w tej książce czymś więcej- przedstawieniem dawnych wierzeń i tradycji, pokazaniem tego, jak w dawnych czasach odprawiano pewne rytuały magiczne i w jakim celu to robiono.

Wiedzieliście, że Polypodium, Filix, Dryopteris, Aspidium to wszystko nazwy paproci? "Słowiańskie rośliny czarowne" to książka, dotycząca tego, w jaki sposób wyglądały dawne słowiańskie wierzenia. Joanna Laprus opisuje też kwestię tego, przed czym miały chronić rośliny- na przykład wspomniana paproć chroniła przed Utopcami. Oczywiście autorka opisuje także to, w jaki sposób wyglądało szukanie kwiatu paproci i jakie właściwości mu przypisywano. Książka bardzo mi się podoba- jest przepięknie zilustrowana, a tekst jest poprzeplatany rysunkami lilii wodnych, paproci, rozmarynu i innych.

"Słowiańskie rośliny czarowne" to książka, która opowiada o dawnych wierzeniach słowiańskich, które były ściśle powiązane ze światem natury i cyklem pór roku. Rośliny także odgrywały w dawnych wierzeniach bardzo istotną rolę i to na nich skupia naszą uwagę Joanna Laprus. Moim zdaniem książka- dzięki opisom i ilustracjom pozwala wniknąć nam w świat roślin i pomaga w poznaniu go lepiej. Bardzo spodobał mi się sposób, w jaki autorka opowiada o dawnych wierzeniach, a książkę czyta zupełnie tak samo, jak dawne legendy. I jeśli zamierzacie kupować, to poszłabym raczej w wersję papierową, bo jest pięknie wydana, a ilustracje na żywo wyglądają sto razy lepiej.

"Słowiańskie rośliny czarowne" to najnowsza książka Joanny Laprus. I ten, kto czytał "Słowiańskie boginie ziół" tej autorki wie, że wydawane przez tę autorkę książki pokazują słowiańskie motywy i wierzenia, które akurat w tej pozycji skupiają się na kwestii roślin (tych, uważanych przez Słowian za magiczne). Książka obrazuje to, za pomocą których roślin chroniono się przed Boginkami i jakie drzewa miały bronić domostwa przed piorunami. Plusem tej książki jest też ilość materiałów źródłowych, które potwierdzając prawdziwość przekazów, do których dotarła autorka książki.

To jedna z ciekawszych książek, zanurzonych w tej tematyce. Moim zdaniem Joanna Laprus świetnie odwzorowała klimat dawnych słowiańskich legend i baśni. Książka pokazuje w ciekawy sposób to, jak wyglądało dawne myślenie o naturze i jej darach, takich jak rośliny. Bogunki, Rusałki, Wodniki to tylko część przedstawionego przez Joannę Laprus świata autorka pokazuje w bardzo ciekawym świetle to, w jaki sposób wierzenia pogańskie się przenikały. Autorka wspomina o mitologii, czy nawet o dawnych wierzeniach nordyckich i ich wpływie, na to jakie wartości przypisywano dawniej roślinom. Książka w ciekawy sposób zmienia postrzeganie świata natury i "otwiera oczy" na niektóre kulturowe tropy, utrwalone w naszych głowach i powiązane ze światem roślin.

Książka Joanny Laprus zachwyca już od pierwszych stron. Bo jak można nie dać się zaczarować takiemu wprowadzeniu: "Było to w czasach, gdy po świecie chodziła już Matka Boska, ale na polach w blasku księżyca można było jeszcze spotkać tańczące Rusałki, a Płanetnicy pracowicie zawieszali chmury, gradem obficie posypując zboża złych i grzesznych gospodarzy." Mnie zaczarowała cała otoczka leksykonu roślin, która wprowadza dawny, niemal baśniowy klimat legend i przypowieści z dawnych czasów. Do tego to, o czym możemy przeczytać ubarwiają rysunki bogiń i roślin czarownych, wykonanych na stylizowanych na dawne i pożółkłe kartkach papieru. To wszystko składa się na niesamowity klimat tej książki.

Książka opisuje chronologicznie to, w jaki sposób postrzegano świat i jak myślano o roślinach w dawnych, słowiańskich czasach. Moim zdaniem książka pokazuje idealnie jak ważną rolę pełniły w naszej, rodzimowierczej religii rośliny. Były traktowane niemal jako święte, pełne mocy- a wykorzystywać je można było do rzucania zaklęć i uroków, a niektóre z nich miały zapewniać ogromną moc życiową i szczęście. Nie miałam wcześniej pojęcia, że tyle roślin wykorzystywano do magii miłosnej, związanej z szukaniem partnera/partnerki oraz z płodnością. Z książki można się sporo nauczyć.

