Rówieśniczka diabła (okładka  miękka)

Czytana na wattpadzie. Dzisiaj w wersji papierowej. Jeszcze większe cudo niż było!

Godna polecenia

„Odważni nie żyją wiecznie, ostrożni nie żyją wcale...” ”Rówieśniczka diabła” autorstwa Caroline Angel, a właściwie Karoliny Kołbuc, stanowi piękną historię o miłości i przeznaczeniu, którą miałam okazję czytać długo przed premierą - nie wiem czy wiece, ale na jednym ze skrzydełek tej pozycji znajduje się moja rekomendacja, za którą jeszcze raz autorce dziękuję. Karolina po raz kolejny oczarowała mnie swoją twórczością, którą muszę jak najszybciej nadrobić - „Rówieśniczka diabła” to dopiero moja druga styczność ze stylem tej autorki, którego ciągle jest mi mało! Dziesięć lat to szmat czasu. Właśnie tyle obiecali sobie Mae i Gabriel. Młodzi, zakochani, świata niewidzący poza sobą i... rzuceni w sam środek okrutnej rywalizacji motocyklowych gangów. Dziesięć lat czekania, rozłąki, tęsknoty. Dziesięć lat nadziei. Tak, Mae wciąż żyje nadzieją, że gdzieś w świecie czeka na nią ten, który zawładnął bez reszty jej sercem, gdy była nastolatką. Niestety, Dirk, brat dziewczyny, a przede wszystkim bezwzględny boss bandy motocyklistów, uczyni wszystko, by dwoje zakochanych rozdzielić na zawsze. A jeżeli Dirk Whitaker mówi, że zrobi wszystko, to oznacza, że nie cofnie się przed niczym. Nie powstrzyma się przed podłością, oszustwem ani zbrodnią. Królewna pilnowana przez smoka miałaby większą szansę na ucieczkę niż Mae. Ale ona nie jest królewną. Jest odważną i zdeterminowaną kobietą, która właśnie postanowiła, że sama będzie o sobie decydować. Jednym z atutów tej pozycji jest przede wszystkim chemia pomiędzy Mae, a Gabby’em - coś czuję, że niejedna czytelniczka pozazdrości naszej rówieśniczce diabła takiego faceta u swojego boku. Przyznam, sama należę do tego grona, do tej pory nie potrafię wyjść z podziwu dla ich miłości, która pomimo upływu lat nie wygasła, a wręcz przeciwnie - z każdym dniem ich uczucie rosło coraz bardziej. By lepiej zobrazować nam ich relację, autorka przedstawia nam kilka krótkich fragmentów z przeszłości tej dwójki, dzięki którym możemy zaobserwować kiełkujące między nimi uczucie. Karolina nie byłaby sobą gdyby do swojej historii nie wplątała wątku sensacyjnego - głównie za to uwielbiam jej twórczość. W pewnym momencie autorka popchnęła mnie na głęboką wodę by po chwili co nuż podrzucać mi kolejne zwroty akcji, które nie pozwalały mi oderwać się od czytania i z każdą skończoną stroną popychały mnie coraz szybciej do zakończenia, które totalnie mnie zaskoczyło. „Rówieśniczka diabła” nie jest kolejnym pustym romansem mafijnym, ponieważ poza gorącym pożądaniem i galopująca akcją Karolina serwuje nam dość ważny wątek - plotki. Czy zastanawialiście się jak może czuć się taka osoba, której inni przylepiają bezpodstawne łatki? A może sami byliście tego ofiarą? Niestety nie chcę Wam psuć zabawy z tą pozycją, dlatego nie powiem kto stał się ofiarą nieprawdziwych informacji na swój temat, jednak jestem pewna, że kiedy traficie na odpowiedni fragment zrozumiecie o co mi chodziło. Jeśli nadal zastanawiasz się czy warto sięgnąć po ten tytuł, to może przekonam Cię argumentem, że „Rówieśniczka diabła” to pozycja, która dzięki swojej małej objętości, krótkim, lecz treściwym rozdziałom, dużej ilości dialogów sprawia, że tytuł ten przeczytasz w zaledwie kilka godzin, a na koniec w Twojej głowie pojawi się pytanie: „Jak to? To już koniec?”