Serce świadomości. Podróż neurochirurga w świat zjawisk niewyjaśnionych (okładka miękka)

"Serce świadomości" to dość specyficzna książka z rodzaju uduchowionych. Znajdują się w niej rozważania na temat tego czy świadomość znajduje się w naszym mózgu i jest jego częścią, czy jednak znajduje się poza jego obszarem i jest częścią nas, ale nie w fizycznej formie, co autor próbuje udowadniać nam m.in. poprzez liczne badania, których dokonali neurochirurdzy, by dowiedzieć się gdzie zapisywane są np. nasze wspomnienia... poruszane są tu również tematy medytacji poczas dudnień różnicowych i duchowości, podróży w zaświaty podczas śmierci klinicznej, jakiej doświadczył sam autor zapadając w śpiączkę, czy reinkarnacji. Eben zauważa również, że współczesny świat oferuje nam wiele, jednak to co oferuje prowadzi często do duchowej pustki, a poczucie, że skoro jesteśmy ludźmi, to powinniśmy kontrolować wszystko prowadzi do uzależnień, by od tego uciec i w efekcie wyniszczenia człowieka. Cóż, w pewne sprawy, o których pisze autor wierzę, bo sama ich doświadczyłam (byłam bliska śmierci, choć podróży na tamten świat nie doświadczyłam), pamiętam też, jakby to było dziś, sen, w którym umarło moje dziecko i ten sen spełnił mi się 3 miesiące później w bardzo zbliżonej formie, dlatego do dziś boję się zbyt rzeczywistych i wyraźnych snów, które miewam... odbyłam też wiele rozmów z babcią, która poprzez sny miała kontakt ze zmarłymi, ale nie tylko poprzez sny, a nie mam podstaw jej nie wierzyć. Jednak co do niektórych kwestii jestem sceptycznie nastawiona. Cytaty: "Im więcej dowiadujemy się o budowie i biologii mózgu, tym wyraźniej rozumiemy, że mózg nie tworzy świadomości ani nie służy jako magazyn wspomnień. [...] W rzeczywistości sytuacja jest wręcz odwrotna: jesteśmy świadomi mi mózgu." "Nie możemy rozwiązywać problemów używając takiego samego schematu myślowego, jakim posługiwaliśmy się w trakcie ich pojawienia się." [Einstein] "Nastawienie wywiera niewiarygodny wpływ na nasze życie. Każdego dnia możemy wybrać nastawienie, z jakim go przeżyjemy. Jestem przekonana, że nasze życie w dziesięciu procentach składa się z tego, co nam się przytrafia, a w dziewięćdziesięciu z tego, jak na to zareagujemy."

„Serce świadomości. Podróż neurochirurga w świat zjawisk niewyjaśnionych” jest to kolejna książka w dorobku Ebena Alexandra, zaraz po takich bestsellerach jak m.in. „Dowód. Prawdziwa historia neurochirurga, który przekroczył granicę śmierci i odkrył Niebo”. Eben Aleksander, doświadczony neurochirurg i wykładowca Harvardu po przeżyciu śmierci klinicznej postanowił w nieco mniej sceptyczny sposób podejść do doświadczeń związanych z tematyką życia po śmierci. Na podstawie swoich oraz przeżyć innych ludzi, przedstawia nam inną wizję rzeczywistości wokół nas. Tak jak w przypadku pozostałych książek zostajemy przeniesieni dosłownie do innego wymiaru, gdzie to, co ziemskie zaciera się, i pozostaje obcowanie z boskością. Książka skierowana jest to szerokiego grona czytelników, o czym jesteśmy od razu informowani już w przedmowie. Naukowe fakty, jak i aspekty duchowe zostają połączone i przedstawione czytelnikowi, także w odniesieniu do osobistych przeżyć ludzi, którzy przez moment byli martwi i powrócili do życia. Muszę przyznać że ciężko było mi przebrnąć przez naukowe fragmenty książki, ale po ich pokonaniu nie mogłam oderwać się od czytania. Osobiście bardzo lubię książki, dzięki którym jest wgniatana w fotel. Tak też był w przypadku „Serca świadomości”, siedziałam i czytałam, coraz bardziej wgłębiając się w niezwykłe przesłanie tej książki. Uważam, że każdy, nie ważne, czy sceptyk czy wierzący powinien zapoznać się z tą książką. Nie ze wszystkim musimy się godzić oraz przyjmować za „pewniaki”, ale na pewno poszerzymy dzięki niej swoje horyzonty i może spojrzymy na świat w nieco odmienny sposób :)

