Rok Zaćmienia (okładka  twarda)

Druga część cyklu „Czarne miasto”. Pierwsza część mnie zaczarowała i oczarowała. „Rok zaćmienia” zadziałał podobnie. Chociaż nie ma tu głównych bohaterek z poprzedniej części (które polubiłam i chętnie poznałabym ich dalsze losy), mimo to książkę czytało się z równym zaciekawieniem. Podobnie ukazany jest niepowtarzalny klimat apokalipsy oraz sceneria brudu, pyłu, ciemności podziemnych korytarzy. Jest również baśniowo, trochę nierealnie i tajemniczo. Tym razem głównym bohaterem powieści Marty Knopik jest młody mężczyzna John Fox, prawnik z Chicago. Przybywa on służbowo do Czarnego Miasta, ma odnaleźć spadkobiercę wskazanego w testamencie, którego to obsługą prawną zajmuje się rodzinna firma Foxa. Po przybyciu na miejsce młody prawnik przeżywa szok, nie może uwierzyć w opowiadane przez mieszkańców historie, przekazywane przez kolejne pokolenia legendy. Zaskakują go ciężkie warunki życia mieszkańców Czarnego Miasta. Ale największe zaskoczenie wywołuje u niego fakt, że odnalazł on w tym dziwnym miejscu swoją rodzinę...

Marta Knopik już mnie zaczarowała swoim "Czarnym Miastem", a teraz zrobiła to po raz drugi i mam nadzieję, że tak już zostanie. Spodobała mi się postać głównego bohatera Johna Foxa, amerykańskiego prawnika z polskimi korzeniami, który wyruszył w podróż swojego życia by odnaleźć spadkobiercę fortuny, a w efekcie w kopalnianej rzeczywistości, wśród ludzi, którzy stworzyli podziemne miasto odnalazł samego siebie. Jego podróż to piękna i magiczna opowieść przeplatana surrealistycznymi obrazami, majaczącą rzeczywistością i mitami i legendami, które poznajemy razem z nim. Razem z nim wkraczamy do świata, który jest apokaliptyczną wizją tego, co może stać się kiedyś. W towarzystwie baśniowego klimatu z lekka wiejącego grozą objawia się Nam Śląsk jako miejsce tajemnicze, które w swoich podziemiach skrywa armię. John trafia na Bercika, ten przeprowadza go do Czarnego Miasta i zaprasza do siebie. Poznaje jego żonę Bertę i synów Bolka i Lolka. Dzięki niemu poznaje również pewna kucharkę palącą fajkę, która okazuje się być jego rodziną. Tu wśród tych obcych ludzi w końcu czuje się dobrze ze samym sobą, bo nikt nie zwraca uwagi na jego niski wzrost i wątłą budowę ciała, tu nie czuje się tak, jakby odstawał od innych. Oryginalnie snuje Autorka tę opowieść. Pięknie przedstawia ludzi i wartości, które po kataklizmie wciąż są żywe, a może i nawet bardziej odczuwa się to, jak ważna jest życzliwość i empatia, i jak do tego by być szczęśliwym nie potrzeba tak wiele, że nawet fortuna nie znaczy nic, bo ważniejsi są ludzie. W Czarnym Mieście trafić można i na drani, ale najczęściej spotkasz takich, którzy przyjmą cię do swojego domu, ugoszczą, pomogą, zaopiekują się, a wtedy nawet straszące ruiny zapadających się domów przestają być straszne. A biblioteka! Autorka tak cudownie ją opisała, że mogłabym już natychmiast wstać i do niej biec. Pamiętacie karty biblioteczne? Ja niedawno kupiłam książkę, która pochodzi z biblioteki i w środku taką kartę znalazłam. Czekam! Czekam na kolejną część! Mam nadzieję, że będę mogła ponownie wkroczyć do magicznej krainy Marty Knopik.