. Czy książkę polecam? „Rówieśniczka diabła” to jedna z tych książek, dla których zerwałam nockę - czego nie żałuję. Historia Maeve Whittaker oraz Gabriela Black stanowi współczesną wersję „Romea i Julii”, jednak ta jest bardziej namiętna i niebezpieczna. Nie sądziłam, że kiedykolwiek jakiś romans chwyci mnie (największą fankę thrillerów i kryminałów) za serce, tak jak właśnie ten. Swoim najnowszym dziełem Caroline Angel udowadnia, że dla prawdziwej miłości jesteśmy w stanie zrobić wszystko. Zakończenie jest totalnie nieprzewidywalne, co razem z całokształtem tej historii, sprawia, że „Rówieśniczka diabła” to jedna z lepszych (jak nie najlepszych) premier 2023 roku! IG:@zaczytana_archiwistka

3,5/5⭐️ „Rówieśniczka diabła” to historia pełna emocji, napięcia i humoru opowiadająca o rozdzielonych bratnich duszach z powodu rywalizujących między sobą gangów motocyklowych. Od samego początku intrygowały mnie dalsze losy bohaterów i dlatego też szybko przebrnęłam przez tę książkę. Autorka ma bardzo lekki styl pisania, przez co łatwo trafia do czytelnika. Nasza główna bohaterka, Maeve, zostaje zmuszona do rozstania się ze swoim ukochanym Gabrielem z powodu konfliktu między ich rodzinami. Podczas ich ostatniego spotkania chłopak składa jej obietnicę, że po nią wróci. Jeśli jednak tak się nie stanie po upływie 10 lat, każde z nich pójdzie w swoją stronę. Dziewczyna każdego dnia umiera z tęsknoty i jest obsesyjnie kontrolowana przez apodyktycznego brata karmiącego się jej cierpieniem, od którego chce uciec. Po pewnym czasie drogi Maeve i Gabriela znowu się spotykają. Czy będą mieli swoje szczęśliwe zakończenie? Maeve była odważna i z determinacją dążyła do swoich celów. Miała również tendencje do wpadania w kłopoty, co nie ułatwiało jej życia. To, ile ona zniosła, uświadamia, jak silną jest kobietą. Pomimo świata, w jakim się wychowała, posiada dobre serce, które skradł jej Gabriel. Maeve jest dla niego miłością życia i jest w stanie zrobić wszystko, aby była bezpieczna. Relacje między Maeve i Gabrielem oraz uczucie, jakim się darzą były dla mnie naprawdę rozczulające, a sam ich związek został przedstawiony w sposób wiarygodny i nienaciągany. Gabriel mimo tego, czym się zajmuje, troszczy się o swoich bliskich i chce ich dobra. W książce poza głównymi bohaterami występują również postacie poboczne, na które też warto zwrócić uwagę. Ruth, przyjaciółka Maeve okazała się cudowną osobą, która jest wyrozumiała i zaakceptowała ją taką, jaka jest. Postać Kirka i Baileya wniosła bardzo dużo humoru do tej historii, za co ich szczerze polubiłam. Tego samego nie mogę powiedzieć o bracie głównej bohaterki, za którym nie przepadam. Pomysł na fabułę był dość ciekawy, prawdziwa miłość mierząca się z przeciwnościami losu, posiadająca wątek mafii w tle. Z dużym zainteresowaniem śledziłam dalsze losy pary, której kibicowałam już od samego początku, aby udało im się stworzyć prawdziwą relację po tylu latach rozłąki. Niestety przez to, że historia jest krótka, nie zdążyłam zżyć się z bohaterami, co nie zmienia faktu, że książka jest naprawdę ciekawa i dobrze napisana. Akcja przebiega moim zdaniem odrobinę za szybko i zbyt chaotycznie. Mam co do tego trochę mieszane odczucia, ponieważ czasami trudno mi się było w tym wszystkim odnaleźć. Zwroty akcji występujące w tej pozycji były naprawdę dobrze przemyślane i poprowadzone, tak aby