Pierwsza książka tego autora, z którą się spotykamy i od razu strzał w dziesiątkę... zostajemy z nim na dłużej.... Chyba pierwszy raz jesteśmy tak zmieszane uczuciowo po przeczytaniu książki... "Serce świadomości" to coś więcej niż zwykła książka... skłania nas ona do wielu refleksji, poddajemy analizie własne przemyślenia, a nawet odnosimy się do przeżywanych wspomnień... Ale zacznijmy od początku... książka składa się z szesnastu rozdziałów, w których porusza mnóstwo tematów, można nawet rzec kontrowersyjnych tematów, a są nimi między innymi: telepatia, przeczucia, intuicja, reinkarnacja, kontakty z duchami, prorocze sny itp. Ogólnie pisząc rozdziały dotyczą życia po śmierci. Ale czyjego życia?... No właśnie... pewnego dnia Eben (neurochirurg - autor książki) stracił przytomność i zapadła w głęboką śpiączkę z powodu bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Był on objęty specjalistyczną opieką przez cały czas trwania śpiączki lekarze nie dawali mu dużych szans na przeżycie, jednak gdy po tygodniu wybudził się, nikt nie mógł w to uwierzyć. W czasie tych siedmiu dni neurochirurg podróżował w świecie zjawisk niewyjaśnionych. Ciężko to jednak wszystko wytłumaczyć... Ale czytając książkę nie mamy powodu, by w nie, nie wierzyć, fakt wszystko to w większości zależy od nas, ale te zjawiska, są tak "realistycznie" opisane, że mamy mętlik w głowie i czujemy, że musimy nadrobić inne książki tego autora, choć do naukowców nam daleko i kilka rzeczy nadal nie rozumiemy, ale naje nam to motywacje do dalszego zagłębiania się w te zjawiska.... Serce świadomości wciąga, zaskakuje od pierwszych stron, ale również pozostawia w głowie wiele myśli i pytań, na które odpowiedź ciągle będziemy szukać... Nie zdradzając zbyt wiele zapraszamy do przeczytania tej książki, jest to naprawdę świetna książka dla osób ciekawych życia po śmierci, lubiących odkrywania życia w inny sposób, a tak naprawdę dla każdego, który chociaż raz zastanawiał się "po co ja żyję?" Zapraszamy do lektury!!!!

Nowa książka Ebena Alexandra, autora międzynarodowego bestsellera "Dowód", znakomitego naukowca i wykładowcy Harvardu, który doświadczył życia po śmierci. „Szanowany neurochirurg, sceptyk i racjonalista, w czasie kilkudniowej śpiączki przeżył śmierć kliniczną i doświadczył życia po drugiej stronie. To wydarzenie wstrząsnęło jego światopoglądem. Był tak głęboko przekonany o autentyczności tego doznania, że postawił na szali swoją karierę naukową, aby zbadać zjawiska niewytłumaczalne i oddać sprawiedliwość tym, którzy ich doświadczyli. Powyższy opis pochodzi od wydawcy”. Książka zajmująca się tematem „życia po śmierci”, kolejna z tej dziedziny, ale jednak ta jest inna, wyjątkowa. Opisuje autentyczne przeżycia człowieka, lekarza i naukowca, który sam stał się uczestnikiem tragicznych wydarzeń. Nagle dopada go choroba, stan jego zdrowia opisywany jest, jako agonalny, ale niespodziewanie wydarza się cos, co trudne jest do racjonalnego wytłumaczenia. Nauka zna metody różne badania zjawisk, ich opis i sposób wyjaśnienia. Niemalże wszystkiego, co jest namacalne, nadaje się do zmierzenia i zbadania. Tutaj sprawa jest pogmatwana, no, bo jak wytłumaczyć i jeszcze, aby inni w to uwierzyli, że śmiertelnie chory pacjent, bez kontaktu z otoczeniem w niewyjaśniony sposób wraca do zdrowia. Wraca do zdrowia i jeszcze ma wspaniałe wspomnienia z okresu bycia w śpiączce?. Książka jest doskonałym przykładem, że nauka jeszcze nie wszystko zbadała, ma duże pokłady niezbadane, a my, jako ludzie zbyt pochopnie wyciągamy wnioski z tego, co jest nam przedstawiane. Bardzo wciągająca lektura, skłania do przemyśleń i zastanowienia się nad swoimi poglądami i osądami. Napisana przez doświadczonego człowieka, z wielkim kunsztem prowadzi czytelnika przez zawiłe opisy wydarzeń. Naprawdę świetnie napisana książka, doskonale się czyta. Bardzo przyjemna dla oczu okładka a samą książkę można polecić znajomym sceptykom w tej dziedzinie, aby moc potem wspólnie ją przedyskutować. Książkę wydało Wydawnictwo Znak Literanova. Polecam, Zdzisław Ruszkowski.

