Seasons In The Abyss (CD)

Mam przed sobą piąty album amerykańskiej grupy Slayer, "Seasons In The Abyss". Zespół zaprezentował go fanom heavy i thrash metalu 9 października 1990 roku, czyli 26 lat temu. Już wtedy grupa zaliczana była do tzw. "Big Four", wielkiej czwórki heavy metalu, na równi z takimi sławami jak Anthrax, Metallica i Megadeth. Dzięki genialnemu doborowi i rozmieszczeniu utworów, płyta zrobiła na mnie ogromne wrażenie. To już nie "Slayer - najszybszy zespół świata", jak okrzyknięto go po pierwszej płycie "Show No Mercy". Ta płyta jest wolniejsza, ale za to dużo cięższa, bardziej mroczna, nie daje słuchaczowi chwili wytchnienia, przytłacza (w pozytywnym znaczeniu) swoim klimatem. Czemuż się dziwić, skoro teksty sięgają tematów ludzkiego szaleństwa - tytułowy "Seasons In The Abyss", obsesyjnego zamiłowania do broni i przemocy - "Hallowed Point", czy wreszcie o potwornościach jakie niesie ze sobą wojna - o tym jest właśnie "War Ensemble". W mojej ocenie to jeden z najdojrzalszych albumów Slayer'a. Świetnie się go słucha, jest genialnie zagrany przez zespół i zaśpiewany przez Araye. Całości dopełnia okładka, która nie pozostawia wątpliwości co do tego, czego możemy się spodziewać w środku, co usłyszymy. Wkładka płyty nie jest książką, tylko kolażem tekstów, zdjęć i grafik. Jest świetna, takie właśnie lubię. U mnie krążek stanowi uzupełnienie kolekcji, stoi dumnie obok analogowego oraz poprzedniego wydania CD "Seasons In The Abyss". Uważam, że nie może go zabraknąć na półce osób, które uważają się za fanów metalu.

O zaletach tej plyty napisano już mnóstwo. Ja ją uwielbiam za rytmiczność, melodyjność, repertuar jest niezwykle równy i dopracowany. Tu nie ma przypadku, każdy dźwięk jest zaplanowany, nie ma tego surowego chaosu i gonitwy dźwięków jak choćby w Hell awaits czy Reign in blood. Od początku do wybrzmienia ostatniego dźwięku tytulowego utworu, który jest najlepszy z tego albumu, dopełnia się idealnie całość, kółko się zamyka i jedyne co chcesz to ustawić płytę od początku. Jak pory roku są cykliczne, seasons (z ang. również pory roku) masz ochotę cyklicznie odtwarzać w kółko i w kółko. Polecam gorąco.

O zaletach tej plyty napisano już mnóstwo. Ja ją uwielbiam za rytmiczność, melodyjność, repertuar jest niezwykle równy i dopracowany. Tu nie ma przypadku, każdy dźwięk jest zaplanowany, nie ma tego surowego chaosu i gonitwy dźwięków jak choćby w Hell awaits czy Reign in blood. Od początku do wybrzmienia ostatniego dźwięku tytulowego utworu, który jest najlepszy z tego albumu, dopełnia się idealnie całość, kółko się zamyka i jedyne co chcesz to ustawić płytę od początku. Jak pory roku są cykliczne, seasons (z ang. również pory roku) masz ochotę cyklicznie odtwarzać w kółko i w kółko. Polecam gorąco.

Piąty album Slayera to już klasyka. Można powiedzieć,że to mix najlepszego. Mieszanka "Reign in Blood" i "South of Heaven". Dzikość trójki plus brzmienie i melodyjność czwartego albumu. Całość zamyka tytułowy numer, najbardziej rozbudowana kompozycja Zabójców w karierze.

Według mnie najlepsza płyta Slayera a na pewno moja ulubiona. Slayer kopie tyłek i nie bierze jeńców. To nie jest muza dla każdego...ze Slayerem jest tak że albo ich kochasz albo nienawidzisz. Mi Seasons najlepiej wchodzi podczas jazdy autem...

Płyta świetna.
Klasyczny Slayer - ostatnia płyta nagrana przed odejściem Dave'a Lombardo. Nie ma słabych punktów, a posiada masę majstersztyków: otwierający War Ensemble, tytułowy Seasons in the Abyss czy mroczny Skeleton Society.

Nic dodać super płyta, obowiązkowa pozycja w biblioteczne miłośnika zespołu oraz tego rodzaju muzy - thrash metalu!

Co tutaj dużo pisać. Płyta dla szczególnie zainteresowanych, super dobra, szybka muza!!! Slayer i wszystko!!!

Jeden z najlepszych albumów o ile nie najlepszy, jest moc! Piękna praca gitar i perkusji Slayer to Slayer🤘

Ta płyta to arcydzieło gatunku. Wzór do naśladowania dla pokoleń i kamień milowy dla potomnych.