czytelnik się tego nie domyślił. Książka mnie jakoś bardzo nie zachwyciła, ale mimo wszystko podobała mi się i miło spędziłam z nią czas. Fajnym w niej elementem było wprowadzenie przeplatających się między rozdziałami wspomnień bohaterów sprzed 10 lat. Świat w tej powieści został przedstawiony dość brutalnie i było mi szkoda głównej bohaterki, przez to, co musiała przejść. Warto zaznaczyć, że znajdują się tam sceny erotyczne i książka nie każdemu przypadnie do gustu. Jeśli jednak lubicie romanse z wątkiem mafijnym, posiadające akcję goniąca akcję, to warto sięgnąć po ten tytuł. ig: comfortplacewithbooks❤️

Mae i Gabriel pokochali się młodzieńczą miłością. Niestety los nie był im przychylny, bowiem znaleźli się w samym środku okrutnej rywalizacji motocyklowych gangów. Musieli się rozstać lecz ustalili, że maksymalnie za dziesięć lat on ją odnajdzie, jak wszystko się uspokoi. Niestety lata mijają a sytuacja wcale się nie klaruje. Wręcz przeciwnie - brat Mae, Dirk, zrobi wszystko aby uchronić siostrę. To on teraz rządzi i posunie się do wszystkiego aby tylko zrealizować plan. Mae ma dość życia w klatce. Dirk traktuje ją jak więźnia. Jak zakładnika, którego może potraktować najokrutniejszą zbrodnią, jaka tylko przyjdzie mu do głowy. Wiadro goryczy właśnie się przepełniło - Mae decyduje się na podjęcie samodzielnej, dość ryzykownej decyzji. Czy Mae się uwolni? Co zrobi Dirk? Czy Mae odnajdzie Gabriela? Czy on nadal na nią czeka? Czy dziesięć lat czekania to nie za dużo? Za mną wszystkie dotąd wydane książki autorki pisane pod pseudonimem artystycznym. I oczywiście musiałam przeczytać kolejną, tym razem, że autorka podpisała się po nią swoim właściwym nazwiskiem. Kluby motocyklowe. Walki gangów. Och, uwielbiam. Do tego romantyczne uczucie. Smaczek w postaci dekady oczekiwania na zejście się bohaterów już w ogóle mnie porwał. Byłam ogromnie ciekawa tego, co znajdę za tym intrygującym tytułem i jaką poznam historię. Tym razem zacznę od złej postaci. Od samego początku bowiem Dirk mnie irytował i przerażał bestialstwem, do jakiego się posuwał. Byłam w ogromnym szoku, który sukcesywnie wzrastał w miarę przekręcania kolejnych kartek. Autorka tutaj bardzo dobrze rozbudowała jego postać. Dla złagodzenia zła i przerażających wątków została tutaj dołożona inna postać, która równoważyła wszystko. Payton bawił do łez swoim zachowaniem. Ten roztrzepany, gadatliwy i szybki niczym struś pędziwiatr osobnik nie raz mnie zaskakiwał. Nie raz mnie zwodził i powodował, że nie opuszczała mnie niepewność co do jego roli w tej powieści. Bardzo cwany zabieg i jak najbardziej trafny. Główna para bohaterów była świetna. Mae od początku zaskarbiła sobie moją sympatię. Ta petarda swą odwagą i pomysłami dostarczała mi niemałych wrażeń. Była bratnią duszą Gabriela, którego również polubiłam. Nie da się go nie lubić. Mimo wrażenia, jakie sprawiał był świetnym facetem. Jak romans, zakochani, to i sceny uniesień musiały być. A jakże. Były. I to jakie! Gorące, spalające, zmysłowe i pełne ognia. Autorka widziała dobrze co pisać i w jakim kierunku ma wszystko zmierzać. Nie zabrakło elementów zaskoczenia. Zwrotów akcji. Adrenaliny, ryzyka i niebezpieczeństwa. Ale mam również wrażenie, że finalnie fabuła urwała się przed wyprostowaniem wszystkich poruszonych wątków. Chyba, że ma być kontynuowana, to taki zabieg jest w pełni trafny. I jeszcze jedno małe ale - dlaczego ta książka nie mogłaby być dłuższa?!? Za szybko mi się skończyła. Zbyt szybko musiałam opuścić bohaterów. Za szybko doczytałam do końca, heh. Fajna, romantyczna historia, z elementami humorystycznymi a także akcji. Mieszanka wybuchowa. Książkę przeczytałam na raz. Lekka, przyjemna, z cięższymi tematami i zagadnieniami. W sam raz na relaks. Świetnie się bawiłam, dlatego też zachęcam do czytania. Polecam Współpraca Wydawnictwo EditioRed #recenzja