Choć nauka oraz medycyna z roku na rok robią coraz większe postępy, to wciąż nie znamy odpowiedzi na najbardziej intrygujące nas pytania- co dzieje się z człowiekiem po śmierci? Czy istnieje Niebo oraz Piekło? A co z ludźmi w śpiączce? Jedni twierdzą, że takie osoby odbierają wszelkie bodźce zewnętrzne- słyszą nas i na jakimś poziomie świadomości próbują odpowiedzieć, choć żaden gest nie przebija się do świata rzeczywistego. Inni obstają przy swoim- kiedy jesteś w śpiączce, nie czujesz nic. Nie słyszysz, a świat zewnętrzny zupełnie Cię nie interesuje. Mózg jest jakby w stanie spoczynku, nie tworzy dla Ciebie żadnych pięknych obrazów. A jednak znalazł się ktoś, bardzo szanowany neurochirurg, który po spędzeniu dłuższego czasu w śpiączce postanowił podzielić się swoimi odczuciami. Otwarcie dzieli się ze światem każdym uczuciem, każdym obrazem, jaki "nawiedził" go w tym trudnym dla jego organizmu okresie. Historie z życia wzięte, dotykające tak nieustannie tajemniczego tematu jakim jest ludzki mózg zawsze w jakiś sposób do mnie przemawiają. Wiecie, suche, lekarskie fakty prosto z podręczników medycznych to jedno, a co innego opisy człowieka, który naprawdę to wszystko przeżył. No i nie oszukujmy się, wiele podobnych "świadectw" tworzono tylko po to, aby napełnić kieszeń opowiadającego; a skoro doktor Eben Alexander już wcześniej zasłynął jako neurochirurg, to argument z głoszeniem awangardowych teorii wbrew nauce dla napełnienia kieszeni w ogóle nie wchodzi w grę. Coś w jego świadectwie musi być. Wiecie, tak czytałam i czytałam, myśląc, że już co najmniej połowa książki za mną, patrzę na numerację, a tu... zaledwie pięćdziesiąt. No nic, czytałam dalej, ale niestety muszę powiedzieć, że to było chyba najbardziej mozolne, powolne czytanie, jakie w ostatnim czasie mnie spotkało. A w głowie pozostały tylko informacje, które nie do końca mnie satysfakcjonują (jak np. to, że autor kilkakrotnie podkreślał, jak szanowaną personą jest w środowisku lekarskim). Miały być relacje innych ludzi i z tego co wywnioskowałam- zwykłych, szarych obywateli, którzy przeżyli coś podobnego. I może jakiś wtrącik tam był, aczkolwiek pan Alexander znaczną część książki poświęcił osobom "siedzącym" w temacie od wielu lat i badającym różne zjawiska, niż relacjom "szaraczków". Do tego dochodzą przydługie opisy tego, jak poznał daną osobę, w jakim miejscu i w jakich warunkach. I wbrew pozorom bardzo dużo było tam fragmentów nie o jego podróży "gdzieś" w czasie śpiączki, lecz medycznego opisu. Może to taki urok lekarzy, że wszystko przenoszą na znany sobie grunt, jednakże ja jako zwykły czytelnik nie dość, że mało rozumiałam, to jeszcze śmiertelnie się wynudziłam. A przecież doskonale wiem, że istnieje wiele książek, których autorami są lekarze, a mimo to język jest przystępny, terminy nieznane dobrze wytłumaczone i przede wszystkim trzyma się tematu. Cóż mogę powiedzieć na koniec? Serce świadomości serca mi nie skradło. Jeszcze nigdy tak długo nie czytałam książki o niespełna pięciuset stronach. A to, czy warto po nią sięgnąć, zostawiam już Tobie, drogi Czytelniku. Twoja wola.

