Skaza (okładka miękka)

Niesamowita powieść, trzymająca do końca w napięciu. Wciąga od samego początku. Do tego akcja toczy się w Chełmży, w mieście, w którym mieszkam i w którym mieszkałam zanim się tu przeprowadziłam czyli w Toruniu. Super przeżycia kiedy czytasz i wiesz gdzie,co jak się się odbywa, jak wygląda. Masz wrażenie, jakbyś sam brał udział, mieszkał tuż obok... Gratuluję Panu Robertowi Małeckiemu - super pomysł. Polecam !!!

Po“Skazę”Roberta Małeckiego @robertmalecki.autor sięgnęłam dzięki wielu pozytywnym opinią na IG.Było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i muszę przyznać,że okazało się ona bardzo udane😊. Akcja powieści wciąga czytelnika już od pierwszej strony. . ”Psem nie zostajesz wtedy,gdy zakładasz mundur.Psem zostajesz, nasiąkając złością na wyrządzone zło,gdy w dobrym człowieku wyczuwasz skazę.” . W Chełmży,niewielkim miasteczku pod Toruniem,dochodzi do odnalezienia dwóch ciał na zamarzniętym jeziorze.Sprawą tego tajemniczego przypadku zajmuje się komisarz Bernard Gross.Zdaniem komisarza odnalezienie tych obu zwłok nie jest przypadkiem.Rozpoczyna on śledztwo,które kawałek po kawałku ujawnia wiele skrywanych tajemnic. Intryga toczy się dwutorowo.Na zmianę przeplatana jest tu teraźniejszość z przeszłością.Autor umiejętnie i stopniowo odkrywa wszystkie części układanki zbrodni,dzięki czemu akcja powieści nie jest wymuszona,ale toczy się swoim torem. . ”Skaza”to polski kryminał o bogatej fabule.Dużo rolę odkrywa jego mroczny i niepokojący klimat oraz napięcie,które jest stopniowo dawkowane.Ciekawi i nietuzinkowi bohaterowie.W książce odnajdziemy również wątek obyczajowy samego Gross i jego relacji z synem.Nie został tylko wyjaśniony wątek napadu na żonę komisarza,ale myślę,że będą on rozwinięty w kolejnej części,na którą czekam 😉 . ”Skaza” to naprawdę dobry,zimowy kryminał,idealny na mroźną noc.Polecam wszystkim fanom tego gatunku.Wierzę,że nie będziecie zawiedzeni! Książka przeczytana dzięki uprzejmości wydawnictwa Czwarta Strona Kryminału Czwarta Strona . https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Zacnej grubości tomiszcze z intrygującą okładką przyciągnęło mój wzrok, kiedy tylko książka ta pojawiła się wśród nowości Czwartej Strony. Chociaż nie czytałam wcześniejszych powieści Roberta Małeckiego, postanowiłam zaryzykować i sięgnąć po tę lekturę. Czy się zawiodłam? No cóż, może zacznę od tego, że to będzie kolejna recenzja, w której ocena będzie podwójna i obejmie osobno pomysł na fabułę, intrygę i bohaterów oraz względy techniczne. Jeśli czytacie moje recenzje wiecie, że zwracam na to uwagę. Może to czepianie się, może marudzenie, ale nic na to nie poradzę, że tak już mam. Kiedy czytam książkę, jest dla mnie ważna nie tylko historia, którą opisuje autor, ale także to, czy zadbano o piękny język czy choćby brak literówek, o innych błędach już nie wspomnę :) "Skaza" nie jest typowym kryminałem. Nie spodziewajcie się hektolitrów krwi czy flaków na wierzchu. To zagadka z mnóstwem pytań bez jasnych odpowiedzi i obyczajowym tłem. Czyli to, co Bibliotecznie lubi najbardziej. Podobny klimat znajdziecie, na przykład, u Pani Kasi Puzyńskiej. Nie każdemu jednak może się to podobać, bo wątek prezentujący życie codzienne bohaterów i ich problemy może się komuś wydać przegadany i nudnawy. Ja lubię obserwować opisywane w powieści zmagania z życiem. Warstwa obyczajowa jest dla mnie dopełnieniem wątku kryminalnego. W ten sposób lepiej poznaję stworzone przez pisarza postacie. Bohaterowie stają mi się przez to bliżsi. Bernard