Peter Grant. Tom 1. Rzeki Londynu (okładka miękka)

Dawno nie trafiłam na niezły kryminałek w szacie magicznej. Prawdę powiedziawszy, ostatnie takie cóś to były "Akta Dresdena". "Rzeki Londynu" są nieco mniej zabawne, za to zagadka kryminalna wyciąga z butów :) Część druga już w drodze :)

"Rzeki Londynu" to świetne urban fantasy. A może po prostu powieść przygodowa, sensacyjna, z elementami fantastyki.

Główny bohater - i narrator jednocześnie, to londyński młody policjant. Wydaje się być przeciętnym "psem" : niezbyt błyskotliwy, z 'normalnej' londyńskiej rodziny. Tymczasem musi sprostać sprawom niezwykłym, i to raczej spryt, a nie dedukcja czy wrodzone talenty pomogą mu wyjść cało z tarapatów.

Peter Grant jest dzieckiem Londynu. Razem z nim przemierzamy [przy okazji poznając] to miasto, wczuwamy się w jego klimat.
Autor delikatnie serwuje ciekawostki historyczne i geograficzne.
Akcja jest ciekawa i wartka, postaci dobrze zarysowane, interesujące. To naprawdę świetna lektura.
Polecam.

Ciekawa książka, która łączy w sobie własciwie wiele gatunków, wiele pomysłów a do tego wszystko dzieje się w Londynie niemal z czasów Sherlocka Holmsa :). Świetnie się czyta, bardzo szybko, wartka akcja sprawia, że nei sposób się nudzić. Przeczytałem ja i mój najstarszy syn, więc ksiażka się kilkupokoleniowa.

„Rzeki Londynu” autorstwa Bena Aaronovitch’a, zabiera nas do niesamowitego Londynu, gdzie ogromny tygiel kultur i epok przenosi nas do świata pełnego niesamowitości. Zanurzymy się w mieście pełnym historii, mitologii, w mieście przekraczającym wszelkie granice i konwencje. Zaproponowany przez autora świat jest bardzo znajomy, realistyczny, a zarazem magiczny i czarujący swoją tajemniczością.

Posterunkowy londyńskiej policji, Peter Grant zostaje przydzielony do sprawy o zabójstwo tajemniczego mężczyzny. Policjant przystępuje do wykonywania swych policyjnych czynności, przesłuchuje dziwnego i osobliwego świadka, który okazuje się być duchem. Fakt ten wzbudza podejrzliwość nadinspektora Nightingale'a, szefa tajnej komórki do spraw nadprzyrodzonych. To właśnie pod jego czujnym okiem Peter doskonali swe magiczne zdolności, które mają się mu przydać jeszcze nie raz. Ratując mu nawet życie. Razem z Peterem Grantem zwiedzimy tajemnicze i nieznane zakątki z pozoru dobrze znanego miasta. Miasta, które ma bardzo wiele do zaoferowania, w szczególności zjawisk nadprzyrodzonych.

Londyn w tej powieści został przedstawiony w niezwykle barwny i ciekawy sposób, plastyczny, magiczny i przemawiający do wyobraźni czytelnika. Autor pokazuje wiele uroków tego miasta, poprzez liczne zabytki i magiczne, fascynujące miejsca. Zabiera nas na wspaniałą wycieczkę po niedostępnych zakamarkach tego zadziwiającego miasta, gdzie nadnaturalne istoty bytują i prowadzą tam swoje dziwne interesy. Zostało to przedstawione w sposób niezwykle wiarygodny i przekonywujący, Aaronovitch wykreował nam świat w który jesteśmy skłonni uwierzyć i się w nim zatopić. Koncepcja tej pozycji jest typowa, a zarazem nietuzinkowa i niepowtarzalna. Jest to typowa książka fantasy, jednak ujęta w zupełnie inny sposób. Akcja jest dynamiczna lecz swoboda, jestem jak najbardziej usatysfakcjonowany. Bawiłem się świetnie, jest to pomieszanie czegoś oczywistego z czymś niecodziennym. Autor naszpikował Londyn magią, magicznymi istotami i policyjnymi zagadkami, sprawiając, że całość jawi się iście pasjonująco. Soczyste i barwne opisy, które nie ciągną się, a raczej sprawiają, że wyobraźnia Czytelnika zostaje rozpalona do czerwoności. Zaskakujące wątki fabularne sprawiają, że lektura jest magnesem, który wciąga aż do ostatniej strony.