SERCE ŚWIADOMOŚCI – Eben Alexander, Karen Newell. Wyd. Znak Pewnie wielu z was czytało książkę „DOWÓD” tego samego autora. Jeśli nie czytaliście to na pewno o niej słyszeliście, gdyż autor ruszył w trasę promocyjną po Europie i był również w Polsce. Historia znakomitego , szanowanego neurochirurga , bardzo racjonalnie podchodzącego do spraw życia i śmierci obiegła cały świat. Człowiek , który na skutek bakteryjnego zapalenia opon mózgowych zapadł w wielodniową śpiączkę i miał bliskie zeru szanse na w ogóle życie a co dopiero na powrót do samodzielności , głośnym echem odbiła się w środowisku również medycznym. Eben Alexander nie tylko wyszedł z śmiertelnej choroby , nie tylko wrócił do normalnego życia ale i do swojego jakże trudnego i precyzyjnego zawodu! Fakt ten jednak przewrócił jego całe bycie , światopogląd i podejście do medycyny o 180 stopni. Od tego czasu stał się wnikliwym badaczem również i tej drugiej, nieuchwytnej dla medycyny strony. W „Dowodzie” opisuje swoje przeżycia po „drugiej stronie” oraz swój powrót do świata. W „Sercu Świadomości” metodami naukowymi, konsultacjami z lekarzami i specjalistami różnych dziedzin nauki bada powiązanie umysłu z rozumem, nauki i duchowości - wnikliwie analizując przeżycia ludzi , którzy wrócili do żywych po przeżyciu śmierci klinicznej , porównując to z umysłami ludzi głęboko medytujących, dotykających zjawisk proroczych, de javu czy podróży astralnych. I jako sceptyk , racjonalista odważa się postawić cały swój autorytet wykładowcy Harvardu i prestiż uznanego lekarza pod ocenę swoich kolegów po fachu by dowieść, że to co przeżył , nie jest tylko łatwo wytłumaczalnym medycznym przypadkiem . Eben jest pewien ,że był na drugiej stronie , doświadczył niezwykłej podróży i ta pewność zmieniła jego życie. Wraz ze swoją partnerką zbierają i badają świadectwa ludzi , którzy dotknęli niewytłumaczalnego. Szesnaście rozdziałów książki prowadzi nas przez wszelkie dziedziny „twardej” wiedzy – fizykę kwantową, neurochirurgię, astronomię, medycynę do jednego wniosku – nie jesteśmy tylko tu i teraz, nie jesteśmy wyłącznie ciałem i krwią uwięzioną w ciele fizycznym. I stanowimy coś więcej niż myśli i osobowość, wykraczamy daleko poza wyznaczane nam role społeczne nauczyciela czy księgowego , matki czy ojca. Jesteśmy istotami duchowymi żyjącymi w duchowym wszechświecie i ta perspektywa postrzegania wszechświata wpływa w sposób decydujący na nastawienie nasze do codziennego życia i do spraw umierania. I nie stanowimy osobnych bytów walczących o dominację a stanowimy jeden wielki połączony ze sobą nawzajem nadrzędny byt , nadający sens naszemu istnieniu. Nasza świadomość trwa dłużej niż ciało , uczymy się wszystkiego i uczymy też innych. Lektura może nie najprostsza ale wciągająca, mocna. Myślę ,że świetna na okres taki jak mamy teraz – gdy przed świętami lubimy spojrzeć na siebie i życie z dystansu i szukamy odpowiedzi , dokąd zmierzamy i czy tylko żyjemy jeden jedyny raz. Osobiście polecam. Warto

