Skazany na zło (okładka miękka)

Wiktor wiedzie spokojne życie- ma żonę, skromną firmę i dom na kredyt. Pewnego razu wybiera się na schadzkę z kochanką do lasu. Z niewiadomych przyczyn kochanka umiera na jego oczach. Wiktor staje przed ważną decyzją. Wezwać pomoc do nieżyjącej kochanki i pożegnać się ze swoim życiem- żoną, firmą czy pozbyć się ciała i udawać, że nic się nie stało. "Jedno wydarzenie. Jedna decyzja. Jeden błąd. I twoje życie już nigdy nie będzie takie samo". Wiktor podjął decyzję- jak się później okaże tragiczną w skutkach. Nie chcąc stracić żony, zakopuje ciało i pozbywa się śladów. Nie wie jednak, że jest obserwowany przez Reżysera. Wiktor w prezencie urodzinowym dostaje telefon wraz ze zdjęciami. Dowiaduje się, że został Aktorem a Reżyser przygotował dla niego scenariusz. Jak potoczą się losy Aktora? Co Reżyser zaplanował w scenariuszu? Czy Aktor zdoła odegrać rolę? Czy Aktor będzie potrzebował dodatkowej motywacji aby zadowolić Reżysera? Po przeczytaniu tej lektury zadaję sobie pytanie co ja bym zrobiła na jego miejscu? Jaką ja bym podjęła decyzję? A ty czytelniku, co ty byś zrobił? Polecam, książka trzyma w napięciu do końca, zaskakujące i tragiczne zakończenie www.czytampierwszy.pl

Wiktor jest facetem przed trzydziestką. Ma poukładane życie, piękną żonę, firmę, własny dom i super auto. Pozornie, bo firma kiepsko przędzie i generuje długi, auto mogą w każdej chwili zabrać, bo długi, dom jest na kredyt, a żonie wydaje się (jak każdej żonie, zawsze się wydaje), że Wiktor jest alkoholikiem i życzy sobie, żeby uczęszczał na spotkania AA. Na każdym kroku go kontroluje. Do tego Iga (ta żona) ma okropnego brata Nazistę (tak mówią na niego Wiktor z kolegą), który nie przepada za szwagrem. Życie wydaje się Wiktorowi strasznie niesprawiedliwe i zagmatwane. Jako lekarstwo na wszystkie problemy znajduje sobie kochankę, a właściwie kochanka znajduje sobie jego. I ten "kochający" mąż nawet przez moment nie zastanawia się, co sporo młodsza, atrakcyjna kobieta w nim widzi, skoro nie wygląda jak milion dolarów (i nawet tych milionów nie ma). No dobra, przelatuje mu taka myśl przez głowę (lotem błyskawicy), ale stwierdza, że widocznie jego nieodparty urok osobisty tak na nią działa i kobieta nie jest w stanie mu się oprzeć. Niektórzy są jednak bardzo naiwni. Ta naiwność dużo Wiktora tym razem kosztuje. Jak dużego miał Wiktor pecha, dowiecie się po przeczytaniu "Skazanego na zło", bo z fabuły za dużo zdradzić nie mogę. Popsułabym Wam całą zabawę. A najlepsza zabawa, to próbować (słowo klucz ;)) samemu odkryć, co się kryje za chorą grą pewnego psychopaty, który sam siebie nazywa Reżyserem. Postać ta przeraża, a jednocześnie zachwyca swoim geniuszem. Bez najmniejszego problemu wciąga niby statecznego człowieka w śmiertelną intrygę. Ofiarę, którą upatrzył sobie wcześniej, obserwował, aby czegoś się o niej dowiedzieć i mieć pewność, że dobrze zagra powierzoną mu rolę. Tym razem padło na Wiktora, miał pecha, czy wykazywał odpowiednie do roli cechy charakteru? Książka trzyma w napięciu praktycznie od samego początku. Po niepozornym wstępie, podczas którego Wiktor zabiera swoją kochankę na romantyczny piknik w iście sielankowej atmosferze, nie spodziewamy się tego, co autor serwuje nam dalej. Kochanka umiera w niewyjaśnionych okolicznościach, a Wiktor dokonuje pierwszego wyboru. Podejmuje decyzję, która będzie dla niego katastrofalna w skutkach. On jeszcze tego nie wie, chce tylko chronić siebie i swoje małżeństwo. Autor tak skonstuował fabułę, że wiedząc to, co wiemy od początku, trudno nam jest powstrzymać się od oceniania Wiktora i podjętych przez niego decyzji. Po pierwszych scenach z jego udziałem, można czuć do niego wyłącznie niechęć, facet zdradza, jest alkoholikiem, do tego popełnił czyn moralnie zły, kierując się wyłącznie egoizmem. Nie da się takiego osobnika lubić, prawda? A jednak można, bo mamy w tej powieści drugiego bohatera, postać prawdziwie złą, taką, przy której wybryki Wiktora nie robią już aż takiego wrażenia i można je próbować tłumaczyć. Naprawdę ciężko było oprzeć się pokusie usprawiedliwiania Wiktora na każdym kroku. Znalazł się chłop w naprawdę parszywej sytuacji i jakiej nie podjąłby on decyzji, byłaby ona zła. Autor wykreował swoich bohaterów znakomicie. Wiktor, przede wszystkim, jest postacią psychologicznie wiarygodną, ze swoimi przekonaniami, przyzwyczajeniami, zachowaniem. Mimo, że jest "skazany na zło", z licznymi wadami, przepełniony złością i chęcią zemsty, posiada cechy, które dają się lubić i dzięki którym mamy chęć usprawiedliwiać jego zachowanie czy podejmowane decyzje. Mimo, że w książce aż roi się od okrucieństwa, czyta się ją nad podziw dobrze. Autor ma nadzwyczaj lekkie pióro, wykazuje zadziwiającą znajomość tematu, mając przy tym szczególne wyczucie językowe. Rewelacyjny pomysł na fabułę i doskonałe jej poprowadzenie, akcja pędząca od pierwszych stron, zaskakujące zwroty akcji, niemożność jednoznaczej oceny głównego bohatera i popełnianych przez niego czynów, świetny styl i sugestywne opisy nie pozwalają odłożyć tej książki ani na moment. Znakomita pozycja, polecam! Książkę przeczytałam dzięki www.czytampierwszy.pl