Gross to policjant, dla którego podejmowane sprawy nie są tylko numerami akt. Za każdą z nich stoją ludzie i ich dramaty. Dlatego komisarz angażuje się w dochodzenia całym sobą i analizuje każdy najdrobniejszy ślad. Możliwe jest też, iż taki sposób pracy związany jest z tym, z czym zmaga się mężczyzna w życiu osobistym. Żona komisarza od lat przebywa w ośrodku dla "śpiochów", czyli osób znajdujących się w śpiączce. Kobieta została zaatakowana we własnym domu przez nieznanego sprawcę. Gross nie zdołał zapobiec tragedii. Napastnik zbiegł, a jego żona zatrzymała się na etapie wegetacji. Syn pary nie poradził sobie z tą sytuacją, więc Bernard dźwiga na swoich barkach również ten problem. Obwinia siebie za wszystko, co spotkało jego rodzinę, i wciąż poszukuje człowieka, który tamtego feralnego dnia uciekł mu sprzed nosa. Akcja "Skazy" rozpoczyna się w chwili, kiedy w skutym lodem jeziorze pewna dziewczynka dostrzega zwłoki. Topielcem okazuje się być nastolatek, mieszkaniec niewielkiej Chełmży. W unieruchomionej przez lód na jeziorze łódce Gross odkrywa drugie ciało, tym razem starszego mężczyzny, wyglądającego na bezdomnego. Na pierwszy rzut oka zbrodni nie ma. Obie śmierci wyglądają na nieszczęśliwe wypadki. Ale czy na pewno? W dodatku nikt nie rozpoznaje staruszka, a jego wygląd nie do końca pasuje do stereotypowego wizerunku osób bezdomnych. Gross rozpoczyna śledztwo. Autor po mistrzowsku przedstawił Chełmżę. To małe miasteczko i jego mieszkańcy zaserwują czytelnikowi prawdziwy koktajl tajemnic i niejasności. Nie obejdzie się też bez kłamstw i kłamstewek różnego kalibru. Do tego dojdą obyczajowe smaczki, zdrady, pobicia, nieporozumienia i wzajemne oskarżenia. Dla wielbiciela obyczajowych kryminałów to prawdziwa gratka! Wszystkie nitki będzie próbował powiązać Gross. Czy mu się to uda? Zadanie jest naprawdę trudne. Powieść prowadzona jest dwoma torami. Obserwujemy wydarzenia rozgrywające się współcześnie, ale równocześnie uczestniczymy w innych, sprzed dziesięciu lat, które doprowadziły do zaginięcia trojga ludzi. Czy sprawa sprzed lat, zniknięcia małżeństwa Tarasewiczów i Elżbiety Jaworskiej, łączy się ze śledztwem dotyczącym odnalezionych na jeziorze ciał? Jeśli chodzi o teksty z okładki, to muszę przyznać, że wspomniany tam mrok dostrzegłam głównie w samym bohaterze, Bernardzie, który zmaga się z samym sobą i przytłaczającą go przeszłością. Można tu dodać również jego kolegów po fachu, Otrembę i Skałkę, którzy hodują własne demony, nad którymi usiłują zapanować. Narastające problemy, zmęczenie i permanentny brak snu nie pomagają w działaniach operacyjnych. Czy policjanci zdołają poznać tożsamość człowieka z łódki? Kim był człowiek, który zaatakował Agnieszkę Gross i czy jest w jakiś sposób powiązany z obecnymi sprawami? Ocena książki pod względem technicznym. Wszystkie plusy, opisane przeze mnie powyżej, psuły mi wszechobecne literówki i powtórzenia. Nie poradzę nic na to, że trudno mi się skupić na fabule i cieszyć rozwiązywaniem sprawy kryminalnej wraz z głównym bohaterem i jego współpracownikami, kiedy co chwilę trafiam na jakieś językowe "kwiatki". Uważam, że od tego jest korektor i redaktor, aby powieść była jak najlepsza. Kiedy autor pracuje nad tekstem tyle czasu, ile trwa stworzenie takiej powieści, pewnych rzeczy już nie dostrzega. Po to jest ekipa, która ma za zadanie wyłapać wszystkie niedoskonałości. Tutaj "drużyna pierścienia", niestety, zaspała... Podsumowując, gdyby nie te błędy, byłoby idealnie. Więc moja ocena strony technicznej to jedynie 3/6.