Eben Alexander to szanowany, amerykański neurochirurg. Jest autorem autobiograficznej książki “Dowód. Prawdziwa historia neurochirurga, który przekroczył granicę śmierci i odkrył niebo”,międzynarodowego bestsellera. Jest znakomitym naukowcem i wykładowcą Harvardu, który doświadczył życia po śmierci. Pewnego dnia w 2008 roku stracił przytomność i zapadł w głęboką śpiączkę w następstwie bakteryjnego zapalenia opon mózgówo - rdzeniowych i właśnie będąc na pograniczu śmierci doświadczył niewytłumaczalnych zjawisk. To właśnie o nich czytamy w jego najnowszej książce “Serce świadomości, podróż neurochirurga w świat zjawisk niewyjaśnionych. “ Eben był objęty specjalistyczną opieką przez cały czas trwania śpiączki, lekarze nie dawali mu dużych szans na przeżycie, a kiedy po tygodniu wybudził się, nikt nie krył zdumienia. Mózg doktora Ebana uległ poważnym uszkodzeniom z powodu śmiertelnego zapalenia opon mózgowych. Ta część mózgu, czyli kora nowa odpowiedzialna za kształtowanie świadomych doznań nie mogła stworzyć obrazów, które zapamiętał lekarz. Więc z punktu widzenia nauki jaką znał było to niemożliwe, ale musiał to zaakceptować. Były to bardzo realne przeżycia i wspomnienia. Odczuwał to jako bardzo rzeczywiste zdarzenia, bardzo intensywne. To właśnie odróżnia je od wszelkich innych wspomnień. Po wielu miesiącach rekonwalescencji, powrotu do zdrowia, ponownej nauki mowy, doktor badał różne warianty, które pomogłyby mu w zrozumieniu i analizie swoich przeżyć. Na jednym z seminariów poświęconych sposobom osiągania różnych stanów świadomości poznał Karen Newell, będąca współautorką tej książki. Ona wyznawała odmienny światopogląd, bardziej duchowy przez co stała się jego wsparciem i mentorem. Czytając książkę jesteśmy w stanie poddać się analizie własnych przemyśleń, lub nawet odnieść się do przeżywanych wspomnień. Bo kto chociaż nie raz zadawał sobie pytania “po co ja tu żyje? “. Na Pewno też nie jest nam obce uczucie deja vu, które daje poczucie, że przeżywana sytuacja wydarzyła się już kiedyś, w nieokreślonej przeszłości i z pewnością że to jest niemożliwe. Nauka o funkcjonowaniu mózgu wydaje się bardzo niepojęta tak jak niepojęte wydaje się życie po śmierci. Ale kto nie doświadczył tego uczucia na pewno będzie brał to pod wątpliwość. Eban opisuje historię innych ludzi, którzy mieli styczność z medytacją lub przeczuciem śmierci, np pewna dziewczyna jadąc samochodem usłyszała głos od zmarłego ojca, który nakazał jej zjechać na boczny pas, żeby uniknąć wypadku samochodowego. Chwilę później wydarzył się właśnie wypadek. Przyznam szczerze, że wierzę akurat w możliwość porozumiewania się ze zmarłymi. Zwłaszcza jeżeli za życia byli nam bardzo bliscy. Mam poczucie, że faktycznie mogą sprawować nad nami “opiekę” lub wysyłać nam informacje, które właśnie możemy odbierać jako przeczucie. Być może ten temat jest mi bliższy ze względu na śmierć mojej mamy, którą przeżyłam bardzo,a w pierwszym etapie żałoby pojawiała się w moich snach bardzo często. Miałam wrażenie, że jest realnie blisko. I że sytuacja ze snu dzieje się naprawdę. Tylko będąc oko w oko ze śmiercią zaczynamy się głębiej zastanawiać nad otaczającym nas życiem. W książce poruszane są tematy naszej świadomości, jaki ona ma wpływ na nasz umysł i ciało. Pojawia się wiele filozoficznych stwierdzeń, odnośników do badań naukowych lub lekarzy, którzy publikowali swoje spostrzeżenia. Mamy w niej wiele przykładów książek, z których możemy czerpać wiedzę na temat funkcjonowania naszego mózgu, czy życia po śmierci. Książka mocno połączona elementami nauki i duchowości. Pozwala szerzej spojrzeć na odczucia życia po śmierci. Metody kontaktów ze zmarłymi również są szeroko przez niektórych rozpowszechnione. Finalnie czy po śmierci dusza umiera razem z człowiekiem.? Każdy z nas może odkrywać swoją duchowa świadomość. To jest podróż bez końca i bez ograniczeń. Dziękuję za możliwość przeczytania @wydawnictwoznak.pl.