Co byście zrobili, gdyby Wasz największy sekret miał wyjść na jaw? Do czego bylibyście zdolni, aby zapobiec jego ujawnieniu? Przed takimi pytaniami zostaje postawiony Wiktor. Przez jedną nieprzemyślaną decyzję staje się on niewolnikiem spełniającym zachcianki niejakiego Reżysera. Jeśli nie będzie posłuszny, to jego życie legnie w gruzach. Zostaje on skazany na zło... Od czego by tu zacząć? Pierwsze, co powiem, to to, że ten thriller był dziwny. Nie wiem, jak pomysł na nią zrodził się w głowie autora (i szczerze powiedziawszy to raczej wolałabym nie wiedzieć!). Historia przedstawiona w powieści należy raczej do tych mało realnych, co należy uznać na minus. Czasem brakowało też w tym wszystkim spójności. Sam przebieg fabuły też nie był równy. Pierwsza część książki mnie nie porwała. Fakt, już na samym początku zostajemy wrzuceni w wir akcji. Już od pierwszych stron dużo się dzieje. Ale to nie wystarczyło, by mnie zainteresować. Może to przez to, że czytelnik nie potrafi zidentyfikować się z żadną z postaci? Nie wiem, lecz za to wiem, że druga część powieści bardziej przypadła mi do gustu. Tam to nastąpił istny rollercoaster! Ile tam się zadziało! Ile tam było emocji! Najbardziej w „Skazanym na zło” urzekła mnie kreacja oraz przemiana głównego bohatera. To, jak z nudnego faceta zmienił się w rasowego socjopatę. Nastąpiła ona wprawdzie trochę za szybko, ale opisana została fenomenalnie. Byłam pod wrażeniem. Nie tylko kreacja tej postaci zasługuje na uznanie. Intrygującą osobą był też Reżyser. Za tych dwóch bohaterów autorowi należą się brawa! Skoro już przy tych dwóch bohaterach jesteśmy, to aż do końca zastanawiałam się, czy ich dosięgnie sprawiedliwość za czyny, których się dopuścili. Już myślałam, że ujdzie im na sucho, a wtedy wchodzi zakończenie, które zostaje w głowie na długo. W trakcie czytania zastanawiałam się też nad tym, jak inni postąpiliby w sytuacji Wiktora. Ilu z nas postąpiłoby tak samo? Czy każdy z nas ma w sobie złą naturę? Ile potrzeba, by wyzwolić w człowieku zło? Drugi raz po „Skazanego na zło” nie sięgnę. Nie uznaje jednak czasu spędzonego z książką za stracony. Przez mało realną fabułę polecam tylko zainteresowanym.