„Rzeki Londynu” jest ciekawą, fascynującą, lekko straszną powieścią. Zawierającą wiele elementów legend, wierzeń folklorystycznych i zadziwiających historii. Oryginalny pomysł, akcja, zagadki , trochę horroru sprawia, że książkę czyta się w rekordowym tempie. Książka pełna magi, trafnego humoru i zaskakujących zwrotów akcji, bardzo przypadła mi do gustu. Pozycja ta z pewnością zapewni dłuższą chwilę dobrej zabawy i emocjonującej rozrywki. Gorąco polecam.

Do sięgnięcia po "Rzeki Londynu", skłoniła mnie nie ukrywam ich ilość w małej księgarni na lotnisku. Kiedy przechodziłam zaaferowana zbliżającą sie podróża zobaczyłam że chyba z 50% księgarni jest zawalone właśnie tą pozycją. Niestety po powrocie do Polski okazało się że jeszcze nie była dostępna. Ale na szczęscie już niebawem dorwałam się do tej książki. I jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się o czym jest ta książka.

Sama nie wiem, jaki był zamysł autora, ale książka niezwykle mnie bawi. Nie wiem, czy jest to zasługą samego Londynu, czy historii i sprawnego pióra. Już teraz muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie, jak spacerowanie przebiem Tamizy, które akurat mam teraz szansę odbyć. Nie ukrywam, że sama zaczęłam chodzić ścieżkami Petera Granta, trochę rozkojarzonego, odrobinę pierdołowatego posterunkowego, którego ktoś obdarzył w miarę odpowiedzialnym stanowiskiem, ale co gorsze – również bronią... Jednkąze co ważniejsze Peter Grant wydaje się być całkowicie niewzruszonym jeśli chodzi o sytuacje całkowicie niecodzienne, dlatego, kiedy przybywa na miejsce zbrodni, zupełnie bez skrępowania przesłuchuje ducha. Nie jest też szczególnie zdziwiony, gdy jego nowy szef okazuje się być czarodziejem.

I tak zaczyna się historia. Ciekawe i muszę przyznać że niezwykle wciagająca.

Autor przedstawia nam zagadki kryminalne, ale co tu ukrywać bardzo nietypowe zagadki kryminlane. Podążając ulicami Londynu za posterunkowym, który o włos unika kariery "za biurkiem", a w zamian musi uczyć się łaciny i różnych innych czarów, obserwujemy Londyn i staramy się "ogarnąc" w tej rzeczywistości. Peter oczywiście zaczyna również rozmawiać z rzekami i – oczywiście – podróżować w czasie. Wampiry, obecnie bardzo na topie, też się pojawiają.

I własnie to całe pomieszanie z poplątaniem (urywki zycia Petera, zgrabnie wplecione w fabułę powieści) niezwykle bawi i przyciąga uwagę. Mogłoby się wydawać, że kontrast między tym co normalne i tym co nie, będzie bardzo widoczny, tymczasem okazuje się, że prawie wszyscy bez mrugnięcia okiem akceptują nadnaturalne wydarzenia, typu hiponoza całej sali Opery przez złego i złośliwego ducha. No ale w końcu do zadań policji należy łapanie przestępców – na tym świecie i na tamtym.

Serdecznie wszystkim polecam.

"Rzeki Londynu" to rewelacyjne urban fantasy połączone z kryminałem i nutką horroru. Wszechobecna mroczna magia, liczne zagadkowe morderstwa, czarodzieje i tajemnice to tylko początek tej niebywale ciekawej i trzymającej w napięciu fabuły. Natomiast w centrum zagadkowych wydarzeń znajduje się klimatycznie i ze smakiem opisany Londyn pełen fascynujących zakątków oraz ciemnych zakamarków. Niepowtarzalnego uroku powieści dodaje także znakomity czarny humor wyważony w iście angielskim stylu. Wszystkim poszukiwaczom niecodziennej lektury szczerze polecam tą pozycję.
Ewelina Menkarska, empik Częstochowa

Ben Aaronovitch świetnie poradził sobie ze swoją pierwszą książką - ma lekkie pióro, a wzbudzanie w czytelniku najróżniejszych emocji przychodzi mu z wielką łatwością. Fabuła jest rozbudowana, intrygująca i przede wszystkim spójna, co przy tej ilości wątków zasługuje na szacunek. ,,Rzeki Londynu” to bardzo dobra propozycja zarówno dla czytelników fantastyki, jak i kryminałów. Polecam gorąco - czyta się wyjątkowo szybko i przyjemnie!