Marta Knopik jest zjawiskiem. Pojawiła się nagle, szturmem podbijając swoim "Czarnym Miastem" gusta najbardziej wymagających czytelników. 'Ochów' i 'achów' nie było końca. Sama dołączyłam do grona piejących z zachwytu. A było nad czym piać.  Oto nareszcie zostaliśmy literacko dopieszczeni, nasze oczekiwania zaspokojone, a apetyt zaostrzony. Pragnęliśmy więcej. Dziś w dłoni trzymam "Rok Zaćmienia", drugi tom serii "Czarne Miasto" i choć z poprzednim tomem łączy go w zasadzie wyłącznie miejsce akcji, niewątpliwie czuć w nim charakterystyczne pióro Marty Knopik. Czy najnowsza powieść autorki zachwyciła mnie równie mocno, co jej poprzedniczka? I tak, i nie. Przyznaję, "Czarne miasto" podobało mi się odrobinę bardziej, tyci, tyci. Nie zmienia to jednak faktu, że "Rok Zaćmienia" jest powieścią absolutnie wyborną.  Jej lektura ponownie była dla mnie prawdziwą ucztą literacką. Smakowałam ją, delektowałam się, dawkowałam sobie tę rozkosz. Podążałam sennie za baśniowym, magicznym klimatem miejsca akcji, wsłuchiwałam się w opowieści bohaterów. Odpoczywałam, bo choć książce tej należy się skupienie i uwaga, bije od niej spokój ukryty w pięknie prostoty. Na szczególną uwagę zasługuje warsztat autorki, pierwszorzędny styl i znajomość śląskiego folkloru, legend i mitów - nadają one całej historii charakterystyczny "śląski" sznyt, za który w dużej mierze pokochałam te powieści. Po raz kolejny Marta Knopik udowodniła swój talent. I o ile pierwszą powieścią nieco łatwiej jest przekonać do siebie zaciekawionych, spragnionych nowości czytelników, o tyle dopiero ta druga jest testem jakości. A Marta Knopik zdała go pierwszorzędnie. Polecam ogromnie.

Powieści Marty Knopik są doskonałym przykładem na to, że warto sięgać po coś spoza swojej literackiej półki. Bo kto by się spodziewał po mnie, że delikatna, oniryczna, poetycka powieść może mnie oczarować? I to kolejny raz? Po doskonałym "Czarnym Mieście" dostajemy drugą powieść cyklu - "Rok Zaćmienia". Przez moment bałam się, czy ta magia nadal będzie działać, ale jak tylko główny bohater dotarł do zapomnianego przez świat, zrujnowanego, ale nadal żyjącego miasta, poczułam, jakbym wróciła do domu. Czarne miasto umiera i rodzi się, odnajduje się na nowo, buduje nowe z ruin starego. "Można powiedzieć, że pierwszy próbny koniec świata mamy za sobą". W pamięci nadal są wszyscy, którzy odeszli, ale życie toczy się dalej. Życzliwi mieszkańcy skupieni są na być, a nie mieć, umieją pogodzić się z losem, ale i marzyć. Baśniowe miasto - choć niezbyt piękne, brudne, a czasem i niebezpieczne, przyciąga. Pośród tego wszystkiego zjawia się przybysz z innego świata - prawnik z Chicago, szukający spadkobiercy klienta rodzinnej kancelarii. Bardzo zależy mu na wykonaniu zadania, ale ta podróż przyniesie znacznie cenniejsze odkrycie. Marta Knopik poprzez "Czarne Miasto" i "Rok Zaćmienia" afirmuje zwykłe życie w niezwykły sposób - odnajduje największe wartości w prostocie, bliskości, życzliwości, skromności. Robi to z wdziękiem i czarem, bez pośpiechu snując opowieści o kolejnych pokoleniach rodziny swoich bohaterów. Kolejny raz dałam się ponieść magii słów i z przyjemnością odwiedziłam ten równoległy świat, którym kierują wypierane przez współczesność wartości. Polecam gorąco! Spróbujcie znaleźć się w tej baśni - warto! 🖤 https://www.instagram.com/zuzamaniek/

Kilka tygodni temu miałam przyjemność spędzić czas z powieścią Marty Knopik „Czarne Miasto” - pomysł na fabułę mnie zachwycił, do tego stopnia, że z niecierpliwością czekałam na zapowiadaną kontynuację. „Rok Zaćmienia” przeszedł moje najśmielsze oczekiwania! • Podróż z Chicago do Czarnego Miasta nie jest ani łatwa, ani krótka. Najlepiej wie o tym prawnik John Fox, który wyrusza do pogrążonego w nieładzie miasta, aby znaleźć spadkobierców. Bohater z impetem wkracza w nieznany sobie świat i szybko orientuje się, że w Czarnym Mieście może znaleźć znacznie więcej niż przypuszczał... • Myśleliście, że Czarne Miasto to mroczne, pełne dziwnych zakamarków miejsce, w którym człowieka spotkać możne dosłownie wszystko? O nie, nie! Czarne Miasto w Roku Zaćmienia - jeszcze mroczniejsze, do granic możliwości niebezpieczne, pełne chaosu, strachu i zwątpienia. Po raz kolejny M. Knopik udowodniła, że jej talent nie ma sobie równych! Mikro apokalipsa sprawia, że bohaterowie pokazują prawdziwe oblicza, niekoniecznie idealne, niekoniecznie pożądane - ludzkie, po prostu. „Rok Zaćmienia” uwielbiam za klimat - mroczny, soczysty folklor stojący na pograniczu baśniowej fantastyki. Nietuzinkowa historia nie jest oczywista, pozornie pozbawiona nadziei wprowadziła mnie w pochmurny nastrój, który pozwolił w jeszcze większym stopniu wczuć się w ten brudny, śmierdzący, a jednocześnie zachwycający krajobraz miasta żyjącego swoim (w pewnym sensie) magicznym życiem. Droga Autorko, dziękuję Ci za „Rok Zaćmienia”! Absolutnie fantastyczna i zachwycająca powieść, mój apetyt na kolejną część (proszę! proszę! proszę!) jest poza wszelką kontrolą!