Trochę się bałam tej książki. W sumie przez to, że ani nie znałam autora, ani recenzje nie były nachalne, toteż moja wiedza kończyła się na kojarzeniu okładki. "Ale Reżyser pragnął czegoś więcej - chciał rozbudzić w Aktorze prawdziwe szaleństwo, zakorzenić zło, które zmienia człowieka na zawsze." Wszystko zaczyna się mocno intygująco. Wyobraź sobie, że umawiasz się w zacisznym miejscu ze swoją kochanką. I kiedy wszystko wydaje się być w porządku, ona krztusi się i ... umiera. Na szali kładziesz ukrycie zwłok i poczucie uratowanego małżeństwa. A z drugiej strony masz czyste sumienie i pewny rozpad związku. Co wybierzesz? A co wybierze nasz bohater Wiktor? "Nie pozostało mi nic, sens życia uciekł z pojedynczą kulą kolta kalibru trzydzieści osiem." Mimo interesujacego początku czytanie szło mi dość opornie. Nie wiem czy to był specjalny zabieg autora, ale do połowy książki, akcja była powolna i stateczna. Wiktor walczył sam ze sobą, ze swoim sumieniem, z nałogiem, z prześladowcą. Ta część chyba miała być warstwą psychologiczną, w moim odczuciu - trochę rozmytą. Jednak to był tylko wstęp do czegoś lepszego. Od połowy powieści to łowca staje się zwierzyną. Akcja nabiera tempa, rozmachu i brutalności. Nic więcej nie mogę powiedzieć, jednak jeśli nie odstraszy was ten ospały początek, autor zgotuje nam świetną, dobrze przemyślaną niespodziankę. Za egzemplarz dziękuję portalowi czytampierwszy.pl

Wiktor ma wszystko - kredyt na dom, firmę i kochającą żonę. Żyje na dobrym poziomie i nie narzeka na swoje życie. Jednak jest tylko człowiekiem, a człowiek popełnia błędy. Wiktor przez swoją głupotę traci wszystko! Zostaje wciągnięty w grę, w której jest Aktorem. Aktorem sterowanym przez Reżysera. Aktorem, który nie może sprzeciwić się Reżyserowi, i musi wykonywać to, co ma zapisane w scenariuszu. Jednak czy scenariusz zawsze jest niezmienny? Przecież nawet na scenie zdarzają się improwizacje! Kiedy sięgnęłam po tę książkę miałam mieszane uczucia. Nie spodziewałam się, że może z niej wyniknąć cokolwiek dobrego. Sam początek troszkę mnie odrzucił, a raczej sposób, w jaki został napisany. Pierwsze wyznanie Reżysera nie zachwyciło mnie, ale dalej było już tylko lepiej! Jednak sam pomysł na Reżysera i Aktora trochę kojarzy mi się z Behawiorystą Mroza. Tyle, że tam był Kompozytor :P Książkę możecie znalezc też na portalu www.czytampierwszy.pl