Szanowni Czytelnicy, ten kryminał jest świetny. Rzadko zdarza się, aby tak wciągnęła mnie fabuła stworzona przez polskiego autora. Bardzo emocjonujące i trzymające w napięciu jest czytanie o wydarzeniach mających miejsce w w okolicach, które się doskonale zna.

"Całe życie składa się z przypadków " Moje pierwsze spotkanie z panem Robertem Małeckim i zdecydowanie będzie ich więcej ! Skaza to kryminał,który wciąga od pierwszej strony. Nie ma w nim nawet jednego niepotrzebnego zdania. Autor stopniuje napięcie w taki sposób, że bardzo ciężko jest odłożyć książkę. Bernard Gross to doświadczony komisarz policji w Chełmży. Prowadzi on śledztwo w sprawie odnalezienia dwóch ciał. Nastoletniego chłopca pod skutym lodem jeziorem i bezdomnego,który zamarzł na opuszczonej lódce. Zdaniem komisarza odnalezienie tych zwłok nie jest przypadkiem. Jest przekonany,że ta dwójka musiała znać się wcześniej. Niestety nie ma on na to żadnych dowodów. Mimo wszystko Gross zaczyna zadawać pytania i na jaw wychodzą nowe fakty. W sprawie,która miała być wypadkiem i zbiegiem okoliczności pojawia się coraz więcej tropów. Czy znalezione zwłoki mają coś wspólnego z zaginięciem małżeństwa Tarasewiczów i ich przyjaciółki Elżbiety Jaworskiej sprzed 10 lat? Fabuła prowadzona jest dwutorowo. Odkrywamy wydarzenia sprzed lat i postępy śledztwa komisarza Grossa. Autor pokazuje prawdę krok po kroku,strona po stronie. I jak się okazuje historia ,która zaczęła się 10 lat temu ma swój finał właśnie teraz na zamarzniętym jeziorze w Chełmży. Przyznaję,że zakończenie było dla mnie bardzo zaskakujące. Moim zdaniem warto sięgnąć po tę książkę. Jest to bardzo dobry kryminał. Ja czekam na kolejne części z komisarzem Grossem i w między czasie muszę przeczytać serię z Markiem Benerem.

W moim odczuciu, "Skaza" to bardzo dobry kryminał policyjny, w którym wprawdzie nie znajdzie czytelnik nagłych zwrotów akcji i tętniących sensacją scen, natomiast zderzy się z duchami przeszłości i mozolnymi próbami ukrycia prawdy, nadającymi całości powieści niepowtarzalny, mroczny klimat małej miejscowości, tarzającej się w nieczystych sprawkach swoich mieszkańców. Z wielką niecierpliwością będę oczekiwać drugiego tomu z komisarzem Grossem w roli głównej, ponieważ autor zadbał o to, aby zarzucić na odbiorcę sieć delikatnie zarysowanych wątków, otwierających drogę do kontynuacji. Z jakimi demonami przyjdzie się jeszcze zmierzyć głównej postaci i jakie śledztwo "na prowincji" przyjdzie mu prowadzić, o tym przekonamy się za jakiś czas. Cała opinia dostępna jest na moim blogu: www.domi-czyta.pl/2018/11/recenzja-skaza-robert-maecki.html

Skaza to bez wątpienia książka, która trzyma w napięciu. Już od pierwszych stron czytelnik zostaje wprowadzony w atmosferę grozy, która nakreślona jest przez dwa morderstwa, które tylko z pozoru się ze sobą nie łączą. Bardzo mi się podobało, że w miarę czytania autor tylko jeszcze bardziej budował atmosferę tajemnicy oraz strachu. Od samego początku chciałam wiedzieć, w jaki sposób rozwiąże się owa zagadka, dlatego tak trudno było mi odłożyć książkę. Nie mogę powiedzie, że Małecki zaskoczył mnie zakończeniem. Jak dla mnie książką jest doskonała pod każdym względem. Na pewno Wam się spodoba. !

