Zła pora roku. Śledztwa Rocca Schiavone. Tom 3 (okładka miękka)

kasiaiksiazki.blogspot.de/2018/04/za-pora-roku-antonio-maznini.html Po kilku miesiącach od karnego przeniesienia z Rzymu do Aosty, Rocco Schiavone podejmuje się kolejnego trudnego śledztwa. Wypadek samochodu, na kradzionych tablicach rejestracyjnych, w którym giną dwie osoby, to jedynie preludium do dalszych wydarzeń. Wkrótce do wicekwestora zgłaszają się rodzice zaginionej dziewczyny z prośbą o jej odnalezienie. Zależy im bardzo, żeby sprawy nie nagłaśniać. Zaczyna się wyścig z czasem.. Schiavone wraz ze swoim zespołem rozpoczynają śledztwo. Czy uda im się znaleźć Chairę nim będzie za późno? Po raz kolejny Rocco musi zmierzyć się nie tylko z bandytami i złem, czającym się za każdym rogiem Aosty, ale także z samym sobą. Wciąż nie może zapomnieć ukochanej żony. Pomimo upływu lat, darzy ją silną miłością, co również sprawia, że nie potrafi zaangażować się uczuciowo w inny związek. To postać, którą polubiłam od pierwszej strony (poprzedniej części). Niby arogant i ignorant, a nie da się go nie lubić. Być może dlatego, że autor postanowił obdarować go błyskotliwym, niekiedy czarnym poczuciem humoru oraz inteligencją. Skoro jesteśmy już przy postaciach, warto zwrócić uwagę również na duet, który niejednokrotnie przyprawia o uśmiech na twarzy - czyli o dwóch nieporadnych funkcjonariuszach - D'Intino i Derucie. Oby jak najmniej takich w szeregach policji ;) Książka podobnie jak poprzednie części, napisana jest lekkim językiem, w trzeciej osobie, przez co czytało mi się ją dobrze. Śledztwo zespołu Schiavona i jego zespołu, przeplatają wstawki opisujące na bieżąco losy zaginionej Chairy. Cóż więcej dodać - Maznizi powraca w świetnej formie. "Zła pora roku" to naprawdę dobrze napisany, rasowy kryminał, gdzie akcja pędzi od samego początku i nie zwalnia ani na moment. Nie trzeba znać poprzednich części, by móc wdrożyć się w tę. Zakończenie sugeruje, że będą kolejne przygody Rocco i jego ekipy, co mnie niezmiernie cieszy. Pozostaje zatem cierpliwie czekać.

Zacznę od tego, że ja uwielbiam wicekwestora Schiavone, bohatera tej serii. I sama nie wiem, co tak bardzo mnie w nim ujmuje-przecież to w sumie taki "gbur". Miłość nie wybiera. Uważam, że ta (trzecia) część jest najlepsza. Ciekawa sprawa kryminalna, mnóstwo łączących się wątków, wartka akcja, naprawdę czyta się ekspresowo! Polecam, jeśli jeszcze nie znacie Rocca, miłośnika clarksow, zesłanego karnie z Rzymu do Aosty. Uwielbiam! I to zakończenie! Czekam z niecierpliwością na kolejną część!