To zdecydowanie nie był kryminał dla mnie. Było zbyt brutalnie, okrutnie i krwawo. Miałam momenty, że książkę chciałam odłożyć, bo nie byłam w stanie dłużej jej czytać, a naprawdę rzadko mi się to zdarza! Przy 250 stronie zwątpiłam już totalnie, ale nie lubię nie kończyć książek, więc dobrnęłam do końca i co? Sama końcówka równie okrutna! Nie, nie i jeszcze raz nie. Wolę bardziej rozbudowane kryminały, w których jest więcej bohaterów, wątków i "normalnej" akcji. W których nie ma co 10 stron kolejnych morderstw, lania krwi i grożenia. Tutaj tak naprawdę mamy dwóch głównych bohaterów, 3 pobocznych i wszystko rozgrywa się wokół nich. Nie chce Wam zdradzać ile z nich dożywa ostatniej kartki, ale zdecydowanie za mało! Dla mnie średnia książka, taka typowo męska i mocna, nie dla mnie!

Główny bohater został tak przedstawiony, że dokładnie możemy poczuć jego emocje, uczucia i wątpliwości. W jednej chwili Wiktor jest przeciętnym facetem, a za moment staje się groźnym przestępcą. Jednakże przywracając kolejne strony, wielokrotnie zastanawiałam się, co ja bym zrobiła na miejscu Wiktora. Może podjęłabym podobne decyzje? Może zupełnie inne? W książce pojawia się również tajemniczy Reżyser, psychopata, który misternie kropka po kropce rozplanowuje swoje plany. Widać, że to osoba niezrównoważona psychicznie.. Książka ta stawia przed nami wiele pytań. Jest dobrze skonstruowana, a tego oczekuję po thilerze psychologicznym. "Trwałem w bezruchu jeszcze przez chwilę. Do mojej świadomości wciąż nie docierało, co ma się wydarzyć." Przede wszystkim trzeba przyznać, że Adrianowi Bednarkowi udało się dosyć realistycznie pokazać, do czego może dojść, gdy człowiek zostanie brutalny sposób zmuszony do określonego działania. Jakie mogą obudzić się w nim pierwotne demony i instynkty. Jak być podczas dokonywania zemsty może być bezwzględny. Podczas czytania tej książki w umyśle powoli rodziła mi się świadomość, że każdy może znaleźć się w podobnej sytuacji. Obecny poziom rozwoju techniki pozwala na bardzo daleko posuniętą inwigilację. Jedynym ograniczeniem jest ilość pieniędzy i czasu, którą ma do dyspozycji oprawca, co jest przerażające. ,,Nie przewidział jedynie dwóch rzeczy. Zostawił ślad, a spełnieniem swoich fantazji zakorzenił we mnie zło''. Język, w jakim została napisana książka, jest poprawny i przystępny, dzięki czemu powieść czyta się sprawnie i szybko, nawet pomimo brutalnych fragmentów. „Skazany na zło” jest dobrze wykreowaną historią, która, pominąwszy kilka wad, broni się ciekawym konceptem fabularnym. Może i mało prawdopodobnym, ale wciąż intrygującym. Powieść momentami przyprawia o ciarki na ciele. Akcja rozgrywa się błyskawicznie, ciągle coś się dzieje. Pierwszoosobowa narracja pozwala spojrzeć na wszystko z perspektywy głównego bohatera. Zapraszam: czytampierwszy.pl

Kryminały, ach kryminały. Są lepsze i gorsze. Są zawiłe, albo takie gdzie wszystko mamy podane na tacy. Jak prezentuje się "Skazany na zło" Adriana Bednarka? Wiktor ma kochankę. Młodą, piękną i chętną, nie wymagającą zbyt wiele, tajemniczą. Mały skok w bok, jakich wiele. Paradoksalnie Wiktor kocha swoją żonę nad życie. Iga oczywiście niczego się nie domyśla. Podczas pikniku, na który wybierają się do lasu kochankowie, Monika umiera. Dlaczego? Udusiła się? Była na coś chora? Ktoś jej coś podał? To wydarzenie to początek końca nudnego życia borykającego się z długami przedsiębiorcy. Jedna decyzja, podjęta w emocjach będzie miała wpływ na całe życie krakowianina. Wiktor, tytułowy skazany na zło, w momencie podejmowania decyzji nie wie czegoś ważnego. W lesie gdzie miał odbyć się miłosny piknik, ktoś go obserwował. Ktoś, kto przewidział wiele. Ile jesteśmy w stanie zrobić, aby nasze grzeszki nie wyszły na jaw? Czy mroczne tajemnice i pozornie szczęśliwe życie są warte ciągłego strachu? Pamiętaj, przeszłość może dopaść cię w najmniej oczekiwanym momencie. A wtedy zostaniesz z niczym.

