Rosnę z uważnością (okładka  miękka, 11.2022)

O mindfulness słyszał już chyba każdy, choć zwykle błędnie kojarzy się te praktyki z siedzeniem w bezruchu, na dodatek w pozycji kwiatu lotosu. Tymczasem uważną obecność można ćwiczyć na wiele sposobów, kierując swoja uwagę na to, czego doznaje się w danej chwili. Dzięki temu mamy szanse być tu i teraz, bez wybiegania w przyszłość czy też bez rozpamiętywania błędów przeszłości. Pozwala to przyjmować i postrzegać docierające do nas klarowne informacje, bez ładunku emocjonalnego, zagłębić się we własne wnętrze, poczuć jedność z własnym ciałem, w samym sobą. W czasach nieustannej gonitwy, wyścigu, w którym z góry jesteśmy na straconej pozycji, zwykle nie pozwalamy sobie na nic nierobienie. Już dzieci zmuszane są do podejmowania szeregu aktywności, podsuwa się im coraz to nowe zabawki, propozycje zajęć, w efekcie stają się idealnymi, zewnątrzsterowalnymi, wytresowanymi jednostkami, które uczestniczą w zmaganiach o lepsze życie. I stresują się coraz bardziej, tracą wewnętrzną równowagę, chorują na depresję, zaburzenia odżywiania i szereg innych chorób somatycznych. Sposobem na wyjście z tej matni, z tego błędnego koła, jest właśnie mindfulness. O tym, jak zachęcić dziecko do praktykowania mindfulness, w jaki sposób korzystać z technologii i innych zdobyczy współczesnego świata tak, by nie zaburzyć równowagi, jak dzielić się wiedzą o uważności, przekonamy się dzięki wspaniałej książce, która otwiera nas na uważność, pt. „Rosnę z uważnością. Praktyki mindfulness wspierające równowagę, spokój i odporność dla dzieci, nastolatków i całej rodziny”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa CoJaNaTo? Książka, autorstwa Christophera Willarda, psychologa klinicznego i konsultanta specjalizującego się we włączaniu uważności do edukacji i psychoterapii, otwiera nas na dobroczynne działanie mindfulness, również w stosunku do dzieci i młodzieży. Jednak publikacja nie zawęża oddziaływania uważności tylko do nich, tak naprawdę może o nią sięgnąć każdy, kto chce odmienić swoje życie, odzyskać kontakt ze sobą, z codziennością. Książka składa się z trzech części, z których pierwsza przybliża nam mindfulness, druga omawia praktyki dla dzieci i nastolatków, zaś trzecia pokazuje, w jaki sposób dzielić się uważnością. W kolejnych rozdziałach części pierwszej dowiemy się czym jest i jak wpływa na nas stres, jak kształtować swoje reakcje na stres, przeczytamy również o neuroplastyczności mózgu i podatności na zmianę. Dowiemy się również, w jaki sposób zwolnić pęd w głowie, a właściwie dlaczego jest to takie ważne. Odpowiemy na pytanie, co to właściwie jest uważność i jakie są jej kluczowe elementy, jak tę uważność rozwijać i czym uważność nie jest. Zaczniemy również budować podstawy swojej praktyki uważności, poznamy też wyniki badań naukowych dotyczących praktykowania uważności i jej wpływie na poziom odczuwanego szczęścia i lepszą komunikację. Rozdziały zawierające się w drugiej części książki odpowiadają na pytania, w jaki sposób zainteresować dzieci uważnością, jak – w czterech krokach sprawić by była ona ciekawa dla młodszych dzieciaków, zaś dla starszych – ważna. Zastanowimy się na odpowiednimi warunkami do rozwoju uważności, zaangażujemy wyobraźnię, poznamy moc metafory i dowiemy się, w jaki sposób używać wizualizacji. Dowiemy się również, w jaki sposób wpływa na nas wirtualny świat i poznamy pomysły na ograniczenie korzystania z urządzeń elektronicznych. Postaramy się również włączyć krótkie praktyki uważności do codziennych czynności, autor wymienia również najczęściej pomysły na chwile, kiedy możemy praktykować uważność (np. leżąc, zanim wstaniemy rano czy wówczas, kiedy w szkole sprawdzana jest obecność). Dwa rozdziały części trzeciej zawierają natomiast wskazówki, jak nauczać uważności oraz kwestię, nad którymi warto się pochylić, poddać refleksji pewne relacje czy odkrywane role. Lektura książki, za którą oczywiście pójdzie wdrożenie zawartych w książce praktyk, zmiana podejścia do życia, jego stylu, pociągnąć może realne zmiany. Łatwość, z jaką czyta się książkę, obrazowe przykłady, pozwalają zagłębić się w lekturę nawet wówczas, kiedy dotychczas nie mieliśmy do czynienia z praktykami mindfulness.