„Tęsknota za kimś, kogo się kocha, to niezła suka. Wpaja nam, że znajdujemy się blisko ukochanej osoby, a potem okazuje się, że to była tylko zwyczajna fikcja [...]” Z twórczością autorki spotkałam się już wcześniej za sprawą książki „Prywatny ochroniarz”. Teraz w moje rączki trafiła jej kolejna pozycja wydawnicza, którą jest „Rówieśniczka diabła”. Jest to historia Mae i Gabriela, którzy przed dziesięcioma laty złożyli sobie pewną obietnicę. Jednak jak to w życiu bywa, nie koniecznie ułożyło się tak, jak to sobie zaplanowali. Co wydarzyło się w życiu tej dwójki? Może na początku przejdę do pozytywów tej książki, więc na pewno plusem jest to, że bardzo szybko czyta się tę opowieść, ponieważ napisana jest językiem lekkim i miejscami humorystycznym. Kolejnym plusikiem były postacie. Mae to dziewczyna, która żyła pod dyktando brata. Nie miała z nim dobrego życia, marzyła o tym, by się od niego uwolnić i zaszyć w miejscu, w którym by jej nie znalazł. Gdy dostaje na to szansę, nie waha się ani chwili. Mimo tego była osobą silną i nie pozwalała nikomu sobą pomiatać. Natomiast Gabriel to prezes klubu motocyklowego, który przejął schedę po ojcu. Polubiłam go, bo nie był takim typowym bad boyem, chociaż, gdy wymagała tego sytuacja, potrafił stać się bestią. Jednak jego łagodniejsza strona zdecydowanie bardziej mi podpasowała. Przeplatało się też troszkę postaci drugoplanowych, które lubiłam więcej, a niektóre mniej, chociaż brata Mae nienawidziłam całą sobą, bo rodzina nigdy nie powinna traktować swojego bliskiego w taki sposób. Gnojek jeden, któremu miałam ochotę skręcić kark, przywiązać mu do rąk i nóg sznurki, robiąc z niego pacynkę. Fajnym zabiegiem były też powroty do przeszłości i ukazanie relacji Mae oraz Gabriela, gdy byli młodsi, ale tu miałam kilka zastrzeżeń, bo jakoś ta narracja w trzeciej osobie mi nie pasowała i strasznie było irytujące to, że autorka nagminnie posługiwała się słowami blondyn, ciemnowłosa, jasnowłosy, szatynka, jakby nie mieli imion. A i jeszcze byli degeneraci. Ogólnie pomysł na fabułę był ciekawy, aczkolwiek uważam, że niektóre sytuacje za szybko się działy i spokojnie można je było bardziej rozwinąć, co podziałałoby na korzyść tej opowieści. Z pewnością zabrakło mi tego klimatu, który towarzyszy klubom motocyklowym, bo jakby nie patrzeć odgrywa on dużą rolę w całej historii. „Rówieśniczka diabła” liczy sobie 264 strony, które naprawdę przeczytacie migiem. Jednakże nie spodziewajcie się jakiegoś elementu zaskoczenia, bo go nie znajdziecie. Ta książka była dla mnie przewidywalna od samego początku, ale i tak się dobrze bawiłam podczas jej czytania. Trochę się pośmiałam, a to bardzo lubię, gdy występuje humor. Były też gorące sceny, przez co na pewno ta powieść skierowana jest do osób pełnoletnich. Jeżeli szukacie czegoś lekkiego na wieczór, by się zrelaksować po ciężkim dniu pracy, to polecam wam „Rówieśniczkę diabła”. Myślę, że powinna sprostać waszym oczekiwaniom. Oceniam ją 7/10.