"Skazanego na zło" autorstwa Adriana Bednarka to jeden z niewielu thrillerów, które przeczytałam, a w dodatku poszło mi to całkiem sprawnie. Muszę przyznać, że ta historia mnie nie zawiodła. Od samego początku trzymała mnie w niepewności i koniecznie chciałam wiedzieć co będzie dalej, a to wszystko za sprawą zwrotów akcji i przyjemnej fabule. O tym autorze dowiedziałam się właśnie dzięki tej książce i koniecznie muszę przeczytać inne jego dzieła. Naprawdę dobra pozycja, polecam każdemu i czekam na więcej. Za możliwość przeczytania dziękuję portalowi czytampierwszy.pl

Zastanawialiście się kiedyś, drodzy czytelnicy, jakbyście się czuli siedząc w wygodnym fotelu w pierwszym rzędzie, w jednym ze znanych teatrów w Waszym mieście, obserwując spektakl, który przedstawiałby… Wasze życie? Nie sąsiada z prawej czy lewej strony, ale tylko i wyłącznie Wasze! Podejrzewam, że towarzyszyłoby Wam uczucie niedowierzania, zaskoczenia, może dezorientacji? W Waszych głowach przemknąłby zapewne szybki rachunek sumienia, obejmujący popełnione przewinienia, czy też sprawy, które nie doczekały się finału. Wasze myśli krążyłyby wokół rodziny, męża, żony, dzieci, chłopaka, dziewczyny... Przypomnielibyście sobie też wydarzenia, które miały wpływ na wasz byt oraz decyzje, które spowodowały, że znaleźliście się właśnie w tym konkretnym momencie waszego życia, w którym jesteście teraz.. Czy podczas takiej sztuki zatytułowanej „Twoje życie” towarzyszyłby Ci spokój, a może lekkie zdenerwowanie? Zainteresowanie czy znużenie? A może po prostu nie zniósłbyś tego drogi czytelniku i szybkim krokiem postanowił opuścić mury teatru….? Czy taki scenariusz jest wystarczająco szokujący? A co jeśli nieco ochłonąwszy, przy wtórze gongu wracasz na salę i wraz z innymi widzami kontynuujesz oglądanie, kiedy nagle okazuje się, że to co właśnie widzisz to już nie przeszłość, nawet nie teraźniejszość z Twojego życia. Ktoś napisał scenariusz tego co zrobisz nie tylko jutro, ale również w przyszłości! I nie dał Tobie wyboru... Skupiając się dotychczas na powieściach obyczajowych, których gro niejednokrotnie jest do siebie dosyć mocno podobne, spoczywa na wspólnym mianowniku, czy też oparte jest na sprawdzonych, wcale zresztą niezłych pomysłach, pomyślałam sobie, że tym razem potrzebuję czegoś innego. Chcę fabuły wyjątkowej, takiej która mnie zaskoczy, zaintryguje, wciągnie w poszczególne wątki, oraz bohaterów którzy są w stanie mnie omotać. Strzałem w dziesiątkę okazał się „Skazany na zło”, który idealnie wpasował się , jako pozycja z numerem jeden na listę książek, które mam zamiar przeczytać w 2019 roku. Ale przede wszystkim stał się idealną odskocznią od powieści lekkich, łatwych, przyjemnych, po prostu tych mniej wymagających od czytelnika. http://ukatji.blogspot.com