Podsumowując, książka “Skaza” Roberta Małeckiego wciągnęła mnie bez reszty. Napisana jest bardzo przystępnym językiem, bez niepotrzebnych upiększaczy i metafor. Miejsce dziejących się wydarzeń to Chełmża, mająca małomiasteczkowy charakter, w którym znajduje się pub o urokliwej nazwie “Śliwka”. Akcja powieści jest przemyślana i trzymająca w napięciu, zaś główny bohater działa metodycznie i skrupulatnie. Bardzo cieszę się, że książka ma być początkiem cyklu historii z Bernardem Grossem, na pewno z niecierpliwością będę czekała na kolejną część. Zapraszamy do lektury pełnej recenzji an stronie Kosz z Książkami!

W ostatnim czasie coraz częściej sięgam po kryminały. Nie ukrywam, gatunek podoba mi się z każdą kolejną książką jeszcze bardziej. Czy nowa powieść od Roberta Małeckiego, otwierająca cykl z komisarzem Grossem spełniła moje oczekiwania? '(...) komisarz nie ufał naturze. Tych, którzy jej ufali, poznawał najczęściej w kostnicy.' Bernard Gross podczas spaceru nad jeziorem trafia na zwłoki nastolatka, które utknęły pod lodem. Idąc dalej, na tym samym jeziorze w łódce trafia na zwłoki bezdomnego mężczyzny. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że oba trupy odnalezione zostały tego samego dnia. Czy jest jakieś powiązanie między mężczyzną z łódki i nastolatkiem spod lodu? To właśnie komisarz próbuje udowodnić, a wręcz stara się odszukać powiązania. Czy mu się to uda? Czy takie powiązania w ogóle istnieją? 'Miał wrażenie, że biblioteka to nie miejsce, tylko stan umysłu, a przebywanie z książkami prostowało kręgosłupy nie tylko moralne.' Historia przedstawiona oczami komisarza, który w swojej karierze widział już niejedno. W sprawach zawodowych poświęca się pracy całkowicie i z pełnym skupieniem. Nic więc dziwnego, że stara się odkryć tajemnicę dwóch zgonów, które mogłyby się wydawać przypadkowe i niepowiązane ze sobą. Komisarz jednak nie odpuszcza. Każdy medal ma dwie strony. Bernard, który spełnia się zawodowo w sprawach rodzinnych nie ma już tak kolorowego życia. Żona w śpiączce leży w ośrodku, a syn marnuje swoje życie w mieście. Mężczyzna nie posiada więc życia prywatnego, cały swój czas w większości poświęca się pracy. Czy to błąd? Z jednej strony mu się nie dziwię, stracił sens życia wraz z tragedią, która dopadła jego żonę. Z drugiej natomiast nadal ma syna, z którym relacje są wręcz opłakane. Bernard jest zagubiony, nie wie jak ułożyć życie od nowa i przede wszystkim jak naprawić relacje z dorosłym synem. Wszystko co robi, związane jest więc z pracą. Być może też dlatego jest tak dobry w tym, co robi... Cała historia przedstawiona jest w dwóch czasach: teraźniejszym i przeszłym. Poznajemy więc bieżące wydarzenia oraz historie bohaterów sprzed dziesięciu lat. Lubię jak historia opowiadana jest w ten sposób. Dawkowane jest napięcie i rozwój wydarzeń, a jednocześnie poznajemy wątki z dwóch różnych perspektyw. Książkę polecam, fani gatunku będą zadowoleni. Momentami historia wydawała mi się być rozwleczona i ciągnęła się, jednak w ogólnym rozrachunku warto po nią sięgnąć. Finał historii wcale nie jest tak oczywisty, jak mogłoby się wydawać. Co więcej, jest to pierwsza część cyklu przygód komisarza Grossa, zatem niektóre prywatne wątki zostały tylko rozpoczęte. Czekam na kolejną część! 'Psem nie zostajesz wtedy, gdy zakładasz mundur. Psem zostajesz, nasiąkając złością na wyrządzane zło, gdy w dobrym człowieku wyczuwasz skazę. Gdy po pracy widzisz, jak wyrostek rzuca w przystanek autobusowy kubłem na śmieci, jak mąż przystawia żonie nóż do gardła, jak pedofil zastawia sidła na dziecko. Psem zostajesz wtedy, gdy reagujesz.'

Bardzo dobra książka, akcja szybka, brak zbędnych opisów. Nie mogłam jej odłożyć