Uwielbiam książki tej autorki. Zawsze czytając dobrze się bawię, a styl autorki jest wyjątkowy. Tym razem autorka postawiła na motocyklowy motyw i uczucie między dwojgiem młodych ludzi. Taką inną wersję historii Romeo i Julia. Mae jako nastolatka zakochuje się z wzajemnością w Gabrielu. Tylko że ich miłość jest zakazana. Ich ojcowie prowadza interesy. Zostają rozdzieleni, ale Gabriel obiecuje, że odnajdzie ją i będą razem, a jeśli minie 10 lat oboje będą układać sobie życie na nowo. Kiedy jej ojciec zostaje zabity, szefowanie obejmuje jej brat Dirk. Od tej pory Mae zostaje odizolowana od świata. Kiedy nadarza się okazja udaje jej się uciec a los rzuca ja na Alaskę. Trafia do miasteczka, w którym o wszelkie zło oskarżany jest klub motocyklowy i jego członkowie zwani degeneratami. Kim jest ich szef? Czy Mae trafiła z deszczu pod rynnę? Gabriel to młody mężczyzna, który założył swój klub motocyklowy. Jego życie nie należało do łatwych. Jako jedyny syn miał zastąpić ojca, ale nie chciał być jaką. Nie potrafi zapomnieć o Mae, ale wiadomość o jej śmierci załamała go . Gdy pewnego dnia widzi ją w małym miasteczku na Alasce nie może uwierzyć, że to ona. Od tej pory chce ją chronić, ale nie wszystko jest tak piękne jakby chciał. Mae trzymają się kłopoty. W dodatku mieszkańcy miasteczka nie są im przychylni. Czy Mae i Gabriel będą szczęśliwi? Czy uda im się pokonać przeciwności? Fabuła fajnie wymyślona, całość świetnie opisana. Autorka ma świetne pióro a książkę czyta się rewelacyjnie. Początkowo pisana z punktu widzenia Mae, potem pojawiają się rozdziały z punktu widzenia Gabriela. Całość przeplatana wspomnieniami sprzed dziesięciu lat. Postacie świetnie wykreowana. Główna bohaterka jest silną i twardą babką. Potrafi planować, działać i nie przebiera w środkach byle uwolnić się spod kurateli brata. Podejmuje ryzyko, które może sprawić ze starci życie. Mówi to, co myśli, nie przejmuje się tym, co myślą inni. Potrafi postawić na swoim i nie boi się konsekwencji co sprawi, że czasem wpada w kłopoty. Gabriel jest twardy, kiedy trzeba, ale potrafi walczyć tych, których kocha. Fabuła wciąga od samego początku. Autorka sprytnie dawkuje nam wątki, daje zabawne momenty i daje nam świetne postaci jak np. Kirk, którego nie sposób nie lubić. Sama historia może nie jest wyjątkowa, dość szybko się rozgrywa i za szybko kończy. Są momenty zabawne, niebezpieczne i zupełnie zaskakujące. Końcówka dość zaskakująca właśnie. Nie spodziewałam się tego. Wyznanie Dirka sprawiło, że zupełnie inaczej spojrzałam na niego i całość. Z przyjemnością tez poczytałabym historię Kirka i Ruth. Jeśli lubicie twórczość autorki to ta książka jest dla was. To pierwsza, która powstała pod prawdziwym nazwiskiem autorki, a nie pod pseudonimem. Polecam

Po książki Karoliny Kołbuc (Caroline Angel) zawsze sięgam z czystą przyjemność. jej książki zawsze gwarantują dobrą zabawę, nieskomplikowaną fabułę i przede wszystkim relaks. Nie mogło być inaczej w przypadku „Rówieśniczki diabła”, czyli uwspółcześnionej historii Romea i Julii. „Odważni nie żyją wiecznie, ostrożni nie żyją wcale…” Czytając „Rówieśniczkę diabła” już od pierwszych stron czuć, że nie będzie tutaj miejsca na nudę. Jednak kompletnie nie spodziewałam się, że tak szybko zacznie robić się gorąco i ekscytująco. Jest