Eben Alexander to znany i szanowany neurochirurg. Sceptyk i racjonalista zmienił swoje podeście do świata po niezwykłym przeżyciu. 10 listopada 2008 roku stracił przytomność i trafił do szpitala. W wyniku bakteryjnego zakażenia opon mózgowo-rdzeniowych zapadł w śpiączkę. Siedem dni było dla Ebena niezwykłym przeżyciem, ponieważ doświadczył pięknej podróży. Po przebudzeniu postawił na szali swoją karierę, by zrozumieć i wyjaśnić swoje doświadczenia. Książka podzielona jest na szesnaście rozdziałów, z czego pierwsze sześć dotyczą w szczególności nauki. Neurologia, fizyka kwantowa i dużo fachowych określeń. Autor poszukuję wyjaśnień, rozmawia ze specjalistami i uczestniczy w licznych spotkaniach. Przyznaję, że te rozdziały momentami były nużące i brakowało mi w nich mocniejszych akcentów. Dalej jest już znacznie lepiej i dałam się porwać historii opowiedzianej przez Ebena. Autor wraz z Karen Newell, która w pewnym sensie jest duchowym przewodnikiem bohatera, pomaga mu zrozumieć pojęcie duchowości i CZEGOŚ więcej. Eben to chirurg, sceptyk i racjonalista. Może się wydawać, że on nie powinien podważać nauki. Bardzo mi się podoba, że podróż, jakiej doświadczył podczas śpiączki, zmieniła jego poglądy i otworzyła oczy na świat. Podaję przykłady i to całkiem trafne, które skłaniają do zastanowienia i rozważenia różnych możliwości. Każdy czytelnik inaczej podejdzie do tej historii. Wszystko zależy od przekonań i wiary. Sceptycy podważą słowa Ebena i zakwestionują jego opowieść o niezwykłej podróży, która zamiast siedem dni, trwała kilka miesięcy, a może i lat. Sam autor tak właśnie pomięta to przeżycie. Lekarze jednak zgadzają się z jednym. Zainfekowany bakteriami mózg neurochirurga, nie był w stanie tworzyć takich obrazów. Czy autor kłamał? Wątpię. Po co ryzykowałby karierę i reputację? Więżący uwierzą, że Eben doświadczył nieba, czy czegoś w tym rodzaju. Wiele osób opisuje swoje doświadczenia z pogranicza śmierci i opowiada o śmierci klinicznej, lecz to Eben Aleksander zyskał największy rozgłos. Jego opowieść jest poparta przykładami i częściowo nauką, więc tym bardziej jest intrygująca. „Serce świadomości” to niezwykła książka. Zmusza do zastanowienia się nad ludzką egzystencją i ściśle przyjętymi zasadami. Z pewnością na niektóre tematy trzeba się otworzyć i uwierzyć, by zrozumieć. Ja sama momentami byłam zbyt sceptyczna i traciłam wiarę. Autor nie narzuca swoich poglądów, on stara się otworzyć innym oczy na świat i jego niewyjaśnione cuda. Książkę jak najbardziej polecam! 7/10

Książka składa się z szesnastu rozdziałów, w których autor porusza mnóstwo kontrowersyjnych tematów takich jak na przykład telepatia, przeczucia i intuicja, reinkarnacja, wspomniane już wcześniej kontakty z duchami, prorocze sny, a także pozytywne nastawienie i ogólny optymizm, który u osoby nieuleczalnie chorej może doprowadzić do całkowitego wyzdrowienia. Do każdej z wymienionych kwestii autor dodaje obudowę naukową oraz przytacza historie, które zasłyszał od innych ludzi, poznanych na różnego rodzaju seminariach. Wydaje się więc, że spotykamy się na gruncie, gdzie nauka łączy się z duchowością, ale czy na pewno? Powiedzmy sobie jedno: te dwie kwestie w powszechnym rozumowaniu raczej nie idą ze sobą w parze. Naukowcy najczęściej deklarują, że są ateistami, że jedyne, w co wierzą, to nauka i osiągnięcia ludzkiego rozumu. I nagle przychodzi naukowiec, lekarz zresztą, a więc osoba mająca świadomość, że do życia potrzebne jest przede wszystkim poprawne funkcjonowanie wszystkich organów, który nie tylko przeżył śmierć kliniczną, ale po fakcie zupełnie zmienił swój światopogląd. Zaczął zajmować się