„Rzeki Londynu” to porywająca i arcyciekawa opowieść, oryginalna i wymykająca się konwenansom. Kiedy zaczęłam ją czytać – przepadłam! Urzekła mnie jej lekkość, a przy tym niesamowita kreacja postaci, tak różnorodnych i oryginalnych, że z każdą kartą wyglądałam kolejnej. Postacie to bardzo mocna strona tej powieści, świetnie skonstruowane i ciekawie pokazane. Peter to roztrzepany policjant, wiecznie czymś zajęty, a obok ukazano poukładanego, spokojnego i doskonale ubranego Nightingale’a. Stanowią oczywisty kontrast. W powieści nie brakuje tajemnicy, ma bardzo specyficzny klimat, który skutecznie podsyca samo miasto, jakim jest Londyn.
Książka jest napisana bardzo plastycznym i barwnym językiem, akcja stopniowo nabiera tempa i intryguje czytelnika.
„Rzeki Londynu” doskonale się czyta, są łatwe w odbiorze i pełne ciekawych postaci i sytuacji. Wątek kryminalny wymieszany jest z dużą dozą fantastyki, całość jest jednak zrównoważona. Może krew nie leje się strumieniami, ale powieść nie jest też super poważna i sztywna. Znajdziemy tutaj dużą dozę humoru, który nadaje powieści lekkości. „Rzeki Londynu” to powieść o specyficznym klimacie, przyjemna w odbiorze i ciekawa – doskonały umilacz czasu!

Zacznę od wizualnej strony książki. Okładka jest całkowicie zwyczajna, niczym szczególnym się nie wyróżnia. W środku również nie ma fajerwerków – za co bardzo dziękuję! – ot, zwykła powieść fantastyczna. Ale jeden, bardzo mały szczegół mnie uwiódł: połączenie litery „t” z innymi literkami. To naprawdę drobiazg, który sprawił, że podczas czytania ciągle w głowie miałam świadomość, że litera „t” jest najładniejszą z całego alfabetu. Po raz kolejny sprawdziła się metoda, że im mniej tym lepiej.
Co do treści. Kolejna opowieść o zwykłym człowieku, który za sprawą przypadku staje się uczniem czarodzieja. Podczas terminowania i uczenia się spotykają go przeróżne historie za sprawą, których musi walczyć ze złymi mocami… Brzmi coś znajomo, prawda? Jednak nie. Ben Aaronovitch przedstawia historię ciemnoskórego policjanta, który rzeczywiście w dość dziwnych i niespodziewanych okolicznościach staje się uczniem czarodzieja. Jednak nie jest to opowieść bazująca na historii „Harry’ego Potter’a”. Autor przedstawia nam zwykłego mieszkańca Londynu, który bardzo łatwo rozprasza się najdrobniejszymi rzeczami. Podczas nauki kolejnych forma musi jednocześnie poradzić sobie z duchem rebelii i rozruchów zabijającym cywilów, konfliktem pomiędzy bogiem i boginią Tamizy i chęcią zaciągnięcia swojej koleżanki z pracy do łóżka…
Książkę szybko się czyta, jest wciągająca i dość nieprzewidywalna. Autor stworzył wspaniałego bohatera, który jest lekko roztrzepany, łatwo się rozprasza i do tego jest przezabawny. Muszę przyznać, że w „Rzekach Londynu” uwiódł mnie humor i wcześniej wspomniane połączenie literki „t” z innymi literami. Polecam książkę gorąco!

Jeśli lubicie, kiedy opisy miejsc i wydarzeń są bardzo obrazowe, to na pewno spodoba Wam się to, jak Aaronovitch przedstawił "widoki" na Londyn. Cudownie się to wszystko czyta. Czasami miałam wrażenie, że sama tam jestem, a chęć odwiedzenia Londynu narastała we mnie z kolejnymi klimatycznymi opisami miejsc, w których toczyła się akcja książki.

Twór ten jest ciekawy, wciągający, a fabuła trzyma w napięciu. Do tego humor, zgrabnie wykreowane postaci i świetne opisówki. Cóż więcej mogę dodać... Polecam.