Książka Joanny Laprus to nie tylko zwyczajna klasyfikacja roślin, używanych przez dawne Szeptunki. To przede wszystkim opowieść o dawnych czasach, wierzeniach i legendach, które dziś możemy znać tylko z opowieści. Autorka skupia się w tak samo dużej mierze na opisie właściwości roślin, co na ich genezie- na pochodzeniu nazwy i tłumaczy, dlaczego były używane do tych, konkretnych rytuałów i czemu przypisywano im akurat te konkretne właściwości. Moim zdaniem po książkę warto sięgnąć, bo można się z niej sporo dowiedzieć o naszej dawnej kulturze i o myśleniu o bogach i boginiach, które reprezentowano sobą w dawnych czasach.

"Słowiańskie rośliny" czarowne to książka, która opowiada o tym, jak dawniej funkcjonowała rzeczywistość Słowian- w co wierzyli i dlaczego natura i rośliny odgrywały w ich życiu tak istotną rolę. Autorka przywołuje rośliny, uważane dawniej za "czarowne" i dzieli je na trzy kategorie- miłosne, mocarne i wiedźmie. Joanna Laprus szczegółowo przedstawia nie tylko za pomocą umieszczonych w książce rysunków, ale także poprzez przywołanie legend i dawnych wierzeń to, w jaki sposób o nich myślano i do czego były one potrzebne- w rytuałach magicznych, a także w życiu codziennym żyjących setki lat temu ludzi. Mnie bardzo to zaciekawiło.

Joanna Laprus to autorka godna uwagi. Dlaczego? Bo w swoich książkach potrafi świetnie połączyć atmosferę dawnych czasów i magiczny klimat z naukowością. Książka merytorycznie jest przygotowana bardzo dobrze- mamy nawet w niej spis źródeł, z których autorka korzystała i są w niej przypisy. Mimo ogromnej ilości wiedzy, jaką przekazuje Joanna Laprus, czytając tę książkę ani przez chwilę nie czułam znużenia, czy zmęczenia. Autorka dużą ilość faktów przełamuje w tej książce ilustracjami, przypowieściami i dawnymi legendami- dzięki temu czytanie tej książki to czysta przyjemność.

Książka Joanny Laprus była dla mnie magiczną przygodą. Dzięki niej przeniosłam się w czasy dawnych Słowian. Moim zdaniem to jedna z lepszych książek z tego gatunku Bardzo podobały mi się też ilustracje które znajdują się w środku. Oprócz tego książka zawiera przypowieści odnoszące się do roślin z których korzystano przy dawnych obrzędach magicznych. Moim zdaniem to bardzo wartościowa książka która pokazuje to w jaki sposób dawniej Słowianie zapatrywali się na kwestię roślin i na to jak dużą rolę w ich życiu odgrywała natura.

"Słowiańskie rośliny czarowne" to przepięknie opisany i zilustrowany zielnik. Nie jest to jednak zwyczajny zielnik ponieważ jest przepełniony słowiańskimi legendami. Książka podzielona jest na trzy sekcje: 🌿Rośliny miłosne 🌿Rośliny wiedźmie 🌿Rośliny mocarne W każdej z sekcji opisanych jest pięć roślin. Rośliny te są bardzo szczegółowo przedstawione. Autorka opowiada nam swoiste baśnie o tych roślinach. Opisuje miejsca w jakich rosną, jaką mają moc, kiedy można je zbierać a także w jaki sposób ich używać aby przynosiły zamierzone efekty. Każda roślina ma swoje historyczne zaplecze. Z poradnika dowiemy się skąd pochodzą nazwy roślin a także z jakimi obrzędami dana roślina jest związana. Cała książka jest przyozdobiona magicznymi rycinami które mogła bym oglądać bez końca.🥰 Ten tytuł jest moim zdaniem niezbędnikiem, który powinien mieć na swojej półce każdy, kto interesuje się mitologią i wierzeniami słowiańskimi. To już druga książka Pani Asi jaką goszczę u siebie i jest tak samo fantastycznie opisana i zilustrowana jak pierwsza część "Słowiańskie Boginie ziół" . " Słowiańskie rośliny czarowne" jest to kontynuacja poprzedniego tytułu jednak nie trzeba tych książek czytać w kolejności w jakiej zostały wydane.