Rok temu zachwycałam się debiutancką powieścią Marty Knopik. "Czarne miasto" ujęło mnie pod każdym względem i była to jedna z najlepszych książek zeszłego roku. Autorka porwała mnie mroczną i baśniową opowieścią o Czarnym Mieście, o Śląsku i losach jego mieszkańców.👌🏻 Marta Knopik powraca z kontynuacją cyklu o Czarnym Mieście w wspaniałym stylu, choć nieco innym. "Rok Zaćmienia" zdaje się być jeszcze mroczniejszy i bardziej oniryczny. Na Śląsk przyjeżdża John Fox, przedstawiciel kancelarii prawniczej z Chicago w poszukiwaniu spadkobiercy. Trop prowadzi go do Czarnego Miasta, pogrążonego w chaosie Roku Zaćmienia. Zrujnowane wstrząsami miasto wciąga prawnika w labirynt korytarzy, gmatwaninę snów, wizji i wspomnień, które mieszają się z rzeczywistością, a czas traci swą ciągłość. Ta podróż dla rzeczowego prawnika może okazać się podróżą w głąb siebie. "Rok Zaćmienia" to pełna realizmu magicznego historia o końcu świata i kolejnym jego początku, o ludziach trzymających się kurczowo tego co im znane i drogie. A wszystko to utrzymane w specyficznym śląskim folklorze, przesiąkniętym wierzeniami i przesądami. Czytelnik poznaje to wszystko z perspektywy kogoś kto jest nowy i dopiero wchodzi w tę pełną tajemnic i obezwładniającą rzeczywistość. "Rok Zaćmienia" jest wspaniale napisaną powieścią, nieoczywistą i namacalną. Marta Knopik czaruje i wzbudza zachwyt wyjątkowym stylem i językiem. Trudno nie poczuć klimatu apokalipsy, zniszczeń, brudu, unoszącego się w powietrzu pyłu i charakterystycznego zapachu kopalnianej rzeczywistości, który wciąga tak jak głównego bohatera. Polecam. Zdecydowanie!

Przychodzę dzisiaj do was z recenzją książki Marty Knopik "Rok zaćmienia". Jest to kontynuacja "Czarnego miasta" ale jedyne co łączy te dwie magiczne powieści to miejsce, w którym rozgrywa się historia bohaterów. Czy tym razem również byłam zachwycona powieścią? Autorka po raz kolejny zabiera nas w podróż do Czarnego Miasta, które pogrążone jest w chaosie Roku Zaćmienia. Wróżbici wieszczą nadejście końca świata. Do Czarnego Miasta trafia również nasz bohater, John Fox. Jest przedstawicielem kancelarii prawniczej w Chicago i dostaje nie lada wyzwanie, musi udać się do Polski na Śląsk w poszukiwaniu spadkobiercy. Dla Johna podróż do Czarnego Miasta okazuje się podróżą w głąb siebie. Gdzie go zaprowadzi? Kolejna książka autorki i kolejny raz jestem zachwycona. Drugi raz dałam się wciągnąć w magiczny i baśniowy świat i z ogromną przyjemnością śledziłam losy bohaterów. Autorka ma wspaniały styl, który według mnie zasługuje na szczególną uwagę. "Czarne Miasto" jak i "Rok zaćmienia" to ksiazki, które w mojej ocenie spodobają się każdemu. Polecam wam z całego serca. Jeżeli jeszcze nie mieliście przyjemności poznać pióra Marty Kanpik to czas najwyższy to zmienić. Dziękuję @wydawnictwolira za możliwość przeczytania książki

Genialne, bardzo oryginale. Nie mogłem się oderwać od lektury naprawdę. Wciąga od pierwszych stron, trzyma w napięciu i zaskakuje czego chcieć więcej.