tym, co do niedawna było dla niego zupełną abstrakcją. Oczywiście nie postanowił negować faktów, że do życia niezbędny jest tlen, sprawne serce i dobrze funkcjonujący mózg. On zaczął twierdzić, że na równi z fizycznością stoi coś jeszcze. Coś, co może sprawić, że śmierć przestanie być dla nas taka przerażająca… Dzięki „Sercu świadomości” dowiadujemy się, co spotkało Ebena Alexandra, kiedy był w śpiączce i „po drugiej stronie”, a co za tym idzie – co wpłynęło na jego decyzję o tym, żeby postawić dotychczasową karierę pod znakiem zapytania i zająć się zupełnie czymś innym. Poznajemy również wyniki badań, które prowadził przez ostatnie lata, zgłębiając tajniki świadomości z zachowaniem typowo naukowego podejścia. Zaczynamy także zdawać sobie sprawę z tego, jak wiele aspektów składa się na naszą świadomość i jak wiele od niej zależy, choć najczęściej nie przypisujemy jej zbyt wielkiego znaczenia. Przyznam, że była to książka, której nie byłam w stanie przeczytać w typowym dla mnie tempie. Chociaż nie przytłaczała ilością stron, nie była napisana szczególnie trudnym językiem, to w jakiś sposób była dla mnie męcząca, wymuszała dłuższe przerwy na przetrawienie tego, co przeczytałam. Ostatecznie nie mogę powiedzieć, żeby mi się nie podobała, jednak nie wiem, czy swojej przygody z tematyką związaną ze świadomością, nie powinnam zacząć od czegoś prostszego. Podsumowując? Jest to tytuł, który przypadnie do gustu osobom, które są świadome swojej duchowości, dla których sfera związana z doświadczeniami pozazmysłowymi nie jest niezbadanym terenem ani tematem tabu. Również takim, które mają otwarty umysł i są otwarte na nowości, choćby po to, żeby z nimi podyskutować. Eben Alexander nie narzuca bowiem swojego zdania, nie próbuje w nas na siłę zaszczepić swojego nowego światopoglądu. On opowiada o tym, czego doświadczył, a do nas należy decyzja czy uwierzymy jemu (i wielu innym osobom), czy też pozostaniemy obojętni na argumenty.

„Serce świadomości” jest trudną książka, którą najlepiej się czyta powoli i ze zrozumieniem. Sądzę, że dla wielu osób może ona być zbyt przytłaczająca. Jest w niej bowiem sporo informacji z dziedziny fizyki, neurologii i innych nauk z pogranicza medycyny, co może przerażać. Ale warto się nie zrażać. Tylko brnąć... Głównym założeniem autora jest wyjaśnienie rzeczy niewyjaśnionych. I to mu się w pewnym sensie udaje. Mnie urzekł swoją dociekliwością lekarza i otwartością serca na to, co niewytłumaczalne. A wszystko to za sprawą jego życiowych doświadczeń. Eben początkowo skupia się na głównie na mózgu, który jest narzędziem zakłócającym działanie naszej świadomości. Język mózgowy ogranicza bowiem nasz umysł, który kiedy pozbawiony jest tej bezustannej paplaniny w głowie, potrafi pokonać barierę czasu i materii. Następnie dotyka problemu różnych zagadnień związanych z naszym ciałem i naszą świadomością. Otwarcie mówi o reinkarnacji, uzdrowieniach, medytacji czy jasnowidzeniu. Przytacza dziesiątki badań naukowych, które popierają teorie, dla nas wydawałoby się irracjonalne. Osobiście, tak jak autor, wierzę w życie po śmierci. Odbiega ono na pewno od naszej tradycyjnej wizji, wykreowanej na przełomie tysięcy lat (zasługa kościoła), jednak z pewnością istnieje. Podoba mi się punkt patrzenie Ebena, że to my sami wybieramy sobie kolejne w cielenia, które mają być dla nas nagrodą bądź karą. Jesteśmy bowiem dla siebie najlepszym (najsurowszym) sędzią. Patrząc z punktu widzenia wieczności, każde wcielenie ma nieś ze sobą naukę. To co dziś wydaje się dla nas czymś abstrakcyjnym za kilkadziesiąt lat będzie codziennością. Musimy być otwarci na to czego nie da się wyjaśnić.