to historia dwóch zwaśnionych rodów, a raczej gangów motocyklowych przez których walki bratnie dusze zostają rozdzielone. Największym atutem, ale i zarazem małym minusem całej książki jest szybko pędząca akcja. Z jednej strony super, ponieważ odrazu zostajemy porwani w wir wydarzeń, które wyzwalają emocje u czytelnika, ale z drugiej strony momentami ciężko się we wszystkim połapać. Łapałam się na tym, że musiałam robić podczas czytania przerwy i usystematyzować sobie wszystko w głowie, bo zaczynał się w niej tworzyć lekki chaos. Trzeba przyznać, że autorce udało się w świetny sposób ukazać niepokojący klimat mafijny, który pokazuje jaki to bezlitosny, zły i przesiąknięty przemocą świat. W połączeniu z napisanymi ze smakiem scenami erotycznymi tworzą porywającą całość od której ciężko się oderwać. Autorka powieliła schemat dziewczynki kochającej się w złym chłopcu co już dobrze znamy z tak wielu książek, ale kompletnie mi to nie przeszkadzało. Z dużym zainteresowaniem śledziłam losy pary, której tak naprawdę kibicowałam od samego początku. Relacja pomiędzy Maeve i Gabrielem była cudowna - rozczulająca i prawdziwa. Autorka ukazała ich uczucie jako coś rzeczywistego i nie naciąganego. Sami bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani. Maeve to odważna kobieta dążąca do swojego celu, nawet jeżeli wiążę się to z przeciwstawianiem się swoim bliskim. Niejednokrotnie ładuje się w kłopoty co dość mocno utrudnia jej życie, ale i powoduje że staje się silniejsza. Gabriel za to jest typowym bad boyem, który pod swoim pancerzem kryje cudowny środek z pięknymi wartościami. „Rówieśniczka diabła” to świetna pozycja dla wszystkich, którzy szukają odskoczni i niezbyt wymagającej lektury. Autorka porywa nas w świat mafii i erotyzmu, który gwarantuje dobrą zabawę, ale i poważniejsze przemyślenia. Nikt nie powinien znosić tyle co nasza bohaterka i bardzo jej współczułam. Nie zostaje mi nic innego jak tylko polecić Wam „Rówieśniczkę diabła” 🖤

🔥🔥🔥🔥🔥 Recenzja 🔥🔥🔥🔥🔥 Karolina Kołbuc vel Caroline Angel " Rówieśnikczka Diabła " @carolineangel_autor Wydawnictwo Editored @editio.red 😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈😈 " - Co jest, kurwa? - Wrzask Dirka zatrzymuje mnie pośrodku korytarza. Mój czas na ucieczkę właśnie się skończył. Las Vegas to jednak miasto grzechu, pokusy i błędu.. " Przynam się, jest to jedna z lepszych książek jakich czytałam ostatnio, jeszcze się tak nie ubawiłam.. Autorka ma przyjemny lekki styl, przez co książke czyta na jednym wydechu.. Chodź to moje pierwsze spotkanie z autorką i jej twórczością , to ta historia rodem z Romeo i Julii, dostarczyła mi wiele niesamowitych wrażeń.. Uwielbiam klimaty mafine , gangów motocyklowych, tak jak tutaj.. Książka pełna akcji, napięcia, namiętności i ciętego języka .. Głównych bohaterów z miejsca polubiłam i z całych sił trzymałam za nich kciuki... Po prostu polecam każdemu, nie zawiedziecie się tą historią... " Co prawda nazywam się Maeve April Whittaker, jestem córką zmarłego już Roberta Whittekera, szefa klubu motocyklowego w Austin w Teksasie, który jest teraz pod władzą mojego brata, czyli fiuta i drania w jednym, a to oznacza, że dogadam się lepiej z degeneratami niż z pozostałą częścią tutejszej populacji, liczącej ponad dziesięć tysięcy osób.. " Dwie rodziny znienawidzone przez siebie I dwoje młodych zakochanych w sobie.. Czy taka miłość ma szansę przetrwać? To właśnie spotkało Mae i Gabryiela.. Młodzieńcza miłość i obietnicą złożona sobie przed laty" - Dajmy sobie szansę. Uda nam się. Dajmy sobie dziesięć lat. Jeśli do tego czasu nie wrócę, każdy pójdzie w swoją stronę.. " Mae po śmierci ojca jest pod opieką starszego brata Dirka tyrana, bezwzględnego bosa gangu, który trzyma pod kluczem i nie pozwala jej na nic.. Mae pamięta obietnice sprzed dziesięciu lat, która nie długo wygasa.. Cały czas tęskni za Gabryielem i ma nadzieję że w końcu spotka się z miłością swojego życia .. Ale to nie takie proste, gdy nie ma koło siebie pomocy.. Chociaż dziewczyna stąpa twardo po ziemi, to lubi ściągać na siebie kłopoty... Mae nie poddaje się i zrobi wszystko żeby uciec od brata, chodźby miała podpisać pakt z samym diabłem.. Gabriel nieziemsko przystojny blądyn, szef degeneratów gangu motocyklowego w miasteczku Wasilla.. Do czego posunie się Mae żeby uciec od brata? Kim okaże się sam diabeł? Czy Gabriel I Mae będą mieli szansę na miłość?

„Rówieśniczka diabła” – Karolina Kołbuc vel Caroline Angel. Dzisiaj przychodzę do Was z nowością od wydawnictwa Editio red. „Rówieśniczka diabła” to w skrócie dużo akcji z połączeniem rywalizacji motocyklowych gangów. Ta książka nie pozwoli Wam się odłożyć, dopóki nie skończycie jej czytać. Przeczytajcie koniecznie! Mae i Gabriel to para uchodząca za zakazaną. Mimo że obdarzyli się uczuciem silnym jak stal, to nie są w stanie zmienić tego, że pochodzą z dwóch nienawidzących się gangów motocyklowych. Ich miłość zostaje przerwana, ale obietnica, którą sobie dali, pozostaje wciąż żywa. Obiecali sobie dziesięć lat. Jeśli do tego czasu się nie zejdą, będą już wolni. Mae cały czas żyje nadzieją, że jej ukochany ją odnajdzie i uwolni z rąk zaborczego brata. Jednak jej brat nie jest tylko nadopiekuńczym członkiem rodziny. Jest władczym i bezwzględnym bossem bandy motocyklistów, który trzyma ją pod kluczem całą dobę. Kobieta za wszelką cenę chce od niego uciec i odnaleźć Gabriela. Tylko jak, skoro cały czas jest pod nadzorem? A jeśli nawet, to jak odnajdzie swoją dawną miłość? „Rówieśniczka diabła” z całą pewnością Was poruszy. Jest tam cały rollercoaster emocji, który wchłonie Was do cna. Byłam wściekła, rozczarowana i smutna, a zaraz potem śmiałam się i wzruszałam. Dokładnie tak to wyglądało. W książce głównymi bohaterami są motocykliści i ich gangi. Duży plus więc za to, że autorka nie starała się zrobić z nich miękkich klusek. Było okrutnie, bezwzględnie i brutalnie, ale o to właśnie chodzi. Bohaterzy świetni, żaden z nich nie był przesadnie dobry, czy przesadnie zły. To, co mi się nie spodobało, to przede wszystkim tytuły rozdziałów, bo można było odczuć, że to taki mini spoiler. Lubię zaskoczenie, a to już trochę nakreślało, co w danym momencie będzie się działo. Druga sprawa to zakończenie. Moim zdaniem średnie, nie trzymało się kupy. Mimo wszystko książkę czytało się świetnie. Było dużo akcji i dużo emocji. Całość była niesamowicie lekka i wciągająca. Oprócz tych dwóch wyżej wymienionych wad wszystko jest w jak najlepszym porządku. Gdyby wyszła część druga, to od razu bym brała, bo wiem, że autorka ma świetne pióro i dużo fajnych pomysłów. 8/10